IPPB1/415-880/10-4/JB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. Z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2010 r. (data wpływu 4 października 2010 r.) oraz piśmie z dnia 18 grudnia 2010 r. (data nadania 21 grudnia 2010 r., data wpływu 23 grudnia 2010 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB1/415-880/10-2/JB z dnia 6 grudnia 2010 r. (data nadania 7 grudnia 2010 r., data doręczenia 17 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków ponoszonych na wynajem mieszkania, związanych z wykonywaniem usług poza miejscem zamieszkania - jest prawidłowe.

W dniu 4 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków ponoszonych na wynajem mieszkania, związanych z wykonywaniem usług poza miejscem zamieszkania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, od dnia 1 lipca 2010 r. podpisał umowę o współpracy z firmą V. Miejscem realizacji postanowień wynikających z umowy, zaś przedmiotem świadczonych usług jest, m.in.:

* "całodobowe monitorowanie sieci pod kątem ich prawidłowego funkcjonowania";

* "monitorowanie i ocena parametrów sygnału transmitowanego w monitorowanych sieciach";

* "weryfikacja awarii, oraz miejsc ich powstawania dla monitorowanych sieci";

* "współpraca z poszczególnymi działami firmy w celu określenia i usuwania problemów z monitorowanymi sieciami".

W celu realizacji postanowień wynikających z kontraktu Wnioskodawca jest zobowiązany monitorować jakość usług telekomunikacyjnych i reagować na wszelkie incydenty i nieprawidłowości w funkcjonowaniu infrastruktury sieciowej kontrahenta, o każdej porze dnia i nocy. By temu sprostać wynajmuje mieszkanie. Dojazdy z oczywistych względów, takich jak: czas dojazdu do zakładu po powzięciu informacji o usterce bądź awarii i ostateczne usunięcie nieprawidłowości w funkcjonowaniu usług telekomunikacyjnych/tele i audiowizualnych, dostępność środków komunikacji publicznej, nie jest realny. Jeśli dyspozycyjność Wnioskodawcy będzie ograniczona czasem przyjazdu, to nie będzie on w stanie odpowiednio sprawnie reagować a kontrahent Wnioskodawcy może zrezygnować ze świadczonych usługi i podjąć współpracę z lokalnym podmiotem, przez co Wnioskodawca utraci źródło dochodu. Ponadto, im dłużej utrzymują się nieprawidłowości, tym większe straty finansowe ponosi kontrahent, za co osobiście Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność również finansową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo zaliczyć koszty najmu takiego mieszkania (zwanego nieraz "mieszkaniem służbowym") do kosztów uzyskania przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Najem mieszkania wiąże się bezpośrednio z realizacją zobowiązań wynikających z podpisanego kontraktu, a otrzymywane wynagrodzenie stanowi źródło dochodu firmy. W opinii Strony możliwość przebywania w miejscu świadczenia usług a co za tym idzie, realnie krótki czas reakcji, z jednej strony zapewnia dochód Jego przedsiębiorstwu i pozwala pozostać konkurencyjnym w stosunku do lokalnych podmiotów na terenie miasta, jednak z drugiej stanowi znaczne obciążenie finansowe.

Zdaniem Wnioskodawcy polskie prawo umożliwia zaliczenie kosztów poniesionych w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów do kosztów uzyskania przychodów, co ma niewątpliwie miejsce w Jego przypadku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Norma prawna zawarta w cytowanym art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustanawia regułę generalną pozwalającą na dokonanie kwalifikacji ponoszonego przez podatnika wydatku do kosztów uzyskania przychodów przez pryzmat jego celowości i potencjalnego wpływu na sumę osiąganych przez podatnika przychodów podatkowych. Dopiero na podstawie takiej pozytywnej weryfikacji, w przypadku stwierdzenia, iż dany wydatek niewątpliwie ponoszony jest w celu uzyskania przychodów, podatnik podatku dochodowego ma możliwość do przyporządkowania tego wydatku do przychodów podatkowych, w celu osiągnięcia których wydatek ten został poniesiony. Cel określony w tym artykule, należy rozumieć jako dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu (w omawianym przypadku - przychodu).

Cel ten w swej istocie nie stanowi o konieczności zaistnienia skutku, tj. powstania przychodu. Cel ten musi być widoczny, a ponoszone koszty winny go bezpośrednio realizować lub co najmniej winny go zakładać jako realny. Brak tego skutku w postaci braku przychodu nie dyskwalifikuje danego wydatku jako kosztu poniesionego w celu jego osiągnięcia. Ważne jest jednak, aby podatnik ponosząc wydatek kierował się zamiarem jego osiągnięcia. W takim ujęciu kosztami uzyskania przychodów są zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i wydatki pozostające w związku pośrednim (jeżeli podatnik wykaże, że zostały poczynione w celu uzyskania przychodów).

Należy jednak pamiętać o tym, iż wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów) obciąża podatnika.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że wydatki jakie będzie ponosić Wnioskodawca z tytułu wynajmu i używania mieszkania w miejscu (miejscowości) świadczenia usług, tj. w C., stosownie do postanowień art. 22 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będą mogły w okresie świadczenia tych usług stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Bez wątpienia bowiem, w złożonym wniosku Wnioskodawca wykazał związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy ww. wydatkami a uzyskiwaniem przychodów z ww. źródła przychodów oraz racjonalność poniesienia tych wydatków. Przedmiotowe wydatki nie są również wymienione w tzw. negatywnym katalogu kosztów ujętym w art. 23 ust. 1 ww. ustawy.

Zwraca się jednakże uwagę na konieczność właściwego udokumentowania wskazanych we wniosku wydatków.

Należy zaznaczyć, że zgromadzone dokumenty nie mogą się przy tym ograniczać wyłącznie do faktury (rachunku) wystawionego przez właściciela lokalu, który wynajmie Wnioskodawca, faktur (rachunków) za media, bądź też innych dokumentów stwierdzających jedynie wysokość poniesionych przez Wnioskodawcę wydatków z tytułu używania tego lokalu.

Niezbędnym jest również posiadanie dowodów, świadczących o wykonanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej usługach w okolicach wynajmowanego mieszkania, umożliwiających w sposób bezsporny ustalenie związku przyczynowo-skutkowego poniesionych wydatków z uzyskanymi przychodami, a ponadto potwierdzających racjonalność poniesionych wydatków.

Reasumując, jeżeli poniesione wydatki będą spełniać wszystkie wymienione powyżej warunki, to mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.