IPPB1/415-7/13-2/EC - Możliwość prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez spółkę cywilną, w której jednym ze wspólników jest obywatel Norwegii.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 9 października 2012 r. (data wpływu 7 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów - jest prawidłowe.

W dniu 12 października 2012 r. do Izby Skarbowej w Katowicach został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Ww. wniosek został przesłany do tut. Biura celem załatwienia zgodnie z właściwością.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca posiada obywatelstwo polskie, a stałe miejsce zamieszkania w Norwegii. Od 10 października 2011 r. prowadzi w Polsce indywidualną działalność gospodarczą pod nazwą X. Od 1 listopada 2012 r. zamierza prowadzić działalność gospodarczą w ramach spółki cywilnej z obywatelem Norwegii, który nie posiada obywatelstwa polskiego, nie jest zameldowany i nie mieszka w Polsce. Obywatel Norwegii posiada wpis do ewidencji działalności gospodarczej w Polsce o rozpoczęciu działalności gospodarczej od 1 listopada 2012 r. pod nazwą G. Wobec tego zakładając spółkę cywilną z Norwegiem zgodnie z art. 24a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych spółka ta zobowiązana będzie prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy spółka cywilna będzie mogła prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, spółka cywilna będzie mogła prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zgodnie z przepisami art. 24a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wprawdzie z przepisów ustawy o rachunkowości art. 2 ust. 1 pkt 6 wynika, że osoby zagraniczne, prowadzące działalność gospodarczą, bez względu na obroty muszą prowadzić księgi rachunkowe, to jednak zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i 2 ww. ustawy, spółki cywilne podlegają ustawie o rachunkowości i muszą prowadzić księgi rachunkowe, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1.200.000 euro. Wobec tego, Wnioskodawca określił, że ustawodawca określił, iż jedynym warunkiem zobowiązującym spółki cywilne do prowadzenia ksiąg rachunkowych jest wielkość przychodów uzyskanych w poprzednim roku obrotowym, to próby dowodzenia, iż spółka posiadająca za wspólnika osobę fizyczną zagraniczną powinna bez względu na obroty prowadzić księgi rachunkowe, byłoby interpretacją rozszerzającą, co jest w prawie niedopuszczalne. Z tej też przyczyny Wnioskodawca uważa, że zgodnie z przepisami art. 24a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, spółka cywilna, którą zamierza utworzyć, może prowadzić księgę przychodów i rozchodów do czasu kiedy przychody w poprzednim roku podatkowym nie przekroczą równowartości 1.200.000 euro.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o ustawy.

Z kolei art. 24a ust. 4 tej ustawy stanowi, iż obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych i spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej za poprzedni rok podatkowy wynoszą w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.), przepisy tej ustawy, stosuje się z zastrzeżeniem ust. 3 m.in. do osób zagranicznych, oddziałów i przedstawicielstw przedsiębiorców zagranicznych, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Artykuł 5 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.), stanowi, iż osobą zagraniczną jest osoba fizyczna nieposiadająca obywatelstwa polskiego. Z kolei zgodnie z art. 13 ust. 1. tej ustawy, osoby zagraniczne z państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz osoby zagraniczne z państw niebędących stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, które mogą korzystać ze swobody przedsiębiorczości na podstawie umów zawartych przez te państwa ze Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na takich samych zasadach jak obywatele polscy.

Z powyższego wynika, że osoba zagraniczna pochodząca m.in. z jednego z państw Europejskiego Obszaru Gospodarczego (będąca jego obywatelem), prowadząca działalność gospodarczą w wymiarze nieprzekraczajacym kwoty przychodów netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych 1.200.000 euro, zgodnie z art. 24a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, może prowadzić księgę przychodów i rozchodów, zamiast księgi rachunkowej (handlowej).

Zgodnie z brzmieniem art. 43 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, z zasady swobody przedsiębiorczości i zasady pierwszeństwa prawa wspólnotowego nad prawem krajowym wynika, że:

Ponadto w swoich orzeczeniach Europejski Trybunał Sprawiedliwości wskazał, że przepisy prawa wspólnotowego są bezpośrednim źródłem praw i obowiązków, dla tych wszystkich do których się odnoszą, tj. dla państw członkowskich oraz podmiotów prywatnych będących stronami stosunków prawnych na podstawie prawa wspólnotowego.

W świetle powyższych przepisów, mając na uwadze zasadę równego traktowania obywateli państw członkowskich m.in. Europejskiego Obszaru Gospodarczego, osoby fizyczne nieposiadające obywatelstwa polskiego powinny być traktowane, tak jak obywatele polscy i zastosowanie do nich powinien mieć art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, a mianowicie osoby powinny być zobowiązane do prowadzenia ksiąg rachunkowych dopiero po osiągnięciu, za poprzedni rok obrotowy, progu przychodów 1.200.000 euro. Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność gospodarczą w ramach spółki cywilnej założonej z obywatelem Norwegii, który nie posiada obywatelstwa polskiego oraz nie mieszka w Polsce.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż skoro osoba fizyczna (wspólnik), z którym Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność gospodarczą w ramach zawiązywanej spółki cywilnej, jest obywatelem Norwegii, tj. jednego z państw Europejskiego Obszaru Gospodarczego, to Spółka cywilna będzie mogła prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.