IPPB1/415-942/11-2/KS - Zwolnienie z opodatkowania PIT przychodów uzyskiwanych z usług agroturystycznych dla pracowników firmy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2011 r. (data wpływu 17 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od opodatkowania przychodów uzyskiwanych z usług agroturystycznych dla pracowników firm:

* przebywających na wypoczynku - jest prawidłowe,

* w pozostałym zakresie - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od opodatkowania przychodów uzyskiwanych z usług agroturystycznych dla pracowników firm.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest od 1994 r. zarejestrowanym przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą obecnie opodatkowaną na zasadach ogólnych (podatek liniowy) oraz podatnikiem podatku VAT. W załączeniu kserokopia zaświadczenia o zmianie wpisu do ewidencji gospodarczej i decyzji w sprawie nadania numeru identyfikacyjnego. W obecnej chwili prowadzona działalność gospodarcza polega na uzyskiwaniu dochodów z wynajmu i prowadzeniu usług gastronomicznych.

Wnioskodawczyni jest również rolnikiem i od 4 września 2009 r. prowadzi działalność agroturystyczną. Posiada 5 pokoi z przeznaczeniem na działalność agroturystyczną pokoje gościnne znajdują się w budynku mieszkalnym, położonym na terenie wiejskim w gospodarstwie rolnym. Prowadzona działalność agroturystyczna jest zgłoszona wyłącznie do urzędu gminy. W załączeniu kserokopia dokumentów potwierdzających posiadanie gospodarstwa rolnego i prowadzenia gospodarstwa agroturystycznego.

Z usług gospodarstwa agroturystycznego polegającego na wynajmowaniu pokoi gościnnych, sprzedaży posiłków domowych; korzystają m.in. osoby zatrzymujące się w gospodarstwie na wypoczynek, w weekend, w podróży turystycznej czy służbowej. Z uwagi na to, że Wnioskodawczyni jest podatniczką podatku VAT dla klientów przebywających na wypoczynku wystawia faktury VAT w stawce podatkowej 8%. W podatku dochodowym bez znaczenia pozostaje fakt czy osoba ta przebywa na wypoczynku, w podróży turystycznej czy służbowej, wynajmując jako rolnik pokoje gościnne znajdujące się na terenie wiejskim Wnioskodawczyni jest zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych, ponieważ liczba tych pokoi nie przekracza pięciu. Ponadto Wnioskodawczyni oświadczyła, iż spełnia wszystkie warunki zwarte w art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj:

* wynajmowane pokoje znajdują się w budynku mieszkalnym, nie w domkach turystycznych czy pomieszczeniach gospodarczych adoptowanych na cele usługowe,

* budynek mieszkalny, w którym wynajmowane są pokoje należy do gospodarstwa rolnego w rozumieniu ustawy o podatku rolnym,

* budynek mieszkalny, w którym wynajmowane są pokoje jest położony na terenach wiejskich we wsi Ł. to znaczy poza granicami administracyjnymi miast,

* pokoje wynajmowane są osobom przebywającym na wypoczynku w prowadzonym gospodarstwie - wypoczynek nocny, zwłaszcza poza domem, w podróży; miejsce tego wypoczynku,

* liczba wynajmowanych pokoi do wyłącznej dyspozycji gości nie przekracza pięciu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy z dnia 26 lipca 2001 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z usług agroturystycznych polegające na wynajmowaniu pokoi gościnnych, sprzedaży posiłków domowych w prowadzonym gospodarstwie dla osób, pracowników firm zatrzymujących się na wypoczynek, będących w podróży turystycznej czy służbowej są zwolnione z podatku dochodowego.

Zdaniem Wnioskodawczyni zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy z dnia 26 lipca 2001 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ma ona prawo wystawiać faktury dla firm, których pracownicy przebywają na wypoczynku, w podróży turystycznej czy służbowej w prowadzonym przez nią gospodarstwie agroturystycznym i jest w tym przypadku zwolniona z podatku dochodowego.

Przepis prawny potwierdza możliwość wystawienia faktur dla firm, których pracownicy zatrzymują się na wypoczynek, są w podróży turystycznej czy służbowej w prowadzonym gospodarstwie agroturystycznym a uzyskany dochód podlega zwolnieniu w podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się w części dotyczącej zwolnienia od opodatkowania przychodów uzyskiwanych z usług agroturystycznych dla pracowników firm przebywających na wypoczynku - za prawidłowe, w pozostałej części - za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Przepis art. 2 ust. 2 ww. ustawy stanowi, że działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo - fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

Natomiast agroturystyka w znaczeniu językowym oznacza prowadzenie działalności turystycznej przez gospodarstwa rolne zapewniające noclegi, często wraz z usługami gastronomicznymi.

Mając na uwadze powyższe, działalności w zakresie agroturystyki nie można zakwalifikować jako działalności rolniczej, a zatem do dochodów z tej działalności mają zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podstawową zasadą podatku dochodowego od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania, której wyrazem jest treść art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody uzyskane z tytułu wynajmu pokoi gościnnych, w budynkach mieszkalnych położonych na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym, osobom przebywającym na wypoczynku oraz dochody uzyskane z tytułu wyżywienia tych osób, jeżeli liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza 5.

Literalne brzmienie art. 21 ust. 1 pkt 43 ww. ustawy wskazuje, że podatnik uzyskujący dochody z tytułu wynajmu pokoi gościnnych skorzysta z przedmiotowego zwolnienia, jeżeli łącznie spełnione będą następujące warunki:

* najem musi dotyczyć pokoi gościnnych znajdujących się w budynkach mieszkalnych,

* budynki, w których pokoje przeznaczone są na wynajem, położone powinny być na terenie wiejskim w gospodarstwie rolnym,

* przedmiotem usług musi być najem pokoi gościnnych wyłącznie osobom przebywającym na wypoczynku,

* liczba wynajmowanych pokoi nie może przekroczyć 5.

Ponadto ww. przepis stanowi, że jeżeli spełnione są powyższe warunki, również dochody uzyskane z tytułu wyżywienia tych osób, którym wynajęto pokoje, nie podlegają opodatkowaniu.

Należy jednak podkreślić, że zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie sądowo-administracyjnym poglądem, przepisy dotyczące wszelkiego rodzaju ulg i zwolnień podatkowych, jako odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania, powinny być interpretowane ściśle, w oparciu o wykładnię gramatyczną przepisów ustawy, z wyłączeniem wykładni rozszerzającej.

Z powoływanego powyżej art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednoznacznie wynika, iż jednym z niezbędnych warunków jakie winien spełnić podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych aby mógł skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego jest świadczenie usług najmu pokoi gościnnych oraz wyżywienia ale wyłącznie osobom przebywającym na wypoczynku. Oznacza to, iż zakres zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych został ograniczony, gdyż dotyczy tylko świadczenia usług wynajmu pokoi gościnnych oraz wyżywienia na rzecz osób przebywających na wypoczynku a nie również na rzecz osób, które korzystają z tych usług przebywając w podróży turystycznej czy służbowej.

Z treści przedstawionego przez Wnioskodawczynię pytania wywieść należy, iż uzyskuje ona przychody z usług agroturystycznych polegających na wynajmowaniu pokoi gościnnych, sprzedaży posiłków domowych w prowadzonym gospodarstwie dla pracowników firm zatrzymujących się na wypoczynek, będących w podróży turystycznej czy służbowej.

W świetle powyższego mając na względzie powołane przepis prawa podatkowego oraz opisany stan faktyczny stwierdzić należy, iż ze zwolnienia przedmiotowego przewidzianego przez ustawodawcę w art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych korzystać będą jedynie uzyskiwane przez Wnioskodawczynię dochody z tytułu wynajmu pokoi gościnnych, pracownikom przebywającym na wypoczynku oraz dochody uzyskane z tytułu wyżywienia tych osób. Uzyskiwane od tych osób dochody będą zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ osoby te będą przebywały na wypoczynku a więc zostały spełnione wszystkie niezbędne przesłanki warunkujące to zwolnienia.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie zwolnienia od opodatkowania przychodów uzyskiwanych z usług agroturystycznych dla pracowników firm przebywających na wypoczynku należało uznać za prawidłowe. Nie można jednak podzielić poglądu Wnioskodawczyni w zakresie możliwości zwolnienia od opodatkowania również dochodów uzyskiwanych z usług agroturystycznych dla pracowników firm przebywających w podróży turystycznej oraz podróży służbowej. Z treści powoływanego wcześniej przepisu art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wynika bowiem aby zwolnienie przedmiotowe odnosiło się również do podatników uzyskujących przychody z tytułu świadczenia usług wynajmu pokoi gościnnych oraz wyżywienia osób, które są w podróż turystycznej czy służbowej. Przepisy dotyczące zwolnień podatkowych, jako odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania, powinny być interpretowane ściśle, w oparciu o wykładnię gramatyczną przepisów ustawy, z wyłączeniem wykładni rozszerzającej.

Wobec powyższego, w stosunku do pracowników będących w podróży turystycznej czy służbowej pomimo, iż Wnioskodawczyni wynajmuje pokoje gościnne w budynku mieszkalnym, który położony jest na terenie wiejskim, w gospodarstwie rolnym, nie został spełniony warunek wynajmowania pokoi osobom przebywającym na wypoczynku, konieczny dla zastosowania omawianego zwolnienia. Osoby te nie przebywają bowiem na wypoczynku w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 43 ww. ustawy. W takich przypadkach pokoje są wynajmowane bowiem osobom będącym w podróży turystycznej a nie na wypoczynku albo pracownikom firm,które chcą zapewnić swoim pracownikom zamieszkałym poza miejscem świadczenia pracy, jedną z podstawowych potrzeb bytowych, tj. zakwaterowanie. Nie mamy tu zatem do czynienia z przebywaniem pracowników firm na wypoczynku w rozumieniu przepisu przewidującego zwolnienie podatkowe. Pracownicy korzystają bowiem ze świadczonych usług najmu oraz wyżywienia z uwagi na świadczoną przez siebie pracę oraz obowiązki służbowe a przebywanie w miejscu, w których świadczone są usługi wyżywienia oraz najmu nie zależy od ich woli ale od woli pracodawcy.

Użyte w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sformułowanie "pobyt na wypoczynku" dotyczy bowiem pobytów urlopowych, weekendowych, które nie są związane z wykonywana pracą i zależą od woli i decyzji danej osoby. Zwolnienie nie dotyczy wynajmowania pokoi pracownikom będącym w podróży turystycznej czy służbowej. Nie dotyczy zatem również sytuacji opisanej we wniosku - wynajmu pokoi i wyżywienia, który de facto nie jest związany z wypoczynkiem pracowników a z wykonywaną przez nich pracą.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie możliwości zwolnienia od opodatkowania również dochodów uzyskiwanych z usług agroturystycznych dla pracowników firm przebywających w podróży turystycznej oraz podróży służbowej. nalazło uznać za nieprawidłowe.

Podkreślić należy, iż tut. Organ podatkowy dokonał oceny prawnej stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie objętym zadanym przez nią pytaniem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.