IPPB1/4511-819/15-4/AM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietni 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2015 r. (data wpływu 2 lipca 2015 r.) oraz piśmie uzupełniającym z dnia 14 września 2015 r. (data nadania 15 września 2015 r., data wpływu 17 września 2015 r.) na wezwanie organu z dnia 4 września 2015 r. Nr IPPB1/415-819/15-2AM (data nadania 7 września 2015 r., data doręczenia 9 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania otrzymanego na podstawie wyroku sądowego z tytułu zaniżenia dotacji dla przedszkola niepublicznego oraz odsetek - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania otrzymanego na podstawie wyroku sądowego z tytułu zaniżenia dotacji dla przedszkola niepublicznego oraz odsetek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi Niepubliczne Przedszkole, dla którego jest organem prowadzącym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty. Działalność oświatowa jest jedynym rodzajem działalności prowadzonym przez Wnioskodawczynię. Placówka ta posiada wpis do ewidencji placówek oświatowych prowadzonej przez Urząd Miasta

Niepubliczne przedszkole, zgodnie z przepisami art. 90 ust. 1 i ust. 2b ww. ustawy otrzymuje roczną dotację z budżetu gminy. Zgodnie z tym przepisem, dotacja przysługuje na każdego ucznia w wysokości ustalonej w drodze uchwały organu stanowiącego, jednak nie niższej niż 75% ustalonych w budżecie danej gminy wydatków bieżących, ponoszonych w przedszkolach publicznych w przeliczeniu na jednego ucznia. Wysokość dotacji oraz zasady jej wypłacania i rozliczania uchwala organ stanowiący, właściwej ze względu na siedzibę przedszkola, jednostki samorządu terytorialnego. Prowadzone przez Wnioskodawczynię niepubliczne przedszkole pokrywa swoje wydatki (utrzymuje się) z dotacji otrzymywanej z budżetu gminy oraz czesnego, uiszczanego comiesięcznie przez rodziców dzieci uczęszczających do przedszkola. Dotacja otrzymywana z budżetu gminy oraz czesne to wyłączne źródła finansowania przedszkola.Sąd Okręgowy zasądził nie prawomocnym wyrokiem odszkodowanie od gminy za wypłatę zaniżonej dotacji oświatowej w roku 2002, oraz w roku 2003 wraz z odsetkami.

W piśmie uzupełniającym z dnia 14 września 2015 r. (data wpływu 17 września 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie organu z dnia 4 września 2015 r. Nr IPPB1/415-819/15-2/AM Wnioskodawczyni wskazała, że:

Swoje roszczenie na drogę sądową skierowała na podstawie przepisów ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty w oparciu o Art. 90 ust. 1 i ust. 2b, w związku z tym jednostka samorządu terytorialnego staje się stroną gdzie powstaje stosunek prawny odpowiadający cechom zobowiązania w rozumieniu art. 353 § 1 k.c.

Zgodnie z powyższym przepisem:

Niepubliczne przedszkole, otrzymuje roczną dotację z budżetu gminy na każdego ucznia w wysokości ustalonej w drodze uchwały organu stanowiącego, jednak nie niższej niż 75% ustalonych w budżecie danej gminy wydatków bieżących, ponoszonych w przedszkolach publicznych w przeliczeniu na jednego ucznia. Wysokość dotacji oraz zasady jej wypłacania i rozliczania uchwala organ stanowiący, właściwej ze względu na siedzibę przedszkola, jednostki samorządu terytorialnego.

Ustawodawca wyraźnie określił minimalną wysokość świadczenia pieniężnego, oraz od kogo i komu się należy.

Kwoty pieniężne zasądzone przez sąd z tytułu zaniżonych i wypłaconych w niższej wysokości dotacje podmiotowych dla niepublicznych placówek oświatowych zgodnie z zasadami ustawy o finansach publicznych stanowią odszkodowania. Ustawa o finansach publicznych art. 126, 131, oraz 263 nie przewiduje wyrównania, ani innej formy zadośćuczynienia po zakończonym roku, sąd więc stwierdził, iż kwoty te stanowią odszkodowanie.

Zgodnie z art. 126 z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, dotacje są to podlegające szczególnym zasadom rozliczenia środki z budżetu państwa, przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy,na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych. Dotacje podmiotowe, którymi są dotacje dla niepublicznych placówek oświatowych, określone są w art. 131 o finansach publicznych. Zasądzone kwoty mają związek z art. 83a ust. 1 ustawy o oświacie.

Artykuł 263 ustawy o finansach publicznych stwierdza, że niezrealizowane kwoty wydatków budżetu jednostki samorządu terytorialnego wygasa z upływem roku budżetowego. Wobec tego, zasądzone kwoty i wypłacone po upływie roku, którego dotyczą, w znaczeniu prawa o finansach publicznych stanowią odszkodowanie i nie mogą być uznane za dotację. Jednocześnie sąd stwierdził, iż zasądzone kwoty odszkodowania,oraz odsetek od niego jest związane z art. 83a ust. 1 ustawy o oświacie, która mówi iż działalność oświatowa nie jest działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy w opisanym zdarzeniu, odszkodowanie pieniężne wraz z odsetkami za niezgodne z prawem działanie przy wykonywaniu władzy publicznej, polegające na nieprawidłowym, zaniżonym naliczeniu i wypłaceniu dotacji oświatowej dla niepublicznego przedszkola w latach 2002-2003 poprzedzających wydanie wyroku, otrzymane na podstawie wyroku sądowego, będzie odszkodowaniem korzystającym ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych do wysokości określonej w tym wyroku.

2. Czy odsetki od zasądzonego odszkodowania będą korzystały ze zwolnienia z podatku od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni kwoty zasądzone z tytułu zaniżonej i wypłaconej w niższej wysokości dotacji oświatowej zgodnie z zasadami o finansach publicznych, oraz prawa cywilnego stanowią odszkodowanie.

Wnioskodawczyni uważa, iż opisany stan faktyczny i prawny, świadczy że odszkodowanie wraz z odsetkami za niezgodne z prawem działanie przy wykonywaniu władzy publicznej, polegające na nieprawidłowym, zaniżonym, naliczeniu i wypłaceniu dotacji oświatowej w latach 2002-2003, dochodzone na drodze sądowej, jest odszkodowaniem korzystającym ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, gdyż odszkodowanie to wraz z odsetkami jest związane z działalnością oświatową, która nie jest działalnością gospodarczą zgodnie z art. 83a ust. 1 ustawy o systemie oświaty. Prowadzenie placówki wychowania przedszkolnego, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 14a ust. 7, nie jest działalnością gospodarczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie opodatkowania odszkodowania otrzymanego na podstawie wyroku sądowego z tytułu zaniżenia dotacji dla przedszkola niepublicznego oraz odsetek jest nieprawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, że zgodnie z art. 83a ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.) - (w brzmieniu obowiązującym do 31 sierpnia 2013 r., prowadzenie szkoły lub placówki, zespołu, o którym mowa w art. 90a ust. 1, oraz innej formy wychowania przedszkolnego, o której mowa w art. 14a ust. 1a, nie jest działalnością gospodarczą. Również w brzmieniu obowiązującym od 1 września 2013 r. w myśl art. 83a ust. 1 ww. ustawy, prowadzenie szkoły lub placówki, zespołu, o którym mowa w art. 90a ust. 1, oraz innej formy wychowania przedszkolnego, o której mowa w art. 14a ust. 1a w przepisach art. 14a ust. 7, nie jest działalnością gospodarczą. Działalność prowadzona w ww. formach nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (nawet jeżeli spełnia zawarte w nim przesłanki), a zatem do tych form działalności nie stosuje się zasad ujętych w tej ustawie. Nie oznacza to jednak, że na gruncie poszczególnych ustaw zasada ta nie może być modyfikowana. Z taką właśnie sytuacją mamy do czynienia na gruncie prawa podatkowego. Unormowania te mają charakter szczególny i tym samym mają pierwszeństwo przed zasadami wynikającymi z przepisu ww. ustawy o systemie oświaty (w myśl klauzuli lex specialis derogat legi generali).

Osoby fizyczne osiągające dochody z prowadzenia niepublicznych szkół i przedszkoli w rozumieniu przepisów ww. ustawy o systemie oświaty, są podatnikami podatku dochodowego w świetle przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.).

Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzenie przez osoby fizyczne szkół i przedszkoli niepublicznych generuje przychody zaliczane do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie do art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

W świetle definicji działalności gospodarczej zawartej w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, prowadzenie niepublicznego przedszkola jest rodzajem aktywności określonej jako działalność podjęta w celu zarobkowym, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. Działalność ma charakter zarobkowy wówczas, gdy jej celem jest zapewnienie (dążenie do uzyskania) określonego dochodu. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania, powtarzania określonego zespołu konkretnych działań. Ponadto, prowadząc przedszkole niepubliczne Wnioskodawczyni ponosi odpowiedzialność względem dzieci i innych podmiotów, przedszkole prowadzone jest w miejscu i czasie ustalonym przez Wnioskodawczynię, a także ponosi ona ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością. Z powyższego wynika zatem, że prowadzenie przez Wnioskodawczynię niepublicznego przedszkola ma znamiona działalności gospodarczej, a generowane w wyniku tej działalności gospodarczej przychody, są zaliczane do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Artykuł 9 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przychodami z pozarolniczej działalności gospodarczej są również, dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych (art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy).

Zatem otrzymane przez Wnioskodawcę dotacje, czesne i inne przysporzenia uzyskiwane (otrzymywane) w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, w świetle powołanego wyżej przepisu, stanowią co do zasady przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym, stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego.

W świetle tego przepisu dotacja otrzymana przez niepubliczne przedszkole na podstawie art. 90 ust. 1 i ust. 2b ww. ustawy o systemie oświaty z budżetu gminy, jako dotacja z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, wolna jest od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Natomiast w myśl art. 263 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 885 z późn. zm.) niezrealizowane kwoty wydatków budżetu jednostki samorządu terytorialnego wygasają (poza wyjątkami wskazanymi w ust. 2) z upływem roku budżetowego. Wobec tego, kwoty zasądzone i wypłacone po upływie danego roku budżetowego stanowią, w znaczeniu prawa o finansach publicznych, odszkodowanie za niewypłaconą lub zaniżoną dotację, a nie mogą być uznane za właściwa dotację.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego zauważyć należy, że Wnioskodawczyni nie otrzyma dotacji, a odszkodowanie za zaniżenie i wypłacenie w niższej wysokości dotacji za lata 2002-2003. Zatem w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który ma tylko zastosowanie do dotacji. Koniecznym jest zatem ustalenie czy odszkodowanie to jest zwolnione od opodatkowania na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

Zatem jak wynika z ww. przepisu, ze zwolnienia od podatku dochodowego nie korzysta odszkodowanie lub zadośćuczynienie otrzymane na podstawie wyroku sądowego lub ugody sądowej otrzymane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym, ww. odszkodowanie wraz z należnymi odsetkami jako otrzymane w związku z prowadzoną przez Wnioskodawczynię w formie przedszkola niepublicznego, działalnością gospodarczą, pomimo, że zostanie ono otrzymane na podstawie wyroku sądowego, nie będzie korzystało ze zwolnienia z opodatkowania na mocy ww. art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy, ani na podstawie jakiegokolwiek innego przepisu tej ustawy. W konsekwencji ww. odszkodowanie stanowi jak już wskazano przychód Wnioskodawczyni z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, a uzyskany dochód podlega opodatkowaniu w ramach tego źródła przychodów.

Odnosząc się natomiast do stanowiska Wnioskodawczyni, że skoro świadczenie podstawowe (w tym przypadku dotacja oświatowa) wolna jest od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym, to również odszkodowanie z tytułu wyrównania szkody spowodowanej nieprawidłowym działaniem władzy publicznej polegającym na zaniżeniu takiej dotacji oświatowej musi być traktowane jako wolne od podatku dochodowego, stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni jak już wskazano nie otrzymała dotacji, lecz odszkodowanie, co wyklucza w tym zakresie możliwość zastosowania zwolnienia, o którym mowa w cyt. powyżej art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. Nr 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.