IPPB1/415-739/12-3/ES - Określenie skutków podatkowych rozwiązania spółki z pominięciem likwidacji oraz kosztów uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 26 czerwca 2012 r. (data wpływu 29 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych rozwiązania spółki z pominięciem likwidacji oraz kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 29 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych rozwiązania spółki z pominięciem likwidacji oraz kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną oraz rezydentem podatkowym Polski. Podatnik jest komandytariuszem w spółce M. POLSKA spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp. k. (dalej: " M." lub Spółka"). M. jest spółką osobową prawa polskiego. Podatnik uczestniczy w zyskach Spółki w wysokości 99% tych zysków. Komplementariusz M. (dalej: "Komplementariusz") uczestniczy w zyskach Spółki w wysokości 1% tych zysków.

Wnioskodawca otrzymał od M. pożyczkę pieniężną (dalej: "Pożyczka"), która nie została jeszcze spłacona.

Wierzytelność z tytułu zwrotu Pożyczki (wraz z naliczonymi odsetkami) stanowi obecnie główny składnik majątku M. Oprócz tego M. posiada między innymi inne wierzytelności i gotówkę.

Aktualnie rozważana jest możliwość zakończenia działalności M. zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz postanowieniami umowy Spółki. Możliwe jest zastosowanie jednego z dwóch scenariuszy zakończenia bytu Spółki, tj.:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1.

Zdaniem Wnioskodawcy rozwiązanie Spółki bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego będzie miało dla niego tożsame skutki podatkowe z dokonaniem jej likwidacji, tj. nie spowoduje powstania przychodu w momencie wypłaty mu majątku polikwidacyjnego.

Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie wynika z analizy treści art. 14 ust. 3 pkt 10 oraz pkt 12 lit. b Ustawy PIT w zw. z art. 58 pkt 1-2, art. 67 § 1 oraz art. 103 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.; dalej "k.s.h.").

Artykuł 103 k.s.h. wskazuje, że "w sprawach nieuregulowanych (...) do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej." Dział III Tytułu II k.s.h., który reguluje spółkę komandytową, nie zawiera przepisów dotyczących rozwiązania tej spółki. W związku z czym, zasady rozwiązywania spółki komandytowej należy ustalać na podstawie przepisów k.s.h. dotyczących spółki jawnej.

Zgodnie z art. 58 pkt 1-2 k.s.h. rozwiązanie spółki (w przedmiotowej sprawie - Spółki, tj. spółki komandytowej) powodują m.in.:

* "przyczyny przewidziane w umowie spółki" oraz

* "jednomyślna uchwała wszystkich wspólników."

Natomiast art. 67 § 1 k.s.h., przewiduje, że "w przypadkach określonych w art. 58 należy przeprowadzić likwidację spółki, chyba że wspólnicy uzgodnili inny sposób zakończenia działalności spółki." Tym samym, rozwiązanie Spółki może nastąpić bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego, o ile wspólnicy (Podatnik i Komplementariusz) uzgodnili inny niż likwidacja sposób zakończenia jej działalności - przewidując taką możliwość w umowie Spółki lub w inny sposób wyrażając swoją zgodną wolę (np. poprzez jednomyślną uchwałę).

Doktryna prawa handlowego wyraźnie wskazuje, że rozwiązanie spółki polega na ustaniu stosunku spółki, tj. na zniknięciu woli współdziałania wspólników w kierunku osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego. Pomimo ustania stosunku spółki (poprzez jej rozwiązanie) pozostaje jednak majątek Spółki do czasu jego zlikwidowania oraz podmiotowość spółki do czasu wykreślenia jej z rejestru. Tym samym, rozwiązanie spółki handlowej (w tym również spółki komandytowej) musi być związane z likwidacją jej majątku (w tym zakresie m.in. System prawa prywatnego, Prawo spółek osobowych pod red. Zbigniewa Radwańskiego, Tom 16, Warszawa 2008, str. 962).

W konsekwencji uznać należy, że mimo zakończenia działalności Spółki w inny sposób niż w drodze postępowania likwidacyjnego, na podstawie art. 67 § 1 k.s.h., niezbędnym elementem rozwiązania spółki jest likwidacja jej majątku, jego rozliczenie pomiędzy uprawnionych, czyli przejęcie tego majątku przez wspólników w ustalonych umownie udziałach (w przedmiotowej sprawie - przez Podatnika i Komplementariusza).

Stosownie do treści art. 14 ust. 3 pkt 10 Ustawy PIT, do przychodów podatkowych, o których mowa w ust. 1 i 2 tego przepisu (tekst jedn.: przychodów z działalności gospodarczej) nie zalicza się m.in.: "środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki" Jednocześnie, zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b Ustawy PIT, przy spełnieniu określonych warunków, do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki. Z powyższego przepisu pośrednio wynika, że składniki majątkowe przekazane wspólnikom likwidowanej spółki nie stanowią przychodu podatkowego w momencie likwidacji a mogą go stanowić dopiero w przypadku odpłatnego zbycia przez wspólnika rozwiązanej spółki (chyba że upłynie odpowiedni okres czasu).

Podsumowując, zgodnie z Ustawą PIT, otrzymana przez wspólnika spółki osobowej gotówka oraz składniki majątkowe inne niż gotówka nie stanowią przychodu podatkowego wspólnika.

Ustawa PIT nie zawiera prawnej definicji terminu "likwidacja". W takim przypadku należy sięgnąć do powszechnego, językowego rozumienia tego pojęcia. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego pod red. Mieczysława Szymczaka, Tom II, Warszawa 1995, słowo "likwidacja" należy rozumieć jako "dokonywanie likwidacji, zwijanie, usuwanie czegoś, pozbywanie się czegoś, uwalnianie się od czegoś".

Wobec powyższego, przepisy Ustawy PIT dotyczące skutków podatkowych likwidacji spółki osobowej powinny być rozumiane szeroko, tzn. obejmować wszelkie dopuszczalne sposoby rozwiązania spółki osobowej traktowane w świetle przepisów k.s.h. (przede wszystkim art. 67 § 1) na równi z postępowaniem likwidacyjnym takiej spółki prowadzonym na podstawie k.s.h. i umowy spółki.

Taki sposób rozumienia pojęcia "likwidacja" użytego w przepisach Ustawy PIT (w tym w art. 14 ust. 3 pkt 10 oraz pkt 12 lit. b) jest zgodny nie tylko z językowym rozumieniem tego pojęcia, ale również z zasadami wykładni systemowej opartej na założeniu racjonalności ustawodawcy. Skoro bowiem ustawodawca przewidział w k.s.h. różne sposoby zakończenia działalności spółki osobowej, które skutkują likwidacją jej majątku i przekazaniem go do rąk byłych wspólników, to ten sam ustawodawca regulując skutki podatkowe takiej sytuacji, miał na celu uregulowanie konsekwencji zastosowania każdego z tych sposobów. W innym przypadku bowiem wskazałby wyraźnie na rozróżnienie skutków podatkowych poszczególnych metod rozwiązania bytu spółek handlowych.

Nie ma zaś żadnych wątpliwości, że w opisywanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca zamierza wykreślić Spółkę z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, czyli de facto zlikwidować Spółkę (tyle że z pominięciem postępowania likwidacyjnego przewidzianego w przepisach k.s.h.) doprowadzając do zaprzestania działalności Spółki i zobowiązując Komplementariusza do rozliczenia się z pozostałymi wspólnikami a także ustanawiając go sukcesorem Spółki.

Również wykładnia funkcjonalna przepisów Ustawy PIT prowadzi do tych samych wniosków. W uzasadnieniu do projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne przygotowanym przez Ministerstwo Finansów z dnia 6 października 2010 r. na stronie 6, wyraźnie wskazane zostało, że "mając na uwadze (...) rozbieżności i brak jednolitych regulacji w projekcie przewidziano wprowadzenie przepisów precyzujących sposób opodatkowania wspólników w przypadku zakończenia działalności spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpienia wspólnika z takiej spółki." Projekt ten stał się podstawą ustawy z dnia 25 listopada 2010 r., Dz. U. z 2010 r. Nr 226, poz. 1478, która wprowadziła m.in. do Ustawy PIT przepisy dotyczące skutków podatkowych związanych z działalnością spółek osobowych, w tym art. 14 ust. 3 pkt 10 oraz pkt 12 lit. b Ustawy PIT. Niewątpliwie więc intencją ustawodawcy, przyjmującego projekt ustawy nowelizującej, było objęcie dyspozycją wprowadzanych regulacji (w tym art. 14 ust. 3 pkt 10 oraz pkt 12 lit. b Ustawy PIT) wszelkich przewidzianych w prawie sposobów zakończenia działalności spółek osobowych.

Wobec powyższego, zarówno językowe znaczenie pojęcia "likwidacja", jak i wykładnia systemowa oraz funkcjonalna Ustawy PIT, potwierdzają, że rozwiązanie Spółki z pominięciem trybu likwidacyjnego przewidzianego w k.s.h. jest tożsame z jej likwidacją zgodnie z tym trybem odnośnie skutków podatkowych w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy potwierdzone zostało w Interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego wydanych przez Ministra Finansów, m.in. w Interpretacji wydanej dnia 19 kwietnia 2012 r. (sygn. IPPB1/415-136/12-2/EC; organ upoważniony: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie).

Tym samym, w chwili wypłaty Podatnikowi udziału w majątku, w związku z rozwiązaniem Spółki (bez względu na to, czy udział w majątku tym stanowić będą środki pieniężne, czy też inne składniki majątku), nie powstanie dla Wnioskodawcy przychód podatkowy, zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 10 oraz pkt 12 lit. b Ustawy PIT.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, w którym rozwiązanie Spójki nastąpi zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz postanowieniami umowy Spółki, bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, wypłata majątku w związku z rozwiązaniem Spółki na rzecz Podatnika nie spowoduje powstania przychodu podatkowego po stronie Wnioskodawcy.

2.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku rozwiązania Spółki zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz postanowieniami umowy Spółki, bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, poprzez pierwszy ze wskazanych w stanie faktycznym sposobów (tekst jedn.: poprzez bezpośrednie przekazanie na rzecz Wnioskodawcy części majątku M. odpowiadającej wielkością udziałowi Wnioskodawcy w zysku Spółki), konfuzja zobowiązania z tytułu zwrotu Pożyczki (wraz z naliczonymi odsetkami) oraz zobowiązania z tytułu wypłaty udziału w majątku w związku z rozwiązaniem Spółki nie spowoduje powstania przychodu podatkowego po stronie Wnioskodawcy.

W systemie polskiego prawa cywilnego przewidziano szereg sposobów zakończenia stosunku zobowiązaniowego, innych niż wykonanie danego zobowiązania poprzez spełnienie świadczenia zgodnie z treścią zobowiązania. Wśród tych alternatywnych metod zakończenia zobowiązań wskazuje się również instytucję konfuzji, która polega na wygaśnięciu konkretnej wierzytelności oraz odpowiadającego jej długu w sytuacji, w której następuje połączenie osoby wierzyciela i osoby dłużnika w jednym podmiocie, np. wskutek połączenia osób prawnych lub przejścia wierzytelności/długu w wyniku spadkobrania lub innych czynności prawnych.

Ustawa PIT w art. 14 ust. 2 pkt 6 wskazuje co prawda, że jednym z rodzajów przychodów z działalności gospodarczej jest "wartość umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 6, w tym z tytułu zaciągniętych kredytów (pożyczek), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy."

Przy czym, zważywszy na to, iż Ustawodawca nie zdefiniował w Ustawie PIT pojęcia "umorzenia", dla pełnego zrozumienia znaczenia tego pojęcia dla skutków podatkowych należy sięgnąć po jego definicję językową, zgodnie z którą (Słownik Języka Polskiego pod red. Mieczysława Szymczaka, Tom II, Warszawa 1995,) przez "umorzyć" należy rozumieć "zmniejszyć lub zlikwidować zobowiązanie pieniężne uzyskując zrzeczenie się należności przez wierzyciela lub spłacając stopniowo dług".

Należy wobec tego przyjąć, że na gruncie Ustawy PIT pojęcie "umorzenia" zobowiązania odnosi się do działania wierzyciela (lub wierzyciela wspólnie z dłużnikiem), które prowadzą do wygaśnięcia zobowiązania. Tym samym, poprzez "umorzenie" zobowiązania w rozumieniu przepisów Ustawy PIT rozumie się sytuację, w której dłużnik zostaje zwolniony z obowiązku wykonania zobowiązania, poprzez zwolnienie go z długu przez wierzyciela. Instytucję tę reguluje art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm., dalej: "Kodeks Cywilny"), zgodnie z którym zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje. Nie jest to czynność jednostronna, tylko umowa pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem (która zawiązuje się w momencie zaakceptowania zwolnienia z długu przez dłużnika).

Rzecz ma się inaczej w sytuacji połączenia się w jednej osobie wierzyciela i dłużnika (tzw. konfuzji) będącej inną formą wygaśnięcia zobowiązania. Wygaśnięcie zobowiązania następuje tutaj nie na podstawie działania w celu umorzenia zobowiązania, ale z mocy samego prawa, w wyniku połączenia w jednym podmiocie dwóch stron stosunku zobowiązaniowego, reprezentujących przeciwstawne interesy, w wyniku czego zobowiązanie nie może dalej istnieć.

Taki stan rzeczy wystąpi w wyniku rozwiązania Spółki zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz postanowieniami umowy Spółki, bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, poprzez bezpośrednie przekazanie na rzecz Wnioskodawcy części majątku M. odpowiadającej wielkością udziałowi Wnioskodawcy w zysku Spółki, w wyniku czego w osobie Podatnika dojdzie do połączenia wierzyciela oraz dłużnika z tytułu:

ii. zobowiązania z tytułu wypłaty majątku w związku z rozwiązaniem Spółki.

W takiej sytuacji nie nastąpi umorzenie zobowiązań w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 6 Ustawy PIT. W konsekwencji po stronie Podatnika nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy potwierdzone zostało w interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego wydanych przez Ministra Finansów, m.in. w interpretacji wydanej dnia 8 marca 2012 r. (sygn. ITPB1/415-1260/11/MR; organ upoważniony: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy).

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, w którym rozwiązanie Spółki nastąpi zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz postanowieniami umowy Spółki, bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, poprzez pierwszy ze wskazanych w stanie faktycznym sposobów (tekst jedn.: poprzez bezpośrednie przekazanie na rzecz Wnioskodawcy części majątku M. odpowiadającej wielkością udziałowi Wnioskodawcy w zysku Spółki), konfuzja zobowiązania z tytułu zwrotu Pożyczki (wraz z naliczonymi odsetkami) oraz zobowiązania z tytułu wypłaty majątku w związku z rozwiązaniem Spółki nie spowoduje powstania przychodu podatkowego po stronie Wnioskodawcy.

3.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku rozwiązania Spółki zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz postanowieniami umowy Spółki, bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, poprzez drugi ze wskazanych w stanie faktycznym sposobów (tekst jedn.: poprzez przekazanie majątku M. na rzecz Komplementariusza, który będzie miał obowiązek przekazania Wnioskodawcy części majątku M. odpowiadającej wielkością udziałowi Wnioskodawcy w zysku Spółki), potrącenie wzajemne wierzytelności wobec Podatnika z tytułu zwrotu Pożyczki (wraz z naliczonymi odsetkami) z wierzytelnością Podatnika z tytułu wypłaty majątku w związku z rozwiązaniem Spółki nie spowoduje powstania przychodu podatkowego po stronie Wnioskodawcy w zakresie, w jakim potrącenie dotyczyć będzie zobowiązania zwrotu kwoty głównej Pożyczki oraz uregulowania zobowiązania wypłaty Podatnikowi udziału w majątku w związku z rozwiązaniem Spółki, natomiast spowoduje powstanie po stronie Wnioskodawcy kosztów uzyskania przychodów z tytułu zapłaconych odsetek od Pożyczki, o ile Pożyczka miała lub będzie miała związek z jego działalnością gospodarczą.

W przedstawionym stanie faktycznym, w przypadku rozwiązania Spółki poprzez przekazanie majątku M. na rzecz Komplementariusza (jako quasi-likwidatora Spółki), który będzie miał obowiązek odpowiedniego rozliczenia się z Wnioskodawcą zgodnie z proporcją udziału w zyskach Spółki, Podatnik będzie rozliczał się podatkowo;

ii. jako dłużnik z tytułu zwrotu Pożyczki (wraz z naliczonymi odsetkami);

iii. jako zaspokajany wierzyciel z tytułu wypłaty majątku w związku z rozwiązaniem Spółki.

Jako wspólnik rozwiązywanej Spółki z tytułu zwrotu Pożyczki (z naliczonymi odsetkami):

Zdaniem Podatnika, potrącenie stanowi formę spłaty zobowiązania z tytułu zwrotu Pożyczki (spełnienie świadczenia), a co za tym idzie, takie potrącenie nie będzie wiązało się z powstaniem przychodu dla niego do wysokości kwoty głównej Pożyczki. Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie wynika z analizy treści art. 14 ust. 3 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 Ustawy PIT w zw. z art. 498 Kodeksu Cywilnego.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy PIT "przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną (...) u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1."

Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 Ustawy PIT, do przychodów podatkowych, o których mowa w ust. 1 i 2 tego przepisu (tekst jedn.: przychodów z działalności gospodarczej) nie zalicza się m.in.: " (...) otrzymanych pożyczek i kredytów oraz zwróconych pożyczek, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek."

Potrącenie stanowi formę realizacji zobowiązań w prawie cywilnym. Zgodnie bowiem z art. 498 Kodeksu Cywilnego, "gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym (...) Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej.

Powyższe oznacza, że w wyniku potrącenia dochodzi do spłaty (realizacji; spełnienia świadczenia) zobowiązania. co za tym idzie, potrącenie powoduje skutki podatkowe identyczne ze spłatą zobowiązań, W przedstawionej sytuacji faktycznej oznacza to, że w przypadku potrącenia dochodzi do spłaty pożyczki. Stanowisko Podatnika w tym zakresie (odnośnie identyczności skutków podatkowych potrącenia ze spłatą zobowiązań) potwierdzają liczne interpretacje indywidualne Ministra Finansów, m.in.:

* interpretacja wydana dnia 24 lutego 2012 r. (nr IPTPB3/423-306/11-2/MF; organ upoważniony: Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi);

* interpretacja wydana dnia 12 grudnia 2011 r. (nr ILPB4/423-339/11-3/DS; organ upoważniony: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu);

* interpretacja wydana dnia 2 grudnia 2010 r. (nr IPPB5/423-582/10-2/IŚ; organ upoważniony: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie).

W związku z powyższym, zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 Ustawy PIT spłata Pożyczki dokonana poprzez jej potrącenie z wierzytelnością z tytułu wypłaty majątku w związku z rozwiązaniem Spółki będzie wiązała się z powstaniem przychodu podatkowego tylko w zakresie, w jakim dotyczyć będzie spłaty naliczonych odsetek od tej Pożyczki. Zwrot kwoty głównej Pożyczki nie spowoduje natomiast powstania przychodu podatkowego po stronie Wnioskodawcy.

Jako dłużnik z tytułu zwrotu Pożyczki (wraz z naliczonymi odsetkami):

Zdaniem Podatnika, potrącenie stanowi formę spłaty zobowiązania z tytułu zwrotu Pożyczki, a co za tym idzie, takie potracenie będzie wiązało się z możliwością rozliczenia zapłaconych odsetek od Pożyczki przez Wnioskodawcę jako kosztów uzyskania przychodu, o ile Pożyczka miała lub będzie miała związek z jego działalnością gospodarczą. Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie wynika z analizy treści art. 22 ust. 1 i art. 23 ust. 1 pkt 8 Ustawy PIT w zw. z art. 498 Kodeksu cywilnego.

Powyżej (w niniejszym pkt 3, przy omówieniu rozliczenia podatkowego Podatnika jako wspólnika rozwiązywanej Spółki) zamieszczona została argumentacja, zgodnie z którą potrącenie powoduje takie same skutki podatkowe jak spłata zobowiązania (spełnienie świadczenia).

Zgodnie z art. 22 ust. 1 Ustawy PIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23."

Natomiast zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 8 Ustawy PIT, "nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na (...) spłatę pożyczek (kredytów) z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów)."

Na tej podstawie należy stwierdzić, iż, o ile Pożyczka miała lub będzie miała związek z działalnością gospodarczą Podatnika, zapłata (poprzez dokonanie potrącenia) odsetek od Pożyczki stanowi dla niego, jako dłużnika z tego tytułu, koszt uzyskania przychodu związany z przychodem inaczej niż bezpośrednio. Stanowisko Podatnika w tym zakresie potwierdzają liczne interpretacje indywidualne Ministra Finansów, m.in. interpretacja wydana dnia 9 lutego 2012 r. (nr IPPB1/415-77/12-2/ES; organ upoważniony: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie).

Jako wierzyciel z tytułu wypłaty majątku w związku z rozwiązaniem Spółki:

Zdaniem Podatnika, rozwiązanie Spółki bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego będzie miało dla niego tożsame skutki podatkowe z dokonaniem jej likwidacji, tj. nie spowoduje powstania przychodu w momencie wypłaty mu majątku polikwidacyjnego.

Powyżej (w pkt 1) zamieszczona została argumentacja, zgodnie z którą rozwiązanie Spółki bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego powoduje skutki podatkowe tożsame z dokonaniem jej likwidacji.

Natomiast w niniejszym pkt 3 (przy omówieniu rozliczenia podatkowego Podatnika jako wspólnika rozwiązywanej Spółki) zamieszczona została argumentacja, zgodnie z którą potrącenie powoduje takie same skutki podatkowe jak spłata zobowiązania (spełnienie świadczenia).

Na podstawie wskazanych argumentacji, w chwili wypłaty Podatnikowi udziału w majątku, w związku z rozwiązaniem Spółki (bez względu na to, czy udział w majątku tym stanowić będą środki pieniężne, czy też inne składniki majątku), także w formie potrącenia, nie powstanie dla Wnioskodawcy przychód podatkowy, zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 10 oraz pkt 12 lit. b Ustawy PIT.

Podsumowując, w wyniku spłaty Pożyczki (wraz z naliczonymi odsetkami), poprzez potrącenie z wierzytelnością Podatnika z tytułu wypłaty udziału w majątku w związku z rozwiązaniem Spółki, po stronie Wnioskodawcy:

* nie wystąpi przychód podatkowy w zakresie zwrotu kwoty głównej Pożyczki ani wypłaty Podatnikowi majątku w związku z rozwiązaniem Spółki;

* wystąpi koszt uzyskania przychodu z tytułu spłaty odsetek od Pożyczki, o ile Pożyczka miała związek z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, w którym rozwiązanie Spółki nastąpi zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz postanowieniami umowy Spółki, bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, poprzez drugi z wskazanych w stanie faktycznym sposobów (tekst jedn.: poprzez przekazanie majątku M. na rzecz Komplementariusza, który będzie miał obowiązek przekazania Wnioskodawcy części majątku M. odpowiadającego wielkością udziałowi Wnioskodawcy w zysku Spółki), potrącenie wzajemne wierzytelności wobec Podatnika z tytułu zwrotu Pożyczki (wraz z naliczonymi odsetkami) z wierzytelnością Podatnika z tytułu wypłaty majątku w związku z rozwiązaniem Spółki nie spowoduje powstania przychodu podatkowego po stronie Wnioskodawcy w zakresie, w jakim potrącenie dotyczyć będzie zwrotu kwoty głównej Pożyczki oraz uregulowania zobowiązania wypłaty Podatnikowi majątku w związku z rozwiązaniem Spółki, natomiast spowoduje powstanie po stronie Wnioskodawcy kosztów uzyskania przychodów z tytułu zapłaconych odsetek od Pożyczki, o ile Pożyczka miała lub będzie miała związek z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.