IPPB1/4511-1478/15-2/KS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2015 r. (data wpływu 30 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 30 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące stan faktyczny.

Wnioskodawca, nabył w 1990 r. do majątku osobistego, objętego małżeńską majątkową wspólnością ustawową, udział w nieruchomości gruntowej wynoszący #189; część. Wnioskodawca dokonał nabycia przedmiotowego udziału w nieruchomości jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej. Udział w pozostałej części powyższej nieruchomości nabyła, także do swojego majątku osobistego, osoba fizyczna, dalej zwana "Współwłaścicielem", również nie prowadząca działalności gospodarczej.

Wnioskodawca i Współwłaściciel, dalej zwani łącznie "Współwłaścicielami", dokonali następnie, w latach 1990-1991, zabudowania przedmiotowej nieruchomości. Zabudowanie nieruchomości nastąpiło tzw. systemem gospodarczym i nie było one dokonane w ramach działalności gospodarczej Współwłaścicieli.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym (posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce) zgodnie z przepisami u.p.d.o.f. Wnioskodawca, jako osoba fizyczna, nie był i nie jest czynnym podatnikiem VAT. W latach 1990 - 2015 Wnioskodawca nie prowadził indywidualnej działalności gospodarczej.

W 1991 r. Współwłaściciele oddali nieruchomość do użytkowania spółce cywilnej utworzonej przez Wnioskodawcę i Współwłaściciela, przekształconej następnie (w 2001 r.) w spółkę jawną, dalej zwaną "Spółką". Począwszy od 1991 r. przedmiotowa nieruchomość była zatem użytkowana przez Spółkę w celach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej - nieruchomość była wykorzystywana do prowadzenia przez Spółkę, będącą posiadaczem stosownej koncesji na obrót paliwami ciekłymi, działalności gospodarczej w zakresie handlu paliwami i innymi towarami. Przedmiotem działalności Spółki nigdy nie był ani obrót nieruchomościami ant pośrednictwo w ich obrocie.

Wnioskodawca, jego żona ani Współwłaściciel nie pobierali od Spółki jakichkolwiek opłat za prawo użytkowania przez nią nieruchomości, nie osiągając w związku z tym jakichkolwiek przychodów z tego tytułu. Spółka użytkowała tę nieruchomość nieodpłatnie.

W 2014 r. Współwłaściciele dokonali podziału powyższej nieruchomości na 4 działki ewidencyjne, spośród których jedna była zabudowana. Podział nieruchomości nie spowodował zmian własnościowych; dotychczasowy schemat współwłasności został zachowany w stosunku do powyższych działek.

Działka zabudowana, na której posadowiona jest stacja paliw i infrastruktura towarzysząca, dalej zwana "Nieruchomością", była dalej użytkowana przez Spółkę do celów prowadzonej przez nią działalności gospodarczej.

We wrześniu 2015 r. Spółka zaprzestała użytkowania Nieruchomości, dokonała zwrotu Nieruchomości, a Wnioskodawca wraz z żoną oraz Współwłaściciel dokonali następnie odpłatnego zbycia swoich udziałów w Nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przychód osiągnięty przez Wnioskodawcę ze zbycia udziału w Nieruchomości jest przychodem ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a u.p.d.o.f., a w związku z tym nie podlega on opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na fakt, że zbycie Nieruchomości nie nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie Nieruchomości oraz z uwagi na to, że nie znajduje tutaj zastosowania art. 10 ust. 2 pkt 3 u.p.d.o.f.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c powyżej, przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Stosownie natomiast do ustępu 2 powyższego artykułu, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia:

W związku z powyższym, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a u.p.d.o.f. należy stwierdzić, że z uwagi na fakty, że:

* Wnioskodawca zbył swój udział w Nieruchomości po upływie terminu wskazanego w tym przepisie, oraz że

* zbycie to nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej Wnioskodawcy, gdyż Wnioskodawca nie prowadził działalności gospodarczej (taka działalność była prowadzona przez Spółkę, z której Wnioskodawca osiągał przychody z tytułu prawa do udziału w jej zyskach), a zbyty udział w Nieruchomości był przedmiotem majątku osobistego Wnioskodawcy, zbycie przedmiotowego udziału w Nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, użytą w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. frazę: "nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej", należy interpretować literalnie, a nie rozszerzająco, tj. że dotyczy ona wyłącznie sytuacji, gdy osoba fizyczna dokonująca zbycia nieruchomości, udziałów w nieruchomości, praw lub rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f., nie dokonuje tego w ramach wykonywanej przez siebie działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w omawianym stanie faktycznym nie znajduje zastosowania ust. 2 artykułu 10 u.p.d.o.f. Użyte w tym przepisie pojęcie "składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1" nie obejmuje bowiem składników majątku osobistego osoby fizycznej, niezwiązanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez tę osobę, które byłyby wykorzystywane przez inny podmiot do prowadzenia przez ten inny podmiot działalności gospodarczej.

Zgodnie ze wspomnianym wyżej art. 14 ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f., składnikami majątku do których odwołuje się art. 10 ust. 2 u.p.d.o.f. są składniki majątku będące:

- wykorzystywanymi na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej (...)".

Zbyta przez Wnioskodawcę Nieruchomość (nieruchomość gruntowa wraz z zabudowaniami) nie stanowiła środków trwałych Wnioskodawcy, podlegających ujęciu w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawcy, ani tym bardziej innych składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f. Wnioskodawca nie prowadził bowiem działalności gospodarczej w rozumieniu u.p.d.o.f., a tym samym nie mógł wykorzystywać Nieruchomości "na potrzeby związane z działalnością gospodarczą". Taka działalność nie była również kreowana przez fakt nieodpłatnego udostępnienia Spółce nieruchomości przez Wnioskodawcę; innymi słowy fakt nieodpłatnego udostępnienia Spółce Nieruchomości nie powodował, że Wnioskodawca stawał się przedsiębiorcą z tego tytułu.

W myśl art. 22a ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.f., amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Przy czym, w myśl art. 22c pkt 1 u.p.d.o.f., amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów - zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W nawiązaniu do powyższego należy stwierdzić, że zabudowania (budynek i budowle) znajdujące się na zbytej Nieruchomości nie spełniały, z perspektywy Wnioskodawcy, definicji środków trwałych podlegających ujęciu w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Nie były one bowiem, tak zresztą jak i grunt, "wykorzystywane przez podatnika (tutaj: Wnioskodawcę) na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, przychód uzyskany przez niego ze zbycia udziału w Nieruchomości nie stanowi dla niego przychodu z działalności gospodarczej określonego w art. 14 ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f., a w związku z tym przychód ten nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w oparciu o art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a u.p.d.o.f., z uwagi że zbycie udziału w Nieruchomości nie nastąpiło w wykonaniu przez niego działalności gospodarczej i zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i wybudowanie Nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku,ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.