IPPB1/4511-1419/15-2/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2015 r. (data wpływu 18 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych częściowego zwrotu wkładu w formie pieniężnej wniesionego do spółki komandytowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych częściowego zwrotu wkładu w formie pieniężnej wniesionego do spółki komandytowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Pani Anna G. (dalej "Wnioskodawczyni") jest osobą fizyczną i wspólnikiem spółki komandytowej pod nazwą Allegro Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (dalej "Spółka"). Wnioskodawczyni pełni w Spółce rolę komandytariusza, z kolei komplementariuszem jest osoba prawna - spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Spółka powstała przez przekształcenie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w spółkę komandytową. Przed przekształceniem, w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością podwyższono kapitał zakładowy, który został pokryty wniesionym przez Wnioskodawczynię wkładem niepieniężnym w postaci przedsiębiorstwa. W wyniku przekształcenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Spółkę, Wnioskodawczyni stała się wspólnikiem Spółki. Wartość wkładu Wnioskodawczyni w Spółce odpowiada wartości nominalnej udziałów, które Wnioskodawczyni posiadała w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością.

W umowie Spółki określono, między innymi, wartości i rodzaje wkładów wniesionych przez wspólników oraz zasady, na jakich wspólnicy uczestniczą w zysku oraz stracie Spółki. Zgodnie z postanowieniami umowy Spółki, udział wspólników w zysku Spółki jest proporcjonalny do wniesionych przez nich wkładów. W takim samym stopniu wspólnicy uczestniczą również w generowanych przez Spółkę stratach. Udział Wnioskodawczyni w zyskach i stratach Spółki odpowiada udziałowi, jaki Wnioskodawczyni posiadała w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością.

Umowa Spółki stanowi, że wkłady wniesione przez wspólników do Spółki mogą być im zwracane. Przy czym, zwrot wkładu wymaga uprzedniej zmiany umowy Spółki, dokonanej w drodze jednomyślnej uchwały wspólników. Wnioskodawczyni zamierza wycofać część wniesionego do Spółki wkładu. Obniżenie wkładu Wnioskodawczyni nastąpi poprzez zmianę umowy Spółki, o której zdecydują wspólnicy w drodze uchwały. Zwrot części wkładu zostanie dokonany w formie pieniężnej i nie będzie wiązać się z wystąpieniem Wnioskodawczyni ze Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy otrzymanie przez Wnioskodawczynię środków pieniężnych od Spółki tytułem zwrotu części wkładu wniesionego uprzednio do Spółki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie środków pieniężnych od Spółki tytułem zwrotu części wkładu wniesionego uprzednio do Spółki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: będzie neutralne dla Wnioskodawczyni).

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm. - dalej "k.s.h."), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna. Zgodnie z art. 102 k.s.h., spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki, co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność, co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona. W myśl art. 103 k.s.h., w sprawach nieuregulowanych w dziale III k.s.h. (dotyczącym spółki komandytowej), do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba, że ustawa stanowi inaczej.

Na podstawie art. 551 k.s.h., spółka z ograniczoną odpowiedzialnością może być przekształcona w inną spółkę handlową. Spółka przekształcana (tu: spółka z ograniczoną odpowiedzialnością) staje się spółką przekształconą (tu: komandytową) z chwilą wpisu spółki przekształconej do rejestru. Spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki spółki przekształcanej, a wspólnicy spółki przekształcanej uczestniczący w przekształceniu stają się z dniem przekształcenia wspólnikami spółki przekształconej (art. 553 k.s.h.).

Na podstawie art. 50 k.s.h., udział kapitałowy wspólnika odpowiada wartości rzeczywiście wniesionego wkładu. Z kolei art. 54 § 1 k.s.h. stanowi, że zmniejszenie udziału kapitałowego wymaga zgody pozostałych wspólników. Zatem przepisy k.s.h. dopuszczają możliwość zmniejszenia udziału kapitałowego, czyli zmniejszenia wkładów wspólników w spółce komandytowej. Przy czym, należy podkreślić, że zmniejszenie wkładu wspólnika w spółce nie jest jednoznaczne z wystąpieniem wspólnika ze Spółki.

W ustawie o p.d.o.f. brak przepisów, które odnosiłyby się w sposób bezpośredni do zasad opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych zwrotu części wkładu do spółki niebędącej osobą prawną. W związku z tym, analizując konsekwencje obniżenia wkładu na gruncie ustawy o p.d.o.f., należy odnieść się w szczególności do ogólnych zasad opodatkowania dochodów osiąganych przez spółki osobowe (zasady te nie mają zastosowania do spółek komandytowo-akcyjnych, które z dniem 1 stycznia 2014 r. zostały uznane za podatników podatku dochodowego od osób prawnych; w związku z tym, zawarte w dalszej części wniosku odniesienia do spółek osobowych oraz spółek niebędących osobami prawnymi nie dotyczą spółek komandytowo-akcyjnych).

Spółka komandytowa, jako osobowa spółka prawa handlowego nie jest podatnikiem podatku dochodowego. Podatnikami z tytułu dochodów osiąganych przez spółkę komandytową są jej wspólnicy, a podstawę ich opodatkowania ustala się na podstawie art. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym dla osób prawnych (w odniesieniu do wspólników będących podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych, np. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) oraz art. 8 ustawy o p.d.o.f. (w odniesieniu do wspólników będących osobami fizycznymi).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o p.d.o.f., przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku takiej spółki oraz łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali podatkowej. Z kolei w myśl art. 5b ust. 2 ustawy o p.d.o.f., jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1 uznaje się za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Od tak ustalonego dochodu wspólnik spółki komandytowej zobowiązany jest odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy.

Na podstawie powyższego, uzyskiwane przez spółkę komandytową przychody i koszty stanowią przychody i koszty jej wspólników, podlegające połączeniu z ich pozostałymi przychodami i kosztami z działalności gospodarczej. Przypadający na wspólnika spółki komandytowej dochód z działalności gospodarczej ustalany jest na podstawie ksiąg rachunkowych, do prowadzenia, których spółka komandytowa jest zobowiązana na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: z 2009 r. Dz. U. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.), z uwzględnieniem zasad wynikających z przywołanego powyżej art. 8 ustawy o p.d.o.f.

Zatem opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlega dochód wypracowany przez spółkę komandytową i przypadający na wspólnika stosownie do posiadanego prawa do udziału w zyskach/stratach spółki komandytowej. Przy czym, obowiązek obliczenia i zapłaty podatku ciąży na wspólnikach z chwilą wypracowania dochodu przez spółkę osobową, niezależnie od tego, czy pobierają jakiekolwiek środki pieniężne ze spółki komandytowej. Zasadą bowiem jest, że wypłaty dokonywane na rzecz wspólników spółki komandytowej są dla nich neutralne podatkowo. Skoro bowiem dochody spółki osobowej są opodatkowane na poziomie jej wspólników niezależnie od dokonania wypłaty ze spółki (tekst jedn.: niezależnie od tego, czy wspólnicy rzeczywiście uzyskali realne przysporzenie majątkowe), to faktyczne przepływy pieniężne między spółką a wspólnikami powinny być neutralne podatkowo.

Jak wyżej wskazano, przepisy ustawy o p.d.o.f. nie zawierają regulacji, które odnosiłyby się do opodatkowania obniżenia wkładu wspólnika w spółce niebędącej osobą prawną. W związku z tym, nie ma podstaw by twierdzić, że uzyskane przez Wnioskodawczynię środki w tytułu wycofania części wkładu w Spółce będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe stanowisko potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny między innymi w wyroku z dnia 22 maja 2014 r. (sygn. akt II FSK 1471/12). Skład orzekający w tej sprawie uznał, że "Stanowisko WSA przedstawione w wyroku, zgodnie, z którym faktycznie dokonane wypłaty z tytułu częściowego obniżenia wkładu stanowią w momencie ich dokonania (tekst jedn.: na zasadzie kasowej) przychód podatkowy, narusza wskazaną wyżej podstawową zasadę rozliczania przychodów i kosztów wspólników spółek osobowych na zasadzie memoriałowej."

Powołany wyrok wprawdzie został wydany w oparciu o przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j..t. Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm. - dalej "ustawa o p.d.o.p."). Jednak przepisy ustawy o p.d.o.p. zawierają analogiczne jak w ustawie o p.d.o.f. regulacje dotyczące opodatkowania dochodów osiąganych przez będących podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych wspólników spółek osobowych.

Należy zatem uznać, że w związku z brakiem odpowiednich regulacji, z których wynikałoby, że obniżenie wkładu w spółce osobowej podlega opodatkowaniu na zasadzie kasowej, zastosowanie będą miały zasady ogólne dotyczące opodatkowania dochodów spółki osobowej (tekst jedn.: zasada memoriałowa).

Zarówno w orzecznictwie sądów administracyjnych, jak i w doktrynie podkreśla się, że "milczenie" ustawodawcy, co do określonych zdarzeń, niezależnie od tego, z jakich powodów wynika, jest traktowane, jako obszar wolny od opodatkowania i zakazane jest stosowanie w tym wypadku analogii. Zatem w przypadku, gdy ustawodawca nie zdecydował się na zawarcie w przepisach ustawy o p.d.o.f. wyraźnej normy, która nakazywałaby opodatkowanie środków pieniężnych uzyskanych przez osobę fizyczną w związku z wycofaniem części wkładu ze spółki niebędącej osobą prawną, to nie ma wątpliwości, że taka wypłata środków jest dla wspólnika ją uzyskującego neutralna podatkowo.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zasady przekształcania spółek prawa handlowego regulują przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.). Zgodnie z art. 551 § 1 k.s.h., spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka akcyjna (spółka przekształcana) może być przekształcona w inną spółkę handlową (spółkę przekształconą).

W myśl przepisu art. 552 powyższej ustawy, spółka przekształcana staje się spółką przekształconą z chwilą wpisu spółki przekształconej do rejestru (dzień przekształcenia). Jednocześnie sąd rejestrowy z urzędu wykreśla spółkę przekształcaną. Na podstawie art. 553 ww. ustawy, spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki spółki przekształcanej. Spółka przekształcona pozostaje podmiotem w szczególności zezwoleń, koncesji oraz ulg, które zostały przyznane spółce przed jej przekształceniem, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji albo ulgi stanowi inaczej. Wspólnicy spółki przekształcanej uczestniczący w przekształceniu stają się z dniem przekształcenia wspólnikami spółki przekształconej.

Przekształcenie spółek w rozumieniu przepisów Kodeksu spółek handlowych powoduje przeniesienie majątku jednej spółki działającej w określonej formie prawnej na inny podmiot, który dalszą działalność ma prowadzić jako spółka innego typu. Przekształcenie spółki kapitałowej w osobową spółkę nie jest więc tożsame z jej likwidacją, lecz jest jej kontynuacją w innej formie prawnej.

Zgodnie z zasadą tożsamości podmiotów biorących udział w przekształceniu majątek spółki przekształcanej z dniem przekształcenia staje się majątkiem spółki przekształconej. Wartość tego majątku zostaje w toku przekształcenia ustalona, poszczególne składniki majątku wycenione (art. 558 § 2 pkt 3 k.s.h.), a plan przekształcenia poddany badaniu przez biegłego rewidenta (art. 559 § 1 k.s.h.).

Zasady powyższej sukcesji uniwersalnej nie obejmują skutków podatkowych tzw. sukcesji podatkowej, gdyż kwestię sukcesji praw i obowiązków podatkowych związanych z transformacjami podmiotowymi reguluje ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z óźn. zm.).

Ogólna zasada w tym zakresie wyrażona została w art. 93a § 2 pkt 1 lit. b Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym osobowa spółka powstała w wyniku przekształcenia spółki kapitałowej wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej spółki. Taki stan prawny pozwala jednoznacznie stwierdzić, że proces przekształcenia się spółek jest związany z sukcesją podatkową spółki przekształconej. Skutkiem takiego przekształcenia jest utrata podmiotowości prawnej przez spółkę przekształcaną, natomiast spółka przekształcona uzyskuje podmiotowość prawną z dniem wpisu do rejestru sądowego.

Sukcesja podatkowa nie obejmuje jedynie tych praw i obowiązków, które mieli wspólnicy spółki kapitałowej, a które nie funkcjonują w spółkach osobowych, w związku z czym prawa te i obowiązki nie mogą przejść po przekształceniu na spółkę osobową, której wspólnicy podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Tak więc, spółki osobowe nie posiadają osobowości prawnej. Dochody spółek osobowych nie stanowią zatem odrębnego przedmiotu opodatkowania. Podlegają natomiast opodatkowaniu dochody poszczególnych wspólników spółki osobowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej będzie uzależniony od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki osobowej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku (udziału) oraz z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu wg skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Stosownie natomiast do treści art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

W związku z powyższym, zarówno przychody, jak i koszty związane z działalnością spółki osobowej, wspólnicy powinni określać proporcjonalnie do posiadanego udziału w zysku spółki.

W myśl art. 9 ust. 1 cyt. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zatem, w myśl powyższego, stwierdzić należy, że w związku z otrzymaniem przez Wnioskodawcę środków pieniężnych od spółki komandytowej, której będzie wspólnikiem, z tytułu obniżenia wartości Jego wkładu w tej Spółce, u Wnioskodawcy powstanie przychód, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym, przychód ten zaliczyć należy do określonego w art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy źródła przychodów, jakim m.in. są prawa majątkowe. Stosownie bowiem do treści tego przepisu, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c).

Z kolei, zgodnie z art. 18 ww. ustawy, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Przepisy ustawy podatkowej mimo, iż posługują się terminem "prawa majątkowe", nie definiują tego pojęcia, a zawarty w art. 18 katalog tych praw jest jedynie przykładowy, na co wskazuje użyte przez ustawodawcę sformułowanie "w szczególności".

Należy zatem przyjąć, iż do katalogu praw majątkowych objętych zakresem regulacji art. 18 ww. ustawy, można zaliczyć także inne prawa, niewymienione w tym przepisie.

Wobec powyższego, przychód uzyskany w związku z obniżeniem wkładów wniesionych do spółki komandytowej, podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, jako przychód z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednocześnie wskazać należy, że w związku z uznaniem otrzymanych przez Wnioskodawcę środków pieniężnych za przychód z praw majątkowych, dla celów jego opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia wartości uzyskanego przychodu w związku z obniżeniem wkładu, o koszty uzyskania tego przychodu, tj. o wydatki faktycznie poniesione na nabycie wycofywanej części wkładu ze spółki komandytowej, które spełniać będą przesłanki wymienione w art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z tym przepisem, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

A zatem by wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* musi być należycie udokumentowany.

Reasumując, z tytułu obniżenia wkładu w spółce osobowej Wnioskodawca uzyska przychód z praw majątkowych. Dochodem z tego źródła przychodów jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami faktycznie poniesionymi na nabycie (objęcie) tego wkładu - proporcjonalnie do wielkości obniżenia, wyłącznie w takiej wysokości w jakiej koszty te nie zostały rozliczone w spółce komandytowej, a więc w niniejszym przypadku będą to koszty na nabycie/objęcie udziałów.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Krańcowo należy podkreślić, że przywołane przez Wnioskodawcę wyroki NSA i WSA dotyczące przepisów prawa wydane zostały w indywidualnych sprawach i nie mogą być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach. Organ podatkowy jest zobowiązany każdą sprawę traktować indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.