IPPB2/415-1028/14-4/MK1

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2014 r. (data wpływu 22 grudnia 2014 r.) oraz piśmie z dnia 16 lutego 2015 r. (data wpływu 19 lutego 2015 r.) uzupełniającym braki wniosku na wezwanie Nr IPPB2/415-1028/14-2/MK1 z dnia 4 lutego 2015 r. (data doręczenia 10 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa pracowników w klubach sportowych i zawodach sportowych-jest prawidłowe.

W dniu 22 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa pracowników w klubach sportowych i zawodach sportowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca Sp. z o.o. (dalej: Spółka) jest spółką z branży farmaceutyczno-biotechnologicznej działającą także w branży informatycznej, zajmującą się między innymi produkcją preparatów farmaceutycznych i hurtową sprzedażą wyrobów farmaceutycznych. Spółka, w ramach propagowania wśród swoich pracowników zdrowego stylu życia, który wpisuje się w filozofię Firmy R., zainicjowała powstanie klubów sportowych i zapewnia swoim pracownikom udział w zajęciach sportowych (zajęcia sportowe organizowane przez pracodawcę) obejmujących różne dziedziny sportowe, m.in.:

* biegi,

* wyścigi rowerowe,

* wyścigi narciarskie,

* regaty żaglowe,

* mecze piłki nożnej,

* zawody w squasha,

* wyścigi snowboardowe,

* mecze piłki siatkowej.

Większość istniejących klubów sportowych bierze udział w międzyfirmowych, najczęściej branżowych zawodach sportowych, podczas których grupa pracowników Spółki reprezentuje Spółkę.

Aby zapewnić pracownikom Spółki uczestnictwo w zajęciach sportowych w ramach klubów sportowych, Spółka organizuje i finansuje ze środków obrotowych zajęcia sportowe/przygotowawcze do zawodów oraz współuczestniczy w organizowaniu oraz finansuje udział swoich pracowników w zawodach międzyfirmowych (dalej również jako: wydarzenia sportowe). Organizacja powyższych branżowych wydarzeń sportowych o publicznym charakterze (wraz z innymi firmami farmaceutycznymi oraz firmami z branży IT) ma na celu między innymi promocję wizerunku firmy na rynku i kształtowanie jej pozytywnego wizerunku, a uczestnictwo pracowników w tych zawodach stanowi reprezentację firmy, tj. pracownicy Spółki występują w strojach z logo firmy, podczas zawodów ustawiane są bannery reklamowe firmy, itp.

Spółka finansuje wydatki związane z kosztami ponoszonymi przez kluby sportowe na organizację zajęć oraz wydarzeń sportowych w ten sposób, iż ponosi koszty funkcjonowania klubów sportowych oraz opłat związanych z zawodami sportowymi, tj. reprezentanci klubów dokonują wydatków uzgodnionych ze Spółką, są one udokumentowane fakturami wystawianymi na Spółkę, a Spółka reguluje należności z nich wynikające. Poszczególne kluby sportowe uzyskują informację o ustalonym budżecie na zarządzanie ich działalnością sportową, która w zależności od ich charakteru oraz uzasadnionych potrzeb pracowników, może obejmować następujące kategorie:

* przygotowanie do międzyfirmowych zawodów sportowych,

* organizacja międzyfirmowych zawodów sportowych,

* opłata startowa za zawody,

* wynajem obiektów sportowych,

* wyżywienie i noclegi,

* transport pracowników na wydarzenia sportowe,

* stroje sportowe z logo Spółki,

* zakup niezbędnego sprzętu sportowego.

Następnie kluby przekazują do Spółki faktury, które dokumentują poniesione wydatki.

Obecnie Spółka całkowicie finansuje koszt uczestnictwa w klubach sportowych ze środków obrotowych dla pracowników, którzy zgłoszą się do danego klubu. Docelowo Spółka zamierza finansować wydarzenia sportowe ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (ZFŚS) dla pierwszych 30 osób o najniższym dochodzie, które zgłoszą swoje uczestnictwo w danym klubie, zaś pozostałe osoby poniosą częściową odpłatność za uczestnictwo w zajęciach. Spółka zamierza badać kryterium socjalne przy finansowaniu pracowniczych świadczeń z ZFŚS i przyznawać ulgi w odpłatności za zajęcia sportowe w zależności od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej pracowników.

Pismem z dnia 4 lutego 2015 r. Nr IPPB2/415-1028/14-2/MK1 wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków wniosku poprzez:

* przeformułowanie pytania tak, aby dotyczyło ciążących na Spółce obowiązków płatnika / informacyjnych związanych z ewentualnie powstałym po stronie pracowników przychodem, ponieważ sformułowane pytanie odnosi się tylko i wyłącznie do skutków podatkowych powstałych po stronie pracowników, natomiast nie dotyczy obowiązków Spółki jako zainteresowanego występującego z wnioskiem o wydanie interpretacji w swojej indywidualnej sprawie.

* przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego adekwatnego do przeformułowanego pytania.

Należy przy tym zauważyć, że opis stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego zawarty we wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego oraz przyporządkowane do niego pytania jak również stanowisko dotyczące przedmiotowego zakresu sprawy powinno korespondować ze sobą.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 10 lutego 2015 r.

Pismem z dnia 16 lutego 2015 r. (data nadania 17 lutego 2015 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w wyznaczonym terminie.

W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca przeformułował pytanie oraz uzupełnił własne stanowisko w sprawie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z wydatkami poniesionymi przez Spółkę na uczestnictwo jej pracowników w organizowanych klubach sportowych i wydarzeniach (zawodach) sportowych, finansowanymi z ZFŚS, na Spółce będą ciążyć obowiązki płatnika zgodnie z art. 31 Ustawy o PIT, wobec czego Spółka powinna obliczać i pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wartości świadczeń pracowniczych zapewnianych nieodpłatnie, ustalonej zgodnie z art. 12 ust. 3 Ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z wydatkami poniesionymi przez Spółkę na uczestnictwo jej pracowników w organizowanych klubach sportowych i wydarzeniach (zawodach) sportowych, finansowanymi z ZFŚS, na Spółce nie będą ciążyć obowiązki płatnika zgodnie z art. 31 Ustawy o PIT, ponieważ koszty związane z uczestnictwem w klubach sportowych i wydarzeniach (zawodach) sportowych nie są dochodem pracownika podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art. 12 Ustawy o PIT. W konsekwencji Spółka nie ma obowiązku obliczyć i pobrać zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wartości zapewnianych nieodpłatnie świadczeń z tytułu uczestnictwa pracowników w klubach sportowych i wydarzeniach (zawodach) sportowych.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Udział pracowników Spółki w międzyfirmowych zawodach sportowych każdorazowo odbywa się za zgodą i wiedzą Spółki, która wspiera pracowników w zakresie uczestnictwa w klubach i zawodach sportowych, podczas których pracownicy reprezentują Spółkę i przez to kształtują jej wizerunek. Celem uczestniczenia pracowników firmy w wydarzeniach / zawodach sportowych nie jest wyłącznie ich rekreacja, ale działania marketingowe mające promować pochlebne informacje o działalności Spółki.

Pracownik w tym przypadku nie uzyskuje żadnej realnej korzyści, nie dochodzi też do przysporzenia majątku, który ma konkretny wymiar finansowy. Poprzez udział pracowników w treningach oraz zajęciach niebędących międzyfirmowymi zawodami sportowymi, pracownicy przygotowują się do udziału w zawodach, podczas których reprezentują Spółkę, zatem całość wydarzeń sportowych w ramach klubów sportowych stanowi reprezentację Spółki.

W świetle postanowień Ustawy o PIT (art. 12 ust. 1 Ustawy) warunkiem koniecznym do rozpoznania przychodu po stronie pracownika jest faktyczne otrzymanie świadczenia przez pracownika, tj. uzyskanie przez daną osobę realnej korzyści majątkowej. Nie można także tych wydatków uznać za nieodpłatne świadczenie otrzymane przez pracownika. Świadczenie nieodpłatne to takie, które pracownik otrzymuje pod tytułem darmym, co oznacza, że w zamian za to świadczenie nic nie świadczy ani też nie zobowiązuje się do przyszłych świadczeń. Świadczenia nieodpłatne mogą być uznane za przychód jedynie po otrzymaniu tych świadczeń przez podatnika. Działanie pracodawcy nie jest w tym przypadku nakierowane na pracownika. To pracownicy podejmują działania na rzecz pracodawcy promując jego wizerunek. Celem udziału pracownika w tych imprezach nie jest rekreacja pracownika, ale lepsza motywacja do pracy i względy marketingowe, czyli promowanie pochlebnych informacji o Spółce.

Zgodnie z treścią przepisów art. 9 ust. 1 Ustawy o PIT, wyrażających zasadę powszechności opodatkowania, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21,52,52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z kolei, zgodnie z art. 11 ust. 1 Ustawy o PIT, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Natomiast stosownie do postanowień art. 12 ust. 1 Ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W związku z powyższym, przychodami ze stosunku pracy lub stosunków pokrewnych, są wszystkie świadczenia, które konkretny pracownik otrzymuje ze środków pracodawcy z tytułu pozostawania w stosunku pracy lub pokrewnym. Oznacza to, że do przychodów pracownika ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, ale także wartość otrzymanych świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych poniesionych za pracownika.

W myśl przepisów art. 12 ust. 3 Ustawy o PIT, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

Na podstawie art. 11 ust. 2a Ustawy o PIT, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

W świetle powyższego przychód ze stosunku pracy, od którego Spółka jako płatnik powinna obliczyć i pobrać zaliczkę na podatek zgodnie z art. 31 oraz art. 32 Ustawy o PIT, powstaje zatem w każdym przypadku, w którym pracownik uzyskuje realną korzyść.

Należy jednak podkreślić, iż ustawowe pojęcie nieodpłatnych świadczeń musi być zawsze interpretowane w konkretnym kontekście, a nie w oderwaniu od niego z pominięciem okoliczności realizacji pewnych uprawnień, zjawisk gospodarczych i zdarzeń prawnych.

Wobec niezdefiniowania w Ustawie o PIT pojęcia "nieodpłatnego świadczenia" zasadne jest odwołanie się do znaczenia tego pojęcia ukształtowanego w orzecznictwie sądowym, w tym zwłaszcza w uchwale NSA z dnia 16 października 2006 r. sygn. akt II FPS 1/06, w której wskazano, że ma ono szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Zgodnie zatem z utrwalonym w orzecznictwie poglądem, nieodpłatnym świadczeniem w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, jest każde zdarzenie prawne i zjawisko gospodarcze, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku danej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Przysporzenie to może polegać na zwiększeniu majątku (aktywów) bądź uniknięciu jego pomniejszenia (zaoszczędzenie wydatków).

Warto ponadto przywołać wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r. sygn. akt K7/13, w którym wskazano, że termin "inne nieodpłatne świadczenia" oznacza wyłącznie przysporzenie majątkowe o indywidualnej określonej wartości. Trybunał zwrócił uwagę, że przy określeniu czy dane świadczenie stanowi przychód pracownika nie jest istotny sam zamiar obdarowania. Określenie to musi być przede wszystkim oparte na obiektywnej ocenie, czy dane świadczenie leżało w interesie pracownika, przy czym o interesie pracownika można mówić wtedy, gdy świadczenie stanowi realne przysporzenie majątkowe, a korzyść jest uchwytna w jego majątku.

W swoim wyroku Trybunał Konstytucyjny określa istotne cechy kategorii innych nieodpłatnych świadczeń, jako przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 Ustawy i PIT, tj. za przychód pracownika mogą być uznane świadczenia, które:

W zaprezentowanym stanie faktycznym warunek 2) nie jest spełniony, ponieważ pracownicy Spółki uczestnicząc w zawodach sportowych branżowych występują w imieniu i na rzecz swojego pracodawcy, zatem ich udział w zawodach nie leży bezpośrednio w ich interesie, lecz w interesie pracodawcy. Przez uczestnictwo w zawodach branżowych pracownicy utrwalają i promują wizerunek firmy, co w konsekwencji może spowodować oczekiwane zainteresowanie oferowanymi przez Spółkę towarami i usługami na rynku. Reprezentowanie Spółki przez jej pracowników służy zatem celom Spółki (nie celom pracowników) i w konsekwencji to Spółka odnosi korzyści z organizacji zawodów.

Trudno w takiej sytuacji przyjąć, że organizacja drużyny sportowej, składającej się z pracowników Spółki, której koszty funkcjonowania oraz udziału w imprezie sportowo - branżowej ponosi Spółka, jest działaniem nakierowanym na rzecz pracowników. W takim przypadku występuje wręcz sytuacja odwrotna, a mianowicie, to pracownicy wspierani przez Spółkę w uczestnictwie w klubach sportowych i zawodach podejmują działania na jej rzecz w ten sposób promując Spółkę na rynku handlowym. Spółka wspiera uczestnictwo w klubach sportowych przez swoich pracowników i inicjuje istnienie oraz organizuje funkcjonowanie klubów. Uczestnictwo w klubach sportowych przez pracowników jest dobrowolne.

W związku z tą okolicznością, nie sposób przyjąć, że działania pracodawcy zostały poczynione jako nieodpłatne świadczenie na rzecz pracownika. Oznacza to, że wydatki poniesione na rzecz pracowników reprezentujących Spółkę w branżowych zawodach sportowych nie stanowią dla pracowników przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zatem w tym przypadku Spółka nie ma obowiązku występowania jako płatnik i nie ma obowiązku obliczania i pobierania zaliczki na podatek zgodnie z art. 31 oraz art. 32 Ustawy o PIT. W przypadku formy reprezentacji Spółki, poniesione przez Spółkę wydatki nie będą stanowiły przychodu pracowników, ponieważ taka forma pozwala na działania marketingowe, mające na celu zwiększenie rozpoznawalności firmy. Powyższe stanowisko w tej sprawie potwierdzają następujące interpretacje organów podatkowych oraz wyroki sądów administracyjnych:

* Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 2013.02.21, ILPB1/415-1176/12-2/AA: "... należy stwierdzić, iż wydatki poniesione na rzecz pracowników biorących udział w olimpiadzie sportowej (wyżywienie, zakwaterowanie dla pracowników, wynajęcie obiektów sportowych, obsługę medyczną, wynagrodzenie sędziów, obsługę zawodów oraz nagrody) sfinansowane ze środków Wnioskodawcy, nie stanowią dla pracowników przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie można ich uznać za nieodpłatne świadczenia otrzymane przez pracowników. Pracownicy reprezentując Wnioskodawcę w olimpiadzie sportowej podejmują działania promujące wizerunek i dobre imię Wnioskodawcy."

* Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 2013.01.04, IBPBII/1/415-838/12/BJ; "...należy stwierdzić, iż wydatki poniesione na rzecz pracowników biorących udział w zawodach sportowych (przejazdy, wyżywienie, zakwaterowanie) sfinansowane ze środków obrotowych Spółki nie stanowią dla pracowników przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie można ich uznać za nieodpłatne świadczenia otrzymane przez pracowników. Pracownicy reprezentując Spółkę w branżowym turnieju piłki nożnej podejmują działania promujące wizerunek Spółki wśród podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w tożsamym zakresie lub dziedzinie. Działania te zmierzają do utrwalenia oznaczenia firmy w pamięci aktualnych oraz przyszłych nabywców (potencjalnych klientów spółki), zachęcając ich do nawiązania i kontynuowania ze Spółką współpracy handlowej, co ma doprowadzić do zwiększenia przychodów spółki."

* Interpretacja Dyrektora izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2012.11.27, IPPB2/415-807/12-2/JG.

* Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 2011.06.28, IPTPB2/415-51/11-4/MF.

* Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 2013.12.31, IBPBIl/1/415-940/13/JP.

* Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, I SA/Kr 471/12 z dnia 2012.06.27 (Orzeczenie prawomocne).

* Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, I SA/Wr 1456/09 z dnia 2010.03.18 (Orzeczenie prawomocne).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.