IPPB1/4511-521/16-2/AM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 4 maja 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 19 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków związanych z prowadzeniem bloga - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 maja 2016 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków związanych z prowadzeniem bloga.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą. Formą księgowości jest podatkowa księga przychodów i rozchodów, a podatek dochodowy rozliczany jest na zasadach ogólnych - podatek liniowy. Przedmiotem działalności gospodarczej są m.in.:

a. Przetwarzanie danych; zarządzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność (63.11.Z),

b. Działalność portali internetowych (63.12.Z),

c. Działalność agencji informacyjnych (63.91.Z),

d. Pośrednictwo w sprzedaży miejsca na cele reklamowe w mediach elektronicznych (Internet) (73.12.C).

Wnioskodawca w ramach swojej działalności gospodarczej prowadzi błoga w Internecie, który docelowo będzie źródłem przychodów z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Prowadzenie błoga polega na zamieszczaniu na nim wpisów tekstowych oraz filmów dotyczących poniższej tematyki:

Na blogu znajdują się m.in.:

* przepisy kulinarnej opisy jak przygotować poszczególne dania,

* recenzje filmów, spektakli teatralnych, koncertów muzycznych i innych wydarzeń rozrywkowych,

* recenzje restauracji, gabinetów kosmetycznych, hoteli, klubów fitness i innych,

* relacje z wyjazdów turystycznych, fotografie i filmy przedstawiające zwiedzane miejsca,

* fotografie dot. świątecznego wystroju wnętrza mieszkania, opis najnowszych trendów w dekoracji wnętrza mieszkania na co dzień, przykłady eleganckiego wystroju stołu na wystawny obiad,

* recenzje z nowinek modowych, fryzjerskich i kosmetycznych,

* testy produktów (np. elektroniki, kosmetyków i innych) porady, wskazówki.

Dokonywanie wpisów na blogu dotyczących powyższych tematów związane jest z ponoszeniem wydatków takich jak:

Wymienione wyżej wydatki są konieczne i niezbędne do umieszczania wpisów tekstowych, fotografii i filmów na prowadzonym blogu. Celem Wnioskodawcy jest dokonywanie takich wpisów na stronie, które z punktu widzenia internauty będą wartościowe i przydatne dla jego życia prywatnego, gdyż dzięki temu internauci częściej będą odwiedzać błoga, a co za tym idzie wzrośnie "ruch na stronie". Na duży ruch na blogu zwracają uwagę przedsiębiorcy, reklamodawcy, którzy poprzez nawiązanie współpracy z blogerem chcą umieszczać swoje reklamy na jego blogu, aby były one widoczne dla szerokiego grona internautów. Dlatego Wnioskodawca zamierza wykorzystać duży ruch na blogu, aby uzyskiwać przychody z niego.

Osiąganie przychodów z bloga polega m.in. na:

Powyższe przychody będą uzyskiwane na podstawie umów zawartych z reklamodawcami, partnerami, sponsorami, właścicielami firm i będzie do nich wystawiana faktura. Umowy te będą zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki związane z prowadzeniem bloga i tworzeniem artykułów na nim publikowanych można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki związane z prowadzeniem bloga, w tym koszty związane z napisaniem i umieszczeniem artykułów na nim publikowanych stanowią koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f.

Prowadzenie bloga może stanowić działalność gospodarczą. Dla potrzeb podatku dochodowego działalność gospodarcza (pozarolnicza działalność gospodarcza) zgodnie z art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f. oznacza działalność zarobkową, m.in. handlową lub usługową, prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 u.p.d.o.f.

Wykonywane czynności stanowią działalność gospodarczą, jeśli wystąpią łącznie trzy warunki:

* charakter zarobkowy, tj. nastawienie na zysk,

* ciągłość wykonywania, tj, nie może to być działanie jednorazowe lub sporadyczne,

* zorganizowany (profesjonalny),

* charakter, np. posiadanie zorganizowanego stanowiska pracy (pomieszczenia, lub jego części, komputera i innego sprzętu, obsługi itd.), a także wybranie odpowiedniej formy funkcjonowania (działalność indywidualna lub w formie spółki).

W orzecznictwie wielokrotnie potwierdzano powyższe stanowisko: "Dla uznania określonej przedmiotowo działalności za działalność gospodarczą konieczne jest łączne zaistnienie trzech jej cech funkcjonalnych: zarobkowości, zorganizowania formalnego (czyli wyboru formy prawnej przedsiębiorczości) oraz ciągłości. Brak którejkolwiek z nich oznacza natomiast, że dana działalność nie może być zakwalifikowana do kategorii działalności gospodarczej" (wyrok WSA w Poznaniu z dnia 28 kwietnia 2009 r. III SA/Po 374/08).

Tak więc przychody z prowadzenia przez Wnioskodawcę bloga mogą stanowić działalność gospodarczą pod warunkiem spełnienia trzech ww. elementów wymaganych dla kwalifikacji dokonywanych czynności jako działalności gospodarczej. Skoro przychody z prowadzenia przez Wnioskodawcę stanowić będą przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej to tym samym kosztami uzyskania przychodu z tej działalności będą wydatki poniesione w celu osiągnięcia tych przychodów.

Zgodnie z art. 22 ust, 1 u.p.d.o.f, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Prowadzenie bloga wiąże się z ponoszeniem wydatków takich jak rejestracja domeny, oplata za serwer, oprogramowanie, zaprojektowanie graficzne strony. Zasadniczą treścią wpisów na internetowym blogu są zdjęcia oraz filmy. Stąd też zakup aparatu fotograficznego, kamery oraz niezbędnych do nich akcesoriów również stanowi koszt uzyskania przychodu.

W celu zwiększenia liczby odbiorców i zwiększenia zainteresowania reklamodawców blog będzie w przyszłości prowadzony również w języku angielskim - w związku z tym konieczne jest ponoszenie wydatków na lekcje angielskiego oraz tłumacza. Pisanie artykułów w języku angielskim ma na celu zwiększenie atrakcyjności bloga oraz zwiększenie liczby potencjalnych reklamodawców (również z zagranicy). Dwujęzyczny blog ma szanse na dużo większą liczbę czytelników. Tym samym angielska wersja językowa będzie przyczyniała się do zwiększenia dochodów z bloga.

Im większa liczba czytelników bloga, tym Wnioskodawca może żądać wyższej ceny za umieszczenie na blogu reklamy w imieniu konkretnego właściciela marki, albo za umieszczenie płatnego artykułu (wpisu) reklamującego konkretną markę (firmę).

Kosztem uzyskania przychodu są też wydatki bezpośrednio związane z napisaniem artykułu, który jest publikowany na blogu. W tym celu konieczne są np. zakup biletu do kina, teatru, na wystawę, opłacenie kosztów podróży, hotelu, usług gastronomicznych, zakup artykułów spożywczych, czy też elektroniki.

Napisanie recenzji ma na celu zachowanie źródła przychodów jakim jest blog. Atrakcyjne dla czytelników recenzje zwiększają popularność bloga, a tym samym zwiększają zainteresowanie potencjalnych reklamodawców i sponsorów na zamieszczanie płatnych reklam, lub artykułów na blogu Wnioskodawcy.

Nie powinno być wątpliwości, że wydatki takie ponoszone są w celu uzyskania przychodu - aby blog mógł odnieść komercyjny sukces powinien zawierać atrakcyjne dla czytelników treści. Tematyka bloga jest też interesująca dla potencjalnych reklamodawców - blog jest adresowany do dobrze zarabiających osób w wieku 18 - 60 lat, mieszkańców dużych miast. Taka grupa docelowa jest również atrakcyjna dla reklamodawców (właścicieli firm).

Tworzenie treści interesujących dla czytelników, opisywanie miejsc i wydarzeń interesujących dla odbiorców wiąże się z ponoszeniem ww. wydatków. Wnioskodawca liczy, że gdy blog uzyska już reklamodawców to udział w opisywanych wydarzeniach będzie sponsorowany przez nich i koszty ponoszone przez Wnioskodawcę będą mniejsze.

Opisywane wydatki spełniają definicję wskazaną w art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. Jednocześnie nie są to wydatki wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 23 u.p.d.o.f. W szczególności nie można tych wydatków uznać za wydatki osobiste Wnioskodawcy - opłacenie udziału w wydarzeniach, które będą opisywane na publicznie dostępnym blogu nie można uznać za "wydatek osobisty". Wydatki te nie stanowią również kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych (art. 23 ust. 1 pkt 23 u.p.d.o.f.). Jakkolwiek w kosztach uzyskania przychodów Wnioskodawcy mogą znaleźć się wydatki na usługi gastronomiczne to z pewnością wydatki te nie będą stanowiły kosztów reprezentacji.

Podsumowując, ponieważ wydatki związane z prowadzeniem bloga, w tym związane ze zbieraniem materiałów do artykułów w nim publikowanych ponoszone są w celu uzyskania przychodu (m.in. z płatnych reklam), a jednocześnie nie są to wydatki wyłączone z katalogu kosztów, to tym samym stanowią one koszty uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej w formie bloga.

Wydatki ponoszone na prowadzenie bloga służą generowaniu przychodów. Jednocześnie w wielu przypadkach trudno jest jednoznacznie przypisać koszt do przychodu. Taki bezpośredni związek będzie istniał w przypadku np. artykułów sponsorowanych: np, jeżeli reklamodawcą będzie właściciel hotelu, który zleci Wnioskodawcy napisanie artykułu z wyjazdu turystycznego do tego hotelu to wówczas możliwe będzie jednoznaczne przypisanie kosztów poniesionych w związku z uzyskaniem tego przychodu (koszty biletów lotniczych, kolejowych itp.).

Tworzenie na blogu treści, które będą interesujące dla wielu odbiorców i przede wszystkim dla reklamodawców i sponsorów będzie wymagało ponoszenia wydatków związanych z napisaniem artykułu na bloga. W celu uruchomienia błoga internetowego niezbędne są wydatki na zakup domeny, opłacenie serwera, koszt usług (np. stworzenie grafiki, czy szablonu strony).

Blog będzie prowadzony zarówno w języku polskim jak i angielskim - w związku z tym Wnioskodawca będzie ponosił koszty nauki języka angielskiego oraz tłumacza. Zasadniczą zawartość błoga internetowego tworzą zdjęcia oraz filmy. W związku z tym Wnioskodawca zamierza kupić aparat fotograficzny, kamerę oraz niezbędne akcesoria (obiektywy, torbę, statyw i inne). Sprzęt ten nie będzie wykorzystywany do celów prywatnych Wnioskodawcy, a służyć będzie tworzeniu zdjęć i filmów, które będą publikowane na blogu.

Sukces bloga i wysokość uzyskiwanych poprzez niego przychodów zależy od jego atrakcyjności - duża liczba czytelników zwiększa zainteresowanie reklamodawców i sponsorów, pozwala także na stosowanie wyższych cen za umieszczanie na blogu płatnych reklam, artykułów sponsorowanych.

Wnioskodawca będzie też ponosił koszty wynagrodzenia oraz wyjazdu dla fotografia, który przygotuje relację fotograficzną z opisywanego wydarzenia, ewentualnie asystentki (sekretarki). Podkreślić należy, że wydatki te ponoszone będą w celu tworzenia bloga internetowego, a więc przyczyniać się będą do uzyskiwania przychodów z tego źródła.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy potwierdza w takim samym stanie faktycznym i prawnym Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, w interpretacji indywidualnej z 14.10.2015 r., sygn. 1PPB1/4511-1035/15-2/AM.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Należy zauważyć, że powyższa definicja kosztów uzyskania przychodów sformułowana przez ustawodawcę w cyt. art. 22 ust. 1 ww. ustawy ma charakter ogólny, natomiast unormowania odnoszące się do kosztów są rozlegle i charakteryzują się znacznym stopniem komplikacji.

Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy podstawową cechą kosztu podatkowego jest związek tego kosztu z przychodem (ewentualnie z zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów).

Istotne znaczenie ma również cel, w jakim został poniesiony.

Bliżej zasadę tę opisuje wyrok NSA z dnia 16.10.2012 r., sygn. akt II FSK 430/11, w którym stwierdzono: "zwrot "w celu" oznacza, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo - skutkowym. Poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów. Wydatek należy oceniać mając na uwadze racjonalność określonego działania dla osiągnięcia przychodu. Poniesienie wydatku musi zatem być powiązane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, ukierunkowaną na uzyskanie przychodów; wydatek powinien, przynajmniej potencjalnie, wpływać na wielkość uzyskiwanych lub spodziewanych przychodów z tej działalności. Kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi więc uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej oraz ekonomiczną racjonalność poniesionego wydatku".

Zatem, aby uznać wydatek za koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

* wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika;

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów;

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona;

* został właściwie udokumentowany;

* wydatek nie może znajdować się w katalogu kosztów określonych w art. 22 ust. 1 ustawy.

Należy przy tym zaznaczyć, że sam fakt nie wymienienia określonego wydatku w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zawierającym katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów, nie może przesądzać automatycznie o możliwości uwzględnienia tego wydatku przy ustalaniu podstawy opodatkowania. Konieczne jest wykazanie związku ponoszonych kosztów z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą oraz uzyskiwanym z tej działalności przychodem.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści, albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Zatem możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien wiedzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

W zakresie obowiązków podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła, należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, iż konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

W świetle powyższego, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz biorąc pod uwagę przedstawione unormowania prawne, uznać należy, iż wbrew zaprezentowanemu stanowisku Wnioskodawcy dotyczącemu zasadności ponoszenia przez niego wydatków związanych z prowadzeniem bloga - w ocenie organu przedmiotowe wydatki nie spełniają przesłanek, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zauważyć należy, iż dzielenie się własnymi spostrzeżeniami, opiniami i informacjami które są publikowane na blogu de facto nie powodują powstania przychodu. Przychód może powstać dopiero w momencie udostępnienia powierzchni na stronie internetowej prowadzonego przez Wnioskodawcę bloga celem promowania swoich produktów przez potencjalnych reklamodawców.

Poniesione przez Wnioskodawcę wydatki z tytułu prowadzenia bloga należy ocenić, jako wydatki mające charakter osobisty, niespełniające kryterium celowości, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji nie mogą one stanowić kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Z oczywistych, więc względów, tego rodzaju wydatki nie mogą pozostawać w jakimkolwiek związku z przesłankami działania, które można by uznać za ukierunkowane na osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła z tytułu prowadzenia bloga. Źródłem przychodu nie jest bowiem samo prowadzenie bloga lecz udostępnienie powierzchni reklamowej.

A zatem stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Należy przy tym zastrzec, iż rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Końcowo, odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej wskazać należy, że rozstrzygnięcie w niej zawarte nie jest wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące. Nie wywołują one zatem żadnych skutków prawnych w odniesieniu do innych podatników.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenie w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-012 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2016 r., poz. 718.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 maja 10, 09-402 Płock.