IPPB1/4511-526/15-4/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia (brak daty sporządzenia, data wpływu 27 kwietnia 2015 r.) oraz uzupełnieniu wniosku z dnia 16 lipca 2015 r. (data wpływu 20 lipca 2015 r., data nadania 16 lipca 2015 r.) na wezwanie organu z dnia 7 lipca 2015 r. Nr IPPB1/415-526/15-2/ES (data nadania 20 lipca 2015 r., data doręczenia 13 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia podmiotowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia podmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

W grudniu 2012 r. żona Wnioskodawcy otrzymała w formie darowizny mieszkanie od matki. W dniu 7 lutego 2013 r. sprzedała ww. nieruchomość oraz złożyła w Urzędzie Skarbowym PIT-39, w którym wykazała dochód ze zbycia nieruchomości jako zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy ponieważ pieniądze ze sprzedaży mieszkania planuje wydać w ciągu dwóch lat tj. do 31 grudnia 2015 r. na zaspokojenie własnego celu mieszkaniowego. W PIT-39 wpisała kwotę dochodu określonego zwolnieniem od podatku, z której wynika, że podatek ze zbycia wynosi 0 zł.

Jednocześnie w roku 2008 wraz z żoną oraz swoimi rodzicami Wnioskodawca zaciągnął kredyt bankowy na finansowanie zakupu udziałów w nieruchomości stanowiącej działkę gruntu oraz refinansowanie poniesionych nakładów związanych z zakupem nieruchomości, której jednak do dnia dzisiejszego nie jest prawnym właścicielem. Właścicielem domu jest ojciec Wnioskodawcy, który planuje przekazać Wnioskodawcy dom w formie darowizny.

Środki ze sprzedaży mieszkania Wnioskodawca wraz żoną chcieliby przeznaczyć na spłatę powyższego kredytu. Wnioskodawca nadmienia, że od początku raty kredytu wraz z odsetkami płacone są przez niego oraz nie ma rozdzielności majątkowej. Wnioskodawca zamieszkuje w ww. nieruchomości wraz z żoną i dziećmi od listopada 2004 r. W odpowiedzi na wezwanie z dnia 7 lipca 2015 r. Nr IPPB1/415-526/15-2/ES Wnioskodawca wskazał, że darowane mieszkanie stanowiło odrębny majątek żony.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedając nieruchomość, otrzymaną jako darowizna w 2012 r. a przeznaczając uzyskany przychód na spłatę kredytu zaciągniętego na finansowanie zakupu udziałów w nieruchomości stanowiącej działkę gruntu oraz refinansowanie poniesionych nakładów związanych z zakupem nieruchomości którego Wnioskodawca wraz z żoną nie są właścicielami (ale zamieszkują od 2004 r.) będą zobowiązani odprowadzić podatek od dochodu uzyskanego ze sprzedaży darowanej nieruchomości.

2. Czy sprzedając nieruchomość, otrzymaną jako darowizna w 2012 r. a przeznaczając uzyskany przychód na spłatę kredytu zaciągniętego na finansowanie zakupu udziałów w nieruchomości stanowiącej działkę gruntu oraz refinansowanie poniesionych nakładów związanych z zakupem nieruchomości, którego Wnioskodawca wraz żoną staną się właścicielami w roku 2015 będą zobowiązani odprowadzić podatek od dochodu uzyskanego ze sprzedaży darowanej nieruchomości.

Przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia są skutki podatkowe dla Wnioskodawcy. W zakresie skutków podatkowych dla żony Wnioskodawcy wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, gdy całość uzyskanego przychodu ze sprzedaży darowanej nieruchomości w ciągu dwóch lat tj. do 31 grudnia 2015 r. przeznaczą na spłatę kredytu zaciągniętego na finansowanie zakupu udziałów w nieruchomości stanowiącej działkę gruntu oraz refinansowanie poniesionych nakładów związanych z zakupem nieruchomości który służy zaspokojeniu naszych potrzeb mieszkaniowych, to nie będą zobowiązani do odprowadzenia podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 cytowanej ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Z przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że w grudniu 2012 r. żona Wnioskodawcy otrzymała w formie darowizny mieszkanie od matki. W dniu 7 lutego 2013 r. sprzedała ww. nieruchomość oraz złożyła w Urzędzie Skarbowym PIT-39, wskazując, że pieniądze ze sprzedaży mieszkania planuje wydać w ciągu dwóch lat na zaspokojenie własnego celu mieszkaniowego. Darowane mieszkanie stanowiło odrębny majątek żony. W roku 2008 wraz z żoną oraz swoimi rodzicami Wnioskodawca zaciągnął kredyt bankowy na finansowanie zakupu udziałów w nieruchomości stanowiącej działkę gruntu oraz refinansowanie poniesionych nakładów związanych z zakupem nieruchomości. Środki ze sprzedaży mieszkania Wnioskodawca wraz żoną chcieliby przeznaczyć na spłatę powyższego kredytu.

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r. poz. 788, z późn. zm.) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Majątkiem wspólnym są więc co do zasady przedmioty majątkowe nabyte w czasie trwania wspólności ustawowej przez oboje małżonków lub jednego z nich. Kodeks rodzinny i opiekuńczy dopuszcza jednak możliwość nabywania przedmiotów majątkowych również do majątków odrębnych małżonków podczas trwania tej wspólności. Majątek osobisty każdego z małżonków pomiędzy którymi istnieje majątkowa wspólność ustawowa obejmuje więc przedmioty majątkowe nabyte przez tego małżonka przed powstaniem wspólności ustawowej, lecz także przedmioty majątkowe nabyte w trakcie jej trwania przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego oraz inne przedmioty majątkowe wymienione w art. 33 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Zgodnie z art. 33 ww. ustawy do majątku osobistego każdego z małżonków należą:

Innymi słowy sam fakt, że między małżonkami istnieje wspólność ustawowa nie czyni małżonków współwłaścicielami majątku osobistego jednego z nich.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca nie zawarł ze swoją żoną umowy rozszerzenia małżeńskiej wspólności majątkowej, to odpłatne zbycie lokalu mieszkalnego żony Wnioskodawcy w ogóle nie stanowi dla Wnioskodawcy źródła przychodu. Sprzedaż własnościowego prawa do lokalu w 2013 r. nie rodzi dla Wnioskodawcy żadnych skutków podatkowych. Odpłatne zbycie prawa ww. lokalu, do którego Wnioskodawca nie posiadał tytułu własności, gdyż należał do majątku osobistego Jego żony, nie stanowi dla Niego źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z tą transakcją.

Wnioskodawca nie będzie mógł przychodu ze sprzedaży mieszkania przeznaczyć na spłatę kredytu, gdyż jak już wyżej wskazano, Wnioskodawca nie uzyskał przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.