IPPB1/415-719/13-2/JB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 września 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB1/415-719/13-2/JB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 6 czerwca 2013 r. (data wpływu 1 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z wystawieniem faktury - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z wystawieniem faktury.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wykonywał usługę prawną na rzecz osoby fizycznej Marii N., która dokonała wpłaty ustalonego wynagrodzenia w dwóch częściach - I w kwocie 2.300 zł w czerwcu 2012 r., oraz II w kwocie 3.358 zł w lipcu 2012 r. Wnioskodawca zaewidencjonował te kwoty na kasie fiskalnej: I - w dacie 14 czerwca 2012 r., II - w dacie 18 lipca 2012 r.

Dopiero w maju 2013 r. Klientka zgłosiła żądanie wystawienia faktury. Wcześniej, tj. przed dokonaniem płatności, Klientka pytała jedynie o możliwość jej wystawienia, ale nie sprecyzowała ostatecznie żądania jej wydania w myśl ustawy - Ordynacja podatkowa. Z uwagi na brak żądania wystawienia faktury, Wnioskodawca wystawił paragon z kasy fiskalnej każdorazowo po dokonanej płatności.

W myśl art. 87 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi.

Zgodnie z § 3 cytowanego artykułu, podatnicy wymienieni w § 1, od których zażądano rachunku przed wykonaniem usługi lub wydaniem towaru, wystawiają rachunek nie później niż w terminie 7 dni od dnia wykonania usługi lub wydania towaru. Jeżeli jednak żądanie wystawienia rachunku zostało zgłoszone po wykonaniu usługi lub wydaniu towaru, wystawienie rachunku następuje w terminie 7 dni od dnia zgłoszenia żądania.

Jednakże, jak wskazuje § 4 ww. przepisu, podatnik nie ma obowiązku wystawienia rachunku, jeżeli żądanie zostało zgłoszone po upływie 3 miesięcy od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Od zasady, zgodnie z którą rachunki są wystawiane na żądanie nabywcy, jest bardzo szeroki wyjątek w postaci obowiązku wystawiania faktur przez podatników podatku od towarów i usług. są oni zobowiązani do wystawiania faktur (art. 106 ustawy o podatku od towarów i usług).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Artykuł 106 ust. 1 ustawy wskazuje, iż podatnicy, o których mowa w art. 15 są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku. podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Wyjątek od ww. zasady obowiązku wystawiania faktur przez podatnika, wynika z art. 106 ust. 4 ustawy. Wskazuje on, że ww. podatnicy nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z zaistniałym stanem faktycznym, opisanym powyżej, Wnioskodawca może/jest obowiązany wystawić obecnie fakturę VAT (dwie, oddzielnie za każdą dokonaną płatność) za wykonaną usługę, a jeżeli tak, to z jaką datą i czy nie wiąże się to z obowiązkiem ponownego płacenia podatku VAT za wykonaną usługę?

Odpowiedź na pytanie w zakresie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi przedmiot niniejszego rozstrzygnięcia. Odpowiedź na pytanie w zakresie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług została wydana w odrębnym rozstrzygnięciu.

Zdaniem Wnioskodawcy wystawienie faktury na obecnym etapie nawet przy dobrej woli podatnika nie jest możliwe, gdyż spowoduje konieczność ponownego uiszczenia (...) podatku dochodowego od tej usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) za przychody z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Artykuł 14 ust. 1c powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi, iż za datę powstania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, co do zasady, uważa się dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi (albo częściowego wykonania usługi), nie później niż dzień:

* wystawienia faktury albo

* uregulowania należności.

Należy zauważyć, iż z cytowanego przepisu art. 14 ust. 1c ww. ustawy wynika jednoznacznie, iż w celu ustalenia daty powstania przychodów należnych, w pierwszej kolejności należy ustalić, czy doszło do zaistnienia okoliczności wskazanych w zdaniu wstępnym art. 14 ust. 1c. Jeżeli więc dojdzie do wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, bez wystawienia faktury albo uregulowania należności, wówczas należy uznać, iż decydujące będzie wydanie towarów lub wykonanie usługi i to w tym dniu powinien zostać wykazany przychód należny z tego tytułu.

Natomiast wykazanie przychodów należnych z tytułu wykonywania usług w innej dacie niż dzień wykonania usługi (częściowego wykonania usługi), a więc w dniu wystawienia faktury albo w dniu uregulowania należności, będzie możliwe, gdy wystawienie faktury albo uregulowanie należności będzie miało miejsce przed wykonaniem usługi. Uregulowanie należności przed dniem wykonania usługi oznaczać będzie, iż przychód musi zostać wykazany w dacie uregulowania należności, zgodnie z zasadą, że przychód ten nie może powstać później niż dzień uregulowania należności (o ile wcześniej nie wystawiono faktury).

Wskazać przy tym należy, iż uregulowanie należności przed wykonaniem usługi, mające ostateczny i definitywny charakter, nie stanowi zaliczka otrzymana na poczet usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, nie zliczonych do przychodów zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wykonywał usługę prawną na rzecz osoby fizycznej, która dokonała wpłaty ustalonego wynagrodzenia w dwóch częściach - I w kwocie 2.300 zł w czerwcu 2012 r., oraz II w kwocie 3.358 zł w lipcu 2012 r. Wnioskodawca zaewidencjonował otrzymane kwoty na kasie fiskalnej: I - w dacie 14 czerwca 2012 r., II - w dacie 18 lipca 2012 r. w dacie 14 czerwca 2012 r.

Podsumowując, mając na uwadze powyższe, uznać należy, że w przedmiotowej sprawie po stronie Wnioskodawcy powstał już przychód podatkowy stosownie do treści art. 14 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w dniu wykonania usługi prawnej bądź otrzymania należności z tego tytułu. Zatem, jeżeli Wnioskodawca wystawi fakturę, która dokumentuje sprzedaż zaewidencjonowaną wcześniej w kasie fiskalnej, to wystawiona faktura nie stanowi daty powstania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Tym samym, jeśli Wnioskodawca zdecyduje się w przedmiotowej sytuacji na wystawienie na rzecz klienta świadczonej usługi prawnej faktury, to faktury nie wywołuje negatywnych skutków prawnych po stronie Wnioskodawcy i pozostaje bez wpływu na jego rozliczenia podatkowe, a tym samym nie wiąże się z obowiązkiem ponownego płacenia podatku dochodowego od osób fizycznych za wykonaną usługę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl