IPPB1/415-968/10-3/AM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r., w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2010 r. (data wpływu 5 listopada 2010 r.) oraz piśmie z dnia 11 stycznia 2011 r. (data nadania 11 stycznia 2011 r., data wpływu 17 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej kary umownej - jest prawidłowe.

W dniu 5 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej kary umownej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności zajmuje się sprzedażą napojów i soków; Firma dokonuje zakupu ww. towarów a następnie ich sprzedaży jako własnych towarów handlowych.

W celu zabezpieczenia rynku zbytu firma zawiera umowy na dostawę towarów. Podpisane umowy zawierają klauzulę, która to nakłada na firmę obowiązek zapłaty kary umownej w sytuacji nieterminowej dostawy zamówionego towaru. Kary ustalane są procentowo od wartości niezrealizowanej części zamówienia. Zapisana w umowie klauzula dotycząca kary umownej wynika z art. 483 Kodeksu Cywilnego (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), który mówi, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy (kary umownej). Kara umowna do zapłacenia której firma jest zobligowana umową dotyczy sytuacji niedostarczenia towarów w umówionym terminie, a nie sytuacji niewykonania usługi lub dostarczenia wadliwego towaru.;

W piśmie z dnia 11 stycznia 2011 r. Wnioskodawca poinformował, iż pomyłkowo wystąpił o interpretację przepisów dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych. Wnioskodawca jest osobą fizyczna prowadzącą działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej i interesują go tylko przepisy dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na gruncie przepisów ustawy o p.d.o.p. i p.d.o.f. obowiązujących przed dniem 1 stycznia 2009 r. jak i od dnia 1 stycznia 2009 r. zapłacone kary umowne za zwłokę w dostarczeniu towarów są dla firmy kosztem podatkowym.

Zdaniem Wnioskodawcy w świetle obowiązujących przepisów firma ma prawo zaliczyć wydatki poniesione na zapłatę kar umownych za nieterminową realizację,dostaw w koszty uzyskania przychodów.

Artykuł 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o p.d.o.p. i p.d.o.f. zawiera zamknięty katalog okoliczności które powodują wykluczenie kar umownych z kosztów uzyskania przychodów i nie należy traktować go rozszerzająco.

Z powyższego wynika że do kosztów podatkowych nie można zaliczyć kar umownych i odszkodowań za wady dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłokę w dostarczeniu towaru wolnego od wad, albo zwłokę w usunięciu wad towarów lub wykonanych robót i usług a nie wszystkich opłat noszących znamiona kar.

W związku z powyższym kary umowne należy uznać za koszty podatkowe, gdyż dotyczą dostaw, które ostatecznie doszły do skutku.

W związku z pismem Wnioskodawcy z dnia 11 stycznia 2011 r. wycofującym interpretację przepisów podatku dochodowego od osób prawnych tut. organ zinterpretował wyłącznie przepisy wynikające z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej kary umownej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Aby zatem dany wydatek mógł zostać zakwalifikowany do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

* musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu;

* nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów;

* musi być należycie udokumentowany.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 19 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad lub zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.

Z powyższego wynika, iż co do zasady, wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodu podlegają kary umowne związane z wadami towarów lub usług, a nie z opóźnieniem w ich dostarczeniu. Wada jest w tym przypadku podstawową przyczyną eliminacji poniesionych kosztów z kosztów podatkowych. Oznacza to, że kary umowne z innego tytułu mogą stanowić koszty uzyskania przychodu, pod warunkiem istnienia związku przyczynowego pomiędzy karą a możliwością uzyskania przychodu bądź zabezpieczenia źródła przychodów. Cytowany wyżej art. 23 ust. 1 pkt 19 ww. ustawy nie obejmuje swoim zakresem przypadków nieterminowego wykonania robót i usług będących przedmiotem umów.

Uregulowania dotyczące kar umownych oraz odszkodowań zawarte są w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Stosownie do art. 483 § 1 tego Kodeksu można zastrzec w umowie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy (kara umowna).

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż nie wszystkie kary umowne wynikające z niewykonania lub nienależytego wykonania umowy nie stanowią kosztu podatkowego. Do kosztów uzyskania przychodów nie mogą zostać zaliczone jedynie te kary, które wynikają z wad sprzedawanych towarów, wad wykonywanych robót i usług, kary za zwłokę w zamianie towaru wadliwego na niewadliwy lub kary za zwłokę w usunięciu wad wykonywanych robót i usług.

Mając na względzie cytowane wyżej przepisy stwierdzić należy, iż zapłacona za nieterminowe wykonanie usługi kara umowna może stanowić koszt uzyskania przychodu prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.

Reasumując mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawne należy stwierdzić, że będąca przedmiotem zapytania kara umowna, związana z nieterminowym zrealizowaniem umowy, może stanowić koszt uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, o ile wydatek z tego tytułu zostanie przez Wnioskodawcę udokumentowany w sposób właściwy dla rodzaju prowadzonych ksiąg podatkowych.

Końcowo informuje się, iż w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygniecie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się iub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa { art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.}. Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1Maja 10, 09-402 Płock.