IPPB1/415-725/09-3/MT - Opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodu uzyskanego ze sprzedaży budynku mieszkalnego, wykorzystywanego w działalności gospodarczej, po upływie 6 lat od chwili jego nabycia.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 24 listopada 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB1/415-725/09-3/MT Opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodu uzyskanego ze sprzedaży budynku mieszkalnego, wykorzystywanego w działalności gospodarczej, po upływie 6 lat od chwili jego nabycia.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 15 września 2009 r. (data wpływu 28 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży budynku mieszkalnego wykorzystywanego w działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży budynku mieszkalnego wykorzystywanego w działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 3 lipca 1992 r. Wnioskodawca wraz z żoną otrzymał w drodze darowizny nieruchomość gruntową. Nieruchomość ta była użytkowana na podstawie prawa użytkowania wieczystego do dnia 12 kwietnia 1999 r. Tego dnia na podstawie decyzji Burmistrz Miasta przekształcił prawo użytkowania wieczystego w prawo własności do działki gruntu położonej w R. W 1992 r. Wnioskodawca wraz z żoną wybudowali na tej nieruchomości budynek mieszkalny o powierzchni użytkowej 119,7 m2 w zabudowie szeregowej na podstawie pozwolenia na budowę wydanego dnia 6 sierpnia 1992 r. W roku 1993 Wnioskodawca wraz z żoną zamieszkał w tym budynku. Od dnia 1 lipca 1993 r. do dnia 31 sierpnia 2009 r. w części pomieszczeń Wnioskodawca wraz z żoną prowadził działalność usługową o charakterze agroturystycznym - wynajem pokoi i przygotowanie posiłków. 27 lipca 2009 r. Opisywany budynek mieszkalny Wnioskodawca wraz z żoną sprzedał i od dnia 31 sierpnia 2009 r. w budynku tym działalności nie prowadzi (akt notarialny Nr 4361/2009). Do dnia dzisiejszego Wnioskodawca nie zapłacił podatku dochodowego ze sprzedaży tej nieruchomości, gdyż trzykrotnie był zapewniany przez konsultantów Krajowej Informacji Podatkowej, że opisana przez niego sprzedaż nie podlega opodatkowaniu, chociaż w okresie od 1993 r. do 2009 r. była amortyzowana. Fakt odpisów amortyzacyjnych według miejscowych urzędników skarbowych z Urzędu skarbowego w R kwalifikuje opisaną przez Wnioskodawcę transakcję do opodatkowania podatkiem dochodowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy dochód uzyskany ze sprzedaży budynku mieszkalnego podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych,.

Zdaniem Wnioskodawcy dochód ze sprzedaży budynku mieszkalnego wykorzystywanego do działalności gospodarczej w latach 1993-2009 r. nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, gdyż zgodnie z art. 14 ust. 2c i art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zbycie nastąpiło po upływie 6 lat od daty nabycia. Taką samą informacje Wnioskodawca uzyskał drogą telefoniczną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W świetle przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) odpłatne zbycie nieruchomości może stanowić źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lub w art. 10 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 14 tej ustawy.

Powyższe rozróżnienie źródeł przychodów ma istotne znaczenie dla prawidłowego ustalenie terminu, po upływie, którego nie istnieje obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży nieruchomości.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a) - c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r., Nr 217, poz. 1588) wprowadzono obowiązujące od 1 stycznia 2007 r., zasady opodatkowania dochodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r., Nr 14 poz. 176 z późn. zm.).

Z uwagi na treść przepisu art. 7 ust. 1 powołanej ustawy do odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Z treści art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Z kolei przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej jest również odpłatne zbycie składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą będących:

1.

środkami trwałymi,

2.

składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa, ustalona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 1500 zł,

3.

wartościami niematerialnymi i prawnymi

*

ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określeniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, (przychodów z działalności gospodarczej) nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że przedmiotem sprzedaży była nieruchomość gruntowa wraz z wybudowanym na niej budynkiem mieszkalnym. Nieruchomość gruntowa była użytkowana na podstawie prawa użytkowania wieczystego. Dnia 12 kwietnia 1999 r. na podstawie decyzji Burmistrz Miasta w Radzyniu Podlaskim przekształcił prawo użytkowania wieczystego w prawo własności do przedmiotowej działki.

Mając na uwadze brzmienie przepisu art. 14 ust. 2c powoływanej ustawy, uznać należy, że przychód z tej sprzedaży nie będzie przychodem z działalności gospodarczej, będzie natomiast stanowił źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 powoływanej ustawy.

Przedmiotem rozważań w niniejszej interpretacji jest ocena czy w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie regulacja zawarta w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy i przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, iż przychód uzyskany ze sprzedaży budynku mieszkalnego jak i związanego z nim gruntu stanowi co do zasady przychód określony w ww. art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując jako, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nastąpiła po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie, przychód uzyskany z tej sprzedaży nie będzie stanowić źródła przychodu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

< ->

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl