IPPB1/415-877/12-2/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 2 lipca 2012 r. (data wpływu 16 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 16 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą CENTRUM....

Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawczyni jest m. in:

* działalność wspomagająca edukację,

* pozostała działalność w zakresie opieki zdrowotnej, gdzie indziej niesklasyfikowana,

* pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane,

* praktyka pielęgniarek i położnych,

* praktyka lekarska specjalistyczna,

* wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.

Przychody i koszty Wnioskodawczyni ewidencjonuje w podatkowej książce przychodów i rozchodów. Firma Wnioskodawczyni prowadzi szkolenia dla opiekuna w żłobku lub klubie dziecięcym, szkolenia uzupełniające dla opiekunów w żłobku lub klubie dziecięcym, szkolenia dla wolontariuszy, szkolenia dla dziennego opiekuna, szkolenia uzupełniające dla dziennego opiekuna. Uczestnikami w tych szkoleniach są osoby prywatne, które ubiegają się o zatrudnienie w charakterze opiekuna oraz osoby bezrobotne skierowane przez urząd pracy. Na potrzeby działalności prowadzenia szkoleń z ww. zakresu Wnioskodawczyni dokonuje zakupu kawy, herbaty, wody i innych artykułów spożywczych (ciastek), które przeznaczone są na poczęstunek dla słuchaczy podczas przeprowadzanego szkolenia. Wydatki te są wkalkulowane w cenę szkolenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki związane z zakupem kawy, herbaty, wody czy ciastek, które są wykorzystywane przez firmę na poczęstunek dla uczestników w trakcie szkolenia, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów z działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zakup kawy, herbaty, wody czy ciastek w formie poczęstunku dla uczestników podczas trwania szkolenia stanowią koszt bieżącej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego wyżej przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zarachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy. Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zdefiniowano pojęcia reprezentacji, wobec tego należy posłużyć się definicją słownikową. Na gruncie języka polskiego słowo "reprezentacja" należy rozumieć jako "działalnie zmierzające do wywołania jak najlepszego wrażenia przez okazałość, wytworność, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem i pozycją społeczną, których celem jest kształtowanie pozytywnego obrazu firmy".

Obejmuje ona działania zmierzające do:

* stworzenia oczekiwanego wizerunku, pozycji podatnika jako podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, jak i

* stworzenie korzystnych warunków w celu nawiązania nowych lub też podtrzymania dotychczasowych kontaktów.

Zgodnie z tą definicją należy uznać, że reprezentacja to działalnie polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, związane w szczególności z przyjmowaniem i utrzymywaniem delegacji, kontrahentów, uczestniczeniem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów wiążące się z okazałością i wytwornością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia.

Wnioskodawczyni uważa "że poniesione wydatki na zakup artykułów spożywczych takich jak kawa, herbata, woda, ciastka, serwowane podczas przeprowadzanego szkolenia nie mają charakteru wydatków reprezentacyjnych, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem Wnioskodawczyni wydatki te są elementem standardowej obsługi szkoleń i będą stanowiły koszt uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego w zakresie kosztów uzyskania przychodów uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Podkreślić, w tym miejscu należy, iż nie każdy koszt poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Takimi kosztami bowiem nie mogą być wydatki enumeratywnie wymienione w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe oznacza, iż wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. W szczególności zaś wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu (zachowania, zabezpieczenia źródła przychodu), względnie w celu uniknięcia ryzyka wystąpienia strat, bądź znacznego zmniejszenia uzyskiwanych dotąd dochodów.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy do katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów zaliczają się koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Wyłączając z kosztów podatkowych koszty reprezentacji, ustawa podatkowa nie definiuje terminu "reprezentacja", ani też nie odsyła do innych przepisów prawa. Brak ustawowej definicji pojęcia "reprezentacja", nie uprawnia jednak do dowolnego określania zakresu znaczeniowego tego terminu. Występujący w obrocie prawnym termin "reprezentacja", wyrażający się w sposobie jego stosowania i rozumienia przez ustawodawcę, a także przez naukę i praktykę prawa, prowadzi jednak do wniosku, że termin ten w zakresie języka prawnego i prawniczego należy rozumieć, jako "przedstawicielstwo, reprezentowanie czyichś interesów, występowanie w czyimś imieniu", a nie "wystawność, okazałość, wytworność".

Pojęcie "reprezentacja" w obrocie prawnym, wyrażające się w sposobie jego stosowania i rozumienia przez ustawodawcę, a także przez naukę i praktykę prawa, prowadzi do wniosku, że termin ten w zakresie języka prawnego i prawniczego należy rozumieć jako "przedstawicielstwo, reprezentowanie czyichś interesów, występowanie w czyimś imieniu", a nie "wystawność, okazałość, wytworność". Termin "reprezentacja" użyty w art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy rozumieć jako "przedstawicielstwo podatnika, działanie w jego imieniu, w jego interesie, na jego rzecz", a nie jako "wystawność, wytworność, czy okazałość".

Norma art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy, nie zawiera żadnych wyjątków, tak odnoszących się do miejsca, w którym obowiązki przedstawicielstwa są realizowane, jak i do wystawności lub braku wystawności w zakresie nabywania usług gastronomicznych, zakupu żywności lub napojów. Rozróżnienie wydatków związanych z reprezentacją na przeciętne, typowe i wystawne, okazałe, nie ma żadnego uzasadnienia normatywnego.

Należy zatem stwierdzić, że wydatki na wszelkiego tego typu usługi i artykuły, wiążące się z reprezentowaniem podatnika lub prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa, nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów - niezależnie od tego, czy usługi te i zakupione artykuły były wykorzystywane w kontaktach z kontrahentami w siedzibie przedsiębiorstwa (zakładu), czy też poza nią, por. wyrok NSA z 2012-01-25, sygn. akt II FSK 1445/10.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię wynika, że prowadzi Ona jednoosobową działalność gospodarczą. Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawczyni jest m. in: działalność wspomagająca edukację i pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane. Firma Wnioskodawczyni prowadzi szkolenia. Uczestnikami w tych szkoleniach są osoby prywatne, które ubiegają się o zatrudnienie w charakterze opiekuna oraz osoby bezrobotne skierowane przez urząd pracy. Na potrzeby działalności prowadzenia szkoleń z ww. zakresu Wnioskodawczyni dokonuje zakupu kawy, herbaty, wody i innych artykułów spożywczych (ciastek), które przeznaczone są na poczęstunek dla słuchaczy podczas przeprowadzanego szkolenia. Wydatki te są wkalkulowane w cenę szkolenia.

Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, iż wydatki jakie ponosi Wnioskodawczyni na zakup kawy, herbaty, wody czy ciastek, które są wykorzystywane przez firmę na poczęstunek dla uczestników w trakcie szkolenia, wkalkulowane w cenę szkolenia, nie mają charakteru wydatków związanych z reprezentacją lecz są wydatkami związanymi z realizacją umowy pomiędzy Wnioskodawczynią a zleceniodawcami. Wydatki takie stanowią zatem w firmie Wnioskodawczyni koszty uzyskania przychodów, o ile do jej przychodów zaliczone zostały, wniesione przez zleceniodawców opłaty za szkolenia, w wysokość których koszty te zostały wkalkulowane.

Końcowo zauważyć należy, iż w przedmiotowej sprawie, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa, tut. Organ wydając interpretację prawa podatkowego nie jest uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które wskazałoby, czy wydatki jakie poniosła Wnioskodawczyni na poczęstunek dla uczestników w trakcie szkolenia są wkalkulowane w cenę szkolenia. Do postępowania w sprawie wydania pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Ponadto organ podatkowy wskazuje, że jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnić się od stanu faktycznego, występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.