IPPB1/4511-1289/15-2/KS1 - PIT w zakresie skutków podatkowych wniesienia dopłat do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej przez wspólników tej spółki oraz późniejszego otrzymania zwrotu nieoprocentowanych dopłat.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2015 r. (data wpływu 10 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wniesienia dopłat do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej przez wspólników tej spółki oraz późniejszego otrzymania zwrotu nieoprocentowanych dopłat - jest prawidłowe.

W dniu 10 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wniesienia dopłat do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej przez wspólników tej spółki oraz późniejszego otrzymania zwrotu nieoprocentowanych dopłat.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa ("Spółka") prowadzi działalność deweloperską. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT, a jej Wspólnicy podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Wspólnikami Spółki są trzy osoby:

a. Dwie osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, tj. R.G. (Wnioskodawca) i M. M., z których każda posiada 49,5% udziałów w zyskach i podziale majątku Spółki i jest Komandytariuszem Spółki,

b. Osoba prawna, tj. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, posiadająca 1% udziału w zyskach i podziale majątku Spółki, będąca Komplementariuszem Spółki.

W związku z trudnościami finansowymi Spółki, działając zgodnie z postanowieniami § 10 ust. 3 i 4 Umowy Spółki, Wspólnicy Spółki zamierzają udzielić Spółce dopłat.

W tym celu Wspólnicy Spółki zamierzają podjąć uchwałę o wniesieniu dopłat na kapitał zapasowy Spółki w formie wkładów pieniężnych, w gotówce, stosownie do przysługujących im udziałów w zyskach i podziale majątku Spółki. Dopłaty nie będą oprocentowane.

Podjęcie takiej uchwały nie spowoduje zmiany Umowy Spółki, ponieważ nie dojdzie do zmiany wartości wkładów wniesionych do Spółki przez Wspólników, a także sum komandytowych wpisanych do Krajowego Rejestru Sądowego.

Dopłaty będą wniesione przez wszystkich Wspólników, tj. przez dwie osoby fizyczne: R.G. i M.M. oraz jedną osobę prawną: Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością.

Wniesione dopłaty będą miały charakter zwrotny i zostaną zwrócone Wspólnikom, w tym Wnioskodawcy, w wartości wniesionej, kiedy sytuacja Spółki ulegnie poprawie.

Brak wniesienia dopłat do kapitału zapasowego może spowodować znaczące ryzyko upadłości Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy z tytułu wniesienia przez Wnioskodawcę (Komandytariusza) do Spółki nieoprocentowanych dopłat, jak i późniejszego otrzymania zwrotu dopłat przez Wnioskodawcę (proporcjonalnie do udziału w zyskach i podziale majątku Spółki), po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód podlegający opodatkowaniu, czy też cała operacja będzie dla Wnioskodawcy neutralna z punku widzenia podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy

Zasady tworzenia, organizacji, funkcjonowania i likwidacji spółek regulują przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm. ("k.s.h.").

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 k.s.h., spółka komandytowa jest spółką osobową.

W myśl art. 8 § 1 i 2 k.s.h., spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą. Z przepisu tego wynika m.in., że majątek takiej spółki stanowi jej wyłączną własność.

Jednocześnie spółki osobowe prawa handlowego nie są podatnikami podatku dochodowego; takimi podatnikami w zakresie dochodów uzyskiwanych z działalności prowadzonej przez spółkę osobową są wspólnicy takiej spółki.

W zależności od tego, czy wspólnicy są osobami fizycznymi, czy prawnymi podlegają opodatkowaniu albo podatkiem dochodowym od osób fizycznych albo podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) ("Ustawa"), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów, które wymienione są w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 8 ust. 1 Ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 Ustawy, odrębnym źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do art. 5b ust. 2 Ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1 Ustawy, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 Ustawy (tekst jedn.: z pozarolniczej działalności gospodarczej). Przy czym, w myśl art. 5a pkt 26 Ustawy, przez spółkę niebędącą osobą prawną, należy rozumieć spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

Ogólną definicję przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej zawiera art. 14 ust. 1 Ustawy, zgodnie z którym za przychód z działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Natomiast w art. 14 ust. 2 Ustawy, wymienione zostały jedynie przykładowe zdarzenia, powodujące powstanie tego przychodu.

Z analizy powyższych przepisów wynika, że przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej są - wszelkie przysporzenia lub korzyści majątkowe związane z tą działalnością.

Zauważyć przy tym należy, że korzyść ta nie musi skutkować bezpośrednim zwiększeniem aktywów podmiotu gospodarczego. Korzyścią taką może być także przysporzenie związane z otrzymaniem świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (art. 14 ust. 2 pkt 8 Ustawy). Obejmuje ono wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar majątkowy (por. wyrok NSA z 10 maja 2006 r. sygn. akt II FSK 313/06).

Przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej jest, co do zasady, każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną, o ile nie została wyłączona z przychodów podatkowych na podstawie art. 14 ust. 3 Ustawy lub zwolniona z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 Ustawy.

Do tego art. 14 ust. 2 pkt 7g Ustawy stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody osiągnięte w związku ze zwrotem lub otrzymaniem pożyczki (kredytu), jeżeli pożyczka (kredyt) była, waloryzowana kursem waluty obcej, w przypadku gdy:

Zgodnie z § 10 ust. 3 i 4 Umowy Spółki, Wspólnicy Spółki zamierzają udzielić Spółce dopłat na podstawie odrębnej uchwały. Dopłaty mają zostać zwrócone w wysokości w jakiej zostały otrzymane, po polepszeniu się sytuacji finansowej Spółki.

k.s.h. nie zawiera regulacji prawnej dopłat w odniesieniu do spółek osobowych, do których należy Spółka.k.s.h. nie zakazuje także udzielanie dopłat w spółkach osobowych.

Ponieważ dopłaty udzielone Spółce przez Wspólników zostaną Wspólnikom zwrócone w wysokości otrzymanej, należy uznać, że z cywilnoprawnego i podatkowego punktu widzenia wnoszone przez Wspólników do Spółki dopłaty powinny być uznane za swego rodzaju świadczenie o charakterze pożyczkowym.

Artykuł 720-724 Kodeksu cywilnego reguluje instytucję pożyczki. W modelu kodeksowym pożyczka przybiera postać umowy nieodpłatnej. W praktyce najczęściej występuje jednak za wynagrodzeniem w postaci odsetek.

Wnioskodawca wraz z innymi wspólnikami (innym Komandytariuszem - osobą fizyczną i Komplementariuszem - osobą prawną) zamierza poprzez dopłaty finansować działalność Spółki proporcjonalnie do określonego w Umowie Spółki udziału w jej zysku i podziale jej majątku.

Biorąc pod uwagę transparentność podatkową spółki komandytowej, taki rodzaj ukształtowania dopłat (pożyczek) udzielanych spółce komandytowej przez Wnioskodawcę oznacza, że w części przypadającej na jego udział w zyskach spółki będzie on udostępniał środki finansowe "samemu sobie". Wnioskodawca będzie czerpał określone korzyści majątkowe z dopłat (pożyczek) udzielonych spółce osobowej, z drugiej jednak strony poniesie określone ciężary finansowe (sam udzieli tej dopłaty). Będą to zatem świadczenia ekwiwalentne. W takich okolicznościach nie dojdzie do powstania nieodpłatnego świadczenia po stronie Wnioskodawcy (Wspólnika spółki komandytowej), a tym samym z tytułu dokonania przedmiotowej czynności nie będzie podstaw do rozpoznania przez Wnioskodawcę podlegającego opodatkowaniu przychodu, o którym mowa w art. 14 ust. 1 lub ust. 2 Ustawy.

Także późniejsze otrzymanie zwrotu dopłaty przez Wspólnika nie spowoduje powstania po jego stronie podlegającego opodatkowaniu przychodu, ponieważ nie dojdzie w tym przypadku do wystąpienia jakiegokolwiek definitywnego i trwałego przysporzenia majątkowego, gdyż dopłaty podlegać będą zwrotowi. Wyklucza to stosowanie także art. 14 ust. 2 pkt 7g Ustawy.

Zatem wniesienie dopłat do spółki komandytowej przez Wnioskodawcę (Wspólnika spółki komandytowej - osobę fizyczną), jak i późniejszy zwrot nieoprocentowanych dopłat jest dla Wnioskodawcy (Komandytariusza) neutralne na gruncie przepisów Ustawy. Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie także z w Interpretacji Indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 30 czerwca 2015 r. (IBPBI/1/4511-378/15/JS).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zasady tworzenia, organizacji, funkcjonowania i likwidacji spółek regulują przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm., dalej "k.s.h.").

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 k.s.h., spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Spółka komandytowa nie posiada osobowości prawnej. Spółka ta nie jest samodzielnym podatnikiem podatku dochodowego, a dochody tej spółki nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki komandytowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce komandytowej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem takiej spółki jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Powyższy przepis ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. poprzez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnym źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do art. 5b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (tekst jedn.: z pozarolniczej działalności gospodarczej). Przy czym, w myśl art. 5a pkt 26 ww. ustawy, przez spółkę niebędącą osobą prawną, należy rozumieć spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Co do zasady należą do nich wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem przychodów wymienionych w art. 14 ust. 3 tej ustawy.

Przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125 (art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy).

Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania (art. 11 ust. 2 ww. ustawy).

W myśl natomiast art. 11 ust. 2a pkt 1 ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się, jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców.

Cytowany powyżej art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera ogólną definicję przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, natomiast w art. 14 ust. 2 tej ustawy, wymienione zostały jedynie przykładowe zdarzenia, powodujące powstanie tego przychodu. Z powyższego wynika zatem, że przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej są wszelkie przysporzenia lub korzyści majątkowe związane z tą działalnością. Zauważyć przy tym należy, że korzyść ta nie musi skutkować bezpośrednim zwiększeniem aktywów podmiotu gospodarczego. Korzyścią taką może być także przysporzenie związane z otrzymaniem świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje, co należy rozumieć pod pojęciem "nieodpłatnego świadczenia". "Świadczenie" jest pojęciem prawa cywilnego, przez które należy rozumieć zachowanie się dłużnika zgodnie z treścią zobowiązania i polegające na zadośćuczynieniu godnemu ochrony interesowi wierzyciela. Może ono polegać na zachowaniu się czynnym, tj. działaniu, lub na zachowaniu się biernym, tj. zaniechaniu, czyli powstrzymaniu się od podjęcia jakiegoś działania (zob. W. Czachórski - "Zobowiązania", PWN Warszawa 1994, s. 34 i n.).

Zgodne z art. 353 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.), zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić (§ 1); świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu (§ 2).

W doktrynie prawa podatkowego i w orzecznictwie przyjmuje się, że pojęcie "nieodpłatne świadczenie" ma szerszy zakres, niż w prawie cywilnym i obejmuje nie tylko świadczenie w ww. znaczeniu cywilistycznym, ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar majątkowy (por. wyrok NSA z 10 maja 2006 r. sygn. akt II FSK 313/06).

Przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej jest, co do zasady, każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną, o ile nie została wyłączona z przychodów podatkowych na podstawie art. 14 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lub zwolniona z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są przychody otrzymane z tytułu dopłat wniesionych do spółki zgodnie z odrębnymi przepisami - w wysokości określonej w złotych na dzień ich faktycznego wniesienia. Przy czym, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce, oznacza to będącą podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych:

Przepisy k.s.h. zawierają regulację prawną instytucji dopłat jedynie w odniesieniu do spółek kapitałowych (art. 177 k.s.h.). Analogiczna regulacja do tej z art. 177 k.s.h., nie została przewidziana w przepisach regulujących funkcjonowanie spółki komandytowej. Należy zatem uznać, że z cywilnoprawnego i podatkowego punktu widzenia wnoszone przez wspólników spółki komandytowej "dopłaty" mogą być uznane albo za wniesienie wkładu do Spółki osobowej albo świadczenie o charakterze pożyczkowym. Z pierwszym przypadkiem będziemy mieli do czynienia, gdy "dopłaty" nie będą miały charakteru zwrotnego, z drugim natomiast, gdy uchwała wspólników będzie przewidywać obowiązek ich zwrotu w ustalonym z góry terminie. W przypadku dopłat zwrotnych mogą być one traktowane, jako pożyczka, uregulowana w art. 720-724 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z powołanymi przepisami, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości (art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego). W modelu kodeksowym pożyczka przybiera postać umowy nieodpłatnej (określenie wynagrodzenia z tytułu udostępnienia kapitału nie należy do elementów koniecznych tego rodzaju kontraktu), w praktyce najczęściej występuje jednak za wynagrodzeniem w postaci odsetek. W przedmiotowym przypadku "dopłata" będzie miała charakter zwrotny, co zbliża ją definicyjnie do pożyczki w rozumieniu kodeksowym bez wynagrodzenia dla pożyczkodawcy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca i inny wspólnik będący osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą posiadają po 49,5% udziałów w zyskach i podziale majątku spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej i są komandytariuszami spółki. Komplementariuszem jest spółka z o.o., posiadająca 1% udziału w zyskach i podziale majątku spółki. W związku z trudnościami finansowymi Spółki, działając zgodnie z postanowieniami Umowy Spółki, Wspólnicy Spółki zamierzają udzielić Spółce dopłat. W tym celu Wspólnicy Spółki zamierzają podjąć uchwałę o wniesieniu dopłat na kapitał zapasowy Spółki w formie wkładów pieniężnych, w gotówce, stosownie do przysługujących im udziałów w zyskach i podziale majątku Spółki. Dopłaty nie będą oprocentowane. Podjęcie takiej uchwały nie spowoduje zmiany Umowy Spółki, ponieważ nie dojdzie do zmiany wartości wkładów wniesionych do Spółki przez Wspólników, a także sum komandytowych wpisanych do Krajowego Rejestru Sądowego. Dopłaty będą wniesione przez wszystkich Wspólników, tj. przez dwie osoby fizyczne oraz jedną osobę prawną. Wniesione dopłaty będą miały charakter zwrotny i zostaną zwrócone Wspólnikom, w tym Wnioskodawcy, w wartości wniesionej, kiedy sytuacja Spółki ulegnie poprawie.

W świetle powyższego, Wnioskodawca wraz z innymi wspólnikami (osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą 49,5% oraz spółką z ograniczoną odpowiedzialnością 1,0% udziału w zyskach i podziale majątku spółki) poprzez dopłaty finansować będzie działalność spółki osobowej, proporcjonalnie do określonego w umowie udziału w jej zysku. Biorąc pod uwagę transparentność podatkową spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej, taki rodzaj ukształtowania dopłat (pożyczek) udzielanych spółce z ograniczoną odpowiedzialnością spółce komandytowej przez Wnioskodawcę oznacza, że w części przypadającej na jego udział w zyskach spółki będzie on udostępniał środki finansowe "samemu sobie". Wnioskodawca będzie czerpał określone korzyści majątkowe z dopłat udzielonych spółce osobowej, z drugiej jednak strony poniesie określone ciężary finansowe (sam udzieli dopłaty). Będą to zatem świadczenia ekwiwalentne, a dopłaty będą podlegać zwrotowi; nie będą posiadały waloru definitywnego przysporzenia majątkowego, co oznacza zarazem, że nie będą one stanowiły przychodu podatkowego.

Zatem udzielenie nieoprocentowanej dopłaty przez Wnioskodawcę na rzecz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej jak i późniejszego otrzymania zwrotu dopłat przez Wnioskodawcę (proporcjonalnie do udziału w zyskach i podziale majątku Spółki), nie spowoduje dla Wnioskodawcy, będącego komandytariuszem tej spółki, powstania przychodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zważywszy przy tym, że nie jest to zdarzenie prawne z zaistnieniem którego ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wiąże skutek prawny w postaci powstania przychodu podatkowego.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.