IPPB1/415-828/10-4/KS - Skutki podatkowe sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym nabytego w drodze spadku.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 22 sierpnia 2010 r. (data wpływu 25 sierpnia 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 listopada 2010 r. (data wpływu 22 listopada 2010 r.) złożonym na wezwanie z dnia 8 listopada 2010 r. o udzielenie pisemnej o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 25 lipca 2009 r. zmarła matka Wnioskodawczyni - Jadwiga S., a spadek po niej Wnioskodawczyni odziedziczyła na podstawie ustawy jako córka wraz z trzema pozostałymi spadkobiercami, co stwierdza Sąd Rejonowy w G. Wydział Cywilny w postanowieniu wydanym 17 maja 2010 r. w sprawie o stwierdzeniu nabycia spadku po Jadwidze S.

Przedmiotem spadku było spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu położonego w G. przy ul. M. Mieszkanie to zmarła Jadwiga S. nabyła od osoby fizycznej umowa sprzedaży zawarta w 1997 r. w czasie gdy była wdową. Dnia 10 sierpnia 2010 r. mieszkanie to zostało sprzedane aktem notarialnym w G. W wyniku sprzedaży Wnioskodawczyni otrzymała przychód w wysokości 20.000 zł.

Pismem z dnia 16 listopada 2010 r. (data wpływu 22 listopada 2010 r.) Wnioskodawczyni w odpowiedzi na wezwanie z dnia 8 listopada 2010 r., doprecyzowała przedstawiony stan faktyczny, zadane pytanie oraz własne stanowisko w sprawie.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni poinformowała, iż nie jest właścicielką żadnego mieszkania ani też nie zamierza przeznaczyć uzyskanego przychodu na jego kupno.

Wnioskodawczyni wskazała, iż zadając we wniosku pytanie nr 2 chciała się zorientować na co może ten przychód przeznaczyć, np. na remont mieszkania nie będącego jej własnością w aktualnym miejscu zamieszkania w Berlinie. Czy może przedmiotowy przychód przeznaczyć na remont domku letniskowego (wybudowanie nowego murowanego tarasu wraz z wymianą podłóg w dwóch pokojach zlokalizowanego we wsi C., gm. G., woj. p., którego jest współwłaścicielką wraz z mężem i w którym w okresie wiosenno-letnim zamieszkują. Remont taki jest konieczny i od dawna planowany, a z uwagi na brak środków nie zrealizowany.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawczyni nie jest ona zobowiązana do płacenie podatku dochodowego, ponieważ od ponad 20 lat (od 29 stycznia 1989 r.) zamieszkuje na terenie Niemiec. Uzyskany przychód w wysokości 20.000 zł jest przychodem niskim w porównaniu z wieloletnim wkładem w wydatną pomoc finansową, którą udzieliła ciężko chorej matce. Zdaniem Wnioskodawczyni tak wysoki podatek jest dla niej wysoce krzywdzący i dlatego prosi o rozważenie możliwości odstąpienia od konieczności jego zapłaty.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Stosownie do treści art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osobę, która nie posiada miejsca zamieszkania w Polsce uważa się, zgodnie z art. 3 ust. 2b pkt 4 ww. ustawy, dochody (przychody) z położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.

Przepis art. 4a tej ustawy stanowi, iż wymienione wyżej przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisaną w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), dochód, osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochód z gospodarstwa rolnego lub leśnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

Użycie w tym przepisie słów "może być opodatkowany" nie oznacza możliwości opodatkowania. Sformułowanie to oznacza, że sprzedaż nieruchomości położonej w danym kraju (w tym wypadku w Polsce) podlega opodatkowaniu w tym kraju.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni ma miejsce zamieszkania w Niemczech i dokonała zbycia udziału w lokalu mieszkalnym położonym w Polsce.

Wobec tego należy stwierdzić, że w świetle powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz polsko-niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania przychody ze sprzedaży nieruchomości położonej w Polsce przez osobę zamieszkałą w Niemczech podlegają opodatkowaniu w Polsce, według zasad wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z przepisami art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

W świetle powyższego, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Z opisu przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w dniu 25 lipca 2009 r. zmarła matka Wnioskodawczyni, a spadek po niej (w postaci spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu) Wnioskodawczyni odziedziczyła wraz z trzema pozostałymi spadkobiercami, co zostało stwierdzone w postanowieniu sądu rejonowego z dnia 17 maja 2010 r. o stwierdzeniu nabycia spadku. W wyniku sprzedaży tego mieszkania w dniu 10 sierpnia 2010 r. Wnioskodawczyni otrzymała przychód w wysokości 20.000 zł.

Wobec wyżej powołanych regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przedstawionym stanie faktycznym dla zastosowania zasad opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym istotne znaczenie ma data nabycia udziału w przedmiotowym lokalu i forma prawna jego nabycia.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn. Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, iż dniem nabycia przez Wnioskodawczynię spadku jest data śmierci spadkodawcy - matki Wnioskodawczyni. Natomiast postanowienie Sądu o nabyciu spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Powyższe oznacza, że do nabycia przez Wnioskodawczynię udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu doszło w dniu 25 lipca 2009 r., czyli w dacie śmierci spadkodawcy - matki Wnioskodawczyni. Z uwagi na okoliczność, iż lokal ten został sprzedany w 2010 r., a więc w przedmiotowej sprawie nie upłynął okres 5 lat, to sprzedaż ta stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dokonując oceny skutków podatkowych zbycia przedmiotowego lokalu mieszkalnego nabytego w 2009 r. należy stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r. Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) zmieniono bowiem m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r. - od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Stosownie do art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (...).

W myśl art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Jednakże w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie dochodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 cytowanej ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

W przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe (art. 21 ust. 27 ww. ustawy).

Natomiast stosownie do treści art. 21 ust. 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wydatki, o których mowa w ust. 25., nie uważa się wydatków poniesionych na:

Z analizy przedstawionego stanu faktycznego nie wynika, aby Wnioskodawczyni zamierzała przeznaczyć dochód uzyskany z odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w powoływanych powyżej przepisach w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przeznaczenie dochodu na remont mieszkania, nie będącego własnością Wnioskodawczyni w aktualnym miejscu zamieszkania w Berlinie, czy też na remont domku letniskowego w Polsce nie uprawnia do skorzystania przez Wnioskodawczynię ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wynika to odpowiednio z brzmienia przepisów art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) i e) w związku z art. 21 ust. 26 oraz art. 21 ust. 28 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji Wnioskodawczyni, będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w wysokości 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

W myśl art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej starty) w roku podatkowym w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Zgodnie z treścią art. 45 ust. 1a pkt 3 powoływanej ustawy, w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

Stosownie do art. 45 ust. 4 pkt 4 w terminie określonym w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7, podatnicy są obowiązani wpłacić należny podatek wynikający z zeznania, o którym mowa w ust. 1a pkt 3.

W świetle powyższego, wysokość dochodu osiągniętego z odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym Wnioskodawczyni ma obowiązek wykazać w zeznaniu PIT-39, składanym w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym nastąpiło odpłatne zbycie tego lokalu. Jednocześnie Wnioskodawczyni w tym samym terminie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od dochodu uzyskanego z tej sprzedaży.

Zgodnie z art. 17 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacji podatkowej (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), jeżeli ustawy podatkowe nie stanowią inaczej, właściwość miejscową organów podatkowych ustala się według miejsca zamieszkania albo adresu siedziby podatnika, płatnika, inkasenta lub podmiotu wymienionego w art. 133 § 2.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, właściwość miejscową organów podatkowych w sprawach niektórych zobowiązań podatkowych lub poszczególnych kategorii podatników, płatników lub inkasentów w sposób odmienny niż określony w § 1, uwzględniając w szczególności posiadanie miejsca zamieszkania lub siedziby za granicą, miejsce uzyskiwania dochodów oraz miejsce położenia przedmiotu opodatkowania (art. 17 § 2 Ordynacji).

Zgodnie z § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 sierpnia 2005 r. w sprawie właściwości organów podatkowych (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 165, poz. 1371 z późn. zm.), rozporządzenie określa właściwość miejscowa organów podatkowych w sprawach niektórych zobowiązań podatkowych lub poszczególnych kategorii podatników, płatników lub inkasentów.

Stosownie do § 5 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych dochodów (przychodów) z działalności gospodarczej uzyskiwanych przez będących nierezydentami podatników tego podatku właściwi miejscowo są, ustaleni według miejsca prowadzenia tej działalności, następujący naczelnicy urzędów skarbowych: w województwie - Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego.

Zgodnie z ust. 2 pkt 1 i 2 tego paragrafu, w przypadku uzyskiwanych przez podatników, o których mowa w ust. 1 dochodów (przychodów):

W świetle powyższego uznać należy, iż w przypadku nierezydenta będącego osobą fizyczną, niemającego miejsca zamieszkania ani pobytu w Polsce, dokonującego sprzedaży nieruchomości położonej w Polsce właściwym do opodatkowania dochodu uzyskanego z tej sprzedaży jest naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na miejsce wykonania czynności czyli podpisania aktu notarialnego co wynika z § 5 ust. 2 pkt 2 lit. c) powoływanego rozporządzenia.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż od dochodu z odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego w wysokości 19% podstawy obliczenia podatku w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym nastąpiło odpłatne zbycie tego lokalu. Podatek ten należy uiścić na właściwy rachunek bankowy Naczelnika Urzędu Skarbowego.

Krańcowo należy dodać iż procedura wydawania pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przewiduje możliwości wskazywania podatnikom nr rachunku bankowego, na który należy dokonać zapłaty podatku. W przedmiotowej sprawie stosowne informacje w zakresie właściwego nr rachunku bankowego może Pani uzyskać występując do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.