IPPB1/415-99/10-8/KS - Możliwość powstania przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych w związku z wniesieniem nieruchomości do spółki komandytowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2010 r. (data wpływu 1 lutego 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 kwietnia 2010 r. (data wpływu 28 kwietnia 2010 r.) oraz pismem z dnia 28 kwietnia 2010 r. (data wpływu 29 kwietnia 2010 r.) złożonym na wezwanie z dnia 20 kwietnia 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu z tytułu wniesienia nieruchomości do spółki komandytowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu z tytułu wniesienia nieruchomości do spółki komandytowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest współwłaścicielem nieruchomości położonej w W. nabytej w 1995 r. wraz z małżonką, z którą pozostaje we wspólności majątkowej małżeńskiej. Przedmiotowa nieruchomość obecnie jest zabudowana dwoma budynkami. Jeden z przedmiotowych budynków był przedmiotem ulepszeń, które przekroczyły 30 % wartości początkowej tego budynku. Przedmiotowy budynek został ujęty w odpowiedniej ewidencji środków trwałych w prowadzonej przez Wnioskodawcę w jednoosobowej działalności gospodarczej i nie jest jeszcze w pełni zamortyzowany. Ponadto, kilka jego pomieszczeń jest przedmiotem wynajmu, z którego uzyskuje dochód w postaci czynszów. Drugi budynek był zbudowany od podstaw i w lutym bieżącego roku planowany jest jego odbiór. Oba budynki są/będą wykorzystywane w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej obejmującej głównie działalność handlowo-usługową, związaną z prowadzeniem sklepu.

Dodatkowo we wrześniu 2009 r. od dewelopera został nabyty do wspólności majątkowej małżeńskiej apartament w U, który Wnioskodawca zamierza wykorzystywać w celu prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na wynajmie go podmiotom gospodarczym dla potrzeb przeprowadzanych konferencji i spotkań integracyjnych. Ponadto, w najbliższym czasie zamierza nabyć nieruchomość zabudowaną w K. w celu rozszerzenia prowadzonej działalności gospodarczej.

Wyżej wymienione nieruchomości Wnioskodawca zamierza wnieść jako wkład do spółki komandytowej, która zostanie utworzona i w której zamierza być komandytariuszem. Komplementariuszem w tej spółce będzie spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Przedmiotem działalności spółki komandytowej będzie m.in. obrót nieruchomościami i ich wynajem.

Wartością nieruchomości wskazaną w akcie notarialnym, na podstawie, którego zostanie powołana spółka komandytowa, będzie wartość rynkowa nieruchomości w dniu ich wniesienia.

Wraz z nieruchomościami na spółkę komandytową przejdą również prawa i obowiązki z tytułu kilku umów najmu w przedmiocie pomieszczeń znajdujących się w jednym z budynków położonych na nieruchomości wymienionej na wstępie.

W dalszym ciągu Wnioskodawca zamierza prowadzić indywidualną działalność gospodarczą.

Pismem z dnia 27 kwietnia 2010 (data wpływu 27 kwietnia 2010 r.) Wnioskodawca poinformował, iż budynek handlowo-usługowy:

Ponadto pismem z dnia 28 kwietnia 2010 r. (data wpływu 29 kwietnia 2010 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 20 kwietnia 2010 r. Wnioskodawca doprecyzował przedstawione zdarzenie przyszłe oraz uiścił brakującą opłatę.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca poinformował, iż w zasadzie wszystkie nieruchomości objęte wnioskiem mają charakter niemieszkalny. Wnioskodawca dodatkowo wyjaśnił, iż jedynie w przypadku jednego z budynków handlowo-usługowych (który został zbudowany od podstaw) położonych na nieruchomości w W., jest poddasze, które ma pełnić funkcję mieszkalną. Jednak powierzchnia przedmiotowego poddasza nie przekracza 20 % powierzchni tego budynku ogółem.

W zakresie pozostałych nieruchomości (poza wymienionym we wniosku budynkiem handlowo-usługowym, będącym budynkiem używanym i ulepszonym, który nie był objęty pytaniem organu), Wnioskodawca wyjaśnił, iż:

Na chwilę obecną utrudnione jest określenie na dzień planowanego wniesienia wkładu do spółki komandytowej statusu ww. nieruchomości, które aktualnie nie są ujęte w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych i nie są wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej. Ich status na dzień wniesienia wkładu zależy bowiem między innymi od uzyskania pozwolenia na użytkowanie i/lub przeprowadzenia inwestycji pozwalających na wykorzystywanie ich do prowadzenia działalności gospodarczej. Ponadto dzień wniesienia wkładu do spółki stanowi zdarzenie przyszłe i de facto też nie jest na razie dokładnie znany.

Jednocześnie, na potwierdzenie słuszności przedstawionego stanowiska (w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 1 w złożonym wniosku), Wnioskodawca wskazuje na aktualne wyroki sądów administracyjnych. W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 4 marca 2010 r. (sygn. akt I SA/Ke 71/10) oraz w wyrokach Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 grudnia 2009 r. (sygn. akt III SA/Wa 1383/09) i z dnia 2 czerwca 2009 r. (sygn. akt III SA 1346/09) zostało pokreślone, iż wniesienie wkładu do spółki osobowej nie może być utożsamiane z odpłatnym zbyciem składników majątkowych będących przedmiotem takiego wkładu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie pierwsze. W zakresie pytania drugiego i trzeciego zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 16 z późn. zm., poniżej u.p.d.o.f.) jednym ze źródeł przychodów są:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Jednak, w myśl art. 10 ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.f. wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci nieruchomości jest wyłączone ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f., obejmującego odpłatne zbycie rzeczy i praw.

Jednocześnie, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f. przychodem z działalności gospodarczej są m.in. przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą środków trwałych, ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy jak wynika z powyższego przepisu, podstawowym warunkiem przyjęcia, że zbycie środków trwałych wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą stanowi przychód z działalności gospodarczej, jest odpłatny charakter owego zbycia. "Odpłatny" znaczy taki, za który się płaci, wymagający zapłacenia, wymagający zwrotu kosztów (vide: Uniwersalny słownik języka polskiego pod red. S. Dubisza, Warszawa 2003, s. 1163 oraz Słownik języka polskiego pod redakcją M. Szymczaka, Warszawa 2002, s. 448). Wniesienie wkładu do spółki komandytowej w postaci nieruchomości nie wiąże się z otrzymaniem od spółki osobowej czegokolwiek w zamian, w przeciwieństwie np. do sytuacji aportów do spółek mających osobowość prawną. Tymczasem, ani komandytariusz, ani komplementariusz, nie otrzymują od spółki komandytowej żadnego ekwiwalentu z tytułu wniesionego wkładu. Osoba wnosząca wkład do spółki komandytowej w postaci nieruchomości przenosi jej własność, ale nie otrzymuje za nią zapłaty, jedynie "przekształca" ją na wkład (art. 123 § 1 i § 3 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.; poniżej: "k.s.h.").

Ponadto należy wyraźnie zaznaczyć, iż zyski spółki komandytowej, w których komandytariusz może następnie uczestniczyć nie można uznawać za zapłatę za ww. wkład. Jednocześnie komandytariusz może być zobowiązany również do uczestniczenia w stratach spółki komandytowej. Określenie poziomu udziału w zyskach i stratach w zasadzie może być uzależnione od wkładów wniesionych/wkładów umówionych, chociaż przedmiotowy udział może być określony w sposób odmienny/dowolny i nie musi być to uregulowane w umowie spółki. Problematyka uregulowana w art. 48-50 k.s.h. stanowi regulację ius dispositivi i wolą wspólników jest takie a nie inne określenie zdolności wkładowej do spółki osobowej.

Z zagadnieniem przejścia własności na spółkę wiąże się obecna regulacja zawarta w art. 48 § 3 k.s.h. stanowiąca normę, której skutkiem jest uznanie, że prawa, które wspólnik zobowiązał się wnieść do spółki, uznaje się za przeniesione na spółkę. Zobowiązanie wspólnika w umowie spółki co do wniesienia wkładów oznacza, że z tą chwilą są one własnością spółki. Spółka ma prawo żądania wydania danego prawa, jak również pożytków, które ono niesie. W przypadku wniesienia do spółki rzeczy na własność mają zastosowanie odpowiednie przepisy Kodeksu cywilnego, tj. art. 535, 544-548, 556-568 dotyczące umowy sprzedaży. W literaturze przedmiotu podkreśla się jednakże, iż przepisy te mają zastosowanie odpowiednio i odnoszą się jedynie do obowiązków świadczenia i ryzyka przypadkowej utraty przedmiotów wkładu. W pozostałym zakresie przepisów o sprzedaży nie stosuje się i zastosowanie mieć będą przepisy k.s.h. oraz umowa spółki. Pogląd co do tego, iż wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki osobowej nie skutkuje tym, iż w zamian za to świadczenie osoba wnosząca wkład otrzymuje ekwiwalent świadczenia w postaci zapłaty ceny nabycia, został także jednoznacznie wyrażony w szeregu wyroków sądów administracyjnych, np. w wyrokach Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 lutego 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 2926/08; z dnia 14 kwietnia 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 3103/08; z dnia 7 sierpnia 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 384/09 z dnia 29 września 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 840/09; w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 29 kwietnia 2009 r., sygn. akt I SA/Ke 12 1/09 oraz wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 19 listopada 2009 r., sygn. akt I SA/Sz 693/09.

Z tego względu, wniesienie nieruchomości, będącej środkiem trwałym wykorzystywanym na potrzeby związane z działalnością gospodarczą jako wkładu niepieniężnego do spółki osobowej, nie ma odpłatnego charakteru i z tego względu brak jest zastosowania art. 14 ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f.

Dodatkowo, w przedstawionym stanie faktycznym nie znajdzie zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 9 u.p.d.o.f., w którym jest mowa wyłącznie o wkładach niepieniężnych do spółek mających osobowość prawną. Przepis ten nie znajduje zastosowania w przypadku wniesienia wkładu do spółki osobowej. Jednocześnie należy pokreślić, iż ustawodawca traktując wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki mającej osobowość prawną jako przychód z kapitałów pieniężnych wskazał na odrębne źródło tego przychodu - przychody z kapitałów pieniężnych i w sposób klarowny oddzielił je np. od przychodów z działalności gospodarczej.

Zadaniem Wnioskodawcy w świetle powyższego, uzasadniony jest wniosek, iż wniesienie przez niego wkładu do spółki komandytowej w postaci nieruchomości nie będzie skutkować powstaniem przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Przedstawione stanowisko zostało również zdaniem Wnioskodawcy potwierdzone w interpretacjach organów podatkowych - np. w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 8 stycznia 2009 r., znak IPPB1/415-193/08-2/ES i w dniu 10 marca 2009 r., znak IPPB1/415-1375/08-4/EC oraz wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 12 grudnia 2008 r., znak ILPBI/415- 745/08-4/IM.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Spółka osobowa, a do tej kategorii spółek zalicza się spółka komandytowa - art. 4 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), stanowi odrębną od wspólników strukturę pod względem organizacyjnym i majątkowym, podobnie jak osoby prawne.

Stosownie do art. 8 § 1 ustawy - Kodeks spółek handlowych, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą.

Pojęcie wkładu do spółki osobowej uregulowane zostało w art. 48 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.). Wynika z niego, że wkład wspólnika może polegać na przeniesieniu lub obciążeniu własności rzeczy lub innych praw, a także na dokonaniu innych świadczeń na rzecz spółki. Udział kapitałowy wspólnika odpowiada wartości rzeczywiście wniesionego wkładu (art. 50 § 1 Kodeksu spółek handlowych).

Z powyższego wywieść należy, że:

Należy także wskazać na treść art. 28 k.s.h., według którego majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia oraz art. 48 § 1 tej ustawy stanowiącego, iż prawa, które wspólnik zobowiązuje się wnieść do spółki, uważa się przeniesione na spółkę. Zarówno te przepisy, jak i wcześniej przytoczony art. 8 w sposób jednoznaczny przesądzają, iż majątek spółki osobowej jest wyodrębniony od majątku wspólników.

Wniesienie do spółki osobowej wkładu niepieniężnego powoduje przeniesienie własności rzeczy lub prawa będącego przedmiotem wkładu - na spółkę. Na mocy art. 50 Kodeksu spółek handlowych, wnoszący wkład otrzymuje udział kapitałowy, równy wartości wkładu określonej w umowie spółki, który stanowi podstawę do określenia praw lub obowiązków wspólnika. Zatem z punktu widzenia prawa cywilnego dochodzi do odpłatnego zbycia rzeczy lub prawa.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłami przychodów są odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany

Jednak, w myśl art. 10 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci nieruchomości jest wyłączone ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, obejmującego odpłatne zbycie rzeczy i praw. Przepis ten wyłącza z opodatkowania zdefiniowane kategorie wkładu niepieniężnego, jednakże jego dyspozycja odnosi się wyłącznie do przychodów ze źródła, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie dotyczy natomiast przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wywieść należy, iż przedmiotem zamierzonego przez Wnioskodawcę wkładu do spółki komandytowej będą nieruchomości zabudowane. Niektóre nieruchomości są lub będą przez Wnioskodawcę przed wniesieniem wkładu do spółki komandytowej wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, inne zaś nieruchomości nie są i nie będą wykorzystywane do momentu wniesienia wkładu do spółki wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż wniesienie przez Wnioskodawcę nieruchomości, które nie są i nie będą wykorzystywane w działalności gospodarczej przed wniesieniem wkładu do spółki osobowej jako aportu rzeczowego, w zamian za udział kapitałowy spółki, pomimo iż stanowi ono odpłatne zbycie, nie skutkuje powstaniem przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przychód powstanie jednak w sytuacji gdy przedmiotem zamierzonego wkładu będą nieruchomości wykorzystywane przez Wnioskodawcę przed wniesieniem wkładu do spółki osobowej do prowadzenia działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. (...).

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Wniesienie do spółki osobowej wkładu w postaci zabudowanych nieruchomości stanowiących środek trwały, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej wnoszącego wkład (osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą) w zamian za udział kapitałowy spółki, stanowi odpłatne zbycie tej nieruchomości.

Wartość nieruchomości określona w umowie spółki (stanowiąca podstawę do ustalenia udziału kapitałowego) stanowi, w rozumieniu przepisu art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód z działalności gospodarczej wnoszącego wkład do spółki.

Pod pojęciem odpłatnego zbycia należy rozumieć każdą formę przeniesienia własności za wynagrodzeniem. Wniesienie zatem przedmiotowych zabudowanych nieruchomości do spółki komandytowej powoduje:

Z powyższego wywieść należy, iż wniesienie do spółki osobowej określonych rzeczy jako wkładu niepieniężnego, jest formą ich odpłatnego zbycia. Wspólnik przystępujący do spółki uzyska w niej udział, stosownie do wartości wprowadzonego do spółki wkładu.

W rezultacie, jeżeli - jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego - dochodzi do przeniesienia na rzecz spółki nieruchomości to tym samym nastąpi ich zbycie. Powyższa czynność wyczerpuje znamiona odpłatności.

Brak jest zatem podstaw do uznania za zasadne stwierdzenie, że w tej sytuacji nie powstaje przychód. Przy czym, stwierdzić należy, iż do przychodów, o których mowa art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stosuje się zasad wynikających za art. 11 powołanej ustawy.

Reasumując, mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, iż wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci nieruchomości, które nie są i nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej przed wniesieniem wkładu do spółki komandytowej jako aportu rzeczowego, w zamian za udział kapitałowy spółki, pomimo iż stanowi ono odpłatne zbycie, nie skutkuje powstaniem przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast wniesienie do spółki osobowej nieruchomości wykorzystywanych w działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę powoduje rozumieniu przepisu art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy powstanie przychodu z działalności gospodarczej wnoszącego wkład do spółki.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę wyroku WSA oraz wydanych interpretacji indywidualnych stwierdzić należy, że orzeczenie te oraz interpretacje zostało wydane w indywidualnych sprawach i nie są one wiążące dla organu wydającego interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.