IPPB1/4511-393/16-4/KS1 - PIT w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego nabytego w drodze spadku.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2016 r. (data wpływu 14 kwietnia 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 czerwca 2016 r. (data wpływu 13 czerwca 2016 r.) na wezwanie organu Nr IPPB1/4511-393/16-2/KS1 z dnia 31 maja 2016 r. (data nadania 31 maja 2016 r., data doręczenia 7 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego nabytego w drodze spadku - jest prawidłowe.

W dniu 14 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego nabytego w drodze spadku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe

W 2014 r. Wnioskodawca sprzedał mieszkanie nabyte w drodze spadku. Wnioskodawca zadeklarował, iż całą kwotę uzyskaną ze sprzedaży przeznaczy na cele mieszkaniowe. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na budowie, adaptacji i sprzedaży mieszkań. W ostatnio wybudowanym budynku wielomieszkaniowym, jeden z lokali mieszkalnych Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na własne cele mieszkaniowe. Wykonawca tej inwestycji - firma budowlana-wystawi dla Wnioskodawcy fakturę dokumentującą koszty wybudowania tego lokalu. Faktura ta nie będzie zaliczona w koszty prowadzonej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca pismem z dnia 8 czerwca 2016 r. (data wpływu 13 czerwca 2016 r.) uzupełnił przedmiotowy wniosek wskazując, że:

* spadkodawczyni, czyli matka Wnioskodawcy zmarła 10.04.2014 r.,

* przedmiotowy lokal mieszkalny będzie przeznaczony na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawcy, nie będzie wynajmowany. Wnioskodawca zamierza w nim mieszkać, a w dalszej przyszłości przekazać go córce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w ten sposób udokumentowane wydatki spełniają przesłanki do uznania ich za wydatki na własne cele mieszkaniowe, stosownie do przepisu art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ?

Zdaniem Wnioskodawcy, za wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe, stosownie do art. 22 ust. 25 ustawy o p.d.o.f., uznaje się wydatki poniesione min. na budowę, rozbudowę, przebudowę własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego mieszkania.

Wydatki więc poniesione na budowę własnego lokalu mieszkalnego, udokumentowane fakturą wystawioną przez wykonawcę usług budowlanych, spełniają przesłanki do uznania ich za wydatki na własne cele mieszkaniowe. Prowadzenie działalności gospodarczej w tym zakresie, tj. w zakresie budowy i remontów domów i mieszkań i zakwalifikowanie kosztów budowy pozostałych lokali jako kosztów działalności gospodarczej, nie dyskwalifikuje, wyodrębnionych z kosztów działalności, kosztów budowy własnego lokalu mieszkalnego jako wydatków mieszkaniowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego przepisu każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

W omawianej sprawie Wnioskodawca wskazał, że w dniu 10 kwietnia 2014 r. nabył w spadku mieszkanie, które zostało sprzedane w tym samym roku.

Jeżeli zatem zbyta przez Wnioskodawcę nieruchomość nie była w żaden sposób wykorzystywana w działalności gospodarczej i nie była związana z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, to w sytuacji kiedy jej zbycie nastąpiło przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją nabyto (tekst jedn.: przed 1 stycznia 2020 r.), dochód uzyskany ze sprzedaży tej nieruchomości podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym według zasad obowiązujących od 1 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania - zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej - mają zastosowanie do dochodów (poniesionej straty) od 1 stycznia 2009 r.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. - od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy - podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z zasadą wynikającą z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Stosownie do art. 19 ust. 3 ww. ustawy wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 4 ww. ustawy).

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d ww. ustawy).

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e cytowanej ustawy).

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 131 omawianej ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach (art. 21 ust. 26 ww. ustawy).

Stosownie do art. 21 ust. 28 ww. ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 30 ustawy przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Powyższy zapis ma zapobiegać kumulowaniu ulg i podwójnemu odliczaniu tych samych kwot.

Sądy administracyjne podkreślają, że zwolnienie z opodatkowania dochodów opisanych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter mieszany podmiotowo-przedmiotowy. Wydatkowanie środków na określony przedmiot w połączeniu z funkcją jaką ten przedmiot realizuje na rzecz nabywcy - zaspokojenie jego niezaspokojonych celów mieszkaniowych. W świetle takiego wyjaśnienia nie zaspokaja swoich własnych celów mieszkaniowych osoba, która posiadając własne miejsce zamieszkania nabywa kolejne nieruchomości w celach lokaty kapitału, prowadzenia inwestycji w postaci najmu lub remontu celem późniejszej ich odsprzedaży z zyskiem. Same subiektywne deklaracje podatników o nabyciu lokalu w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych nie są wystarczające do uzyskania zwolnienia podatkowego. Organy podatkowe mają prawo do własnej oceny artykułowanych przez podatników subiektywnych motywów zakupu lokalu mieszkalnego i późniejszych decyzji co do dalszych losów tego lokalu. Weryfikacji takiej dokonuje się poprzez porównanie obiektywnych faktów związanych z zakupem i późniejszym losem lokalu do deklarowanych motywów działania podatnika. Przy czym motywy te muszą być potwierdzone obiektywnymi faktami.

Ustawodawca regulując omawiane zwolnienie nie ograniczył wydatkowania przychodu z tytułu zbycia nieruchomości lub praw tylko do jednego z wymienionych w art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy celów, jednakże - przy spełnieniu pozostałych przesłanek - wydatkowanie przychodu musi być ukierunkowane na zrealizowanie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika. Innymi słowy ustawodawca nie zastrzegł, że własne cele mieszkaniowe podatnika ograniczać się muszą do posiadania przez Wnioskodawcę tylko jednej nieruchomości. W świetle takiego wyjaśnienia osoba, która posiadając własne miejsce zamieszkania nabywa kolejną nieruchomość zaspokaja w ten sposób swoje własne cele mieszkaniowe. Podatnik, który uzyskał przychód ze sprzedaży nieruchomości lub praw może przeznaczyć go na zakup nieruchomości lub prawa, pomimo że jest właścicielem innej nieruchomości, zachowując przy tym prawo do ww. zwolnienia, jednakże zakup ma służyć faktycznemu zaspokajaniu własnych potrzeb mieszkaniowych tego podatnika. Innymi słowy podatnik, który nabywa lokal mieszkalny dla własnych potrzeb ma w tym lokalu faktycznie mieszkać. Lokal, który nie jest zamieszkały przez podatnika, jest niewykorzystywany przez niego do zamieszkania lub jest wykorzystywany do innych celów niż zaspokojenie własnych potrzeb podatnika (np. zamieszkują go inne niż podatnik osoby) nie jest lokalem, którego zakup mógłby zostać uznany za realizację własnego celu mieszkaniowego. Osoba, która posiadając własne miejsce zamieszkania nabywa kolejną nieruchomość w celach lokaty kapitału, czy poprzez poniesienie wydatku w celu uniknięcia podatku nie zaspokaja swoich własnych celów mieszkaniowych. Same subiektywne deklaracje podatników o nabyciu nieruchomości mieszkalnej w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych nie są wystarczające do uzyskania zwolnienia podatkowego. Nie wystarczy poczynienie wydatków na nabycie nieruchomości, lecz konieczne jest, aby nastąpiło to jednocześnie w celu realizacji własnych potrzeb mieszkaniowych. Organy podatkowe mają prawo do własnej oceny artykułowanych przez podatników subiektywnych motywów zakupu nieruchomości mieszkalnych i późniejszych decyzji co do dalszych losów tych nieruchomości. Weryfikacji takiej dokonuje się poprzez porównanie obiektywnych faktów związanych z zakupem i późniejszym losem nieruchomości do deklarowanych motywów działania podatnika. Przy czym motywy te muszą być potwierdzone obiektywnymi faktami.

W omawianej sprawie Wnioskodawca chciałby skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w przywołanym wyżej przepisie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych twierdząc, że wydatki dotyczące wybudowanego w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej lokalu mieszkalnego, które po wystawieniu przez wykonawcę tej inwestycji - firmę budowlaną faktury dokumentującej koszty wybudowania tego lokalu nie będą zaliczone w koszty prowadzonej działalności gospodarczej mogą zostać uznane jako wydatki poniesione na budowę lokalu mieszkalnego albo na nabycie lokalu mieszkalnego, co tym samym będzie uprawniało go do zwolnienia.

Wskazać zatem należy, że podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy jest spełnienie warunków wskazanych w ustawie, takich jak ten aby przychód ze sprzedaży został wydatkowany nie wcześniej niż od dnia sprzedaży i nie później niż w okresie 2 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiła sprzedaż nieruchomości lub prawa wyłącznie na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ww. ustawy, w tym na nabycie lokalu mieszkalnego, jego części lub udziału w takim lokalu a także na budowę własnego lokalu mieszkalnego przy jednoczesnym niespełnieniu negatywnych przesłanek wymienionych w ust. 28 i 30.

Ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy wypływa daleko idąca konsekwencja zawarta w stwierdzeniu "został wydatkowany". Zamiarem ustawodawcy tworzącego ww. zwolnienie było zachęcanie podatników m.in. do nabywania w miejsce zbywanych nieruchomości, innych nieruchomości przeznaczonych do zaspokajania ich indywidualnych potrzeb mieszkaniowych. Przy czym aby móc skorzystać ze zwolnienia musi nastąpić wydatkowanie środków uzyskanych z odpłatnego zbycia. Pojęcie "wydatkować" oznacza "wydać pieniądze na coś, zużyć". Musi zatem nastąpić faktyczny przepływ środków z majątku nabywającego do majątku zbywającego, aby mówić, że pieniądze zostały wydatkowane.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca poniesie wydatki związane z budową przedmiotowego lokalu mieszkalnego, który zamierza przeznaczyć na własne cele mieszkaniowe. Firma budowlana - wykonawca wystawi Wnioskodawcy fakturę dokumentującą poniesione koszty na wybudowanie tego lokalu. Jednocześnie Wnioskodawca nie zaliczy kosztów budowy przedmiotowego lokalu do kosztów prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym Wnioskodawca poniesie wydatki wynikające z faktury wystawionej przez wykonawcę.

W takim przypadku Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć koszty związane z wybudowaniem przedmiotowego lokalu mieszkalnego jako środki wydatkowane na własne cele mieszkaniowe.

Należy jednocześnie wskazać, iż warunkiem, aby Wnioskodawca miał możliwość zaliczenia wydatków związanych z regulowaniem należności wobec firmy budowlanej będącej wykonawcą przedmiotowego lokalu mieszkalnego jako kosztów wybudowania tego lokalu przeznaczonych na realizację własnych celów mieszkaniowych wydatki te muszą być poniesione po dacie dokonania odpłatnego zbycia mieszkania nabytego w drodze spadku.

Jednocześnie koszty wybudowania lokalu nie mogą być kosztami zaliczonymi w jakikolwiek sposób do kosztów działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Podsumowując, dochód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości nie związanej z działalnością gospodarczą, którą Wnioskodawca nabył w drodze spadku w dniu 10 kwietnia 2014 r. i sprzedał w tym samym roku, a więc przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

Wnioskodawca może jednak skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych bowiem jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego poniesie wydatki na własne cele mieszkaniowe.

Kwotę uzyskaną ze sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca przeznaczy na uregulowanie należności za wybudowanie lokalu mieszkalnego przez wykonawcę (firmę budowlaną) - odrębny podmiot gospodarczy, a więc będzie mieć potwierdzenie dokumentujące (faktura) rzeczywiste wydatkowanie środków pochodzących z odpłatnego zbycia mieszkania nabytego w drodze spadku, poniesionych na wybudowanie lokalu na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy.

W złożonym przez Wnioskodawcę wniosku nie zostały podane okoliczności, które od razu mogłyby wykluczać możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym na etapie wydawania interpretacji organ nie może odmówić Wnioskodawcy prawa do omawianego zwolnienia. Jeżeli natomiast w toku ewentualnego postępowania podatkowego okazałoby się, że w rzeczywistości mają miejsce okoliczności inne niż wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku, które będą wskazywały, że lokal mieszkalny tak naprawdę nie został nabyty w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie, tut. Organ zauważył, że Wnioskodawca uzasadniając własne stanowisko, wskazał iż za wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe, stosownie do art. 22 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uznaje się wydatki poniesione m.in. na budowę, rozbudowę, przebudowę własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego mieszkania. Mając na uwadze treść powołanego przepisu tut. Organ zrozumiał i przyjął, że Wnioskodawca miał na myśli przepis art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ponieważ w powołanej wyżej ustawie nie ma art. 22 ust. 25.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.