IPPB1/415-867/09-2/AG - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki osobowej wartości utylizowanych towarów oraz kosztów ich utylizacji.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770n z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2009 r. (data wpływu 17 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości utylizowanych towarów oraz kosztów utylizacji - jest prawidłowe.

W dniu 17 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości utylizowanych towarów oraz kosztów utylizacji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka zajmuje się sprzedażą sprzętu biurowego (telefony, faksy, kopiarki) W styczniu 2009 r. spółka dokonała utylizacji towarów (kopiarki i podajnik), które utraciły swoją wartość handlową. Ww. towary zostały zakupione w latach 2003-2008. Utylizacji dokonano w związku z następującymi zdarzeniami:

W związku z powyższym po nieudanych próbach znalezienia nabywcy spółka podjęła decyzje o utylizacji sprzętu o wartości 28.192,54 zł.

Do utylizowanego sprzętu firma sporządziła protokół z utylizacji sprzętu w którym zostały zawarte następujące informacje

Spółka posiada również dokument przekazania towarów do zewnętrznej firmy dokumentujący ich utylizację (złomowanie). Dokument ten zawiera informacje co do masy złomowanego sprzętu bez wyszczególnienia ilości i rodzaju. Natomiast do tego dokumentu jest dołączony sporządzony przez Spółkę protokół utylizacji sprzętu z wyszczególnioną ilością i rodzajem sprzętu który został przekazany i podpisany (potwierdzony) przez firmę która dokonała tej utylizacji. Jednocześnie Spółka informuje że dokonana utylizacja ma charakter operacji jednorazowej i Spółka nie dokonywała wcześniej utylizacji towaru. Od momentu rozpoczęcia działalności w 1997 Spółka po raz pierwszy w 2009 r. podjęła decyzję o utylizacji zalegającego towaru który nie znalazł nabywców.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka doprecyzowała przedmiotowy wniosek o informację, iż prowadzi księgi handlowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie Nr 1 tj. w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Wniosek w zakresie podatku od towarów i usług zostanie rozpatrzony odrębnie.

Stanowisko Spółki do pytania Nr 1.

Wartość utylizowanych towarów oraz poniesione koszty na utylizację odpadów, stanowią koszt uzyskania przychodu. Nie istnieje, bowiem w obecnie obowiązującym stanie prawnym żaden przepis art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który wykluczałby z kosztów uzyskania przychodu straty w środkach obrotowych. Ponadto powstałe koszty są konsekwencją prowadzenia działalności gospodarczej w sposób naturalny i powstały poza wolą podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Wśród wymienionych w tzw. negatywnym katalogu kosztów, ujętym w art. 23 ust. 1 ww. ustawy, nie wyszczególniono strat w środkach obrotowych. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Oznacza to, iż co do zasady straty te, jako związane z prowadzoną działalnością, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Zaliczenie strat w środkach obrotowych do kosztów uzyskania przychodów powinno być jednak każdorazowo oceniane w aspekcie:

Przyjmuje się, iż dla celów podatkowych tylko stratę powstałą na skutek zdarzeń nieprzewidywalnych, nie do uniknięcia przez racjonalnie działający podmiot można uznać za zdarzenie, które uzasadnia zaliczenie powstałej straty w ciężar kosztów uzyskania przychodów. Należy podkreślić, iż jedynie straty w środkach obrotowych powstałe w trakcie normalnego, racjonalnego działania podatnika, ze szczególnym uwzględnieniem dochowania należytej staranności w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej, mogą być uznane za koszt uzyskania przychodu. Każdy przypadek straty w środkach obrotowych, należy rozpatrywać indywidualnie, z uwzględnieniem okoliczności faktycznych towarzyszących sprawie i oceniać pod kątem całokształtu działalności prowadzonej przez Podatnika.

Możliwość uznania strat w środkach obrotowych za koszty uzyskania przychodów wymaga także odpowiedniego ich udokumentowania w sposób niebudzący wątpliwości.

W stanie faktycznym przedstawionym we wniosku spółka dokonała utylizacji towarów (kopiarki i podajnik), które utraciły swoją wartość handlową. Ww. towary zostały zakupione w latach 2003-2008. Utylizacji dokonano z uwagi na to, iż część kopiarek była sprzętem demonstracyjnym i uległa uszkodzeniu. Naprawa tego sprzętu była nieopłacalna ze względu na wysokie koszty części zamiennych. Utylizowany towar nosił znamiona użytkowania co uniemożliwiło jego sprzedaż. Część towarów zalegała na tyle długo w magazynie że utraciła swoją wartość handlową w wyniku szybkiego postępu technologicznego (pojawiły się nowe modele, tańsze i o lepszych parametrach niż towar który znajdował się w magazynie Spółki. Dodatkowo nowe modele mają tańsze materiały eksploatacyjne).Spółka podjęła wszystkie racjonalne działania w celu zbycia ww. towaru i pomimo kilkakrotnie obniżanej ceny nie udało się go sprzedać. Dodatkowo Spółka podjęła również działania celem sprzedania sprzętu na części, jednak pojawienie się na rynku nowych urządzeń o lepszych parametrach technicznych i znacznie tańszych spowodował ze oferta nie znalazła nabywców. Do utylizowanego sprzętu firma sporządziła protokół z utylizacji sprzętu z wyszczególnioną ilością i rodzajem sprzętu który został przekazany i podpisany (potwierdzony) przez firmę która dokonała tej utylizacji. Spółka posiada również dokument przekazania towarów do zewnętrznej firmy dokumentujący ich utylizację (złomowanie).

Wobec powyższego, jeżeli działania Spółki związane z utylizacją towarów są naturalną konsekwencją racjonalnego działania i dochowania należytej staranności w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej - wówczas istnieje możliwość uznania za koszty uzyskania przychodów wartości utylizowanych towarów oraz kosztów utylizacji, przy prawidłowym ich udokumentowaniu.

Podkreślenia wymaga przy tym, iż to na podatniku spoczywa ciężar dowodu odnośnie wykazania należytej staranności i racjonalności podjętych działań. Podatnik powinien posiadać dokumentację potwierdzającą powody braku możliwości sprzedaży towaru oraz uzasadniające ich likwidację. Brak uzasadnionej przyczyny utylizacji towarów stwarza sytuację, w której ich wartość nie będzie stanowiła kosztu uzyskania przychodu. To na podatniku bowiem ciąży obowiązek udowodnienia okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jednocześnie mając na uwadze, iż wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczył stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), zaznacza się, iż interpretacja nie wywołuje skutków prawnych dla poszczególnych wspólników Spółki. Uregulowania tej ustawy dotyczą bowiem podatników, którymi są osoby fizyczne. Wniosek natomiast złożyła Spółka Jawna, która w świetle zawartych w niej przepisów nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, podatnikami zaś są poszczególni wspólnicy. Mając powyższe na uwadze informuje się, że uzyskanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej przepisów ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez wszystkich wspólników możliwe jest poprzez złożenie wniosków o wydanie interpretacji indywidualnej wraz z wypełnieniem wszystkich warunków określonych w art. 14b i art. 14f ustawy - Ordynacja podatkowa przez poszczególne osoby fizyczne - wspólników.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.