IPPB1/415-641/10-7/RS - Określenie skutków podatkowych w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uczestnictwa podwykonawców w bezpłatnych szkoleniach organizowanych przez zleceniodawcę.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 1 lipca 2010 r. (data wpływu 12 lipca 2010 r.), oraz piśmie z dnia 27 października 2010 r. (data nadania 28 października 2010 r., data wpływu 2 listopada 2010 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB1/415-641/10-5/AM z dnia 21 października 2010 r. (data nadania 22 października 2010 r., data doręczenia 247 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w bezpłatnych szkoleniach organizowanych przez Wnioskodawcę dla pracowników podwykonawcy w wyniku uwzględnienia zażalenia z dnia 21 września 2010 r. (data wpływu 27 września 2010 r.) na postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania z dnia 13 września 2010 r. Nr IPPB1/415-641/10-2/AM - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w bezpłatnych szkoleniach organizowanych przez Wnioskodawcę dla pracowników podwykonawcy

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

S. jest spółką świadczącą usługi informatyczne. Odbiorcami Spółki są m.in. firmy telekomunikacyjne oraz banki. Umowy zawarte z klientami obejmują kompleksowe usługi informatyczne, dotyczące projektowania i wdrażania systemów informatycznych, dostosowanych do indywidualnych potrzeb klienta. Ze względu na złożony charakter świadczonych usług, w celu wykonania umowy Spółka zatrudnia podwykonawców - osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą. Spółka współpracuje z podwykonawcami na podstawie stałej umowy o świadczenie usług informatycznych, która przewiduje ogólne zasady współpracy. Świadczenie usług w ramach konkretnego projektu informatycznego odbywa się każdorazowo na podstawie indywidualnego zlecenia usługi przez Spółkę, na podstawie którego ustalany jest z podwykonawca szczegółowy zakres usługi informatycznej. W wielu przypadkach zakres danego projektu, w ramach którego podwykonawcy świadczą usługi na rzecz Spółki, wymaga specjalistycznej wiedzy związanej z konkretnym oprogramowaniem stosowanym przez klienta lub standardami świadczenia usług w ramach obowiązujących u klienta wewnętrznych procedur (np. bezpieczeństwa ochrony danych).

W celu zapewnienia jak najwyższych standardów świadczonych usług Spółka zapewnia podwykonawcom odpowiednie szkolenia specjalistyczne, dwojakiego rodzaju:

Koszty uczestnictwa podwykonawcy w ww. szkoleniach ponoszone są przez Spółkę.

Postanowieniem z dnia 13 września 2010 r. Nr IPPB1/415-641/10-2/AM Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie odmówił wszczęcia postępowania stwierdzając, iż Spółka nie występowała we własnym imieniu z wnioskiem o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie skutków podatkowych powstałych po stronie podwykonawców z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

Na powyższe postanowienie w dniu 27 września 2010 r. (data wpływu do tut. Organu, data nadania 21 września 2010 r.) Strona złożyła zażalenie. W złożonym zażaleniu wyjaśniono, iż w ocenie Strony, pytania oznaczone numerem 3 i 4 odnoszą się do sfery prawno podatkowej wnioskodawcy. W przedstawionym stanie faktycznym, w przypadku uznania, że u podwykonawcy dochodzi do rozpoznania powstania przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia na skutek udostępnienia przez Stronę szkoleń, opisanych w złożonym przez Stronę wniosku, a równocześnie w sytuacji braku zakwalifikowania tak powstałego przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia do przychodów, w których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na Stronie będzie ciążył obowiązek sporządzenia informacji podatkowej, o której mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku stwierdzenia, że z tytułu sfinansowania przez Stronę szkoleń, w których uczestniczą podwykonawcy u podwykonawców powstaje przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia należy określić źródło takiego przychodu. Jeśli tak ustalony przychód nie będzie mógł zostać zakwalifikowany do przychodów, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie on stanowił przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 ustawy. Zaś zakwalifikowanie ewentualnego przychodu podwykonawcy do świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy (przychody z innych źródeł) powoduje u wnioskodawcy obowiązek sporządzenia informacji według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego jej przekazania podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

W przedstawionym stanie faktycznym Strona nie zgodziła się ze stanowiskiem organu, że nie jest ona "zainteresowana" w zakresie skutków podatkowych powstałych po stronie swoich podwykonawców z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

Postanowieniem z dnia 21 października 2010 r. Nr IPPB1/415-641/10-4/AM, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uchylił przedmiotowe postanowienie w całości oraz postanowił, że w sprawie zgodnie ze złożonym dnia 12 lipca 2010 r. wnioskiem z dnia 1 lipca 2010 r. zostanie wydana interpretacja indywidualna, w trybie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa.

Pismem z dnia 21 października 2010 r. Nr IPPB1/415-641/10-5/AM wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez uiszczenie opłaty w wysokości 40,00 zł. Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania oznaczone w przedmiotowym wniosku numerami 3 i 4 dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie pytań oznaczonych numerami 1 i 2 dotyczącymi podatku dochodowego od osób prawnych wniosek zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Przepisy prawa cywilnego nakładają na zamawiającego, w tym przypadku Spółkę, zobowiązanie do współpracy z podwykonawcą w celu umożliwienia mu prawidłowego wykonania zlecenia, w szczególności zwrotu wydatków poniesionych w celu należytego wykonania zlecenia. Zgodnie z art. 742 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny "dający zlecenie powinien zwrócić przyjmującemu zlecenie wydatki, które ten poczynił w celu należytego wykonania zlecenia, wraz z odsetkami ustawowymi; powinien również zwolnić przyjmującego zlecenie od zobowiązań, które ten w powyższym celu zaciągnął w imieniu własnym". W opisywanej sytuacji strony umówiły się, że zamiast zwracać wydatki Spółka, jako zamawiający, zapewni odpowiednie szkolenia podwykonawcy związane z wykonywanym zleceniem. W odniesieniu do wydatków na szkolenia podwykonawców niezwiązane w momencie ich odbywania z konkretnym projektem (wymienione w punkcie 2 w opisie stanu faktycznego), stanowią one koszt uzyskania przychodu jako wydatki poniesione w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Jak przedstawiono w opisie stanu faktycznego Spółka ponosi wydatki na takie szkolenia, gdyż w ocenie Spółki umożliwiają one pozyskanie jej kolejnych zleceń (projektów). Składając oferty klientom Spółka wskazuje m.in. na możliwość zatrudnienia odpowiednio wykwalifikowanych podwykonawców. Wśród klientów Spółki znajdują się firmy telekomunikacyjne lub banki.

Zatem wielu z obecnych lub potencjalnych klientów Spółki wymaga na podstawie swoich wewnętrznych procedur usługodawców, którzy posiadają w zespole projektowym osoby posiadające preferowane przez klienta certyfikaty lub ukończone specjalistyczne szkolenia. Konsekwentnie, możliwość współpracy z podwykonawcami posiadającymi odpowiednie certyfikaty i szkolenia zapewnia Spółce mocniejszą pozycję na rynku usług informatycznych i zwiększa jej szanse na pozyskanie i utrzymanie klientów. Spółka w ramach stałej współpracy z podwykonawcami decyduje się ponosić koszty takich szkoleń, gdyż w rezultacie wpływa to na zwiększenie przychodów ze sprzedaży usług.

Wartość wydatków na szkolenia poniesione przez Spółkę nie stanowi przychodu podwykonawcy z tytułu nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej u.p.d.o.f.).

W przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca nie zdefiniował pojęcia "nieodpłatne świadczenie". W doktrynie podatkowej pojęcie "nieodpłatne świadczenie" jest rozumiane jako świadczenie, które nie powoduje powstania u otrzymującego świadczenie obowiązku dokonania jakichkolwiek wzajemnych świadczeń na rzecz dającego. "Nieodpłatne świadczenie należy interpretować jako zdarzenie, którego następstwem jest uzyskanie korzyści finansowych tylko przez jedną stronę, a korzyść taką osiąga się w chwili otrzymania świadczenia" (wyrok NSA z dnia 12 lipca 2007 r. sygn. II FSK 1023/2005). W ocenie Spółki nie można zatem mówić o nieodpłatnym świadczeniu, w sytuacji gdy Spółka ponosi koszty szkoleń podwykonawców w celu umożliwienia wykonania przez nich usług na rzecz Spółki. Świadczenie związane ze szkoleniem podwykonawcy nie ma charakteru jednostronnego lecz jest świadczeniem wzajemnym, bowiem szkolenia (czy też ściślej certyfikaty oraz specjalistyczne umiejętności zdobyte w ramach szkoleń) są (lub będą w przyszłości) wykorzystywane przez podwykonawców do świadczenia usług na rzecz Spółki. Obowiązek wykonania usługi jest zatem w tym przypadku świadczeniem wzajemnym podwykonawcy.

Za stanowiskiem, że zapewnianie przez Spółkę szkoleń dla podwykonawców nie stanowi dla nich przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia przemawiają również powołane już przepisy Kodeksu Cywilnego. Na mocy przepisów Kodeksu cywilnego strony są zobowiązane do współdziałania w ramach wykonania zlecenia, w szczególności zamawiający jest zobowiązany zwrócić wykonującemu zlecenie wydatki poniesione przez niego w ramach wykonywania zlecenia (art. 742 Kodeksu cywilnego). W opisywanej sytuacji strony umówiły się, że zamiast zwracać wydatki Spółka, jako zamawiający, zapewni odpowiednie szkolenia podwykonawcy związane z wykonywanym zleceniem, Zatem przychodem podwykonawcy nie będzie wartość opłaconych przez Spółkę szkoleń, lecz wyłącznie ustalone w umowie wynagrodzenie za świadczenie usług. Zdaniem Spółki należy uznać, że koszty szkoleń poniesione przez Spółkę, jako świadczone w ramach współdziałania w wykonaniu usługi, nie będą stanowiły przychodu opodatkowanego podwykonawcy, w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f. Zagadnienie przedstawione w niniejszym wniosku nie jest przedmiotem ugruntowanego orzecznictwa organów podatkowych. Nieliczne stanowiska organów istniejące w podobnej tematyce dotyczą m.in. kosztów szkoleń zleceniobiorców (osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej). W wydanej w dniu 30 marca 2010 r. przez Dyrektora izby Skarbowej w Warszawie interpretacji (sygn. IPPB2/415-22/10-2/MG), która dotyczyła finansowania przez podatnika szkoleń dla nauczycieli, będących zleceniobiorcami, organ podatkowy stwierdził, że "jak słusznie przedstawił Wnioskodawca, opierając się o uregulowania wynikające z ustawy - Kodeks cywilny (...), a w szczególności zapisy sankcjonujące obowiązki współdziałania stron, zgodnie z zawartymi w umowie postanowieniami, w celu prawidłowego wykonania usługi, Wnioskodawca zobowiąże się do ponoszenia kosztów udziału nauczycieli w przedmiotowych szkoleniach (...) Zatem należy uznać, iż w sytuacji, gdy Wnioskodawca bezpośrednio z własnych środków pokrywać będzie koszty udziału nauczycieli w organizowanych szkoleniach (...) wartość tych świadczeń pokrywanych przez Wnioskodawcę w ramach współdziałania w wykonaniu usługi, nie będzie przychodem stanowiącym przychód opodatkowany zleceniobiorcy (...)."

Pewnej analogii do opisywanej sytuacji można się również doszukać w przypadku, jeśli zleceniodawca udostępnia podwykonawcy specjalistyczny sprzęt w celu wykonania usług na rzecz zamawiającego. W interpretacji wydanej w dniu 16 lipca 2007 r. (sygn. US.l/1-415/13/2007) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Piotrkowie Trybunalskim przyznał rację podatnikowi, stwierdzając, że bezpłatne użyczenie sprzętu podwykonawcy w celu wykonania zlecenia nie powoduje u niego powstania przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia. Organ stwierdził, "że otrzymanie maszyn do nieodpłatnego użytkowania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie powoduje u Pana powstania przychodu z tytułu otrzymania nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nieodpłatnym świadczeniem można nazwać bowiem tylko takie świadczenie, które nie powoduje powstania u otrzymującego rzecz obowiązku dokonania jakichkolwiek wzajemnych świadczeń na rzecz dającego. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż udostępnienie przez kontrahenta niemieckiego do nieodpłatnego użytkowania maszyn następuje w celu umożliwienia świadczenia usług uszlachetniania."

Natomiast Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji wydanej w dniu 21 stycznia 2009 r. (sygn. ILPP1/443/W-107/08-2/HMW) stwierdził, że "przekazywanie narzędzi i maszyn przez Wnioskodawcę podwykonawcom nie może zostać uznane za nieodpłatne świadczenie usług, gdyż Wnioskodawca osiąga dzięki temu korzyści majątkowe polegające na obniżeniu ceny za świadczone na jego rzecz usługi przez podwykonawców. W związku z tym, w sytuacji gdy Wnioskodawca za świadczone usługi osiąga wymierne korzyści materialne, należy uznać te usługi jako odpłatne oraz je opodatkować. (...) Przedmiotowe przekazanie stanowi bowiem element składowy współpracy stron i ma na celu umożliwienie podwykonawcy realizację zlecenia. Przekazanie narzędzi i maszyn jest składnikiem usługi głównej wkalkulowane w cenę wynagrodzenia." Powołana interpretacja dotyczyła konsekwencji transakcji na gruncie podatku od towarów i usług, które to zagadnienie nie jest przedmiotem niniejszego wniosku. Niemniej argumentacja przyjęta przez organ podatkowy w wydanej decyzji odnosi się również do sytuacji Spółki.

Wydatki na szkolenia podwykonawców, zarówno związane bezpośrednio z danym projektem (punkt 1 w opisie stanu faktycznego), jak również szkolenia, które będą przydatne w przyszłości (punkt 2 w opisie stanu faktycznego) stanowią przede wszystkim współdziałanie w wykonywaniu usług, o którym mowa w przepisach Kodeksu cywilnego. Odnosząc się do powołanych wyżej interpretacji należy zauważyć, że fakt poniesienia przez Spółkę wydatków na szkolenia podwykonawców wynika z ustalonego między stronami zakresu świadczonych usług oraz przyjętych zasad wzajemnych rozliczeń. W rezultacie udostępnienie podwykonawcom niezbędnych szkoleń powoduje odpowiednie obniżenie wynagrodzenia za jego usługę. W sytuacji gdyby koszty szkoleń ponosili podwykonawcy w ostatecznym rozrachunku i tak stanowiłyby one element kalkulacyjny wynagrodzenia podwykonawcy, a konsekwencje podatkowe całej transakcji byłyby analogiczne, Przy tak ustalonych zasadach rozliczeń (tzn. przy założeniu, ze wydatki na niezbędne szkolenia ponoszą sami podwykonawcy) efekt podatkowy dla Spółki byłby taki sam, tzn. rozpoznałaby ona koszty związane z wynagrodzeniem podwykonawcy, którego jeden z elementów stanowiłyby wydatki na szkolenia związane z projektami. W sytuacji podwykonawcy taki sposób rozliczeń pozostałby neutralny podatkowo, gdyż przychodowi z tytułu wynagrodzenia za usługę w części odpowiadającej wydatkom na szkolenie, towarzyszyłyby koszty poniesione na przedmiotowe szkolenia. Przyjęty przez Spółkę sposób rozliczeń z podwykonawcami nie skutkuje zmianą konsekwencji podatkowych całej transakcji, tj. nie następuje nieuzasadnione zmniejszenie obciążeń podatkowych Spółki lub podwykonawców. Negatywne konsekwencje podatkowe w postaci nie rozpoznania przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia (które prowadziłoby do nieuzasadnionego zaniżenia przychodów podatkowych lub kosztów podatkowych u jednej ze stron), miałyby miejsce w sytuacji gdyby omawiane świadczenie rzeczywiście nie miało charakteru wzajemności, tzn. podwykonawcy w zamian za otrzymane świadczenie nie byliby zobowiązani do świadczenia usług na rzecz Spółki. Jednakże w sytuacji kiedy szkolenia mają bezpośredni związek ze świadczonymi na rzecz Spółki usługami, w ostatecznym rozrachunku stanowią one część świadczonej usługi i w sposób pośredni stanowią element kalkulacyjny wynagrodzenia, które Spółka decyduje się zapłacić za usługę (wynagrodzenie podwykonawcy uwzględnia zatem otrzymane przez niego szkolenia). Mając na względzie zawartą w przepisach Kodeksu cywilnego swobodę kształtowania warunków współpracy między stronami skutki opisywanej transakcji powinny pozostać neutralne na gruncie podatkowym bez względu na przyjęty rodzaj rozliczeń. W ostatecznym bowiem rozrachunku opodatkowaniu po stronie podwykonawcy powinno podlegać jego wynagrodzenie w wysokości odpowiadającej czystej wartości dodanej świadczonych przez niego usług.

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, że wydatki na szkolenia podwykonawców wymienione w p. 1 i 2 w opisie stanu faktycznego stanowią koszt uzyskania przychodów Spółki na mocy art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. i jednocześnie nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu z tytułu nieodpłatnego świadczenia u podwykonawcy, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z generalna zasadą wyrażona w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przepisu art. 11 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 11 ust. 2 ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

W myśl zapisu art. 11 ust. 2a, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Stosownie do treści art. 13 pkt 8 lit. a) ww. ustawy do przychodów z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło należy zakwalifikować, przychody uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

W świetle powyższego przychody uzyskiwane w związku z prowadzeniem pozarolniczej działalności gospodarczej są zawsze przychodami z działalności.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, do przychodów z działalności gospodarczej zalicza się wartość świadczeń otrzymanych w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

Natomiast za przychody z innych źródeł, zgodnie z dyspozycją art. 20 ust. 1 ustawy, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Zgodnie z brzmieniem art. 42a ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca (Spółka z o.o.) w celu zapewnienia jak najwyższych standardów świadczonych usług zapewnia podwykonawcom odpowiednie szkolenia specjalistyczne, dwojakiego rodzaju:

Koszty uczestnictwa podwykonawcy w ww. szkoleniach ponoszone są przez Spółkę. Podwykonawcami są osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług informatycznych. Przeprowadzane szkolenia specjalistyczne także są z zakresu usług informatycznych. Spółka współpracuje z podwykonawcami na podstawie stałej umowy o świadczenie usług informatycznych, która przewiduje ogólne zasady współpracy.

W przedmiotowej sprawie kluczowym zagadnieniem jest ustalenie ewentualnego źródła przychodu. Spółka zainteresowana jest bowiem jako ewentualny płatnik sporządzeniem informacji, o której mowa w ww. art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym miejscu należy zauważyć, że bezspornym pozostaje fakt, iż dzięki działaniom Spółki u jej podwykonawców dochodzi do przysporzenia majątku, gdyż inny podmiot ponosi za nich koszt finansowy przedmiotowych szkoleń.

Z tej przyczyny koszt uczestnictwa w spotkaniach szkoleniowych należy zaliczyć do przychodu tychże uczestników.

Ponieważ odbiorcami tych szkoleń są osoby prowadzące działalność gospodarczą, świadczeń tych nie można uznać za przychód z innych źródeł, ani za przychód z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło.

W konsekwencji pokryte przez Spółkę koszty uczestnictwa stanowią nieodpłatne świadczenie w rozumieniu przepisu art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dla osób biorących udział w przedmiotowych szkoleniach.

Świadczenie to będzie stanowiło zatem przychód z działalności gospodarczej, który należy obliczyć zgodnie z art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym na Spółce nie ciąży obowiązek sporządzania i przekazania podatnikowi oraz właściwemu organowi podatkowemu informacji o wysokości przychodów PIT-8C.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo informuje się, że powołane przez Wnioskodawcę interpretacje organu podatkowego zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.