IPPB1/415-981/11-2/EC - Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodów uzyskiwanych na terytorium Rosji.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 31 października 2011 r. (data wpływu 3 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w Polsce w 2011 r. - jest prawidłowe.

W dniu 3 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w Polsce w 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Po rozwiązaniu umowy o pracę w Polsce z dniem 31 grudnia 2010 r., zawartej na czas nieokreślony, która stanowiła podstawowe źródło przychodów Wnioskodawcy w 2010 r. (92,3% łącznych przychodów) Wnioskodawca przeprowadził się z zamiarem pobytu stałego do Federacji Rosyjskiej z początkiem 2011 r., gdzie podjął pracę zawodową, po otrzymaniu niezbędnych pozwoleń na pracę. W Rosji podpisał umowę o pracę na czas nieokreślony i w konsekwencji tutaj płaci podatek dochodowy od osób fizycznych oraz odprowadza składki na ubezpieczenia zdrowotne oraz emerytalne. Obecnie Wnioskodawca posiada status rezydenta podatkowego w rosyjskim Urzędzie Skarbowym. W bieżącym roku podatkowym przebywa już obecnie dłużej niż 183 dni na terenie Federacji Rosyjskiej. Jest kawalerem i nie posiada dzieci ani osób na utrzymaniu w Polsce. Obecnie Wnioskodawca osiedlił się na stałe w Rosji, nie planując powrotu do Polski. W Rosji prowadzi także rachunki bankowe; karty kredytowe i otrzymuje wynagrodzenie.

Jednocześnie Wnioskodawca nie posiada ani zameldowania, ani miejsca zamieszkania w Polsce. Fakt wymeldowania się z Polski oraz zmiana rezydencji podatkowej (ośrodka interesów życiowych) został przekazany w formie deklaracji NIP-3 złożonej do właściwego Urzędu Skarbowego. Od kilku lat w Polsce Wnioskodawca osiąga przychody z tytułu wynajmu nieruchomości, nabytej w 2008 r., jedynie w celach wynajmu, który trwa nieprzerwanie od momentu oddania jej do użytkowania (opodatkowanej na zasadach ogólnych - interpretacja podatkowa nr IPPB1/415-1391/08-2/JB) oraz z tytułu prowadzenia działalności dydaktycznej na państwowej uczelni wyższej na #188; etatu (umowa na czas określony, wykłady/warsztaty odbywająca się maksymalnie 6 weekendów w roku). W oparciu o formularz PIT z 2010 r. przychody z tych dwóch źródeł stanowiły łącznie jedynie 9,6% całkowitych rocznych przychodów Wnioskodawcy. Poza nieruchomością opisaną powyżej Wnioskodawca posiada 1/8 udziału w nieruchomości rodzinnej, gdzie od lat mieszkają jego rodzice i gdzie nie mieszka od 1996 r. Nie posiada żadnych innych istotnych aktywów, ani relacji gospodarczych w Polsce. Istotnemu ograniczeniu uległy jego relacje towarzyskie z obywatelami Polski. Po wyjeździe na stałe do Rosji, likwidacji/zamrożeniu uległy wszelkie bieżące rachunki bankowe oraz maklerskie w Polsce. Jedyny rachunek bankowy, który jest obecnie prowadzony, służy do obsługi rozliczeń (przede wszystkim kredytu bankowego) związanych z wyżej opisaną nieruchomością, od lat wynajmowaną.

Reasumując, ośrodek interesów życiowych Wnioskodawcy został w pełni przeniesiony do Rosji. Tu znajduje się podstawowe źródło dochodów Wnioskodawcy oraz miejsce zamieszkania.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) zwaną dalej u.p.d.o.f., osoby fizyczne jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Stosownie do art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - stosownie do art. 3 ust. 2b ww. ustawy - uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

W myśl art. 4a wyżej powołanej ustawy powyższe przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Fakt ewentualnej przedterminowej spłaty kredytu bankowego nie ma bezpośredniego przełożenia na status podatkowy w Polsce, ponieważ nie jest oddzielnie opisywany przez u.p.d.o.f.

Równocześnie, z uwagi na większe bezpieczeństwo finansowe Rzeczpospolitej Polskiej (członka Unii Europejskiej) niż Federacji Rosyjskiej oraz wyższe stopy zwroty, fakt transferowania dochodów osiąganych zagranicą, na konto lub lokatę w polskim banku nie ma bezpośredniego przełożenia na ośrodek interesów życiowych, a zatem nie wpływa także bezpośrednio na status podatkowy w Polsce.

Mając na uwadze fakt, iż z Rosją łączą Wnioskodawcę ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze oraz uwzględniając zapisy umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Federacji Rosyjskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, należy stwierdzić, iż od momentu wyjazdu do Rosji i przeniesienia tam centrum interesów życiowych, w Polsce Wnioskodawca podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. opodatkowaniu w Polsce podlegają tylko dochody uzyskane na terytorium Polski.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że odpowiedz na pytania przez niego postawione, powinny być następujące:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W świetle art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Natomiast stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - w myśl art. 3 ust. 2b ww. ustawy - uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

Definicja "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie" odnosi się bezpośrednio do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem "lub", co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie - podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika "lub" w sformułowaniu "centrum interesów osobistych lub gospodarczych" dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP.

Przez "centrum interesów osobistych" należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, obywatelska, przynależność do organizacji/klubów, uprawianie hobby itp. Z kolei "centrum interesów gospodarczych" to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Uznanie osoby fizycznej za osobę mająca miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy, nie przesądza o uznaniu tej osoby, za osobę podlegającą w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a, 2b ustawy stosuje się bowiem z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Ocena czy podatnik podlega w Rzeczypospolitej Polskiej ograniczonemu czy nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu powinna być dokonana w każdym przypadku indywidualnie z uwzględnieniem postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie umowa zawarta między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Federacji Rosyjskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 22 maja 1992 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 125, poz. 569).

Zgodnie z art. 1 ust. 2 ww. umowy, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na miejsce zamieszkania, miejsce jej stałego pobytu, miejsce zarejestrowania osoby prawnej albo inne kryterium o podobnym charakterze.

Definicja ta odnosi się zatem do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę podlegania nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. umowy, jeżeli osoba fizyczna ma miejsca zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status będzie określony wg następujących zasad:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca po rozwiązaniu umowy o pracę z dniem 31 grudnia 2010 r. przeprowadził się z zamiarem stałego pobytu do Federacji Rosyjskiej z początkiem 2011 r., gdzie podjął pracę zawodową. W Rosji przebywa obecnie dłużej niż 183 dni, prowadzi tam rachunki bankowe, karty kredytowe i otrzymuje wynagrodzenie. Posiada status rezydenta podatkowego w Rosji. W Polsce Wnioskodawca nie posiada zameldowania, ani miejsca zamieszkania. W Polsce osiąga przychody z tytułu wynajmu nieruchomości, nabytej w 2008 r., jedynie w celach wynajmu oraz z tytułu prowadzenia działalności dydaktycznej na państwowej uczelni wyższej na #188; etatu (warsztaty odbywające się maksymalnie 6 tygodni w roku). Wnioskodawca posiada również w Polce 1/8 udziału w nieruchomości rodzinnej, gdzie mieszkają jego rodzice. Nie posiada żadnych innych istotnych aktywów, ani relacji gospodarczych w Polsce. Po wyjeździe na stałe do Rosji, likwidacji/zamrożeniu uległy wszelkie bieżące rachunki bankowe oraz maklerskie w Polsce. jedyny rachunek bankowy, który jest obecnie prowadzony, służy do obsługi rozliczeń (przede wszystkim kredytu bankowego) związanych z wynajmowaną nieruchomością.

Analizując stopień powiązań osobistych i gospodarczych Wnioskodawcy w okresie wskazanym we wniosku, uznać należy, iż od dnia wyjazdu z Polski, Wnioskodawca posiadał miejsce zamieszkania w Rosji, co wynika z faktu, iż tam znajduje się Jego ośrodek interesów życiowych. W związku z powyższym Wnioskodawca, od osiąganych od tego momentu dochodów podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, tj. podlega opodatkowaniu jedynie od dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Fakt ewentualnej przedterminowej spłaty kredytu bankowego oraz fakt transferowania dochodów osiąganych zagranicą, na konto lub lokatę w polskim banku nie ma bezpośredniego przełożenia na ośrodek interesów życiowych, a zatem nie wpływa także bezpośrednio na status podatkowy w Polsce.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa wskazać należy, iż:

* w 2011 r. od momentu wyjazdu do Rosji Wnioskodawca podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiągniętych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Dochody (przychody) osiągane z tytułu umowy o pracę, osiągane na terytorium Federacji Rosyjskiej, podlegają opodatkowaniu jedynie w Rosji i nie istnieje konieczność rozliczania przez Wnioskodawcę tych dochodów (przychodów) w Polsce;

* ewentualny fakt przedterminowej spłaty kredytu bankowego, udzielonego na nabycie nieruchomości z tytułu wynajmu, której podatnik osiąga przychody w Polsce oraz oszczędzanie części środków pieniężnych, transferowanych w wyniku osiągania dochodów zagranicą, na koncie/oprocentowanych lokatach w polskim banku nie wpływa na. zmianę statusu podatkowego - Wnioskodawca nadal podlegać będzie ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.