IPPB1/415-859/10-4/JB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. Z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2010 r. (data wpływu 27 września 2010 r.) oraz piśmie z dnia 11 grudnia 2010 r. (data nadania 14 grudnia 2010 r., data wpływu 17 grudnia 2010 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB1/415-859/10-2/JB z dnia 6 grudnia 2010 r. (data nadania 7 grudnia 2010 r., data doręczenia 9 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W październiku 2008 r. spółka cywilna dokonała przelewu na konto wykonawcy następujące kwoty 6 października 2008 r. kwota 2149,00 zł a konto umowy o dzieło i 28.10.2008 kwota 2534,00 zł a konto umowy o dzieło. Wnioskodawca wskazuje, że wykonawca odmówił podpisania umów, chociaż takie same umowy, na tą samą kwotę za poprzedni odcinek tego samego programu podpisywał. Wykonawca odmówił również podpisania rachunków do umów, chociaż pieniądze na swoje konto przyjął od spółki. Spółka poinformowała wykonawcę, że skoro przyjął pieniądze ma obowiązek podpisania dokumentów, na podstawie których je przyjął - w przeciwnym razie stanowią one nielegalny jego dochód (bezpodstawne wzbogacenie). Mimo powyższych faktów wykonawca dokumentów nie podpisał. W dniu 28 listopada 2008 r. spółka zażądała zwrotu przelanych kwot, jako że zostały przyjęte przez wykonawcę bez podstawy prawnej. Wykonawca powyższe zlekceważył. W PIT-11 wystawionym wykonawcy za rok 2008 spółka nie mogła umieścić kwot z umów, ponieważ wypłata nastąpiła bez tytułu prawnego, a co za tym idzie nie powstał obowiązek podatkowy. Wykonawca został poinformowany o tym pisemnie, mimo to do dnia dzisiejszego nie podpisał umów ani rachunków do omawianych umów.

W odpowiedzi na pismo z dnia 6 grudnia 2010 r. Nr IPPB1/415-859/10-2/JB Spółka doprecyzowała swój wniosek informując, że odcinki programu rozliczane były ryczałtem - ustalona kwota za oddanie wersji emisyjnej odcinka, uwzględniającej wszystkie uwagi reżysera oraz redaktora zamawiającego.

Wykonawca wykonał część prac zawartych w umowach, polegających, na czyszczeniu dialogów lub usuwaniu stuków na sklejkach montażowych i wyrównywania poziomów dialogów, nagraniu lektora oraz komentatora do części odcinków, o których mowa w umowach. Wykonawca nie wykonał wersji emisyjnej odcinków.

Spółka wskazuje, że odnosząc się do znaczenia umowy o dzieło, gdzie chodzi o całości skończonej pracy, wykonawca pracy tej nie wykonał. Ponadto Spółka wskazała, że wykonawca nie złożył oświadczenia o prowadzeniu działalności gospodarczej. Na przelewach dokonanych przez Spółkę na rzecz wykonawcy widnieje zapis "za umowę nr".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nie podpisane umowy oraz rachunki do umów mają być zaksięgowane, czy nie oraz, czy wykonawca powinien otrzymać PIT 11 uwzględniający nie zaksięgowane umowy?

Odpowiedź na pytanie w zakresie obowiązków płatnika stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej. Odpowiedź na pytanie w zakresie możliwości ujęcia w koszty uzyskania przychodów środków pieniężnych będzie udzielona w odrębnym rozstrzygnięciu.

Zdaniem Wnioskodawcy od nie zaksięgowanych dokumentów Spółka nie może odprowadzić za wykonawcę podatku (kwota 492 zł), gdyż nie ma potwierdzenia zawarcia umowy o dzieło i wystawionego rachunku na łączną kwotę za dwie umowy 4.683 zł.

Jeżeli wykonawca jest zainteresowany współpracą podpisuje umowę. Rozliczenie następuje, na podstawie rachunku wystawionego przez wykonawcę. W opisanej sytuacji spółka nie jest w posiadaniu podpisanych umów ani wystawionych przez wykonawcę rachunków. Brak podpisu na umowie oznacza, że umowa nie została zawarta i tym samym nie posiada mocy prawnej. Ponieważ wykonawca nie wystawił rachunków, księgowa nie ma dokumentu potwierdzającego wykonanie pracy przez wykonawcę.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z brzmieniem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Zgodnie z art. 13 pkt 8 lit. a ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 ww. ustawy nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Artykuł 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 określa się w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 8 cytowanej ustawy powoduje, iż na osobach fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, osobach prawnych i jej jednostkach organizacyjnych oraz jednostkach organizacyjnych niemających osobowości prawnej, jako płatnikach dokonujących wypłat z powyższych tytułów ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ww. ustawy.

W myśl ww. przepisu osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby (art. 42 ust. 1 ustawy).

Zgodnie z art. 42 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w październiku 2008 r. spółka cywilna przekazała na konto osoby fizycznej, z którą nie zawarto pisemnej umowy o dzieło, środki pieniężne w wysokości 4.683 zł, a konto umowy o dzieło.

Umowa o dzieło uregulowana jest w tytule XV (art. 627-646) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.)

Kodeks nie przewiduje szczególnej formy zawarcia takiej umowy. Umowa, jak i poszczególne jej elementy, w tym wynagrodzenie, zawarta w formie ustnej jest jak najbardziej ważna.

W rozpatrywanej sprawie wykonawca przystąpił do wykonania dzieła. Wykonał część prac zawartych w umowach, polegających, na czyszczeniu dialogów lub usuwaniu stuków na sklejkach montażowych i wyrównywania poziomów dialogów, nagraniu lektora oraz komentatora do części odcinków, o których mowa w umowach. Nie wykonał natomiast wersji emisyjnej odcinków.

Skoro część prac wynikających z zawartej umowy o dzieło została wykonana, to uznać należy, że uzyskane przez wykonawcę środki pieniężne w wys. 4.683 zł stanowią dla Niego przychód podatkowy, w myśl art. 11 ust. 1 w zw. z art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. tj. przychód z tytułu umowy o dzieło.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przywołane przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że Spółka w przedmiotowej sprawie była zobowiązana jako płatnik, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych, co w konsekwencji oznacza, że Spółka była również zobowiązana do wystawienia osobie fizycznej (wykonawcy) imiennej informacji o wysokości dochodu z tego tytułu (PIT-11).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1Maja 10, 09-402 Płock.