IPPB1/415-979/12-2/MT - Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji źródła przychodu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 6 sierpnia 2012 r. (data wpływu 13 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji źródła przychodu - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji źródła przychodu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest komandytariuszem spółki komandytowej (dalej: Spółka Komandytowa). Od przypadającej mu części osiąganego przez tą spółkę dochodu podatkowego uiszcza podatek dochodowy od osób fizycznych, zgodnie z postanowieniami umowy Spółki Komandytowej dotyczącymi podziału zysku pomiędzy jej wspólników. Umowa Spółki Komandytowej przewiduje, iż Wnioskodawcy jest przypisywane 49,99% zysku tejże spółki.

Spółka Komandytowa objęła udziały w podwyższonym kapitale zakładowym spółki z ograniczoną odpowiedzialnością mającej siedzibę na terytorium Polski (dalej: Spółka z o.o.). w zamian za wkład niepieniężny w postaci prawa użytkowania wieczystego nieruchomości wraz z własnością posadowionych na niej budynków i budowli (dalej: Aport). Aport nie stanowił przedsiębiorstwa, ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Spółka Komandytowa planuje obejmowanie oraz nabywanie i zbywania udziałów i akcji również w innych spółkach kapitałowych celem dywersyfikacji źródeł przychodu. Spółka ta aktualnie prowadzi działalność gospodarczą, zaś większość przychodów uzyskuje z tytułu handlu akcesoriami meblowymi, znacząco zwiększając swoje coroczne obroty, które są przypisywane dla wspólników. Spółka planuje dalsze prowadzenie działalności gospodarczej w dotychczasowym zakresie i nie zamierza zmieniać profilu tejże działalności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przychód Wnioskodawcy, w części w jakiej przypada na niego zysk Spółki Komandytowej, w postaci wartości nominalnej objętych przez Spółkę Komandytową udziałów, powinien zostać zaliczony do źródła pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy na przedmiotowe pytanie należy udzielić odpowiedzi twierdzącej. Wnioskodawca jest komandytariuszem Spółki Komandytowej. Zgodnie z art. 8 ust. 1 u.p.d.o.f. przychód z udziału w spółce niemającej osobowości prawnej określa się proporcjonalnie do prawa udziału wspólnika w zysku. Powyższe oznacza, iż w przypadku objęcia przez Spółkę Komandytową nowych udziałów Spółki z o.o., po stronie Wnioskodawcy powstanie z tego tytułu przychód w wysokości części wartości nominalnej objętych udziałów Spółki z o.o, odpowiadającej jego udziałowi w zysku Spółki Komandytowej. Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawcy jest przypisywane 49,99% zysku Spółki Komandytowej, jego przychodem będzie 49,99% wartości nominalnej udziałów Spółki z o.o. objętych przez Spółkę Komandytową.

Artykuł 5a pkt 6 u.p.d.o.f. wskazuje, iż za "działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się:" (...) działalność zarobkową:

Jak wskazuje treść art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f. działalność gospodarcza musi być prowadzona w celu zarobkowym. Za spełnienie przedmiotowego warunku nie można jednak uważać wyłączenie sytuacji w której podmiot uzyskuje dochód podlegający opodatkowaniu z każdej przeprowadzonej transakcji. Wynika to z faktu, iż prowadzenie działalności gospodarczej jest obarczone ryzykiem w postaci braku uzyskiwania dochodów z części transakcji, w wyniku różnego rodzaju okoliczności takich jak np. uzyskanie korzyści długoterminowych, potrzymanie stosunków z kontrahentami, zmiany cen towarów i usług. Warunek ten jest jednak spełniony, jeżeli dana działalność ma cel zarobkowy tj. uzyskiwanie przychodów oraz dochodów. Przedmiotowy warunek został niewątpliwie spełniony w przypadku obejmowania udziałów w Spółce z o.o. przez Spółkę Komandytową. Spółka Komandytowa, a więc również jej wspólnicy, w wyniku transakcji uzyskali dostęp do określonych aktywów, z których mogą być pobierane dochody takle jak np. dywidenda wypłacana przez Spółkę z o.o. Udziały te mogą być również zbywane przez Spółkę Komandytową, co spowoduje uzyskaniem dodatkowego, choć jednorazowego przychodu.

Kolejnym warunkiem jest prowadzenie działalności w określonym zakresie np. świadczenia usług, handlu lub wykorzystywaniu rzeczy, Należy zaznaczyć, iż objęcie udziałów w Spółce z o.o. przez Spółkę Komandytową również spełnia przedmiotowy warunek Przedmiotowe udziały zostały przez nią objęte w ramach prowadzonej działalności tj. w ramach transakcji wniesienia Aportu. W wyniku przedmiotowej transakcji w zamian za określone aktywa, Spółka Komandytowa nabyła inne aktywa tj. udziały Spółki z o.o., które będą generować dodatkowe przychody m.in. w postaci dywidendy.

Następnym warunkiem jest prowadzenie działalności w sposób zorganizowany i ciągły. Należy wskazać, iż całość działalności Spółki Komandytowej jest prowadzona w sposób zorganizowany i ciągły. Spółka Komandytowa zamierza również w przyszłości obejmować udziały i akcje w innych spółkach kapitałowych celem dywersyfikacji aktywów oraz źródeł przychodów, celem zabezpieczenia możliwości dalszego rozwoju spółki. W związku z powyższym należy uznać za spełniony warunek prowadzenia działalności w sposób zorganizowany i ciągły.

Ostatnimi z warunków jaki zawiera art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f. dla uznania przychodu z danej działalności za przychód z działalności gospodarczej jest okoliczność, iż uzyskiwane z niej przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1,2 i 4-9 u.p.d.o.f. Trzeba wskazać iż przedmiotowy przepis powinien być rozumiany jako fakt, iż przychody z działalności gospodarczej powinny być zaliczane do źródła o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f., o ile zostały osiągnięte w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zaś żaden z przepisów nie nakazuje ich zaliczania do innego źródła przychodów (jak np. art. 13 pkt 9 u.p.d.o.f.) Przedmiotowe stanowisko jest również podzielane przez doktrynę Przykładowo wskazuje się iż generalnie obowiązuje zasada, że przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą są opodatkowane na zasadach właściwych dla działalności gospodarczej, a nie na zasadach właściwych dla innych źródeł przychodów, opisanych w art. 12, 13 i 15-20 PDOFizU." (tak: Podatek dochodowy od osób fizycznych pod red J Marciniuka, Warszawa 2012, s. 168). Przychód związany z objęciem udziałów w Spółce z o.o. niewątpliwie został osiągnięty w związku z prowadzoną przez Spółkę Komandytową działalnością gospodarczą jako forma transakcji handlowej mająca na celu wypracowanie przychodów w toku jej działalności.

Należy wskazać, iż objęcie przez Spółkę Komandytową udziałów w Spółce z o.o. nastąpiło w ramach prowadzonej działalności gospodarczej W wyniku przedmiotowego działania spółki uzyskała dodatkowe źródło dochodu w związku z czym nastąpiła również dywersyfikacja uzyskiwanych dochodów Jednocześnie Spółka Komandytowa zamierza w przyszłości obejmować oraz nabywać udziały i akcje w innych spółkach kapitałowych w celu zwiększenia zakresu prowadzonej działalności jak i uzyskiwania przychodów ze sprzedaży z zyskiem obejmowanych lub nabywanych udziałów lub akcji.

Powyższa argumentacja jest dodatkowo wzmocniona treścią art. 5b ust. 2 u.p.d.o.f. który wskazuje, iż jeżeli działalność gospodarcza prowadzona jest przez spółkę osobową, to uzyskiwane przez nią przychody, a w konsekwencji również koszty powinny być u jej wspólników zaliczane do źródła pozarolnicza działalność gospodarcza. Przedmiotowy przepis wprost wskazuje, iż wspólnicy spółki osobowej osiągają przychód z tytułu udziału w tej spółce jedynie ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza, o ile spółka ta prowadzi taką działalność. Oznacza to, iż o ile dane transakcje spółki osobowej są prowadzone w ramach jej działalności gospodarczej, przychód osiągnięty z tego tytułu przez jej wspólników powinien być zaliczony do kategorii przychodów o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. Należy podkreślić, iż art. 5b ust. 2 u.p.d.o.f. nie przewiduje możliwości zaliczania przychodów uzyskiwanych przez podatników z tytułu transakcji przeprowadzanych przez spółki osobowe, których podatnicy są wspólnikami, do innej kategorii przychodów niż działalność gospodarcza. Przedmiotowa wykładnia jest akceptowana przez doktrynę. Przykładowo Anna Pęczyk- Tofel stwierdza, iż: Jednocześnie w odniesieniu do przychodów wspólników spółek osobowych zastosowanie znajduje art. 5b ust. 2 PDOFizU, zgodnie z którym przychody wspólnika spółki niemającej osobowości prawnej, prowadzącej działalność gospodarczą, uznaje się za przychody ze źródła pozarolniczej działalności gospodarczej. Powyższy przepis wskazuje na jednolite traktowanie przychodów wspólników spółek osobowych pod względem źródła. Dlatego też zasadne wydaje się twierdzenie, iż wynikające z art. 5a pkt 6 PDOFizU ograniczenia w zaliczalności przychodów do źródła pozarolniczej działalności gospodarczej nie znajdują zastosowania do wspólników spółek osobowych. (Anna Pęczyk-Tofel Źródło przychodów ze sprzedaży przez spółkę osobową udziałów ws półce kapitałowej. Monitor Podatkowy nr 12 z 2010 r.).

Na poprawność przedmiotowej interpretacji wskazuje również art. 24 ust. 1 u.p.d.o.f., który stanowi, iż za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg. W związku z powyższym wszelkie dochody wypracowane przez Spółkę Komandytową, które są ustalane na podstawie prowadzonych przez nią ksiąg rachunkowych, powinny być zaliczane u jej wspólników, w tym Wnioskodawcy do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Takie też stanowisko jest zajmowane przez orzecznictwo np. przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w wyroku z dnia 6 maja 2010 r. w sprawie o sygnaturze akt I SA/Ke 228/10. Powyższe prowadzi wprost do wniosku, iż przychody uzyskiwane przez spółkę osobową prowadzącą w sposób prawidłowy księgi, stanowią dla jej wspólników przychody ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza.

W świetle powyższych rozważań należy stwierdzić, iż przychód uzyskany przez Wnioskodawcę w związku z objęciem przez Spółkę Komandytową udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki z o.o. powinien zostać zaliczony do źródła przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm. - dalej k.s.h.), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Stosownie do postanowień art. 1 § 2 i art. 4 § 1 pkt 1 k.s.h., spółka komandytowa jest osobową spółką handlową. Spółka osobowa nie ma podmiotowości prawnej odrębnej od wspólników, nie jest ona podmiotem obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego. Podmiotami takimi są natomiast wspólnicy tej spółki. W zależności od tego czy wspólnicy są osobami fizycznymi, czy prawnymi podlegają opodatkowaniu albo podatkiem dochodowym od osób fizycznych (ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), albo podatkiem dochodowym od osób prawnych (ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. - tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm.).

W przedmiotowym stanie faktycznym spółka komandytowa, której wspólnikiem jest Wnioskodawca objęła udziały w podwyższonym kapitale zakładowym spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w zamian za wkład niepieniężny w postaci prawa użytkowania wieczystego nieruchomości wraz z własnością posadowionych na niej budynków i budowli. Aport nie stanowił przedsiębiorstwa, ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Kluczowe znaczenie dla prawidłowego rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy, ma ustalenie źródeł przychodów, uzyskiwanych przez Wnioskodawcę jako wspólnika spółki osobowej - z uwzględnieniem zakreślonego przez niego opisu stanu faktycznego. Należy więc ustalić, mając na względzie przedstawiony stan faktyczny, czy Wnioskodawca jako wspólnik spółki komandytowej, uzyska tylko przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, czy również przychody (dochody) zaliczane do odrębnych niż pozarolnicza działalność gospodarcza źródeł przychodów.

Na gruncie powszechnie obowiązującego prawa podatkowego nie występuje definicja wkładu niepieniężnego (aportu). Również przepisy Kodeksu spółek handlowych nie zawierają definicji wkładu niepieniężnego, nie stanowią też wprost, co może być przedmiotem tego wkładu. Wskazują jedynie w art. 14 § 1, że przedmiotem wkładu do spółki kapitałowej nie może być prawo niezbywalne lub świadczenie pracy bądź usług. Zatem, przedmiotem aportu mogą być nieruchomości, rzeczy ruchome oraz prawa majątkowe, które posiadają tzw. zdolność aportową. Należy ją rozumieć jako zespół cech, które powinny być łącznie spełnione przez dane prawo, aby można je było uznać za przedmiot aportu.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Z kolei ust. 2 zdanie pierwsze tego artykułu stanowi, iż dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25, nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym

W myśl art. 8 ust. 1 przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 5a pkt 26 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

Stosownie do art. 5b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Zauważyć jednak należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł, nawet jeżeli przychody (dochody) są uzyskiwane przez osoby fizyczne będące wspólnikami spółek osobowych. Jeżeli więc podatnik będący osobą fizyczną jest wspólnikiem spółki osobowej nie przesądza to jeszcze o tym, że uzyskuje on wyłącznie przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, zwłaszcza wówczas gdy spółka poza prowadzoną działalnością gospodarczą dokonuje również innych zdarzeń gospodarczych, z których przychód (dochód) zalicza się do odrębnych od pozarolniczej działalności gospodarczej źródeł przychodów przewidzianych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie bowiem z art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawodawca dokonał podziału przysporzeń majątkowych uzyskiwanych przez podatników na różne źródła przychodów. Zgodnie z tym przepisem odrębnymi źródłami przychodów są m.in.:

* pozarolnicza działalność gospodarcza, (art. 10 ust. 1 pkt 3),

* kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c) (art. 10 ust. 1 pkt 7).

Wskazać należy, iż w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymieniony został katalog źródeł przychodów. Źródłem przychodów jest m.in. pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3 powoływanej ustawy) a określenie przychodów zaliczanych do tego źródła znajduje się w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z powyższego jednoznacznie wynika, iż pozarolnicza działalność gospodarcza, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest odrębnym od pozostałych źródłem przychodów, przy czym kwalifikacja uzyskiwanego przysporzenia majątkowego do tego źródła przychodów uzależniona jest od spełnienia warunków określonych w art. 5a pkt 6 cyt. ustawy, w którym zostało zdefiniowane (definicja legalna) pojęcie działalność gospodarcza. Zgodnie z tym przepisem, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:

Katalog przychodów zaliczanych do kapitałów pieniężnych zawarty został w art. 17 ust. 1 ww. ustawy. W ust. 1 pkt 9 tego przepisu za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny.

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy ustalaniu wartości przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 4 lit. c, pkt 6, 7, 9 i 10, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż wyżej wymienione przychody, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 9 powoływanej ustawy zaliczane są do odrębnego niż działalność gospodarcza źródła przychodów (kapitałów pieniężnych) i w związku z tym nie można ich łączyć z przychodami z działalności gospodarczej. Wyjątek stanowi tylko sytuacji, gdy czerpanie pożytków z udziałów jest przedmiotem działalności gospodarczej, a czynności te stanowią realizację przedmiotu działalności gospodarczej.

W konsekwencji aby uzyskany przychód przez wspólnika spółki osobowej mogły być uznany za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, przychód ten nie może być zaliczany poza pozarolniczą działalnością gospodarczą do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, 4-9 tej ustawy. Jeżeli ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zalicza określony przychód (przychody) do innego (innych) źródła przychodów niż pozarolnicza działalność gospodarcza, (np. przychodów z kapitałów pieniężnych), przychód ten stanowi przychód z tego źródła, a nie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, niezależnie od tego, czy zdarzenie, które powoduje powstanie tego przychodu ma związek z działalnością gospodarczą prowadzoną przez spółkę komandytową.

Oznacza to, że kwalifikacja uzyskiwanego przysporzenia majątkowego do odpowiedniego źródła przychodów zależy od rodzaju zdarzenia prawnego, w związku z którym przysporzenie to powstaje (co uszło uwadze Wnioskodawcy). Z uwagi bowiem na fakt, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych kwalifikuje uzyskiwane przez podatników przysporzenia majątkowe do różnych źródeł przychodów, także wspólnicy spółki osobowej mogą w związku z prowadzoną w ramach spółki działalnością uzyskiwać przychody z różnych źródeł. Jedynie bowiem w przypadku, gdy wspólnicy tej spółki uzyskają wyłącznie przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, w rozumieniu cyt. wyżej art. 5a pkt 6 ww. ustawy (a więc tylko przychody, których ustawa nie kwalifikuje do innego źródła przychodów), uzyskany przychód stanowi przychód, który uznaje się za przychody ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż, w sytuacji, gdy spółka komandytowa poza prowadzoną działalnością gospodarczą (handel akcesoriami meblowymi) dokonuje również czynności prawnych lub zdarzeń gospodarczych (obejmowanie oraz nabywanie i zbywanie udziałów i akcji w spółkach kapitałowych) w wyniku, których uzyskany przychód (dochód) przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwalifikują do odrębnego niż pozarolnicza działalność gospodarcza źródła przychodów - kapitały pieniężne, (co ma miejsce w przedmiotowej sprawie) wówczas nie można uznać, iż Komandytariusz uzyskuje przychody (dochody) wyłącznie w pozarolniczej działalności gospodarczej. Jednocześnie dochód ten nie może być opodatkowany na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Krańcowo nadmienić należy, iż wydając niniejszą interpretację indywidualną tut. Organ zapoznał się z powołanym przez Wnioskodawcę orzeczeniem sądu administracyjnego. Podkreślić jednak należy, iż postępowanie o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych jest postępowaniem odrębnym, szczególnym w stosunku do innych postępowań podatkowych. W postępowaniu tym nie przeprowadza się postępowania dowodowego, nie dokonuje się zatem analizy dokumentów, przesłuchania świadków ani oględzin. W postępowaniu tym nie obowiązuje zatem zasada, iż za dowód należy dopuścić wszystko co może mieć znaczenie w sprawie. Nie dokonuje się także polemiki z poglądami judykatury, czy orzecznictwa sądowego. Wydanie interpretacji indywidualnej polega na ocenie stanowiska wnioskodawcy dotyczącego skutków podatkowych przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego. W przypadku uznania stanowiska wnioskodawcy za nieprawidłowe, wydanie interpretacji indywidualnej sprowadza się w istocie do wskazania przepisów znajdujących zastosowanie w sprawie oraz do oceny skutków podatkowych przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego w świetle tych przepisów, co też Organ niniejszej interpretacji uczynił.

Odnosząc się zatem do powołanego przez Wnioskodawcę orzeczenia sądu administracyjnego - wskazać należy, iż orzeczenie to dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, osądzonej w określonym stanie faktycznym i w tej sprawie rozstrzygnięcie w nim zawarte jest wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.