IPPB1/415-85/12-2/KS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2012 r. (data wpływu 30 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu uzyskanego w Stanach Zjednoczonych z tytułu udziału w amerykańskich spółkach osobowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu uzyskanego w Stanach Zjednoczonych z tytułu udziału w amerykańskich spółkach osobowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest obywatelem amerykańskim posiadającym nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce (polski rezydent podatkowy). Obowiązek ten został ustalony w oparciu o przepisy polskie tj. zgodnie z art. 3 ust. 1a pkt 2 ustawy PIT (pobyt Wnioskodawcy przekroczył 183 dni w roku kalendarzowym). Niezależnie od powyższego Wnioskodawca, będąc obywatelem amerykańskim traktowany jest w Stanach Zjednoczonych jako osoba zobowiązana do zadeklarowania swoich światowych przychodów w Stanach Zjednoczonych zgodnie z amerykańskim ustawodawstwem podatkowym.

Wnioskodawca jako osoba, która przebywała poza granicami Stanów Zjednoczonych większą część roku, jest uprawniony do zastosowania w amerykańskim zeznaniu podatkowym zwolnienia określonej części dochodu z opodatkowania (tzw. foreign earned income exclusion). Zwolnienie to przewidziane jest przez amerykańskie wewnętrzne ustawodawstwo podatkowe. Niestety zastosowanie powyższego zwolnienia eliminuje możliwość uzyskania w Stanach Zjednoczonych certyfikatu rezydencji podatkowej zaświadczającego o miejscu zamieszkania dla celów podatkowych w USA.

Wnioskodawca jest właścicielem (jedynym wspólnikiem) spółek nie posiadających osobowości prawnej (Limited Liability Corporatian oraz Limited Liability Partnership) z siedzibą w Stanach Zjednoczonych. Zgodnie z amerykańskim prawem podatkowym, amerykańska spółka osobowa nie podlega w Stanach Zjednoczonych opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych i nie jest traktowana jako osoba prawna. Spółki te są transparentne podatkowo (tzw. passthrough entities) tj. opodatkowanie dochodu odbywa się wyłącznie na poziomie wspólników. W rezultacie przychód uzyskany przez Wnioskodawcę jako udziałowca w powyższych spółkach zostanie opodatkowany w ramach dochodów osobistych deklarowanych w rocznym zeznaniu podatkowym składanym przez Wnioskodawcę w Stanach Zjednoczonych. Dochód uzyskany przez Spółki nie jest w żaden sposób transferowany do Polski lecz w całości pozostaje w spółkach w Stanach Zjednoczonych dla celów ich dalszego funkcjonowania i rozwoju.

Pobyt Wnioskodawcy w Polsce i jego aktywność na terytorium Polski nie kreuje zakładu ww. spółek w rozumieniu polskich przepisów podatkowych oraz przepisów Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Dochody z amerykańskich spółek osobowych Limited Liability Corporation oraz Limited Liability Partnership kwalifikowane są z punktu widzenia polskich przepisów podatkowych jako przychody z działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy PIT). W przypadku Wnioskodawcy działalność powyższą prowadzi on wyłącznie na terytorium Stanów Zjednoczonych. W Polsce Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako przedsiębiorca tj. nie uzyskuje przychodów z działalności gospodarczej w powyższych spółkach amerykańskich oraz nie uzyskuje przychodów z tytułu polskiej działalności gospodarczej.

Zeznanie podatkowe Wnioskodawcy składane w Stanach Zjednoczonych będzie uwzględniać dochody światowe tj. dochody uzyskane z polskich źródeł przychodów (jeżeli takie wystąpią) oraz dochody uzyskane z działalności gospodarczej w Stanach Zjednoczonych z ww. spółek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przychód uzyskany w Stanach Zjednoczonych z tytułu udziału w amerykańskich spółkach osobowych podlega opodatkowaniu w Polsce. Jeśli tak, na jakich zasadach powinien być rozliczony.

Zdaniem Wnioskodawcy na gruncie przepisów prawa polskiego powinien on być traktowany jako osoba posiadająca nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.Powyższe wynika głównie z regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a także faktu, iż nie będzie on mógł uzyskać stosownego potwierdzenia o miejscu zamieszkania dla celów podatkowych w Stanach Zjednoczonych (certyfikatu rezydencji podatkowej).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ustawy PIT za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Warunek wskazany w punkcie 2) powyższej regulacji zostanie spełniony, co w konsekwencji skutkować będzie uznaniem, iż miejsce zamieszkania dla celów podatkowych znajduje się w Polsce. Argumentem potwierdzającym powyższy status rezydencji podatkowej jest fakt, iż w Stanach Zjednoczonych Wnioskodawca nie uzyska certyfikatu rezydencji od amerykańskich władz podatkowych.

Zdaniem Wnioskodawcy przychód z tytułu działalności prowadzonej w Stanach Zjednoczonych uzyskany od amerykańskich spółek nie posiadających osobowości prawnej, w których Wnioskodawca jest jedynym udziałowcem nie podlega opodatkowaniu w Polsce.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zyski z przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa powinny być opodatkowane tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Umawiającym się Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Regulacja powyższego przepisu określa państwo, które ma wyłączne prawo do opodatkowania przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Zgodnie z przepisem zyski przedsiębiorstwa położonego w Stanach Zjednoczonych powinny być opodatkowane tylko w Stanach Zjednoczonych. Wyjątkiem od tej zasady jest sytuacja, w której działalność przedsiębiorstwa prowadzona byłaby za pośrednictwem zakładu położonego w drugim umawiającym się Państwie (Polsce). Taka sytuacja nie ma miejsca. W konsekwencji zdaniem Wnioskodawcy nie zachodzi podwójne opodatkowanie dochodów uzyskanych w spółkach osobowych, które Wnioskodawca posiada w Stanach Zjednoczonych. Zyski z tych przedsiębiorstw powinny zostać opodatkowane wyłącznie w Stanach Zjednoczonych.

Zdaniem Wnioskodawcy powyższe nie stoi w sprzeczności z nieograniczonym obowiązkiem podatkowym, który Wnioskodawca posiada w Polsce. Pomimo, iż rezydenci podatkowi w Polsce zobowiązani są do deklarowania swoich światowych przychodów w Polsce, to sposób opodatkowania dochodu należy ustalić z uwzględnieniem postanowień ratyfikowanej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (art. 8 ust. 1 Umowy), którym daje się pierwszeństwo stosowania przed przepisami krajowymi. Art. 8 ust. 1 Umowy przewiduje natomiast, iż wskazane jak wyżej przychody opodatkowane są tylko w Stanach Zjednoczonych. W konsekwencji Wnioskodawca nie zadeklaruje ich w ogóle do opodatkowania w Polsce.

Odmienne twierdzenie prowadziłoby do wniosku, iż Wnioskodawca musiałby zadeklarować zyski amerykańskich spółek osobowych w polskim zeznaniu podatkowym i zastosować do nich metodę kredytu podatkowego jako metody właściwej do unikania podwójnego opodatkowania oraz tzw. ulgę abolicyjną tj. odliczenie wynikające z art. 27g ustawy PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy takie podejście nie znajduje potwierdzenia w przepisach podatkowych, w tym w szczególności w art. 8 ust. 1 Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W świetle powyższego, w imieniu swojego mocodawcy pełnomocnik prosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego we wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Polski, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (tzw. nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a wyżej powołanej ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Definicja miejsca zamieszkania zawarta w ww. przepisie zawiera trzy przesłanki: centrum interesów osobistych, centrum interesów gospodarczych oraz pobyt przekraczający 183 dni w roku podatkowym. Spełnienie zatem którejkolwiek z nich skutkuje uznaniem osoby fizycznej za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zasada nieograniczonego obowiązku podatkowego polega na tym, że w przypadku osób fizycznych mających miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej opodatkowaniu podlega całość dochodów podatnika bez względu na to, gdzie położone jest źródło przychodów.

Z uwagi na okoliczność, iż pobyt Wnioskodawcy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przekroczył 183 dni w roku podatkowym przyjąć należy, iż na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlega on obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (tzw. posiada nieograniczony obowiązek podatkowy).

Jednocześnie mając na uwadze fakt, iż źródło dochodu uzyskiwanego przez Wnioskodawcę posiadającego nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce z tytułu uczestnictwa w spółkach amerykańskich jest położone na terytorium Stanów Zjednoczonych, do określenia zasad opodatkowania tego dochodu niezbędne jest odwołanie się do postanowień stosownej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (tj. polsko-amerykańskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania).

Stosownie natomiast do art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy dotyczące nieograniczonego oraz ograniczonego obowiązku podatkowego - art. 3 ust. 1 i 1a, stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczypospolita Polska.

Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu została podpisana w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178).

W myśl art. 3 ust. 1 pkt 3) ww. umowy określenie "Umawiające się Państwo" i "drugie umawiające się Państwo" oznaczają Polską Rzeczpospolitą Ludową lub Stany Zjednoczone Ameryki stosownie do treści przepisu.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 9) ww. umowy określenie "przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa" i "przedsiębiorstwo drugiego umawiającego się Państwa" oznaczają odpowiednio przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium jednego Umawiającego się Państwa i przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium drugiego Umawiającego się Państwa

W myśl art. 8 ust. 1 ww. umowy, zyski z przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa powinny być opodatkowane tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Umawiającym się Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 powoływanej umowy, jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład, to w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo całkowicie niezależne w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.

Wskazać należy, że wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę stanowi Modelowa Konwencja, jak i brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień.

Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Zatem, obowiązki podatkowe podmiotów z siedzibą w odrębnych państwach należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz Modelowej Konwencji OECD wraz z Komentarzem.

Warunek określony w art. 8 ust. 1 ww. umowy należy interpretować zgodnie z Komentarzem do Modelowej Konwencji w Sprawie Podatku od Dochodu i Majątku (OECD), przyjmując, że przedsiębiorstwo jednego Państwa nie może być opodatkowane w drugim Państwie, chyba że prowadzi ono w tym drugim Państwie działalność handlową lub przemysłową za pośrednictwem położonego w tym Państwie zakładu.

Zgodnie z Komentarzem do Konwencji Modelowej OECD (pkt 4 Komentarza do art. 3 ust. 1) fakt, czy działalność jest prowadzona w ramach przedsiębiorstwa powinien być interpretowany na podstawie ustawodawstwa wewnętrznego poszczególnych Państw. Termin "przedsiębiorstwo" należy przy tym rozumieć nie w znaczeniu podmiotowym, ale jako prowadzenie działalności handlowej lub przemysłowej przez rezydenta państwa będącego stroną umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Z kolei od dnia 1 stycznia 2007 r. definicja zagranicznego zakładu zawarta jest w przepisach art. 5a pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tą definicją "zagraniczny zakład" oznacza:

Zgodnie z art. 6 ust. 1 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki, zakład oznacza stałe miejsce, w którym całkowicie lub częściowo wykonuje się działalność gospodarczą przedsiębiorstwa.

Zgodnie zatem z dyspozycją przepisu art. 8 ust. 1 umowy polsko-amerykańskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa (Polski) podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (Polsce), chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie (Stanach Zjednoczonych) poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie (w Stanach Zjednoczonych), jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Analiza powyższego zapisu wskazuje m.in., że dochód przedsiębiorstwa, co do zasady, opodatkowany jest w państwie rezydencji, czyli w Polsce. W państwie zakładu - w Stanach Zjednoczonych opodatkowany jest wyłącznie dochód uzyskany z tego zakładu.

Z powyższych przepisów wynika zatem w sposób jednoznaczny, iż dochód osoby mającej miejsce zamieszkania w Polsce z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Stanów Zjednoczonych, może być opodatkowany w Stanach Zjednoczonych, pod warunkiem że działalność prowadzona jest poprzez położony na terytorium tego państwa zakład. W takim przypadku dochód, który może być przypisany temu zakładowi może być opodatkowany w Stanach Zjednoczonych. Natomiast, jeżeli działalność na terytorium Stanów Zjednoczonych nie jest prowadzona za pomocą położonego w tym państwie zakładu, dochód podatnika podlega opodatkowaniu wyłącznie w państwie, w którym znajduje się miejsce zamieszkania, czyli w Polsce.

Z opisanego zdarzenie przyszłego wywieść należy, iż Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Wnioskodawca jest właścicielem (jedynym wspólnikiem) spółek nie posiadających osobowości prawnej z siedzibą w Stanach Zjednoczonych. Zeznanie podatkowe Wnioskodawcy składane w Stanach Zjednoczonych będzie uwzględniać dochody światowe tj. dochody uzyskane z polskich źródeł przychodów (jeżeli takie wystąpią) oraz dochody uzyskane z działalności gospodarczej w Stanach Zjednoczonych z ww. spółek.

Mając na względzie opisane zdarzenie przyszłe oraz przytoczone wyżej przepisy stwierdzić należy, że Wnioskodawca posiada na terytorium Stanów Zjednoczonych zakład w rozumieniu art. 6 ust. 1 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu.

W opisanym zdarzeniu przyszłym należy zatem uznać, iż skoro Wnioskodawca posiada na terytorium Stanów Zjednoczonych zakład to dochód uzyskany z tytułu udziału w amerykańskich spółkach osobowych może być opodatkowany w Stanach Zjednoczonych. Z uwagi jednak na miejsce zamieszkania Wnioskodawcy na terytorium Polski, podlega on w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości dochodów bez względu na miejsce położenia przychodów. Jednocześnie, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu tego dochodu w Polsce, należy zastosować określoną w umowie metodę unikania podwójnego opodatkowania.

Zgodnie bowiem z art. 20 ust. 1 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu podwójnego opodatkowania dochodów będzie się unikać w następujący sposób: Zgodnie z postanowieniami prawa polskiego i z zachowaniem przewidzianych w nim ograniczeń (z uwzględnieniem dokonywanych zmian bez naruszenia podstawowych zasad) Polska zezwoli osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce na zaliczanie na poczet należnych w Polsce podatków odpowiednio kwot podatków zapłaconych w Stanach Zjednoczonych.

Metoda ta znajduje odzwierciedlenie w art. 27 ust. 9 i 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w art. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednaka przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.

W przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego wyłącznie dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zasady określone w ust. 9 stosuje się odpowiednio.

Jednocześnie, na podstawie art. 27g ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik podlegający obowiązkowi podatkowemu określonemu w art. 3 ust. 1, rozliczający na zasadach określonych w art. 27 ust. 9 albo 9a uzyskane w roku podatkowym poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dochody:

Zgodnie z art. 27g ust. 2 ww. ustawy odliczeniu podlega kwota stanowiąca różnicę między podatkiem obliczonym zgodnie z art. 27 ust. 9 albo 9a a kwotą podatku obliczonego od dochodów ze źródeł, o których mowa w ust. 1, przy zastosowaniu do tych dochodów zasad określonych w art. 27 ust. 8.

Z treści ww. uregulowań wynika, iż podatnik uzyskujący dochody z działalności gospodarczej z zagranicy w państwie, z którym zawarta umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nakazuje stosować, w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania tzw. metodę odliczenia proporcjonalnego, winien dokonać obliczenia rocznego podatku z uwzględnieniem postanowień art. 27 ust. 9 albo 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a następnie od tak obliczonego podatku ma prawo odliczyć ulgę abolicyjną, o której mowa w cyt. powyżej art. 27g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Reasumując stwierdzić należy, iż dochód uzyskany z tytułu udziału w amerykańskich spółkach osobowych może być opodatkowany w Stanach Zjednoczonych. Z uwagi jednak na miejsce zamieszkania Wnioskodawcy na terytorium Polski, podlega on w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości dochodów bez względu na miejsce położenia przychodów. Jednocześnie, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu tego dochodu w Polsce, należy zastosować określoną w umowie metodę unikania podwójnego opodatkowania. Przy zastosowaniu metody odliczenia proporcjonalnego na Wnioskodawcy będzie ciążył obowiązek wykazania w zeznaniu rocznym dochodów uzyskanych za granicą, bez względu na to czy oprócz dochodów z zagranicy uzyskał w Polsce inne dochody opodatkowane według skali podatkowej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów winien odliczyć kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w Stanach Zjednoczonych. Jednocześnie Wnioskodawca może skorzystać ulgi, o której mowa w art. 27g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.