IPPB1/415-710/10-2/KS - Uznanie umowy za umowę leasingu oraz zaliczenie na tej zasadzie kosztów używania samochodu do kosztów uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2010 r. (data wpływu 2 sierpnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania zawartej umowy za umowę leasingu oraz możliwości zaliczenia kosztów używania samochodu z tytułu zawartej umowy do kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 2 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania zawartej umowy za umowę leasingu oraz możliwości zaliczenia kosztów używania samochodu do kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. Działalność polega na skupie nie przetworzonego chmielu i jego dostawie do kontrahenta niemieckiego (producenta piwa). Kontakty prowadzone są już od szeregu lat. Obecnie Wnioskodawca dzierżawi od tej firmy samochód osobowy. Ponoszone wydatki na dzierżawę zalicza do kosztów uzyskania na podstawie prowadzonej ewidencji przebiegu pojazdu "w wysokości nie przekraczającej kwoty wynikającej z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu. W najbliższej przyszłości (po uzyskaniu niniejszej interpretacji) Wnioskodawca ma zamiar wydzierżawić następny samochód osobowy, z tym że w oparciu o umowę, która spełniała by cechy umowy leasingowej. Wnioskodawca chciałby mianowicie wyeliminować konieczność prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu a koszty ewidencjonować w wysokości miesięcznej raty.

Reasumując, zamiarem Wnioskodawcy jest wydzierżawienie od zagranicznego (niemieckiego) kontrahenta na podstawie umowy o odpłatne używanie samochodu osobowego z opcją zakupu. Właściciel samochodu nie jest firmą leasingową. Umowa zawarta będzie na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji przewidzianego dla tego rodzaju środka trwałego. Suma ustalona w umowie opłat przewyższać będzie wartość początkową samochodu. Umowa będzie zawierała przeniesienie prawa własności po upływie podstawowego okresu umowy. Przy czym cena nabycia będzie nie mniejsza niż hipotetyczna wartość netto, o której mowa w art. 23a pkt 6 u.p.d.o.f.

Obawy Wnioskodawcy budzi fakt, że firma wydzierżawiająca samochód na podstawie umowy opisanej jest firmą zagraniczną w tym przypadku - unijną.

W związku z powyższym zadano następujące pytania

Czy opisana umowa spełnia warunki leasingu operacyjnego i czy koszty używania tego samochodu można zaliczać do kosztów uzyskania przychodów bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Zdaniem Wnioskodawcy uznanie tej umowy za umowę leasingu operacyjnego nie zależy od jej nazwy, ale zawartych w umowie postanowień. Przy kwalifikowaniu umowy leasingu do celów podatkowych nie ma też znaczenia, że wydzierżawiający nie jest firmą leasingową. A zatem w ocenie Wnioskodawcy umowa zawarta w ten sposób będzie dawała prawo do zaliczenia w koszty uzyskania przychodu miesięcznych rat bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem, wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

W myśl art. 23a pkt 1 ustawy, ilekroć w rozdziale jest mowa o umowie leasingu - rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Zgodnie z art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

Stosownie do treści art. 23b ust. 2 ww. ustawy jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

- do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 23f-23h.

W świetle powołanych przepisów stwierdzić należy, iż co do zasady jeżeli umowa leasingu (tzw. leasingu operacyjnego) spełniać będzie warunki określone w art. 23b ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych to raty leasingowe ustalone w umowie, ponoszone przez leasingobiorcę (korzystającego) w podstawowym okresie umowy, z tytułu używania przedmiotu leasingu mogą stanowić koszty uzyskania przychodów u korzystającego.

Z opisu przedstawionego zdarzenie przyszłego wynika, iż Wnioskodawca ma zamiar wydzierżawić samochód osobowy, w oparciu o umowę, która spełniała by cechy umowy leasingowej. Umowa zawarta będzie na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji przewidzianego dla tego rodzaju środka trwałego. Suma ustalona w umowie opłat przewyższać będzie wartość początkową samochodu. Umowa będzie zawierała przeniesienie prawa własności po upływie podstawowego okresu umowy.

W konsekwencji umowa, którą zamierza zawrzeć Wnioskodawca spełniać będzie kryteria dla uznania jej za umowę leasingu, o której mowa w art. 23b ww. ustawy co oznacza możność realizacji uprawnień przyznanych przez przepisy podatkowe w zakresie zaliczania do kosztów uzyskania przychodów przez korzystającego (Wnioskodawcę) rat leasingowych bez obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 36, z tytułu używania niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; w celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Stosownie natomiast do art. 23 ust. 3b ustawy, przepis ust. 1 pkt 46 nie dotyczy samochodów osobowych używanych na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1.

Ustawodawca wyraźnie więc wskazał w art. 23 ust. 3b ww. ustawy, iż samochodów osobowych używanych na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1 nie dotyczy przepis art. 23 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy nakładający obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Reasumując, jeżeli samochód osobowy będzie użytkowany dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, czyli spełniona zostanie przesłanka określona w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to raty leasingowe mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów bez obowiązku prowadzenia przez Wnioskodawcę ewidencji przebiegu pojazdu.

A zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różni się od zdarzenia przyszłego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.