IPPB1/415-829/13-2/JB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 3 sierpnia 2013 r. (data wpływu 8 sierpnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania źródła przychodu oraz możliwości zastosowania 19% podatku liniowego - jest prawidłowe.

W dniu 8 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania źródła przychodu oraz możliwości zastosowania 19% podatku liniowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której ma świadczy usługi między innymi w zakresie:

* 62.02.Z Działalności związanej z doradztwem w zakresie informatyki;

* 62.01 Z Działalności związanej z oprogramowaniem;

* 70.22.Z Pozostałego doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania;

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca ma zawartą umowę (dalej: Umowa) o współpracy ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka), a także z innymi podmiotami, dla których wykonuje podobne usługi.

Zgodnie z Umową, Wnioskodawca zobowiązuje się świadczyć usługi bieżących i strategicznych usług doradczych, konsultingowych oraz inżynierskich dla Spółki, w szczególności obejmujące:

* projektowanie i tworzenie oprogramowania komputerowego;

* opracowywanie dokumentacji projektowej i powykonawczej;

* opracowywanie wniosków o dofinansowanie;

* opracowywanie ofert handlowych i pozyskiwanie klientów na usługi i produkty Spółki;

Na podstawie Umowy ustalone zostało wynagrodzenie miesięczne płatne na podstawie faktury VAT wystawianej przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania niniejszej umowy na zasadach ogólnych.

Umowa nie przewiduje uprawnień do składania przez Wnioskodawcę jako doradcę oświadczeń woli w imieniu Spółki.

Wnioskodawca nie będzie zatem jako doradca działać na rachunek i ryzyko Spółki; nie będzie w aspektach, które obejmuje Umowa o doradztwo, podejmować wiążących dla Spółki czy jej kontrahentów decyzji.

Zawarta Umowa pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką nie ma charakteru kontraktu menedżerskiego, umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem ani też umowy o podobnym charakterze.

Jednocześnie, Spółka zaproponowała Wnioskodawcy objęcie stanowiska dyrektora działu, w ramach którego, Wnioskodawca miałby wykonywać na rzecz Spółki czynności polegające na kierowaniu (zarządzaniu) wybranymi jednostkami organizacyjnymi Spółki (m.in. sprawowanie nadzoru nad podległym personelem i komórkami organizacyjnymi Spółki, jak też podejmowanie kluczowych decyzji inwestycyjnych, personalnych i handlowych) oraz reprezentować Spółkę na bazie udzielonego pełnomocnictwa.

Z tytułu pełnienia funkcji dyrektora działu, Wnioskodawca miałby otrzymywać wynagrodzenie na podstawie kontraktu menedżerskiego.

Pismem z dnia 18 października 2013 r. Wnioskodawca wskazał, iż wynagrodzenie za projektowanie i rozwój oprogramowania na rzecz Spółki, nie jest wypłacane na podstawie umowy licencyjnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może wykonywać opisaną w stanie faktycznym działalność w zakresie doradztwa i rozwoju oprogramowania na podstawie Umowy o współpracy ze Spółką, a w szczególności wynagrodzenie uzyskiwane na podstawie Umowy zawartej ze Spółką rozliczać, zgodnie z art. 30c ustawy o PIT, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przy jednoczesnym rozliczaniu przychodów z tytułu kontraktu menedżerskiego jako działalności prowadzonej osobiście i opodatkowanej według skali podatkowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę powyższe, działalność w zakresie doradztwa, a w szczególności wynagrodzenie uzyskiwane na podstawie Umowy zawartej ze Spółką kwalifikuje się do przychodów z działalności gospodarczej, a nie z działalności wykonywanej osobiście.

W art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT) wyróżnia się wśród źródeł przychodów: działalność wykonywaną osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT) oraz pozarolniczą działalność gospodarczą (art. 10 ust. 1 pkt 3 Ustawy o PIT).

Pozarolniczą działalnością gospodarczą, w myśl art. 5a pkt 6 ustawy o PIT, jest działalność zarobkowa wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły, prowadzona we własnym imieniu, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1,2 i 4-9 Ustawy o PIT.

Z kolei zgodnie z art. 13 pkt 7 Ustawy o PIT, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Natomiast w świetle art. 13 pkt 9 ustawy o PIT, również za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Oznacza to, że wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę z tytułu pełnienia funkcji dyrektora działu i zarządzania w Spółce kwalifikują się, jako działalność wykonywana osobiście.

Niemniej jednak, przychody uzyskiwane na podstawie Umowy, z tytułu działalności doradczej i działalności w zakresie rozwoju oprogramowania na rzecz Spółki należy traktować inaczej, niż przychody otrzymywane za m.in. zarządzanie w Spółce.

Istotą kontraktu menedżerskiego, czy umów o zarządzanie przedsiębiorstwem lub umów o podobnym charakterze zawieranych pomiędzy przedsiębiorcą zlecającym zarząd a samodzielnym podmiotem (zarządcą) jest zarządzanie przez ten ostatni podmiot za wynagrodzeniem tymże przedsiębiorstwem na rzecz iw interesie przedsiębiorcy, na jego rachunek i ryzyko. Takiego charakteru nie będzie miała Umowa opisana w stanie faktycznym. Wnioskodawca, jako doradca i podwykonawca Spółki nie będzie miał decydującego zdania o akceptowaniu własnych produktów prac (oprogramowania, dokumentacji, wniosków, analiz, strategii).

Zdaniem Wnioskodawcy będzie m.in. przygotowywanie dokumentacji, analiz, strategii, wniosków, z których Spółka będzie korzystać dopiero po ich wcześniejszej akceptacji przez odpowiednie organy Spółki, zgodnie zobowiązującymi w spółce procedurami oraz przepisami prawa spółek. Oznacza to, że Wnioskodawca w ramach usług doradztwa nie będzie wykonywał żadnych czynności kierowania (zarządzania), a jedynie szereg czynności których istotą jest doradztwo i wykonywanie własnych projektów, analiz i zaleceń dla odpowiednich organów Spółki. Wnioskodawca nie będzie posiadał uprawnień do składania oświadczeń woli i zaciągania zobowiązań w imieniu Spółki w związku z wykonywaniem Umowy, co oznacza brak pełnej samodzielności w wykonywaniu działań. Należy zatem uznać, iż przedmiotowych usług nie można kwalifikować jako uzyskiwanych w ramach kontraktu menadżerskiego umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, czy też umowy o podobnym charakterze. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, przychody uzyskiwane przez niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z tytułu świadczenia usług doradztwa, stanowić będą przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 Ustawy o PIT i mogą być opodatkowane 19% stawką podatku liniowego zgodnie z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Należy jednocześnie dodać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.