IPPB1/415-906/10-2/JB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 4 stycznia 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB1/415-906/10-2/JB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2010 r. (data wpływu 11 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* kwalifikacji inwestycji w obcym środku trwałym jako jednej inwestycji - jest prawidłowe,

* kwalifikacji inwestycji w obcym środku trwałym do grupy 4 KŚT- jest nieprawidłowe,

* możliwości uznania pozostałych wydatków bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji inwestycji w obcym środku trwałym oraz możliwości uznania pozostałych wydatków bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą wraz z dwoma wspólnikami w formie spółki cywilnej pod nazwą Zakład Wielobranżowy... w C. przy ul. W., w budynku, który jest współwłasnością wspólników. Spółka rozpoczęła prowadzenie działalności od 1 czerwca 1990 r. W latach 1996-2003 nie prowadziła działalności gospodarczej. Ponownie wznowiła działalność od miesiąca grudnia 2003 r.

Koszty ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów zgodnie z zasadą określoną w art. 22 ust. 4 i ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca wybrał formę opodatkowania podatkiem liniowym. W 2010 r. uczestniczy w zysku spółki w wys. 40%.

W związku z planowaną do dnia 29 października 2010 r. sprzedażą nieruchomości położonej w C., przy ul. W., Zakład Wielobranżowy.... w dniu 18 sierpnia 2010 r. zawarł ze spółką cywilną " K. " w C. umowę przedwstępną dzierżawy budynku murowanego, położonego w C. przy ul. H., o powierzchni około 401 m2, w którym będzie kontynuowana działalność gospodarcza, tj. handel detaliczny.

Z zapisów umowy przedwstępnej dzierżawy wynika:

1.

Dzierżawca (Zakład Wielobranżowy... w wynajmowanym budynku zainstaluje na własny koszt system alarmowy i monitorujący, tablice informacyjno-reklamowe oraz położy wykładzinę podłogową, co stanowić będzie własność dzierżawcy.

2.

Dzierżawca zakupi urządzenia i materiały niezbędne do wykonania ogrzewania przedmiotowego budynku.

3.

Wydzierżawiający (" K. "s.c.) z powierzonych materiałów, opisanych w pkt 2, na własny koszt wykona instalację cieplną oraz zamontuje urządzenia grzewcze.

4.

Wydzierżawiający wykona na własny koszt przyłącze gazu ziemnego, podjazd, witrynę, drzwi, plac utwardzony, malowanie.

5.

Umowa dzierżawy zostanie zawarta na wniosek dzierżawcy nie wcześniej niż 31 sierpnia 2010 r. z mocą obowiązującą od 1 września 2010 r. i nie później niż 30 września 2010 r. z mocą obowiązującą od 1 października 2010 r. na czas nie określony.

6.

Wydzierżawiający udzieli zgody dzierżawcy na wykonanie inwestycji.

7.

Dzierżawca ponosił będzie koszty czynszu i mediów.

8.

Dzierżawca odstępując od zawarcia umowy dzierżawy zapłaci Wydzierżawiającemu kwotę stanowiącą równowartość poniesionych nakładów, dotyczących pkt 3 i 4.

9.

Wydzierżawiający odstępując o zawarcia umowy zapłaci dzierżawcy kwotę stanowiącą równowartość poniesionych nakładów dotyczących pkt 1 i 2.

W dniu 20 września 2010 r. Zakład Wielobranżowy... zakupił na fakturę następujące urządzenia, służące do wykonania instalacji gazowej dzierżawionego budynku:

a)

-Gazowanagrzewnica powietrza -2sztuki -X -6302,00 zł netto -= -12.604,00 zł

b)

-Konsolamontażowa -1sztuka-x -216,20 zł netto -= -216,20 zł

c)

-Kominkoncentryczny poziomy -2sztuki -X -253,00 zł netto -= -506,00 zł

d)

-Rurkakoncentryczna przedłużająca komin z uszczelnieniami -1sztuka-x -132,48 zł netto -= -132,48 zł

e)

-Termostatprogramowalny -2sztuki-x -230,92netto -= -461,84 zł

f)

-Sterowaniepodstawowe -2sztuki-x -143,52 zł netto -= -287,04 zł

g)

-Konserwatorgazowy-sztuka-x -1.919,00 zł netto -= -1.919,00 zł

W dniu 28 września 2010 r. spółka zawarła umowę dzierżawy przedmiotowego budynku, składającego się z powierzchni handlowej oraz wydzielonego pomieszczenia biurowego. Umowa obowiązuje od dnia 1 października 2020 r. i dodatkowo stanowi, że zakupione przez dzierżawcę urządzenia, wymienione w poz. a)-g) stanowią własność dzierżawcy oraz zawiera zapis, że dzierżawca może przystosować budynek murowany dla swoich potrzeb, nie zmieniając w sposób trwały przeznaczenia i konstrukcji przedmiotu dzierżawy.

Urządzenia z pozycji a)-f) stanowią dwa komplety urządzeń-nagrzewnic, które ogrzewają gazem ziemnym pomieszczenie handlowe, natomiast pozycja g) to urządzenie nagrzewające pomieszczenie biurowe. Wszystkie urządzenia a)-g) wydzierżawiający podłączył do wykonanej na własny koszt instalacji gazu ziemnego oraz przyłącza gazu. Do dnia wysłania wniosku instalacja nie została oddana do użytkowania, przewidywany termin to koniec października 2010 r.

Spółka poniesie również koszty demontażu i montażu systemu alarmowego w wysokości 600,00 zł netto oraz systemu monitorującego w wys. 400,00 zł netto. Demontaż dotyczy zdjęcia dwóch systemów z budynku, który zamierza sprzedać i w którym jeszcze obecnie prowadzi działalność gospodarczą. Montaż odbędzie się na tynkach wewnętrznych i zewnętrznych ścian dzierżawionego lokalu. Instalacje nie zostaną wbudowane na stałe wewnątrz konstrukcji ścian, co umożliwi ich wymontowanie i ewentualne ponowne zainstalowanie w innym budynku. Obydwa systemy to dwa odrębne środki trwałe, stanowiące własność spółki cywilnej (dzierżawcy).

Wnioskodawca zakupi tablice informacyjno-reklamowe w ilości 3 sztuk, z tego dwie zostaną usytuowane przed budynkiem, a jedna zostanie przytwierdzona do dzierżawionego budynku. Wartość zakupu wraz z montażem każdej tablicy nie przekroczy wartości 3.5000 zł netto.

Wnioskodawca poniósł koszty zakupu maty podłogowej w wysokości 324,00 zł netto, na która położono wykładzinę podłogową w dzierżawionym budynku, uprzednio zdjętą z podłogi budynku, który zamierza sprzedaż.

Spółka cywilna, zgodnie z art. 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych małym podatnikiem, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy zakupione urządzenia, wymienione w pozycjach a)-g), po przyjęciu do użytkowania, Wnioskodawca prawidłowo zakwalifikuje jako jedną inwestycję w obcym środku trwałym, przyporządkowując ją do grupy 4 KŚT.

2.

Czy spółka cywilna jako mały podatnik, po oddaniu inwestycji do używania może dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego inwestycji w obcym środku trwałym na podstawie art. 22h ust. 4 i zaksięgować ją jednorazowo na koniec roku podatkowego w koszty uzyskania przychodu, na podstawie art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

3.

Jeżeli nie będzie możliwa amortyzacja inwestycji w obcym środku trwałym, czy Wnioskodawca prawidłowo ustali dla niej okres amortyzacji 24 miesięcy (koszt zakupu urządzeń to kwota netto w wysokości 16.126,56 zł.

4.

Czy poniesione przez Wnioskodawcę koszty demontażu i montażu systemu alarmowego i monitorującego, zakupionych tablic informacyjno-reklamowych oraz maty podłogowej, można zaliczyć bezpośrednio w koszty uzyskania przychodu, na podstawie otrzymanych faktur VAT.

Odpowiedź na pytanie pierwsze i czwarte stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej, odpowiedź na pytanie drugie i trzecie zostanie udzielona w odrębnej interpretacji indywidualnej.

Zdaniem Wnioskodawcy ad. 1, zakupione przez Z.W... urządzenia, stanowiące jego własność i zamontowane na stałe do instalacji gazowej, wykonanej na koszt Wydzierżawiającego w dzierżawionym budynku, stanowią kompletną, jedną inwestycję w obcym środku trwałym, przekraczającą netto 3.500 zł. Wnioskodawca w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą poniósł nakłady na niestanowiący jego własności środek trwały, które zmierzały do jego ulepszenia, tzn. adaptacji, modernizacji.

Stanowisko zaliczenia zakupionego kotła gazowego do inwestycji w obcym środku trwałym potwierdza interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 2009.12.11 Nr ILPB3/423-799/09-2/MC. W miesiącu przekazania użytkowania inwestycji, Wnioskodawca wprowadzi ją do ewidencji środków trwałych, na podstawie dokumentu OT, jako jedną inwestycję w obcym środku trwałym, ustalając jej wartość początkową w wysokości 16.126,56 zł. Zakwalifikuje wszystkie urządzenia wymienione w pozycjach a)-g) do grupy 4 KŚT.

Zdaniem Wnioskodawca ad. 4, koszty demontażu i montażu systemu alarmowego i monitorującego, zakupu tablic informacyjno-reklamowych oraz maty podłogowej zaliczy w koszty uzyskania przychodu z dniem ich poniesienia, na podstawie otrzymanych faktur zakupu, zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 i ust. 6b. Powyższe wydatki zostaną, bądź zostały poniesione (zakup maty podłogowej) w celu osiągnięcia przychodu lub zabezpieczenia jego źródła, zostaną udokumentowane fakturami zakupu VAT i nie są ustawowo wyłączone z kategorii kosztów. Tablice o wartości netto przekraczającej 1.500 zł. Wnioskodawca zaliczy do wyposażenia, wpisując je do prowadzonej ewidencji wyposażenia.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

* musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,

* musi być należycie udokumentowany.

Kosztami uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 (art. 22 ust. 8 ww. ustawy).

W myśl art. 22a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej "inwestycjami w obcych środkach trwałych" - zwane także środkami trwałymi (art. 22a ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Przepisy prawa podatkowego nie definiują wprost, co należy rozumieć przez inwestycje w obcych środkach trwałych, ale definiują pojęcie inwestycji. Zgodnie z art. 5a pkt 1 ww. ustawy inwestycje to środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223, Nr 157, poz. 1241 i Nr 165, poz. 1316).

Środki trwałe w budowie to zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego - art. 3 ust. 1 pkt 16 ww. ustawy o rachunkowości.

Biorąc pod uwagę te definicje można stwierdzić, że inwestycje w obcych środkach trwałych to ogół działań (nakładów) podatnika odnoszących się do niestanowiącego jego własności środka trwałego, które zmierzają do jego ulepszenia, tzn. polegają na jego przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji lub polegają na stworzeniu składnika majątku mającego cechy środka trwałego.

Nakłady te mają na celu przystosowanie obcego środka trwałego do potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Inwestycją w obcym środku trwałym nie będą więc wydatki na remont obcego środka trwałego (czyli na odtworzenie stanu pierwotnego), lecz nakłady powodujące jego ulepszenie.

Ulepszenie obcego środka trwałego, czyli inwestycja w obcym środku trwałym, nastąpi wówczas, gdy suma wydatków poniesionych na przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację obcego środka trwałego przekroczy w danym roku podatkowym 3.500 zł, a wydatki te spowodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia go do używania, zgodnie z art. 22g ust. 17 ustawy o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl bowiem art. 22g ust. 17 cytowanej ustawy, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

W tym miejscu wskazać należy, że inwestycje w obcych środkach trwałych wprowadza się do ewidencji środków trwałych, kwalifikując je do właściwej grupy KŚT. Klasyfikując środki trwałe do poszczególnych grup należy posiłkować się Klasyfikacją Środków Trwałych. Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (Dz. U. Nr 242, poz. 1622) Klasyfikacja Środków Trwałych jest usystematyzowanym zbiorem obiektów majątku trwałego służącym m.in. do celów ewidencyjnych, ustalaniu stawek odpisów amortyzacyjnych oraz badań statystycznych.

Klasyfikacja jest uzależniona od rodzaju środka trwałego, na jaki poniesiono nakłady. Jeśli ulepszenie dotyczyło np. obcego budynku lub budowli, to inwestycję przypisuje się do grupy 1 lub 2 KŚT, a jeśli nakłady dotyczyły maszyn, urządzeń lub środków transportu, zaliczanych do grupy 3-8 KŚT, to inwestycje należy przypisać odpowiednio do tych grup.

Z wniosku wynika, iż inwestycja dotycząca instalacji gazowej wykonywana jest w dzierżawionym budynku (grupa I tej Klasyfikacji). Zakupione przez dzierżawcę urządzenia wymienione w poz. a)-g) przedmiotowego wniosku stanowią własność dzierżawcy i dzierżawca może przystosować budynek murowany dla sowich potrzeb, nie zmieniając w sposób trwały przeznaczenia i konstrukcji przedmiotu dzierżawy. Urządzenia z pozycji a)-f) stanowią dwa komplety urządzeń-nagrzewnic, które ogrzewają gazem ziemnym pomieszczenie handlowe, natomiast pozycja g) to urządzenie nagrzewające pomieszczenie biurowe. Wszystkie urządzenia a)-g) wydzierżawiający podłączył do wykonanej na własny koszt instalacji gazu ziemnego oraz przyłącza gazu.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że: jeżeli zakupione urządzenia, wymienione w pozycjach a)-g), po oddaniu do użytkowania będą wchodziły w skład instalacji gazowej dzierżawionego budynku, to należy zakwalifikować je jako jedną inwestycję w obcym środku trwałym, należącą do grupy 1 KŚT.

Odnosząc się natomiast do możliwości ujęcia bezpośrednio w kosztach uzyskania przychodu wydatków poczynionych w związku z demontażem i montażem systemu alarmowego i monitorującego, zakupieniem tablic informacyjno-reklamowych oraz maty podłogowej wskazać należy, że zastosowanie znajdują tu przepisy art. 22 ust. 4 i 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, skoro spółka cywilna koszty ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów zgodnie z ww. zasadami.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 4 cytowanej ustawy, koszty uzyskania przychodów z zastrzeżeniem ust. 5 i 6 są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione (tzw. uproszczona metoda ewidencjonowania kosztów).

Jednocześnie w art. 22 ust. 6b ww. ustawy ustawodawca sprecyzował, co należy rozumieć przez dzień poniesienia kosztu w przypadku podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów. Zgodnie z tym przepisem za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Natomiast stosownie do treści art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 3.500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

Mając na uwadze powyższe uznać należy, że poniesione przez Wnioskodawcę koszty demontażu i montażu systemu alarmowego i monitorującego, zakupionych tablic informacyjno-reklamowych oraz maty podłogowej będzie można zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu, na podstawie otrzymanych faktur VAT w dacie ich poniesienia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl