IPPB2/415-103/13-4/EL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 30 stycznia 2013 r. (data wpływu 11 lutego 2013 r.) oraz piśmie uzupełniającym braki formalne z dnia 26 lutego 2013 r., (data nadania 27 lutego 2013 r., data wpływu 1 marca 2013 r.) na wezwanie Nr IPPB2/415- 103/13-2/EL z dnia 19 lutego 2013 r. (data nadania 20 lutego 2013 r., data doręczenia 25 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe.

W dniu 11 lutego 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni nabyła wraz z mężem w 2004 r. do majątku wspólnego, objętego wspólnością majątkową małżeńską, nieruchomość w postaci lokalu mieszkalnego. W wyniku podziału majątku w drodze postanowienia Sądu w 2010 r. nastąpił podział majątku wspólnego byłych małżonków. W wyniku tego podziału z majątku wspólnego przyznano Wnioskodawczyni m.in. ww. prawo do lokalu.

Z uwagi na braki formalne w złożonym wniosku tutejszy organ podatkowy pismem z dnia 19 stycznia 2013 r. Nr IPPB2/415-103/13-2/EL wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku poprzez wskazanie:

Wnioskodawczyni uzupełniła braki formalne wniosku w wyznaczonym terminie. W kwestii doprecyzowania wyjaśniła, że:

W wyniku podziału majątku Wnioskodawczyni otrzymała mieszkanie przy ul. D. będące przedmiotem sprawy oraz spłatę z działki budowlanej. Były mąż dostał większe i droższe mieszkanie przy ul. C. i spłacił Wnioskodawczyni połowę wartości działki, którą trzymał.

W ocenie Wnioskodawczyni podział rzeczy w wyniku podziału majątku mieści się udziale, jaki jej przysługiwał w majątku dorobkowym małżeńskim.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Wnioskodawczyni planuje sprzedaż mieszkania nabytego w wyniku podziału majątku wspólnego małżonków. Czy będzie zobowiązana do zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego.

Zdaniem Wnioskodawczyni, jest Ona w posiadaniu mieszkania od 2004 r., więc upłynął wymagany termin 5 lat i nie powinna płacić zryczałtowanego podatku dochodowego, ponieważ nie wystąpiło nabycie nieruchomości w 2010 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz

* prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

* prawa wieczystego użytkowania gruntów

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W związku z powyższym przychody uzyskane z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1994 r. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.).

Zgodnie z treścią art. 31 § 1 ww. ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Stosownie do treści art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Natomiast, jak stanowi art. 46 omawianej ustawy, w sprawach nieunormowanych w artykułach poprzedzających od chwili ustania wspólności ustawowej do majątku, który był nią objęty, jak również do podziału tego majątku, stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności majątku spadkowego i o dziale spadku. Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy.

Nabyciem w rozumieniu powołanego powyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Uwzględniając powyższe, za datę nabycia nieruchomości lub prawa - w przypadku ich zbycia, które przypadły w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego (do majątku wspólnego) ale tylko wówczas, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości mieści się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast wartość otrzymanej przez danego małżonka nieruchomości lub prawa przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości lub prawa, która przekracza udział danego małżonka w majątku dorobkowym należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego.

Podsumowując powyższe należy stwierdzić, iż nabyciem nieruchomości lub praw w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, ale tylko wtedy, jeśli podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty lub dopłaty. W każdej sytuacji, kiedy w wyniku podziału majątku jeden z małżonków został zobowiązany do spłaty, mamy do czynienia z nieekwiwalentnym podziałem majątku, a po stronie małżonka zobowiązanego do spłaty następuje nabycie majątku przekraczające pierwotnie posiadany przez niego udział w majątku wspólnym. W tej części bowiem, w której przyznana na wyłączną własność nieruchomość przekracza wartość udziału w majątku wspólnym, podmiot musi zapłacić odpowiednią kwotę tytułem wyrównania udziałów w postaci dopłaty pieniężnej. W tym zakresie niewątpliwie podatnik nabywa prawo własności nieruchomości w rozumieniu analizowanego przepisu. Przez pojęcie "nabycie" użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

W świetle powołanych powyżej przepisów oraz opisanego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że za datę nabycia przez Wnioskodawczynię spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, która to data powinna być uwzględniona przy obliczaniu pięcioletniego terminu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy uznać datę nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, tj. listopad 2004 r. Przyznanie Wnioskodawczyni w 2010 r. na wyłączną własność ww. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, dokonane w wyniku postanowienia Sądu o podziale majątku wspólnego byłych małżonków (w sytuacji, gdy wartość tego prawa była niższa od przysługującego Wnioskodawcy udziału w majątku wspólnym - nie była ekwiwalentna), oznacza tylko zmianę formy prawnej tego prawa i nie ma wpływu na faktyczną datę nabycia.

W związku z powyższym, jako że Wnioskodawczyni spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nabyła w listopadzie 2004 r. należy stwierdzić, iż do chwili obecnej od momentu nabycia tego prawa upłynęło ponad pięć lat. Zatem czynność sprzedaży nie stanowi źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię z tytułu sprzedaży przedmiotowego prawa nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.