IPPB1/4511-321/16-2/KS1 - PIT w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2016 r. (data wpływu 18 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 18 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zajmuję się kupnem i sprzedażą samochodów używanych, częściami samochodowymi. Przychody Wnioskodawca uzyskuje tylko z tego tytułu. Wszystkie zakupione przez Wnioskodawcę samochody stanowią dla Wnioskodawcy towar handlowy, a tym samych rzeczowy majątek firmy. Na koniec każdego roku Wnioskodawca dokonuje spisu z natury nie sprzedanych towarów handlowych, czyli samochodów używanych, które stanowią u Wnioskodawcy zapas towarów handlowych przeznaczony do sprzedaży.

Samochody używane Wnioskodawcy nie są środkami trwałymi tylko towarem handlowym. Zakupione do nich paliwo przeznaczone jest do jazd próbnych potencjalnego nabywcy samochodu. Nikt nie kupi samochodu nie sprawdzając jak działa. Niektórym wystarczy kilka kilometrów jazdy samochodem, a niektórzy chcą sprawdzić jak jeździ się w terenie zabudowanym, a jak poza tym terenem. Żaden samochód nie jeździ na wodzie, tylko na paliwie. Więc związek przyczynowo-skutkowy jest zachowany. A skoro samochód jest towarem handlowym - służącym do dalszej odsprzedaży, to do ponoszonych kosztów związanych z eksploatacją tych samochodów nie mają zastosowania przepisy art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Czyli cały wydatek zgodnie z fakturą dokumentującą jego poniesienie stanowi dla Wnioskodawcy koszt podatkowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zakup paliwa, części zamiennych,ubezpieczenia itp. wydatków do samochodów będących towarami handlowymi, a nie środkami trwałymi stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodu, jeśli na każdej fakturze widnieje numer rejestracyjny samochodu, do którego dokonywane są zakupy.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Zatem kosztem uzyskania przychodów są wszystkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła.

W myśl natomiast art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 36, z tytułu używania nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; w celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik zobowiązany jest do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Samochody używane Wnioskodawcy nie są środkami trwałymi tylko towarem handlowym. Żaden samochód nie jeździ na wodzie, tylko na paliwie. Więc związek przyczynowo-skutkowy jest zachowany. A skoro samochód jest towarem handlowym - służącym do dalszej odsprzedaży, to do ponoszonych kosztów związanych z eksploatacją tych samochodów nie mają zastosowania przepisy art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Czyli cały wydatek zgodnie z fakturą dokumentującą jego poniesienie stanowi dla Wnioskodawcy koszt podatkowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego - jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów są wszystkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów i nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,=

* być właściwie udokumentowany.

W myśl natomiast art. 23 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 36, z tytułu używania niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; w celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się kupnem i sprzedażą samochodów używanych, częściami samochodowymi. Przychody Wnioskodawca uzyskuje tylko z tego tytułu. Wszystkie zakupione przez Wnioskodawcę samochody stanowią dla Wnioskodawcy towar handlowy, a tym samych rzeczowy majątek firmy. Na koniec każdego roku Wnioskodawca dokonuje spisu z natury nie sprzedanych towarów handlowych, czyli samochodów używanych, które stanowią u Wnioskodawcy zapas towarów handlowych przeznaczony do sprzedaży. Samochody używane Wnioskodawcy nie są środkami trwałymi tylko towarem handlowym. Zakupione do nich paliwo przeznaczone jest do jazd próbnych potencjalnego nabywcy samochodu.

Reasumując, nie ma przeszkód prawnych, aby do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej zaliczać poniesione wydatki związane z eksploatacją samochodów używanych stanowiących towary handlowe tj. koszty paliwa, części zamiennych, ubezpieczenia, bez obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, pod warunkiem jednak, że posiadają one cechy, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym, wydatki związane z ubezpieczeniem samochodów używanych zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów z uwzględnieniem treści art. 23 ust. 1 pkt 47 ww. ustawy, zgodnie z którym do koszty uzyskania przychodów nie zalicza się składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość 20 000 euro, przeliczona na złote według kursu sprzedaży walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.