IPPB1/415-719/11-2/AM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. Z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 3 sierpnia 2011 r. (data wpływu 10 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania uzyskanego odszkodowania - jest prawidłowe.

W dniu 10 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania uzyskanego odszkodowania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest współużytkownikiem wieczystym działki ewidencyjnej o powierzchni 172 m oraz współwłaścicielem położonej na niej nieruchomości (budynek gospodarczy). Nabycie przez niego prawa użytkowania wieczystego powyższej działki oraz części położonej na niej nieruchomości nastąpiło w drodze darowizny w dniu 23 lutego 2007 r. Podatek od darowizny został zapłacony. Wnioskodawca nie prowadzi samodzielnie działalności gospodarczej, natomiast jest wspólnikiem spółki cywilnej, której użycza swojej części budynku na cele działalności gospodarczej spółki. Nieruchomość ta nie stanowi majątku spółki nie jest wpisana do ewidencji środków trwałych ani amortyzowana przez spółkę. W wyniku ostatecznej decyzji Prezydenta o ustaleniu lokalizacji drogi z dnia 25 sierpnia 2008 r. sprostowanej postanowieniem z dnia 14 kwietnia 2009 r. została wydzielona działka ewidencyjna nr 3/9 o powierzchni 61 m. Budynek pozostał w obrębie. Tym samym wygasło prawo użytkowania wieczystego działki nr 3/9 przejętej w trybie przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. Nr 80, poz. 721 z późn. zm.) pod rozbudowę ulicy.

W dniu 23 marca 2011 r. Prezydent wydał decyzję, w której orzekł ustalenie odszkodowania z tytułu wygaśnięcia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości przejętej w trybie przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych pod rozbudowę ulicy, które zostało wypłacone w dniu 20 kwietnia 2011 r.

Związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy odszkodowanie otrzymane z tytułu wygaśnięcia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości przejętej w trybie przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych pod rozbudowę ulicy korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy przychód z tytułu otrzymanego odszkodowania, o którym mowa w pytaniu podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. Z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.).

Odszkodowanie stanowi, co do zasady przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. Stosownie natomiast do art. 21 ust. 1 pkt 29 u.p.d.o.f., wolne od podatku do dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie do tyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości o której mowa w zdaniu pierwszym nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

W przypadku opisanym w pytaniu na podstawie ustawy z 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (tekst jedn.: Dz. U. Z 2008 r. Nr 193, poz. 1194) w dniu 25 sierpnia 2008 r. została wydana ostateczna decyzja Prezydenta zatwierdzająca projekt budowlany i zezwalające na realizację inwestycji drogowej i z tym dniem nieruchomość stała się z mocy prawa własnością gminy.

Na podstawie art. 12 ust. 4a ww. ustawy organ, który wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej wydaje decyzję ustalającą wysokość odszkodowania za nieruchomości, o których mowa w ust. 4.

W związku z tym w dniu 23 marca 2011 r. została wydana decyzja ustalając wysokość odszkodowania, które zostało wypłacone w dniu 20 kwietnia 2011 r. Natomiast nabycie nieruchomości nastąpiło w drodze darowizny 23 lutego 2007 r.

Wskazana w pytaniu ustawa z 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 193, poz. 1194 z późn. zm.) została wymieniona w art. 2 pkt 11 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.) jako ustawa w zakresie dotyczącym gospodarki nieruchomościami.

W myśl art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 11f ust. 1 pkt 6, stają się z mocy prawa własnością odpowiednich jednostek samorządu terytorialnego w odniesieniu i do dróg wojewódzkich, powiatowych i gminnych z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna Natomiast decyzję ustalającą wysokość odszkodowania za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, wydaje organ, który wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej (art. 12 ust. 4a, przy czym odszkodowanie za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, przysługuje dotychczasowym właścicielom nieruchomości, użytkownikom wieczystym nieruchomości oraz osobom, którym przysługuje do nieruchomości ograniczone prawo rzeczowe (art. 12 ust. 4f).

Ponadto, istotne znaczenie dla ustalenia skutków podatkowych otrzymania ww. odszkodowania ma treść art. 12 ust. 5 ww. ustawy, który stanowi, iż do ustalenia wysokości i wypłacenia odszkodowania, o którym mowa w ust. 4a, stosuje się odpowiednio przepisy o gospodarce nieruchomościami. z zastrzeżeniem art. 18. Ten przepis przywołuje zresztą Prezydent m. st. Warszawy w przedmiotowej decyzji.

Zgodnie natomiast z art. 18 ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych wysokość odszkodowania, o którym mowa w art. 12 ust. 4a, ustala się według stanu nieruchomości w dniu wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej przez organ I instancji oraz według jej wartości z dnia, w którym następuje ustalenie wysokości odszkodowania w związku z powyższym można przyjąć, że odszkodowanie, o którym mowa w pytaniu zostało wypłacone stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 29 u.p.d.o.f.

Z kolei zwolnienie wynikające z tego przepisu nie będzie przysługiwało, w sytuacji. gdy łącznie spełnione zostaną następujące warunki:

* nabycie nieruchomości nastąpiło w okresie dwóch lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego lub odpłatnym zbyciem,

* cena jej nabycia była, o co najmniej 50% niższa od wysokości odszkodowania lub ceny zbycia.

W przypadku, gdy spełniony będzie tylko jeden z warunków albo gdy żaden z nich nie zostanie spełniony, wówczas uzyskany przychód będzie korzystał ze zwolnienia.

Nieruchomość przejętą przez gminę otrzymałem nieodpłatnie w formie darowizny, co nie pozwala na ustalenie ceny nabycia nieruchomości Od istnienia ceny nabycia jest natomiast uzależniona sama możliwość spełnienia drugiego z warunków. Stosownie do art. 888 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, por 93 z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Skoro przy nabyciu w drodze darowizny, z uwagi na jej nieodpłatny charakter, cena nie stanowi elementu tej umowy, nie będzie spełniony drugi warunek wyłączający zastosowanie przedmiotowego zwolnienia i tym samym odszkodowanie otrzymane przez wspólnika będzie podlegało zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 u.p.d.o.f. (por. np. interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skibowej w Bydgoszczy z 30 czerwca 2010 r., sygn. ITPB2/415-356/10/ENB)

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1Maja 10, 09-402 Płock.