IPPB2/415-1143/08-4/MG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30 lipca 2008 r. (data wpływu 4 sierpnia 2008 r.) oraz w uzupełnieniu wniosku z dnia 20 października 2008 r. (data wpływu 23 października 2008 r.) stanowiącego odpowiedź na wezwanie z dnia 7 października 2008 r. Nr IPPB2/415-1143/08-2/MG o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia, czy sponsorowanie przez Spółkę uczestnictwa lekarzy w konferencjach i kongresach naukowych należy zaklasyfikować jako nieodpłatne świadczenie w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy i czy Spółka jest zobowiązana sporządzić informację PIT-8C - jest:

* prawidłowe - w części dotyczącej zaklasyfikowania jako nieodpłatne świadczenie w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy, sponsorowania przez Spółkę uczestnictwa lekarzy w konferencjach i kongresach naukowych, w sytuacji gdy Spółki nie łączy z lekarzami żaden stosunek zobowiązaniowy,

* nieprawidłowe - w części dotyczącej zaklasyfikowania jako nieodpłatne świadczenie w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy, sponsorowania przez Spółkę uczestnictwa lekarzy w konferencjach i kongresach naukowych, w sytuacji gdy lekarze prowadzą działalność gospodarczą.

W dniu 4 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie ustalenia, czy sponsorowanie przez Spółkę uczestnictwa lekarzy w konferencjach i kongresach naukowych należy zaklasyfikować jako nieodpłatne świadczenie w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy i czy Spółka jest zobowiązana sporządzić informację PIT-8C.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka w ramach prowadzonej działalności sponsoruje lekarzom uczestnictwo w szkoleniach i kongresach. Spółka ponosi za uczestników koszt dojazdu, uczestnictwa, zakwaterowania. Jednocześnie uznaje, że lekarz z tego tytułu uzyskuje nieodpłatne świadczenie i z tego powodu wystawiane są dokumenty PIT-8C oraz jest to dla Spółki koszt uzyskania przychodu.

Z uwagi na stwierdzone we wniosku braki formalne, pismem z dnia 7 października 2008 r. Nr IPPB2/415-1143/08-2/MG tut. Organ wezwał Spółkę do uzupełnienia wniosku poprzez:

* przesłanie oryginalnego lub poświadczonego za zgodność z oryginałem pełnomocnictwa do występowania w imieniu Spółki z wnioskiem o interpretację przepisów prawa podatkowego,

* doprecyzowanie pytania nr 2 wniosku poprzez powiązanie go ze stanem faktycznym przedstawionym we wniosku, a także szczegółowe wyjaśnienie treści pytania, dotyczącego stwierdzenia "bez świadczenia ekwiwalentnego",

* uszczegółowienie przedstawionego stanu faktycznego poprzez udzielenie odpowiedzi na pytania:

- co jest przedmiotem działalności Spółki...,

- jaki jest stosunek zobowiązaniowy łączący Spółkę z lekarzami...,

- czy lekarze są osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą, czy też osoby te są pracownikami Spółki lub osobami, z którymi łączy Spółkę umowa cywilnoprawna.

Spółka doprecyzowała wniosek w terminie pismem z dnia 20 października 2008 r. (data wpływu 23 października 2008 r.) wyjaśniając, że:

* przedmiotem działalności Spółki jest świadczenie usług marketingowych na rzecz podmiotów będących producentami produktów farmaceutycznych. Specyfika działalności Spółki polega na prowadzeniu dopuszczalnych prawem działań wspierających sprzedaż produktów farmaceutycznych oraz zmierzających do jak najlepszego postrzegania wizerunku producenta (dystrybutora) przez potencjalnych kontrahentów, środowisko medyczne, a także detalicznych nabywców leków. Spółka z tytułu wykonywanych usług marketingowych uzyskuje wynagrodzenie, które obliczane jest w ten sposób, iż zwracane jej są poniesione koszty powiększone o stosowną, wyrażoną w procentach marżę. Powyższe dotyczy również sponsorowania uczestnictwa lekarzy w konferencjach,

* w związku ze sponsorowaniem, Spółki nie łączy z lekarzami żaden stosunek zobowiązaniowy,

* niektórzy lekarze prowadzą działalność gospodarczą. Sytuacja w tym zakresie jest zróżnicowana. Lekarze nie są pracownikami Spółki. W związku ze sponsorowaniem lekarze nie zawierają żadnych umów o charakterze cywilnoprawnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy tego rodzaju sytuacja może zostać uznana za spełnienie nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Czy w związku z ww. sponsorowaniem Spółka na mocy art. 42a wymienionej ustawy jest zobowiązana sporządzić informację na druku PIT-8C.

Odpowiedź na pytanie nr 2 wniosku stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej.

Wniosek w zakresie pytania 1 wniosku zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki ponoszenie opłaty zjazdowej, zakwaterowania, czy też dojazdu lekarzy, którzy uczestniczą w konferencji, stanowią koszt uzyskania przychodów, jako wydatki związane z reklamą publiczną. Organizacja konferencji, zjazdów, kongresów naukowych i spotkań promocyjnych jest bowiem reklamą w rozumieniu Prawa farmaceutycznego (art. 52). Zgodnie z art. 52 ust. 1 reklamą produktu leczniczego jest działalność polegająca na informowaniu lub zachęcaniu do stosowania produktu leczniczego, mająca na celu zwiększenie: liczby przepisywanych recept, dostarczania, sprzedaży lub konsumpcji produktów leczniczych. Obejmuje ona w szczególności sponsorowanie konferencji, zjazdów i kongresów naukowych dla osób upoważnionych do wystawiania recept lub osób prowadzących obrót produktami leczniczymi. Jednocześnie ustawa prawo farmaceutyczne w art. 58 precyzuje granice sponsoringu stwierdzając, że zabronione jest oferowanie przejawów gościnności wykraczających poza główny cel tego spotkania. Prawo farmaceutyczne zezwala w sposób niebudzący wątpliwości na sponsorowanie samych konferencji, a tym samym na pokrywanie kosztów związanych z uczestnictwem lekarzy.

Organy podatkowe uznają tego rodzaju praktyki za przejaw działalności reklamowej. W konsekwencji wydatki w tym zakresie stanowią koszt podatkowy - ponoszone przez Spółkę opisane we wniosku wydatki m.in. z tytułu zakupu upominków i opakowań na nie, artykułów spożywczych, usług gastronomicznych, poczęstunków, kwiatów, finansowania wyjazdów i kursów, opłat za hotele oraz transportu dla wybranych uczestników konferencji, kongresów i seminariów naukowych nie stanowią przejawów wystawności samego Podatnika (...) przedmiotowe wydatki związane są z realizacją usługi nazywanej przez strony umowy reklamową, świadczonej na podstawie umów zawartych z zagranicznymi dostawcami leków, której wykonanie skutkować będzie osiągnięciem przychodu z działalności gospodarczej Podatnika (postanowienie Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 24 kwietnia 2007 r., sygn. 1472/ROP1/423-42/07/MK). Podobnie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w decyzji z dnia 23 lipca 2007 r. (1401/BP-II/4210-43/07/JM), która dotyczy co prawda zwrotu kosztów dojazdu, wyżywienia i zakwaterowania uczestnikom konferencji, to jednak można go odnieść do przedmiotowej sytuacji. Organ stwierdził, iż w ocenie organu odwoławczego nie można zgodzić się z organem I instancji, że koszty poczęstunku oferowanego w ramach prowadzonej akcji reklamowej oraz wydatków poniesionych na pokrycie lekarzom, kosztów dojazdu, opłat związanych z wynajmem pokoi hotelowych, wyżywienia oraz usług cateringowych podczas organizowanych przez Spółkę spotkań promocyjnych, mają charakter wydatków na reprezentację, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej, działania Spółki opisane we wniosku z dnia 10 marca 2007 r. objęte są definicją reklamy produktu leczniczego zawartą w art. 52 ust. 1 i 2 Prawa farmaceutycznego przy spełnieniu warunku zawartego w art. 58 ust. 1.

Mając powyższe na uwadze Spółka uważa, iż ma prawo do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z reklamą publiczną, do której należą wydatki ponoszone za uczestników konferencji.

Odnośnie drugiego pytania, a mianowicie tego, czym są powyższe świadczenie dla samych uczestników konferencji, Spółka uważa, iż są to świadczenia nieodpłatne, które podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych a nie darowizna, która podlega podatkowi od spadków i darowizną. Spółka pragnie podkreślić, iż jej zdaniem omawiane świadczenia z podatkowego punku widzenia podlegają regulacjom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie regulacjom ustawy o podatku od spadków i darowizn. Takie rozumowanie wynika zdaniem Spółki bezpośrednio z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przede wszystkim Spółka organizując konferencję w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w tym przypadku reklamowej i dokonując świadczeń na rzecz jej uczestników jest zobowiązana do sporządzenia i przekazania podatnikowi i odpowiednim władzom skarbowym stosownej informacji o przychodach uzyskiwanych przez tych podatników.

O tym obowiązku stanowi art. 42a ustawy, zgodnie z którym osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Obowiązek Spółki wynikający z powyższego przepisu ma zastosowanie do przychodów, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym artykułem za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Dodatkowo argumentem przemawiającym za tym, iż do świadczeń Spółki na rzecz uczestników konferencji ma zastosowanie ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, świadczy pośrednio również art. 21 ustawy zawierający katalog zwolnień. Art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy stanowi, iż wolna od podatku jest wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą - jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 100 zł; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym. Skoro zatem przepis zwalnia wartość nieodpłatnych świadczeń do kwoty 100 zł, to znaczy, że nieodpłatne świadczenie powyżej tej kwoty nie korzysta ze zwolnienia, czyli podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zatem zdaniem Spółki postępuje ona prawidłowo uznając świadczenie na rzecz uczestników konferencji za świadczenie nieodpłatne, podlegające podatkowi dochodowemu od osób fizycznych, a nie jako darowizna ustawie od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe w części dotyczącej zaklasyfikowania jako nieodpłatne świadczenie w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy, sponsorowania przez Spółkę uczestnictwa lekarzy w konferencjach i kongresach naukowych, w sytuacji gdy Spółki nie łączy z lekarzami żaden stosunek zobowiązaniowy, natomiast nieprawidłowe w części dotyczącej zaklasyfikowania jako nieodpłatne świadczenie w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy, sponsorowania przez Spółkę uczestnictwa lekarzy w konferencjach i kongresach naukowych, w sytuacji gdy lekarze prowadzą działalność gospodarczą.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do postanowień art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy do źródeł przychodów zalicza się przychody z innych źródeł przy czym pojęcie innych źródeł nie zostało wprost zdefiniowane w powołanym przepisie.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, z wyjątkiem alimentów na rzecz dzieci, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Natomiast zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i jego uzupełnienia wynika, że Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej sponsoruje lekarzom uczestnictwo w szkoleniach i kongresach, ponosząc za uczestników koszt dojazdu, uczestnictwa i zakwaterowania. Spółki nie łączy z lekarzami żaden stosunek zobowiązaniowy, lekarze nie są pracownikami Spółki i nie są zawierane żadne umowy o charakterze cywilnoprawnym. Natomiast niektórzy lekarze prowadzą działalność gospodarczą.

Biorąc powyższe pod uwagę należy zgodzić się ze stanowiskiem Spółki, iż w przedmiotowej sprawie mamy doczynienia z przychodem z nieodpłatnych świadczeń, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle art. 11 ust. 1 ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3 są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Ustalenie wartości przychodu otrzymanego przez podatnika w postaci nieodpłatnego świadczenia reguluje art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

* jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców,

* jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu,

* jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,

* w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

W związku z powyższym należy uznać, iż przychód uzyskany przez lekarzy, którzy nie prowadzą działalności gospodarczej, z tytułu sponsorowanego przez Spółkę uczestnictwa w szkoleniach i kongresach, z którymi Spółki nie łączy żaden stosunek zobowiązaniowy będzie podlegał opodatkowaniu, zgodnie z treścią art. 20 ust. 1 ww. ustawy, jako przychód z innych źródeł.

Tym samym, będzie miał zastosowanie powołany powyżej przepis art. 42a ustawy podatkowej, nakazujący podmiotowi, nie będącemu płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, dokonującemu wypłaty świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy, na rzecz podatnika, sporządzenie - zgodnie z dyspozycją zawartą w tym artykule - informacji o przychodach z innych źródeł, tj. informacji PIT- 8C.

Natomiast lekarze prowadzący działalność gospodarczą winni osiągnięty przychód z nieodpłatnych świadczeń opodatkować łącznie z pozostałymi przychodami z działalności gospodarczej, w oparciu o treść art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.