IPPB1/4511-487/16-2/KS1

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2016 r. (data wpływu 13 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych przez Wnioskodawcę w wyniku dokonania podziału majątku wspólnego małżonków oraz możliwości dokonywania od nich odpisów amortyzacyjnych - jest prawidłowe.

W dniu 13 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych przez Wnioskodawcę w wyniku dokonania podziału majątku wspólnego małżonków oraz możliwości dokonywania od nich odpisów amortyzacyjnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe

Wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim. Do dnia złożenia niniejszego wniosku Wnioskodawca nie zawarł umowy małżeńskiej majątkowej, stąd między małżonkami obowiązuje ustawowy ustrój majątkowy małżeński (ustawowa wspólność małżeńska) w rozumieniu przepisu art. 31 Ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn.: z dnia 6 listopada 2015 r. Dz. U. z 2015 r. poz. 2082; zwany dalej: "Kodeks rodzinny i opiekuńczy"). Majątek małżeński objęty wspólnością majątkową składa się między innymi z następujących składników:

Powyższa lista nie obejmuje całego wspólnego majątku małżonków.

Niewykluczonym jest, że w przyszłości Wnioskodawca dokona rozliczeń majątkowych ze swoją małżonką w trakcie trwania małżeństwa. W rezultacie, zostanie zawarta w formie aktu notarialnego umowa małżeńska majątkowa, na mocy której zostanie ustanowiona pełna rozdzielność majątkowa pomiędzy małżonkami zgodnie z przepisami art. 51 w zw. z art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Jednocześnie z ustanowieniem rozdzielności majątkowej, tj. tego samego dnia, Wnioskodawca zawrze z jego małżonką umowę o podział majątku małżeńskiego. W wyniku zawarcia tej umowy zostanie dokonany podział wszystkich składników majątkowych, wchodzących w skład majątku małżeńskiego, dotychczas objętych ustawową wspólnością majątkową małżeńską. Możliwym jest, że w ramach podziału majątku małżeńskiego Wnioskodawca otrzyma Udziały, Przedsiębiorstwo lub również inne składniki majątkowe. Z kolei małżonka Wnioskodawcy otrzyma pozostałe składniki majątkowe, nieprzyznane Wnioskodawcy, a wchodzące w skład majątku małżeńskiego. Należy również zastrzec, iż podział składników majątku małżeńskiego pomiędzy małżonkami może zostać dokonany według innych zasad, przy czym w każdym wariancie Wnioskodawca otrzyma Przedsiębiorstwo.

W ramach podziału majątku małżeńskiego małżonkowie nie będą dokonywać jakichkolwiek spłat lub dopłat między nimi. Z kolei sam podział majątku małżeńskiego pomiędzy małżonkami nastąpi zgodnie z udziałem każdego z nich w majątku małżeńskim, ustalonym na moment ustania (zniesienia) ustawowej wspólności majątkowej, przy czym udziały małżonków mogą cbyć nierówne.

Przedsiębiorstwo jest prowadzone przez Wnioskodawcę w formie jednoosobowej działalności gospodarczej, która będzie kontynuowana przez Wnioskodawcę po zniesieniu ustawowej wspólności majątkowej oraz jednoczesnemu dokonaniu podziału majątku małżeńskiego. Natomiast małżonka Wnioskodawcy nie prowadzi indywidualnej działalności gospodarczej.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca:

Środki trwałe oraz WNiP o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez Wnioskodawcę na potrzeby związane z prowadzaną przez niego indywidualną działalnością gospodarczą sensu largo oraz o wartości przekraczającej kwotę 3.500,00 PLN zostały wprowadzone przez Wnioskodawcę do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Wartość początkowa Środków trwałych i WNiP została określona zgodnie z przepisem art. 22g Ustawy PIT, w tym z ust. 11 przedmiotowego przepisu.

Ze względu na powyższe, Środki trwałe i WNiP podlegają amortyzacji przez Wnioskodawcę zgodnie z przepisami Ustawy PIT, tj. w szczególności zgodnie z przepisami art. 22a-22o Ustawy PIT, a dokonane od nich odpisy amortyzacyjne są rozliczane przez Wnioskodawcę jako koszty uzyskania przychodów na podstawie przepisu art. 22 ust. 8 Ustawy PIT.

W tak przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca powziął wątpliwości dotyczące zawarcia umowy o podział wspólnego majątku małżonków na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych (zwany dalej: "PIT").

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w opisanym przez Wnioskodawcę zdarzeniu przyszłym pierwotnie ustalona wartość początkowa Środków trwałych oraz WNiP nie ulegnie zmianie, dla potrzebc ich amortyzacji w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej, w następstwie ustania (zniesienia) ustawowej wspólności majątkowej pomiędzy małżonkami oraz jednoczesnego dokonania podziału majątku małżeńskiego w wyniku, którego Wnioskodawca otrzyma m.in. w całości Przedsiębiorstwo, przy czym łączna wartość składników majątkowych otrzymanych przez Wnioskodawcę tytułem podziału majątku małżeńskiego będzie mieścić się w wartości jego udziału w majątku małżeńskim, ustalonym na moment ustania (zniesienia) ustawowej wspólności majątkowej pomiędzy małżonkami?

2. W przypadku potwierdzenia prawidłowości powyższego stanowiska Wnioskodawcy w przedmiocie ustalenia wartości początkowej Środków trwałych oraz WniP (pyt. 1.) czy zasady dokonywania przez Wnioskodawcę odpisów amortyzacyjnych od Środków trwałych i od WNiP oraz zasady ich rozliczania przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, jako koszty uzyskania przychodów, nie ulegną zmianie w następstwie ustania (zniesienia) ustawowej wspólności majątkowej pomiędzy małżonkami oraz jednoczesnego dokonania podziału majątku małżeńskiego w wyniku, którego Wnioskodawca otrzyma m.in. w całości Przedsiębiorstwo, przy czym łączna wartość składników majątkowych otrzymanych przez Wnioskodawcę tytułem podziału majątku małżeńskiego będzie mieścić się w wartości jego udziału w majątku małżeńskim, ustalonym na moment ustania (zniesienia) ustawowej wspólności majątkowej pomiędzy małżonkami?

Zdaniem Wnioskodawcy

Ad. 1

W ocenie Wnioskodawcy, pierwotnie ustalona wartość początkowa Środków trwałych oraz WNiP nie ulegnie zmianie, dla potrzeb ich amortyzacji w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej, w następstwie ustania (zniesienia) ustawowej wspólności majątkowej pomiędzy małżonkami oraz jednoczesnego dokonania podziału majątku małżeńskiego w wyniku, którego Wnioskodawca otrzyma m.in. w całości Przedsiębiorstwo, przy czym łączna wartość składników majątkowych otrzymanych przez Wnioskodawcę tytułem podziału majątku małżeńskiego będzie mieścić się w wartości jego udziału w majątku małżeńskim, ustalonym na moment ustania (zniesienia) ustawowej wspólności majątkowej pomiędzy małżonkami.

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku potwierdzenia powyższego stanowiska Wnioskodawcy w przedmiocie ustalenia wartości początkowej Środków trwałych oraz WNiP (pyt. 1.) zasady dokonywania przez Wnioskodawcę odpisów amortyzacyjnych od Środków trwałych i od WNiP oraz zasady ich rozliczania przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, jako koszty uzyskania przychodów, nie ulegną zmianie w następstwie ustania (zniesienia) ustawowej wspólności majątkowej pomiędzy małżonkami oraz jednoczesnego dokonania podziału majątku małżeńskiego w wyniku, którego Wnioskodawca otrzyma m.in. w całości Przedsiębiorstwo, przy czym łączna wartość składników majątkowych otrzymanych przez Wnioskodawcę tytułem podziału majątku małżeńskiego będzie mieścić się w wartości jego udziału w majątku małżeńskim, ustalonym na moment ustania (zniesienia) ustawowej wspólności majątkowej pomiędzy małżonkami.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

W myśl przepisu art. 22 ust. 1 Ustawy PIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w przepisie art. 23 tej Ustawy.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 8 Ustawy PIT kosztami uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie wg zasad określonych w przepisach art. 22a-22o Ustawy PIT.

Przepis art. 22a ust. 1 Ustawy PIT stanowi, że amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

- przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w przepisie art. 23a pkt 1 Ustawy PIT, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z ustępem 2 ww. przepisu amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem przepisu art. 22c Ustawy PIT, niezależnie od przewidywanego okresu używania:

Stosownie do przepisu art. 22b ust. 1 Ustawy PIT amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem przepisu art. 22c Ustawy PIT, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w przepisie art. 23a pkt 1 Ustawy PIT, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Nadto, w myśl ustępu 2 powyższego przepisu amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem przepisu art. 22c Ustawy PIT, niezależnie od przewidywanego okresu używania:

- zwane także wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Z powyższego wynika zatem, że składniki majątkowe wymienione w przepisach art. 22a i art. 22b Ustawy PIT podlegają amortyzacji, o ile zostaną spełnione określone przesłanki.

Dla potrzeb amortyzacji ustala się wartość początkową amortyzowanych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z przepisem art. 22g Ustawy PIT. W szczególności należy wskazać, że na podstawie ustępu 1 pkt 1, la, 2 i 3 przedmiotowego przepisu za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem przepisów art. 22g ust. 2-18, uważa się:

Nadto, w myśl przepisu art. 22g ust. 16 Ustawy PIT przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z przepisami art. 22g ust. 1 pkt 3-5, ust. 2, 8, 9, 14 i 15 Ustawy PIT, przepis art. 19 tej Ustawy stosuje się odpowiednio. Jak stanowi przepis ustęp 3 wskazanego przepisu wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Stosownie do treści przepisu art. 22g ust. 11 Ustawy PIT w razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku; zasada ta nie ma zastosowania do składników majątku stanowiących wspólność majątkową małżonków, chyba że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie.

Od ustalonej zgodnie z powyższymi przepisami wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych na podstawie przepisu art. 22f ust. 1 Ustawy PIT. Zgodnie bowiem z treścią przedmiotowego przepisu podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w przepisach art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b Ustawy PIT.

Z kolei dokonane na podstawie powyższych przepisów odpisy amortyzacyjne stanowią koszty uzyskania przychodów na podstawie wyżej wskazanego przepisu art. 22 ust. 8 Ustawy PIT.

W sytuacji przedstawionej we wniosku pomiędzy Wnioskodawcą a jego małżonką obowiązuje ustawowy ustrój małżeński (wspólność majątkowa). Jednak małżonkowie zamierzają zawrzeć ze sobą umowę w formie aktu notarialnego, na podstawie której zostanie zniesiona między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Równocześnie z zawarciem tej umowy, majątek objęty dotychczas ustawową wspólnością majątkową zostanie podzielony między małżonkami. W rezultacie, Wnioskodawca otrzyma m.in. w całości Przedsiębiorstwo, które służy Wnioskodawcy do prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej. Przy czym należy zastrzec, że łączna wartość składników majątkowych otrzymanych przez Wnioskodawcę tytułem podziału majątku małżeńskiego będzie odpowiadać wartości jego udziału w majątku małżeńskim, ustalonym na moment ustania (zniesienia) ustawowej wspólności majątkowej pomiędzy małżonkami.

Wraz z Przedsiębiorstwem Wnioskodawca otrzyma Środki trwałe i WNiP, które podlegają amortyzacji w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej zgodnie z przepisami art. 22a-22o Ustawy PIT, a dokonane od nich odpisy amortyzacyjne są rozliczane przez Wnioskodawcę jako koszty uzyskania przychodów na podstawie przepisów art. 22 ust. 8 Ustawy PIT.

Zgodnie z przepisem art. 31 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Wspólność ustawową charakteryzują dwie podstawowe cechy: jest to wspólność dorobku i wspólność o charakterze łącznym. Z powyższego przepisu wynika również, że wspólność majątkowa małżeńska oparta jest na małżeństwie, jako stosunku prawnym osobistym. Z uwagi na przepis art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego niedopuszczalnym jest żądanie przez małżonka podziału majątku wspólnego w czasie trwania ustawowej wspólności majątkowej. Jednak zgodnie z przepisem art. 47 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego małżonkowie mogą umownie ustawową wspólność majątkową rozszerzyć, ograniczyć lub w myśl przepisu art. 51 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wyłączyć (znieść). Przy czym należy podkreślić, że umowa wyłączająca ustawową wspólność majątkową małżeńską ma charakter ustrojowy, czyli zmienia dotychczasową zasadę wspólności na zasadę rozdzielności majątkowej i nie powoduje przysporzenia majątkowego.

W następstwie ustania ustawowej wspólności majątkowej dopuszczalnym jest podział majątku małżeńskiego objętego dotychczas ww. wspólnością. Podział majątku małżeńskiego jest instytucją prawa rodzinnego. Jednak na podstawie przepisu art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego w sprawach nieunormowanych przepisami tego Kodeksu, od chwili ustania wspólności ustawowej do majątku, który był nią objęty, jak również do podziału tego majątku, stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności majątku spadkowego i o dziale spadku. Z kolei jak stanowi przepis art. 1035 Ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tekst jedn.: z 2016 r., poz. 380 z późn. zm.; zwany dalej: "Kodeks cywilny") do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych.

Zgodnie z przepisem art. 195 Kodeksu cywilnego współwłasność istnieje wówczas, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Istota współwłasności polega bowiem na tym, że współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki, więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, a nie o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Stąd współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności, a nie jedynie do jej części określonej wielkością jego udziału. Na podstawie przepisu art. 206 Kodeksu cywilnego każdy ze współwłaścicieli ma jednakowe prawo do całej rzeczy, ograniczone jedynie takim samym prawem pozostałych współwłaścicieli. Stąd współwłaściciel uprawniony jest do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli.

Zniesienie współwłasności stanowi odrębną instytucję prawa cywilnego, uregulowaną w przepisach art. 210 i art. 211 Kodeksu cywilnego. Celem postępowania o zniesienie współwłasności jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności. Na podstawie przepisu art. 210 Kodeksu cywilnego każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Ponadto, zgodnie z przepisem art. 211 Kodeksu cywilnego, może on żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości. Zniesienie współwłasności może się odbyć albo na podstawie umowy pomiędzy współwłaścicielami, albo na podstawie orzeczenia sądu. Może ono implikować wzajemne roszczenia pomiędzy współwłaścicielami w postaci dopłat lub spłat w razie, gdyby jeden ze współwłaścicieli otrzyma rzecz w całości tj. ponad jego udział. W takiej sytuacji przyjąć należy, że nabycie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej przez jednego ze współwłaścicieli następuje odpłatnie. Jeżeli jednak współwłaściciele zrezygnują z tych rozliczeń (spłat i dopłat), to nabycie takie uznać należy za nieodpłatne.

Jak zostało wskazane powyżej do podziału majątku małżeńskiego w związku z ustaniem (zniesieniem) pomiędzy małżonkami ustawowej wspólności majątkowej, przepisy o zniesieniu współwłasności rzeczy należy stosować odpowiednio na podstawie przepisów art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego w zw. z art. 1035 Kodeksu cywilnego. W szczególności należy wskazać, że ww. podział majątku jest instytucją prawa rodzinnego, który może nastąpić tylko w przewidzianych w tym prawie okolicznościach, tj. w razie ustania wspólności majątkowej małżeńskiej. Nadto, przedmiotowy podział ma co do zasady charakter kompleksowy i obejmuje wszystkie składniki majątkowe wchodzące w skład dzielonego majątku. Z tego względu, małżonkowie, rozdzielając pomiędzy siebie składniki majątkowe, uwzględniają przy tym ogół majątku i jego wartość. Stąd, w przeciwieństwie do zniesienia współwłasności, przy podziale majątku małżeńskiego istotnym jest partycypacja małżonków w całym dzielonym majątku, a nie w poszczególnych składnikach, z którego się składa. Przy czym celem ustalenia stopnia partycypacji każdego z małżonków w majątku małżeńskim oraz ewentualnych spłat i dopłat między nimi, należy posłużyć się udziałem małżonków w majątku małżeńskim, określonym na moment ustania (zniesienia) ustawowej wspólności majątkowej pomiędzy małżonkami.

Zważywszy na powyższe, należy stwierdzić, że otrzymanie przez małżonka składników majątkowych w ramach podziału majątku małżeńskiego w związku z ustaniem (zniesieniem) ustawowej wspólności majątkowej, nie stanowi ich nabycia, jeżeli łączna wartość powyższych składników będzie mieścić się w wartości udziału małżonka w majątku małżeńskim, ustalonym na moment ustania (zniesienia) ustawowej wspólności majątkowej pomiędzy małżonkami. W tej sytuacji, datą nabycia (ew. wytworzenia) składnika majątkowego jest data jego pierwotnego nabycia (ew. wytworzenia) do majątku małżonków, a nie data podziału majątku. Natomiast, jeżeli stopień partycypacji danego małżonka w majątku małżeńskim przekracza jego udział (nawet bez spłat i dopłat) to traktowane jest to w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa małżonka nad tym składnikiem, jak również stan jego majątku osobistego.

Ad. 1

Biorąc pod uwagę powyższe należy wskazać, że w sytuacji otrzymania przez Wnioskodawcę Środków trwałych oraz WNiP, wchodzących w skład Przedsiębiorstwa, w ramach podziału majątku małżeńskiego w związku z ustaniem (zniesieniem) ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej, celem określenia ich wartości początkowej dla potrzeb amortyzacji istotnym jest ustalenie łącznej wartości składników majątkowych przydzielonych w ten sposób Wnioskodawcy, a także wartość jego udziału w majątku małżeńskim (ustalona przy zniesieniu ustawowej wspólności majątkowej). W sytuacji przedstawionej w niniejszym wniosku łączna wartość składników majątkowych otrzymanych przez Wnioskodawcę tytułem podziału majątku małżeńskiego będzie mieścić się w wartości jego udziału w majątku małżeńskim, ustalonym na moment ustania (zniesienia) ustawowej wspólności majątkowej pomiędzy małżonkami. W rezultacie nie dojdzie do nabycia składników majątkowych, w tym Środków trwałych oraz WNiP, przez Wnioskodawcę na podstawie podziału majątku. Co za tym idzie, należy stwierdzić, że pierwotnie ustalona wartość początkowa Środków trwałych oraz WniP, tj. zgodnie z przepisem art. 22g Ustawy PIT, nie ulegnie zmianie, dla potrzeb ich amortyzacji w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej, w następstwie ustania (zniesienia) ustawowej wspólności majątkowej pomiędzy małżonkami oraz jednoczesnego dokonania podziału majątku małżeńskiego.

Prezentowane przez Wnioskodawcę stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych. Przykładowo w interpretacji z dnia 21 czerwca 2011 r. (znak: ITPB1/415-317/11/PSZ) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy uznał, iż "Jeżeli wartość majątku jaka przypadła Pani po podziale majątku wspólnego nie przewyższa wartości udziału jaki przysługiwał Pani w majątku dorobkowym małżeńskim uznać należy, iż dniem nabycia nieruchomości była data nabycia ww. nieruchomości w drodze kupna w trakcie trwania wspólności majątkowej. Wówczas wartością początkową będzie, jego wartość ustalona zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. jego pierwotna cena nabycia.

Natomiast jeżeli wartość majątku, który przypadł Pani w wyniku podziału majątku wspólnego jest wyższy niż wartość wynikająca z przypadającego na Panią udziału w majątku wspólnym, nastąpiło - w tej części - nabycie."

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy pierwotnie ustalona wartość początkowa Środków trwałych oraz WNiP nie ulegnie zmianie, dla potrzeb ich amortyzacji w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej, w następstwie ustania (zniesienia) ustawowej wspólności majątkowej pomiędzy małżonkami oraz jednoczesnego dokonania podziału majątku małżeńskiego w wyniku, którego Wnioskodawca otrzyma m.in. w całości Przedsiębiorstwo, przy czym łączna wartość składników majątkowych otrzymanych przez Wnioskodawcę tytułem podziału majątku małżeńskiego będzie mieścić się w wartości jego udziału w majątku małżeńskim, ustalonym na moment ustania (zniesienia) ustawowej wspólności majątkowej pomiędzy małżonkami.

Ad. 2

W przypadku potwierdzenia prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy w przedmiocie objętym pierwszym sformułowanym w niniejszym wniosku pytaniem, tj. w przedmiocie ustalenia wartości początkowej Środków trwałych oraz WNiP, Wnioskodawca powziął również wątpliwości w przedmiocie zasad dokonywania przez Wnioskodawcę odpisów amortyzacyjnych od Środków trwałych i od WNiP oraz zasad ich rozliczania przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, jako koszty uzyskania przychodów, po ustaniu (zniesieniu) ustawowej wspólności majątkowej pomiędzy małżonkami oraz jednoczesnym dokonaniu podziału majątku małżeńskiego.

Zdaniem Wnioskodawcy powyższe zasady nie ulegną zmianie w powyższej sytuacji. Po podziale majątku małżeńskiego Wnioskodawca będzie posiadał m.in. w całości Przedsiębiorstwo wraz ze Środkami trwałymi oraz WNiP. Przy czym, z uwagi na to, że łączna wartość otrzymanych przez Wnioskodawcę składników majątkowych w ramach powyższego podziału będzie mieścić się w wartości udziału małżonka w majątku małżeńskim, ustalonym na moment ustania (zniesienia) ustawowej wspólności majątkowej pomiędzy małżonkami, nie dojdzie do nabycia przez Wnioskodawcę Środków trwałych oraz WNiP. W rezultacie, ustalona pierwotnie dla potrzeb amortyzacji ich wartość początkowa, tj. zgodnie z przepisem art. 22g Ustawy PIT, nie ulegnie zmianie.

Stosownie do przepisu art. 22f ust. 1 Ustawy PIT odpisy amortyzacyjne dokonywane są od określonej zgodnie z powyższym przepisem wartości początkowej. Mając na uwadze powyższe, ustanie (zniesienie) ustawowej wspólności majątkowej pomiędzy małżonkami oraz równoczesny podział majątku małżeńskiego w sytuacji przedstawionej w niniejszym Wniosku nie wpłynie w jakikolwiek sposób na zasady amortyzacji Środków trwałych oraz WNiP w prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej.

Nadto, powyższe odpisy amortyzacyjne dokonane na podstawie przepisu art. 22f ust. 1 Ustawy PIT, stanowią koszt uzyskania przychodów, który z uwagi na przepis art. 22 ust. 8 Ustawy PIT może zostać rozliczony przez Wnioskodawcę. Stąd, również w tym zakresie należy stwierdzić, że ustanie (zniesienie) ustawowej wspólności majątkowej pomiędzy małżonkami oraz równoczesny podział majątku małżeńskiego w sytuacji przedstawionej w niniejszym Wniosku nie wpłynie na zasady rozliczania przez Wnioskodawcę, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, odpisów amortyzacyjnych jako koszty uzyskania przychodów.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, zasady dokonywania przez Wnioskodawcę odpisów amortyzacyjnych od Środków trwałych i od WNiP oraz zasady ich rozliczania przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, jako koszty uzyskania przychodów, nie ulegną zmianie w następstwie ustania (zniesienia) ustawowej wspólności majątkowej pomiędzy małżonkami oraz jednoczesnego dokonania podziału majątku małżeńskiego w wyniku, którego Wnioskodawca otrzyma m.in. w całości Przedsiębiorstwo, przy czym łączna wartość składników majątkowych otrzymanych przez Wnioskodawcę tytułem podziału majątku małżeńskiego będzie mieścić się w wartości jego udziału w majątku małżeńskim, ustalonym na moment ustania (zniesienia) ustawowej wspólności majątkowej pomiędzy małżonkami.

W świetle przywołanych argumentów oraz zaprezentowanych wyżej poglądów organów podatkowych, Wnioskodawca zwraca się z prośbą o potwierdzenie, że przedstawione stanowiska i rozumienie treści przepisów prawa podatkowego są prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego - jest prawidłowe.

Ad. 1 i 2

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo, odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej wskazać należy, że rozstrzygnięcie w niej zawarte nie jest wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące. Nie wywołują one zatem żadnych skutków prawnych w odniesieniu do innych podatników.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu napiśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.