IPPB1/4511-854/16-3/AM - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej opłat za uczestnictwo w studiach doktoranckich.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 24 lipca 2016 r. (data wpływu 27 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej opłat za uczestnictwo w studiach doktoranckich - jest prawidłowe.

W dniu 27 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej opłat za uczestnictwo w studiach doktoranckich.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od 2009 r. Wnioskodawca wykonuje zawód radcy prawnego, przy czym od roku 2011 w formie spółki partnerskiej radców prawnych i adwokatów (dalej: spółka lub spółka partnerska).

Spółka, w której uczestniczy Wnioskodawca, prowadzi działalność gospodarczą, a zdarzenia podatkowe dokumentuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Z tytułu udziału w spółce partnerskiej wnioskodawca uzyskuje dochody opodatkowane na zasadach ogólnych.

Prócz tego Wnioskodawca uzyskuje też dochody z innych źródeł, w szczególności ze stosunku pracy.

Prowadzona przez spółkę działalność jest działalnością prawniczą o kodzie PKD 69.10.Z. Wnioskodawca świadczy w ramach spółki pomoc prawną, zgodnie z art. 6 ust. 1 i 3 i art. 8 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2016 r., Poz. 233, z późn. zm.), polegającą m.in. na reprezentowaniu interesów klientów w postępowaniach przed sądem lub innym ciałem orzekającym, doradztwie i reprezentowaniu w sprawach cywilnych, doradztwie i reprezentowaniu w przypadku sporów pracowniczych, doradztwie prawnym i ogólnych konsultacjach - udzielaniu porad prawnych, przygotowywaniu dokumentów prawnych m.in. statutów, umów, porozumień, regulaminów i innych dokumentów związanych z działalnością Klientów, opinii prawnych, jak też innych dokumentów prawnych.

Usługi Wnioskodawcy kierowane są do przedsiębiorców, osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz innych podmiotów, m.in. stowarzyszeń, fundacji, kościelnych osób prawnych. Wnioskodawca m.in. kieruje praktyką spółki skierowaną na świadczenie usług prawnych dla organizacji pozarządowych, w tym stowarzyszeń.

Mając na uwadze korporacyjny obowiązek dokształcania (art. 14 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego), potrzebę podnoszenia swoich umiejętności oraz presję konkurencyjną na rynku usług prawnych i wymagania klientów, a także chęć pogłębiania specjalizacji zawodowej w zakresie prawa cywilnego oraz z dziedziny funkcjonowania organizacji pozarządowych, Wnioskodawca podjął w lipcu 2014 r. starania o uzyskanie tytułu doktora nauk prawnych na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu (dalej Uczelnia).

Od dnia 1 października 2014 r. Wnioskodawca odbywa niestacjonarne studia doktoranckie z zakresu prawa. Wnioskodawca jest doktorantem z opieką naukową w Katedrze Prawa Cywilnego, doktorat wykonuje z zakresu prawa cywilnego i administracyjnego (prawa stowarzyszeń, prawa zobowiązań, prawa rzeczowego). W grudniu 2014 r. wnioskodawca otworzył przewód doktorski.

Za świadczone przez Uczelnię usługi edukacyjne związane z kształceniem Wnioskodawcy, jako doktoranta na niestacjonarnych studiach doktoranckich na kierunku prawo. Wnioskodawca ponosi opłaty na podstawie zawartej z Uczelnią umowy. Odpłatność za studia doktoranckie - czesne - wynosi 7 500 zł za rok studiów. Wnioskodawca wnosi opłatę jednorazowo. Dotychczas Wnioskodawca poniósł rzeczone wydatki tytułem czesnego za I i II rok studiów w łącznej kwocie 15 000 zł. Wspomniane wydatki związane z niestacjonarnymi studiami doktoranckimi na kierunku prawo Wnioskodawca zaliczył do kosztów uzyskania przychodu z działalności prowadzonej w ramach wyżej opisanej spółki partnerskiej radców prawnych i adwokatów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wydatki związane z uzyskaniem tytułu doktora nauk prawnych; w szczególności opłaty ponoszone tytułem czesnego za odbywanie studiów doktoranckich z zakresu prawa, stanowią koszty uzyskania przychodu prowadzonej przez Niego działalności prawniczej - wykonywania zawodu radcy prawnego w formie spółki partnerskiej.

Zdaniem Wnioskodawcy wydatki, które poniósł w związku z niestacjonarnymi studiami doktoranckimi z zakresu prawa tytułem czesnego za I i II rok studiów doktoranckich w łącznej kwocie 15 000 zł, a także przyszłe wydatki które poniesie na ten cel, stanowią koszt uzyskania przychodu prowadzonej przez Niego działalności prawniczej - wykonywania zawodu radcy prawnego w formie spółki partnerskiej.

Stanowisko to uzasadnione jest zbieżnością materii studiów doktoranckich z przedmiotem prowadzonej przez wnioskodawcą w ramach spółki partnerskiej działalności. Faktem bezpośredniego przełożenia tej materii oraz uzyskanych kompetencji na usługi, które wnioskodawca świadczy w ramach prowadzonej działalności, rozwijania specjalizacji kancelarii prowadzonej w formie spółki partnerskiej. Wnioskodawca wykorzystuje informację o odbywaniu studiów doktoranckich z zakresu prawa i poszerzaniu w ten sposób swoich specjalizacji prawniczych, wykorzystuje w celach promocyjnych w kontaktach z klientami oraz na stronie internetowej swojej Kancelarii.

Zgodnie z definicją kosztów, określoną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), tj. art. 22, kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. W art. 23 tejże ustawy, który enumeratywnie wymienia wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodu, nie znajduje wyłączenia z kosztów wydatków na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, kształcenie osoby prowadzącej działalność gospodarczą. Oznacza to, że zastosowanie w tym konkretnym przypadku ma definicja kosztów uzyskania przychodów określona w art. 22 ww. ustawy.

Możliwość zaliczenia, konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona jest zatem od łącznego spełnienia trzech przesłanek, a mianowicie: koszty te muszą być faktycznie poniesione, ich poniesienie, musi nastąpić w celu osiągnięcia przychodów, (zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów) oraz musi istnieć związek między poniesionym kosztem i przychodem, a nadto wydatek nie może być wymieniony w katalogu wydatków niezaliczanych do kosztów uzyskania przychodów.

Koszty uzyskania przychodów ustawodawca zawsze wiąże z uzyskaniem przychodu z konkretnego źródła. Koszty uzyskania przychodu z danego źródła pomniejszają przychody z tego właśnie źródła, a zatem koszty podatkowe są ściśle i funkcjonalnie przyporządkowane do danego źródła przychodów. Oznacza to, że przepis art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych musi być interpretowany w ścisłym powiązaniu z art. 10 tej ustawy, określającym źródła przychodów np. pozarolniczą działalność gospodarczą (art. 10 ust. 1 pkt 3).

Mając na uwadze, iż wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych w formie studiów doktoranckich nie zostały wymienione w katalogu zawartym w art. 23 ustawy, tym samym w przypadku spełnienia pozostałych przesłanek mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

A zatem do stwierdzenia, czy poniesiona przez wnioskodawcę opłata za studia doktoranckie może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, istotnym jest czy wydatek ten związany jest z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i które mają z nią związek. Podnoszenie kwalifikacji, doskonalenie zawodowe niewątpliwie wpływa na konkurencyjność wnioskodawcy i prowadzonej przez niego spółki na rynku, usług prawnych oraz rozszerza krąg klientów, co w konsekwencji ma wpływ na zwiększenie przychodów.

Obecnie na rynku usług prawniczych jest ogromna konkurencja, a rozwijanie specjalizacji i uzyskiwanie dodatkowych kompetencji jest niezbędne, wyróżniając radcę prawnego (spółkę partnerską) na tym rynku, zapewniając atrakcyjność wizerunkową przyciągając klientów, pozwalając świadczyć usługi o wyższym standardzie i jakości.

Z tych wszystkich przyczyn, poniesione przez wnioskodawcę wydatki na niestacjonarne studia doktoranckie - wpłaty tytułem czesnego za odbywane studia - stanowią koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 817). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.