IPPB1/4511-402/16-6/MT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 9 marca 2016 r. (data wpływu 14 marca 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 kwietnia 2016 r. (data nadania 29 kwietnia 2016 r., data wpływu 2 maja 2016 r.) na wezwanie Nr IPPB1/4511-402/16-2/MT z dnia 21 kwietnia 2016 r., uzupełnionym pismem z dnia 16 maja 2016 r. (data nadania 17 maja 2016 r., data wpływu 20 maja 2016 r.) na wezwanie Nr IPPB1/4511-402/16-4/MT z dnia 5 maja 2016 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości:

* w części dotyczącej braku obowiązku opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w 1983 r., - jest prawidłowe,

* w części dotyczącej braku obowiązku opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży udziału udziału w nieruchomości nabytego w 2013 r. w wyniku podziału majątku wspólnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 1983 r. Aktem Notarialnym repertorium A z dnia 27 października 1983 r. Wnioskodawczyni nabyła wraz z mężem od Skarbu Państwa prawo użytkowania wieczystego działki budowlanej (załącznik Nr 1).W okresie od 1985 r. do 1996 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem wybudowali budynek o charakterze komercyjnym. Następnie po uzyskaniu zgody właściwych organów Wnioskodawczyni wraz z mężem dokonali adaptacji wybudowanego obiektu na cele mieszkaniowe. Decyzja z dnia 10 lipca 2003 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem uzyskali zezwolenie na użytkowanie ww budynku jako lokal mieszkalny (załącznik Nr 2).

Równocześnie Wnioskodawczyni i Jej mąż złożyli wniosek o przekształcenie prawa wieczystego użytkowania działki w prawo własności.

Decyzją z dnia 8 sierpnia 2011 r. Wniosek Wnioskodawczyni i Jej męża został załatwiony pozytywnie. Na mocy ww. decyzji zostało dokonane przekształcenie prawa wieczystej dzierżawy w prawo własności. Stosownie do zapisów ww. decyzji została udzielona bonifikata związana z opłata za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego przedmiotowej działki budowlanej w prawo własności (załącznik Nr 3). Powyższa decyzja stała się ostateczna po uiszczeniu wymaganej kwoty oraz upływie okresu prawomocności tj. w dniu 22 sierpnia 2011 r. Przedmiotowa decyzja zawiera zapis, że przekształconej nieruchomości nie wolno zbyć przed upływem 5 lat licząc od dnia, kiedy stała się ona ostateczna.

W dniu 22 maja 2013 r. aktem Notarialnym repertorium Wnioskodawczyni wraz z mężem zawarli umowę majątkową, na mocy której mąż Wnioskodawczyni Zbigniew W. przekazał Wnioskodawczyni swoje udziały w całości dotyczące nieruchomości.

Ponieważ przedmiotowa nieruchomość jest za duża dla potrzeb Wnioskodawczyni i generuje wysokie koszty, Wnioskodawczyni zmuszona jest do jej sprzedaży. Transakcję sprzedaży Wnioskodawczyni zamierza przeprowadzić w IV kwartale 2016 r., po dniu 22 sierpnia biorąc pod uwagę zapisy decyzji.

Pismem z dnia z dnia 29 kwietnia 2016 r. (data wpływu 2 maja 2016 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 21 kwietnia 2016 r. nr IPPB1/4511-402/16-2/MT poinformowano, że między Wnioskodawczynią a jej mężem Zbigniewem W. nie istnieje ustrój wspólności majątkowej. Umowa majątkowa ustanawiająca rozdzielność majątkową została zawarta aktem notarialnym z dnia 22 maja 2013 r. repertorium A. Aktem notarialnym z dnia 22 maja 2013 r. repertorium A został dokonany podział majątku wspólnego w ten sposób, że Halina W. (Wnioskodawczyni) nabyła w całości nieruchomości w tym zabudowaną działkę gruntu nr 2017 objętą księgą wieczystą. Jak wynika z powyższego, nabycie prawa wieczystego użytkowania działki oraz wybudowanie na niej budynku nastąpiło w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej.

Pismem z dnia z dnia 16 maja 2016 r. (data wpływu 20 maja 2016 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 5 maja 2016 r. nr IPPB1/4511-402/16-4/MT poinformowano, że:

* W skład majątku wspólnego wchodziły dwie nieruchomości oraz samochód osobowy,

* W ww. majątku wspólnym Wnioskodawczyni wraz z mężem posiadali udziały po 50% każdy z małżonków,

* W wyniku podziału majątku wspólnego dokonanego w dniu 22 maja 2013 r. Wnioskodawczyni przejęła w całości majątek i aktualnie posiada 100% jego wartości, tj. dwie nieruchomości oraz samochód osobowy marki opel,

* Podziałowi majątku nie towarzyszyły spłaty oraz dopłaty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy dokonując sprzedaży ww. nieruchomości po dniu 22 sierpnia 2016 r., tj. 5 lat po uprawomocnieniu się decyzji o przekształceniu (załącznik Nr 3) Wnioskodawczyni będzie musiała zapłacić podatek dochodowy od nabycia nieruchomości.

2. Czy organ podatkowy traktuje tę sytuację jako zwykłe nabycie nieruchomości i w związku z tym w grę wchodzi 5-letni okres karencji, który upływa w dniu 31 grudnia 2016 r.

Zdaniem Wnioskodawczyni przekształcenie prawa wieczystej dzierżawy w prawo własności nieruchomości, o której mowa powyżej, nie jest związane z jej nabyciem, a jedynie odpłatna zmianą formy własności. W związku z tym oraz faktem, że nabycie przedmiotowej nieruchomości nastąpiło w dniu 27 października 1983 r. Wnioskodawczyni nie podlega podatkowi dochodowemu związanemu z odpłatnym zbyciem nieruchomości, a tym samym 5-letniej karencji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości:

* w części dotyczącej braku obowiązku opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w 1983 r., - jest prawidłowe,

* w części dotyczącej braku obowiązku opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży udziału udziału w nieruchomości nabytego w 2013 r. w wyniku podziału majątku wspólnego - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Wobec powyższego odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zatem w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, w 1983 r. Aktem Notarialnym repertorium A z dnia 27 października 1983 r. Wnioskodawczyni nabyła wraz z mężem od Skarbu Państwa prawo użytkowania wieczystego działki budowlanej. W okresie od 1985 r. do 1996 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem wybudowali budynek o charakterze komercyjnym. Następnie po uzyskaniu zgody właściwych organów Wnioskodawczyni wraz z mężem dokonali adaptacji wybudowanego obiektu na cele mieszkaniowe. Decyzja z dnia 10 lipca 2003 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem uzyskali zezwolenie na użytkowanie ww budynku jako lokal mieszkalny. Równocześnie Wnioskodawczyni i Jej mąż złożyli wniosek o przekształcenie prawa wieczystego użytkowania działki w prawo własności. Decyzją z dnia 8 sierpnia 2011 r. Wniosek Wnioskodawczyni i Jej męża został załatwiony pozytywnie. Na mocy ww. decyzji zostało dokonane przekształcenie prawa wieczystej dzierżawy w prawo własności. Stosownie do zapisów ww. decyzji została udzielona bonifikata związana z opłata za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego przedmiotowej działki budowlanej w prawo własności. Powyższa decyzja stała się ostateczna po uiszczeniu wymaganej kwoty oraz upływie okresu prawomocności tj. w dniu 22 sierpnia 2011 r. Przedmiotowa decyzja zawiera zapis, że przekształconej nieruchomości nie wolno zbyć przed upływem 5 lat licząc od dnia, kiedy stała się ona ostateczna.

Użytkowanie wieczyste jest prawem rzeczowym, którego przedmiotem, zgodnie z art. 232 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.), może być grunt stanowiący własność Skarbu Państwa, gminy lub związku międzygminnego. Jest to prawo na rzeczy cudzej, jednak zakres i sposób określenia treści tego prawa zbliża je bardziej do prawa własności, niż praw rzeczowych ograniczonych. Ponadto na podstawie wyraźnych odesłań w art. 234 i 237 Kodeksu cywilnego do ww. prawa stosuje się odpowiednio przepisy o własności. Z powyższych względów prawo użytkowania wieczystego nie zostało wymienione w art. 244 ww. ustawy wśród innych praw rzeczowych ograniczonych, lecz zostało uregulowane odrębnie, jako tytuł II księgi drugiej Kodeksu cywilnego.

Granice prawa użytkowania wieczystego są wyznaczane przez ustawy, zasady współżycia społecznego oraz umowę o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste. Uprawnienie do wyłącznego korzystania z gruntu przez użytkownika wieczystego gruntu jest skuteczne wobec osób trzecich, a także właściciela gruntu, chyba że umowa o której mowa wyżej zawiera odrębne uregulowania dotyczące uprawnień właściciela.

Użytkowanie wieczyste jest prawem zbywalnym, podlega dziedziczeniu oraz egzekucji. Użytkownik wieczysty może więc rozporządzać swoim prawem zarówno w drodze czynności prawnej inter vivos, jak i mortis causa - za życia i na wypadek śmierci. Nie można być natomiast jednocześnie właścicielem i użytkownikiem wieczystym gruntu, ponieważ nabycie prawa własności przez użytkownika wieczystego gruntu prowadzi do wygaśnięcia użytkowania wieczystego.

Możliwe jest jednak przekształcenie prawa użytkowania wieczystego, przysługującego osobom fizycznym będącym dotychczasowymi użytkownikami wieczystymi, w prawo własności. Przekształcenie prawa wieczystego użytkowania w prawo własności jest tylko zmianą formy prawnej faktycznego prawa do nieruchomości. Wobec powyższego, ustanowienie odrębnej własności nieruchomości nie jest zdarzeniem prawnopodatkowym, które należy utożsamiać z nabyciem, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe oznacza, że na gruncie art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, datę nabycia nieruchomości w ramach wspólności majątkowej w przypadku Wnioskodawczyni i jej męża stanowi data nabycia prawa użytkowania wieczystego działki, tj. 27 października 1983 r. Termin określony w tym przepisie należy więc liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie prawa użytkowania wieczystego.

Z wniosku wynika, że w skład majątku wspólnego Wnioskodawczyni i jej męża wchodziły dwie nieruchomości oraz samochód osobowy. W ww. majątku wspólnym Wnioskodawczyni wraz z mężem posiadali udziały po 50% każdy z małżonków. W dniu 22 maja 2013 r. między Wnioskodawczynią i Jej mężem zawarta została umowa majątkowa ustanawiająca rozdzielność majątkową. Aktem notarialnym z dnia 22 maja 2013 r. został dokonany podział majątku wspólnego w ten sposób, że Wnioskodawczyni nabyła w całości nieruchomości w tym zabudowaną działkę gruntu. W wyniku podziału majątku wspólnego dokonanego w dniu 22 maja 2013 r. Wnioskodawczyni przejęła w całości majątek i aktualnie posiada 100% jego wartości, tj. dwie nieruchomości oraz samochód osobowy marki Opel. Podziałowi majątku nie towarzyszyły spłaty oraz dopłaty. Ponieważ przedmiotowa nieruchomość jest za duża dla potrzeb Wnioskodawczyni i generuje wysokie koszty, Wnioskodawczyni zmuszona jest do jej sprzedaży. Transakcję sprzedaży Wnioskodawczyni zamierza przeprowadzić w IV kwartale 2016 r.

Stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r. poz. 583, z późn. zm).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, że niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego.

Opisany ustrój majątkowy trwa do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji, chyba że w czasie trwania związku małżeńskiego: 1) małżonkowie zawarli małżeńską umowę majątkową, 2) z ważnych powodów na żądanie jednego z małżonków sąd orzekł zniesienie wspólności, 3) wspólność ustała z mocy prawa na skutek ubezwłasnowolnienia lub ogłoszenia upadłości jednego z małżonków.

Zniesienie wspólności ustawowej kreuje prawo małżonków do majątku wspólnego na zasadzie współwłasności w częściach ułamkowych, które z reguły jest stanem przejściowym i prowadzi do podziału majątku.

Zgodnie z art. 1037 Kodeksu cywilnego w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego, działu spadku, zniesienia współwłasności jest nabyciem tych rzeczy. Mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, ale tylko wówczas jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Zatem, za datę nabycia nieruchomości (prawa), która przypadła danej osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę jej (jego) nabycia w czasie trwania ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej pod warunkiem, że wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości (prawa) w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki tej osobie przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast wartość otrzymanej przez małżonka nieruchomości (prawa) przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości (prawa), która przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym małżeńskim, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie (czyli bez spłat i dopłat).

Przez pojęcie "nabycie" użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy należy bowiem rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Tak więc, gdyby Wnioskodawczyni w wyniku podziału majątku wspólnego otrzymała składniki majątku o takiej samej wartości jak jej małżonek, a podział odbył się bez spłat i dopłat lub gdyby Wnioskodawczyni otrzymała składniki majątku nieprzekraczające wartości udziału jaki jej pierwotnie przysługiwał w majątku wspólnym, należałoby uznać, że wartość otrzymanych na wyłączną własność rzeczy i praw mieści się w udziale, jaki jej przysługiwał w majątku wspólnym. Zatem za datę nabycia nieruchomości otrzymanej w wyniku podziału majątku wspólnego należałoby przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego.

Natomiast, jeżeli Wnioskodawczyni w wyniku podziału majątku otrzymała rzeczy i prawa, których wartość przekracza wartość udziału pierwotnie Jej przysługującego w majątku wspólnym, należałoby uznać, że dzień, w którym dokonano tego podziału majątku jest datą nabycia udziału w nieruchomości otrzymanej na wyłączną własność w drodze podziału majątku wspólnego.

Przenosząc zatem powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że w przedmiotowym przypadku podział majątku wspólnego małżonków dokonany w 2013 r. nie był faktycznie ekwiwalentny w naturze dla każdej ze stron. Każda ze stron nie otrzymała bowiem majątku o równej wartości, a taki majątek powinna otrzymać biorą c pod uwagę fakt, że udziały obojga małżonków z chwilą ustania wspólności majatkowej były równe i wynosiły po 50% w majątku wspólnym. W wyniku podziału majątku wspólnego Wnioskodawczyni nabyła udział większy niż przysługiwał Jej w majątku wspólnym.

Tym samym nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawczyni, że w przypadku sprzedaży nieruchomości obowiązuje data pierwotnego nabycia, tj. 1983 r. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawczynię obowiązywać będą dwie daty nabycia, bowiem w niniejszym przypadku należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni zarówno w 1983 r., jak i w 2013 r. nabyła prawo własności nieruchomości, którą zamierza sprzedać. Nabycie przez Wnioskodawczynię nieruchomości, którą zamierza sprzedać, nastąpiło zarówno w części w 1983 r. w dacie nabycia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, jak również w części w 2013 r. w wyniku podziału majątku wspólnego małżonków na mocy umowy z dnia 22 maja 2013 r. Albowiem jak zostało wskazane powyżej, nabycie ponad udział przysługujący w majątku dorobkowym, przy podziale majątku dorobkowego również stanowi o nowej dacie nabycia.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że nieruchomość, którą Wnioskodawczyni zamierza sprzedać nabyła w dwóch datach i w różny sposób:

* w 1983 r. - udział w przedmiotowej nieruchomości odpowiadający udziałowi Wnioskodawczyni w majątku wspólnym (1/2),

* w 2013 r. - udział w przedmiotowej nieruchomości, przekraczający udział w majątku wspólnym małżonków (1/2).

Z uwagi na to, że nabycie przedmiotowej nieruchomości nastąpiło odpowiednio w części w 1983 r. oraz w 2013 r., pięcioletni termin o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 należy oddzielnie liczyć w stosunku do każdego udziału jaki Wnioskodawczyni nabyła.

Tym samym, przychód uzyskany ze sprzedaży udziału 1/2 nieruchomości nabytego pierwotnie do majątku wspólnego małżonków w 1983 r., nie będzie podlegał w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym, ponieważ odpłatne zbycie nieruchomości w tej części nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku, w którym ją nabyto. W odniesieniu do udziału nabytego w 2013 r., należy wskazać, że sprzedaż tego udziału przed upływem 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, stanowić będzie źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych według przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem udział Wnioskodawczyni w tej nieruchomości zwiększył się oraz nie minie okres pięć lat, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wartość przychodu ze zbycia udziału, który został nabyty w 2013 r. w wyniku podziału majątku podlegać będzie opodatkowaniu według zasad określonych ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316, z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

W myśl natomiast art. 22 ust. 6c ww. ustawy koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Przepis art. 22 ust. 6c ustawy w sposób jednoznaczny stanowi co może być uznane za koszt uzyskania przychodu w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy. Przepis ten posługuje się pojęciem kosztu nabycia oraz udokumentowanych nakładów.

Zgodnie z art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 wykazać:

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30 ust. 5 ww. ustawy).

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 cytowanej ustawy.

Reasumując należy stwierdzić, że dochód jaki Wnioskodawczyni uzyska ze sprzedaży nieruchomości, w wysokości odpowiadającej udziałowi nabytemu w 1983 r. w ramach wspólności małżeńskiej nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym, ponieważ zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym, zbycie przez Wnioskodawczynię tego udziału nastąpi po upływie 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie.

Natomiast dochód ze sprzedaży nieruchomości, odpowiadający części nabytej w 2013 r. w wyniku podziału majątku dorobkowego, będzie podlegał opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o czym stanowi art. 30e ust. 1 tejże ustawy. Uzyskany dochód będzie mógł korzystać ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po spełnieniu warunków w nim wskazanych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.