IPPB1/415-902/12-2/JB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2012 r. (data wpływu 23 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodu - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 lipca 2012 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni z dniem 1 marca 2011 r. zaraz po urlopie macierzyńskim, aby mieć bardziej elastyczny czas pracy, założyła działalność gospodarczą - świadczy usługi w zakresie prowadzenia ksiąg rachunkowych. Nie ma biura Firmy poza miejscem zamieszkania, więc w mieszkaniu o pow. 30,57 m² Wnioskodawczyni wygospodarowała do wykonywania pracy powierzchnię 6 m^2, gdzie są biurko oraz regał na dokumenty.

Wnioskodawczyni regularnie jeździ do klientów po dokumenty, ponieważ spotkania biznesowe w małym mieszkaniu są niemożliwe. W związku z pracą wykonywaną w domu nie mogąc sprawować osobiście opieki nad dziećmi, Wnioskodawczyni zapisała czteroletnie i niespełna dwuletnie dziecko do przedszkola. Ponosi w związku z tym koszty o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Art. ten stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Mąż Wnioskodawczyni pracuje w wymiarze pełnego etatu w firmie W. jako pracownik kolportażu oraz na część etatu w M. Sp. z o.o. jako kierowca autobusu. Ponadto Wnioskodawczyni wskazuje, iż przyjmuje różne drobne zlecenia więc nie ma możliwości, aby małżonkowie zamiennie opiekowali się dziećmi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawczyni zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Wnioskodawczyni uważa zatem, iż ponosi koszty w związku z zapewnieniem opieki dzieciom w czasie kiedy wykonuje swoją pracę.

Sytuacja byłaby podobna, gdyby sprawując osobistą opiekę nad dziećmi zatrudniła pracownika do obsługi biurowej, jednak wówczas koszty byłyby dużo wyższe a budowanie zaufania do takiej osoby wymagałoby czasu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę, iż użyte w art. 22 ust. 1 ustawy sformułowanie "w celu" świadczy o tym, że ustawodawca przypisuje temu określeniu cechę świadomego, zamierzonego, przemyślanego i logicznego działania podatnika podporządkowanego osiągnięciu przychodów lub zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów. W konsekwencji przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków trzeba brać pod uwagę celowość wydatku oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego pojęcie "w celu" jest równoznaczne z tym, do czego się dąży, co się chce osiągnąć, czy też z przedmiotem zamierzonych działań (Słownik Języka Polskiego Tom I A-K, opracowany pod. red. Mieczysława Szymczaka, Warszawa 1978, s. 235). Z "celem" zawsze jest związany jakiś "środek" do osiągnięcia tego celu służący. W art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie używa się pojęcia "środek" ale z kontekstu wynika w sposób jednoznaczny, że funkcję środka pełnią tu wszelkie koszty (...) z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Funkcję zaś celu pełni przychód, do osiągnięcia którego podatnik zmierza albo też źródło przychodów, do zachowania lub zabezpieczenia którego zmierza podatnik. Ustawodawca uznał w ten sposób ww. "środek", jako w pełni nadający się do uzyskania określonego wyżej efektu.

Z kolei zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów jest jego utrzymanie w sprawności, jego uchowanie i uchronienie, tak aby mogło funkcjonować i dawać przychody w przyszłości, a także podtrzymanie istnienia źródła przychodów, skutecznej realizacji przedsięwzięcia, uczynienie źródła przychodów mocnym i trwałym, odpornym na działanie czynników obniżających jego sprawność (M. Pawlik, Nowe pojęcie kosztów uzyskania przychodów, Monitor Podatkowy 2007, nr 2).

W konsekwencji, koszt musi mieć związek z uzyskanym przychodem w tym sensie, że musi wpływać na jego powstanie lub zwiększenie. Określony wydatek w celu osiągnięcia przychodów, jak również w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów powinien być, zatem niezbędny, a przynajmniej pożyteczny w sensie możliwości (wpływu) na wygenerowanie przychodów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni pragnie zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatki, ponoszone przez Nią na rzecz przedszkola oraz koszty zatrudnienia opiekunki.

Jednakże, podkreślić w tym miejscu należy, że nie każdy wydatek związany z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą, to wydatek poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania (zabezpieczenia) źródła przychodów. Należy jednocześnie zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów wymaga indywidualnej oceny, pod kątem jego celowości, racjonalności oraz związku z prowadzona przez podatnika działalnością gospodarczą oraz uzyskiwanym z tej działalności przychodem.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, iż wydatki związane z opłaceniem przedszkola oraz opiekunki mają charakter wydatków osobistych.

Wprawdzie przedmiotowe wydatki nie zostały wprost wymienione w katalogu art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże, aby wydatki, które nie zostały wymienione w powołanym artykule można było uznać za koszty uzyskania przychodów - w myśl art. 22 ust. 1 cyt. ustawy - musiałyby zostać poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania (zabezpieczenia) źródła przychodów.

Tutejszy Organ nie dopatruje się jakiegokolwiek związku poniesionych przez Wnioskodawczynię kosztów z uzyskiwaniem przez Nią przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Brak ww. związku z przyczynowo-skutkowego wyklucza możliwość zaliczenia ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Reasumując:

* koszty opieki nad dziećmi ponoszone na rzecz Przedszkola,

* jak i koszty zatrudnienia opiekunki, są wydatkami o charakterze osobistym, tym samym nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002, r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.