IPPB1/415-635/12-4/KS - PIT w zakresie sposobu opodatkowania w Polsce należności z tytułu wykonanych prac graficznych i projektowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 18 czerwca 2012 r. (data wpływu 21 czerwca 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia (brak daty sporządzenia, data wpływu 13 września 2012 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 27 sierpnia 2012 r. Nr IPPB1/415-635/12-2/KS o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania w Polsce należności z tytułu wykonanych prac graficznych i projektowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania w Polsce należności z tytułu wykonanych prac graficznych i projektowych.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawczyni od kilku lat mieszka w Wielkiej Brytanii. Ma tam zarejestrowaną działalność gospodarczą w zakresie projektowania graficznego, tak się rozlicza (podatek dochodowy 20%, nie jest płatnikiem VAT). Nie ma dodatkowej siedziby, żadnego przedstawicielstwa w Polsce, jej działalność odbywa się wyłącznie na terenie UK, miejsce zamieszkania i prowadzenia działalności Wnioskodawczyni jest potwierdzone przez brytyjski Urząd Podatkowy (H) certyfikatem.

Jednym z klientów Wnioskodawczyni jest firma z Polski, dla której wykonuje prace graficzne i projektowe przez Internet (projekty reklam, wydruków reklamowych, ulotek itp.) Wnioskodawczyni chciałaby wystawić fakturę za wykonane pracę i kolejne za prace wykonane w przyszłości. Wnioskodawczyni dostała informację od księgowej polskiego klienta, że przy przyszłej wypłacie potrąci 5% podatku z tytułu praw autorskich, będzie to podatek dochodowy "u źródła".

Wnioskodawczyni przedstawiła księgowej i firmie certyfikat z H potwierdzający, że mieszka i rozlicza się w Wielkiej Brytanii. Wg informacji uzyskanych w brytyjskim H w takim przypadku powinna być wypłacona pełna kwota ze względu na umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, a Wnioskodawczyni powinna rozliczyć się w Wielkiej Brytanii wg zasad brytyjskich z kwot wskazanych do wypłaty na fakturach, a nie pomniejszonych o 5%.

Pismem z dnia (brak daty sporządzenia, data wpływu 13 września 2012 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 27 sierpnia 2012 r. Nr IPPB1/415-635/12-2/KS uzupełniła przedstawione zdarzenie przyszłe, przedstawiła własne stanowisko w sprawie oraz zadała dodatkowe pytanie.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni poinformowała, iż mieszka w Wielkiej Brytanii, tam prowadzi zarejestrowaną w 2009 r. działalność gospodarczą. Swojemu klientowi w Polsce Wnioskodawczyni przedłożyła stosowny certyfikat, który potwierdza jej rezydencję podatkową w UK. W Wielkiej Brytanii Wnioskodawczyni rozlicza się i jest ubezpieczona, tu jest centrum jej interesów życiowych, na terenie Polski nie ma żadnego przedstawicielstwa swojej działalności gospodarczej, z klientem kontaktuje się przez Internet.

Działalność gospodarcza Wnioskodawczyni polega na projektowaniu przy użyciu komputera i właściwych programów graficznych grafiki użytkowej - Wnioskodawczyni projektuje, wymyśla i przekłada na obraz znaki graficzne, ulotki, broszury, strony, banery internetowe - jest to projektowa działalność artystyczna. Klient zwraca się do Wnioskodawczyni z zapotrzebowaniem np. na ulotkę reklamującą określony produkt, określa grupę docelową i efekt chciałby uzyskać posługując się w przyszłości projektem graficznym, przekazuje Wnioskodawczyni materiały jakimi dysponuje (teksty, zdjęcia) bądź nie, jeśli projekt tego nie wymaga, albo klient takimi nie dysponuje i ustalany jest zakres projektu i parametry techniczne.

Zadaniem Wnioskodawczyni jest przy użyciu komputerowych programów graficznych - układanie materiału, wymyślanie i projektowanie różnych elementów graficznych, (typografia, kolorystyka cały układ graficzny), które będą wymagane, treści podkreślały i dostarczenie ich w formie plików cyfrowych, które klient będzie mógł użyć w sposób, który on określa i jemu odpowiada (wydruk, druk offsetowy, umieszczenie w Internecie, użycie w wewnętrznej komunikacji firmowej etc) i przesłanie ich drogą internetową pod wskazany adres e-mail.

Przekazywane prace stanowią przedmiot prawa autorskiego przy czym zgodnie z umową o współpracy zawartą z klientem (we współpracy, z którym pojawiło się pytanie o 5% podatek odprowadzany w Polsce) w ramach ustalonej płatności Wnioskodawczyni przenosi te prawa w całości na zamawiającego. W ramach umówionego wynagrodzenia, wykonawca - Wnioskodawczyni przenosi na klienta (zamawiającego) również prawo zezwalania na wykonywanie zależnych praw autorskich, bez ograniczeń czasowych i terytorialnych, z możliwością dokonania w nich wszelkich zmian i modyfikacji. W momencie przekazania projektu Wnioskodawczyni nie ma praw i nie czerpie żadnych dodatkowych dochodów z tytułu udzielonej licencji. W momencie przekazania projektu całość autorskich praw majątkowych przenosi na klienta, który tym samym ma dowolność w rozporządzaniu projektem. Przejęcie praw autorskich przez klienta w zakresie wskazanym powyżej następuje z chwilą wydania dzieła, co każdorazowo ma potwierdzać protokół zdawczo-odbiorczy. Wnioskodawczyni wyraża także zgodę na rozporządzanie i korzystanie przez zamawiającego lub osoby działające na jego rzecz z projektu, dla opracowania na ich podstawie dalszych dokumentów lub jego adaptacji dla potrzeb Klienta. Umówione wynagrodzenie obejmuje całość autorskich praw majątkowych.

Wnioskodawczyni skierowała zapytanie do Kancelarii Ministerstwa Finansów i uzyskała odpowiedź, w której poinformowano ją, że zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terenie Polski miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Polski (ograniczony podatek dochodowy). Powyższy przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska (art. 4a ustawy). Stosownie do art. 7 ust. 1 konwencji polsko-brytyjskiej o unikaniu podwójnego opodatkowania, zyski brytyjskiego przedsiębiorstwa podlegają opodatkowaniu tylko w Wielkiej Brytanii, chyba, że przedsiębiorstwo prowadzi w Polsce działalność poprzez położony tam zakład (Wnioskodawczynię to nie dotyczy). Zgodnie z art. 12 ust. 1 konwencji należności licencyjne powstające w Polsce i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Wielkiej Brytanii mogą być opodatkowane w Wielkiej Brytanii. Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, że aby uzyskać wiążącą opinię powinna zwrócić się z wnioskiem o wydanie pisemnej interpretacji prawa podatkowego do właściwego Dyrektora Izby Skarbowej.

W dalszym ciągu Wnioskodawczyni nie wie czy właściwe jest potrącenie 5% z kwoty, na którą chce wystawi fakturę.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Jakie działanie w tym przypadku jest właściwe i zgodne z przepisami, czy potrącanie 5% jest konieczne, czy może być Wnioskodawczyni wypłacana pełna kwota z faktury.

Jak w takiej sytuacji - kiedy te 5% zostanie pobrane w Polsce Wnioskodawczyni ma rozliczyć się w UK.

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy problematyki w zakresie sposobu opodatkowania w Polsce należności z tytułu wykonanych prac graficznych i projektowych. Natomiast w zakresie sposobu opodatkowania na terytorium Wielkiej Brytanii należności z tytułu wykonanych prac graficznych i projektowych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni według informacji uzyskanych w H (brytyjski odpowiednik polskiego Urzędu Skarbowego) potrącanie 5% z kwoty na fakturze nie jest konieczne, a Wnioskodawczyni powinna rozliczać się dokładnie z kwot wskazanych na fakturach wg 20% stawki obowiązującego w Wielkiej Brytanii podatku dochodowego.

Zasady opodatkowania dochodów uzyskanych w Polsce przez osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Wielkiej Brytanii regulują postanowienia ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (ustawa) oraz postanowienia polsko-brytyjskiej konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania (konwencja).

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Polski miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Polski (ograniczony obowiązek podatkowy). Powyższy przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska (art. 4a ustawy).

Stosownie do art. 7 ust. 1 konwencji, zyski brytyjskiego przedsiębiorstwa podlegają opodatkowaniu tylko w Wielkiej Brytanii, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w Polsce działalność poprzez położony tam zakład.

Natomiast, zgodnie z art. 12 ust. 1 konwencji, należności licencyjne powstające w Polsce i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Wielkiej Brytanii, mogą być opodatkowane w Wielkiej Brytanii.

Zdaniem Wnioskodawczyni oraz na podstawie informacji uzyskanych dotychczas, także w brytyjskim H w takim jak jej przypadek, polski klient któremu chce wystawić fakturę, powinien przekazać jej tytułem zapłaty pełną kwotę z wystawionej przez nią faktury, a nie pomniejszoną o 5%, którą księgowa klienta zamierza odprowadzać do polskiego US jako podatek u źródła. Ze względu na umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania i aktualne przepisy i zasady prowadzenia działalności w UK tam powinna rozliczyć się z kwot wskazanych z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej do wypłaty na fakturach i zapłacić 20% podatku dochodowego, a nie pomniejszonych o 5% gdyż jest to niezgodne z brytyjskimi zasadami podatkowymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego w zakresie sposobu opodatkowania w Polsce należności z tytułu wykonanych prac graficznych i projektowych uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Natomiast na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zasady opodatkowania dochodów nierezydentów zostały określone m.in. w art. 29 ustawy.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz z odsetek innych niż wymienione w art. 30a ust. 1, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji (art. 29 ust. 2 ww. ustawy).

Z treści opisanego zdarzenia przyszłego wywieść należy, iż Wnioskodawczyni mieszka w Wielkiej Brytanii, gdzie prowadzi zarejestrowaną działalność gospodarcza w zakresie projektowania graficznego. W Polsce nie ma dodatkowej siedziby, żadnego przedstawicielstwa, jej działalność odbywa się wyłącznie na terytorium Wielkiej Brytanii, miejsce zamieszkania i prowadzenia działalności Wnioskodawczyni jest potwierdzone przez brytyjski Urząd Podatkowy certyfikatem. Jednym z klientów Wnioskodawczyni jest firma z Polski, dla której wykonuje prace graficzne i projektowe przez Internet (projekty reklam, wydruków reklamowych, ulotek itp.).

Mając na względzie opisane zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie Konwencja z dnia 20 lipca 2006 r. między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 powołanej powyżej Konwencji należności licencyjne powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże takie należności mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstały, i zgodnie z prawem tego Państwa, lecz jeżeli osoba uzyskująca należności jest osobą do nich uprawnioną, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty należności licencyjnych brutto (art. 12 ust. 2 ww. Konwencji).

Natomiast w myśl artykułu 12 ust. 3 określenie "należności licencyjne" użyte w tym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego (włącznie z filmami dla kin oraz filmami lub taśmami transmitowanymi w radiu lub telewizji), wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje związane z doświadczeniem zawodowym w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how).

Należy stwierdzić, iż umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawierane przez Polskę wzorowane są na Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku. Zarówno tekst Modelowej Konwencji jak i Komentarz do Modelowej Konwencji zostały wypracowane w drodze konsensusu przez państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się do stosowania zawartych w nich postanowień. Nie są one źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Zatem, obowiązki podatkowe podmiotów z siedzibą w odrębnych państwach należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz Modelowej Konwencji OECD wraz z Komentarzem.

Zgodnie z pkt 15 i 16 Komentarza do art. 12 Konwencji Modelowej OECD jeżeli wynagrodzenie przekazywane jest z tytułu przeniesienia całości praw wynikających z praw autorskich, płatność nie może stanowić należności licencyjnej. Każdy przypadek należy traktować indywidualnie z uwzględnieniem konkretnych okoliczności, jednak, ogólnie rzecz biorąc, płatności takie stanowią najczęściej zyski przedsiębiorstw w rozumieniu art. 7 bądź dochody ze zbycia majątku w rozumieniu art. 13, nie zaś należności licencyjne w rozumieniu art. 12.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego jednoznacznie wynika, iż przekazywane przez Wnioskodawczynię prace na rzecz kontrahenta z Polski stanowią przedmiot prawa autorskiego przy czym zgodnie z umową o współpracy zawartą z klientem (kontrahentem) w ramach ustalonej płatności Wnioskodawczyni przenosi te prawa w całości na zamawiającego - kontrahenta. W ramach umówionego wynagrodzenia, wykonawca - Wnioskodawczyni przenosi na klienta (zamawiającego) również prawo zezwalania na wykonywanie zależnych praw autorskich, bez ograniczeń czasowych i terytorialnych, z możliwością dokonania w nich wszelkich zmian i modyfikacji.

W świetle powyższego mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz zaprezentowane zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że zarówno wykładnia literalna art. 12 ust. 3 Konwencji polsko-brytyjskiej, jak i ww. treść Komentarza do Konwencji Modelowej OECD wskazują, iż wynagrodzenie wypłacone osobie prowadzącej działalność gospodarczą z tytułu zbycia praw autorskich nie mieszczą się w pojęciu należności licencyjnych określonym w art. 12 ust. 3 powołanej powyżej Konwencji. Nie stanowią one bowiem, należności za użytkowanie lub prawo do użytkowania ww. praw, lecz należności z tytułu ich zbycia.

W rozpatrywanym zdarzeniu przyszłym, jako że Wnioskodawczyni nie posiada w Polsce zakładu w rozumieniu art. 5 Konwencji polsko-brytyjskiej, zastosowanie znalazłby art. 7 ust. 1 tejże umowy, zgodnie z którym zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej można je przypisać temu zakładowi. A zatem - co do zasady - zyski uzyskiwane przez osoby fizyczne zamieszkałe w Wielkiej Brytanii w związku z prowadzoną tam działalnością gospodarczą podlegają opodatkowaniu tylko w Wielkiej Brytanii.

Jednocześnie podkreślić należy, iż art. 7 ust. 7 stanowi, że jeżeli w zyskach mieszczą się dochody lub zyski majątkowe, które zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach niniejszej Konwencji, to postanowienia tych innych artykułów nie będą naruszane przez postanowienia tego artykułu.

W świetle powyższego należy zatem stwierdzić, że powołany powyżej ustęp 7 art. 7 ww. Konwencji przyznaje pierwszeństwo poszczególnym artykułom dotyczącym opisanych w nim konkretnych kategorii dochodów. W związku z tym artykuł ten ma zastosowanie do dochodów przedsiębiorstwa, które nie wchodzą w zakres dochodów objętych innymi artykułami. W rozpatrywanej sprawie należy zatem rozważyć możliwość zastosowania art. 13 ust. 5 Konwencji polsko-brytyjskiej.

Zgodnie z art. 13 ust. 5 zyski z przeniesienia własności jakiegokolwiek majątku niewymienionego w ustępach 1, 2, 3 i 4 niniejszego artykułu (postanowienia ustępów 1, 2, 3 i 4 nie mają zastosowania w przedstawionym zdarzeniu przyszłym) podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący własność ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

Postanowienia ustępu 5 niniejszego artykułu nie ograniczają prawa Umawiającego się Państwa do opodatkowania, zgodnie z jego prawem, zysków z przeniesienia własności jakiegokolwiek majątku osiąganych przez osobę, która ma i w jakimkolwiek czasie w ciągu poprzednich sześciu lat podatkowych miała miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie lub osobę, która ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie w jakimkolwiek czasie w ciągu roku podatkowego, w którym własność majątku została przeniesiona (art. 13 ust. 6 Konwencji).

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy, należy stwierdzić, iż przychody z tytułu odpłatnego zbycia autorskich praw majątkowych na rzecz kontrahenta z Polski, uzyskiwane przez osoby fizyczne zamieszkałe w Wielkiej Brytanii, prowadzące tam działalność gospodarczą, winny być zaklasyfikowane jako przeniesienie tytułu własności majątku. To oznacza, że znajduje do nich zastosowanie uregulowanie zawarte w art. 13 ust. 5 powołanej Konwencji a nie postanowienia art. 12 ust. 1 Konwencji odnoszące się należności licencyjnych. Jednakże zgodnie z art. 13 ust. 5 Konwencji, opodatkowanie zysków z przeniesienia tytułu własności majątku będzie również miało miejsce w kraju, w którym przenoszący tytuł własności ma siedzibę, tj. w rozpatrywanej sprawie w Wielkiej Brytanii.

Zatem przedmiotowe przychody uzyskane przez Wnioskodawczynię mającą miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii z tytułu przeniesienia praw autorskich w związku z wykonaniem prac graficznych i projektowych na rzecz kontrahenta z Polski, w ramach prowadzonej tam działalności gospodarczej nie będą podlegać w Polsce opodatkowaniu, o ile Wnioskodawczyni dostarczy certyfikat rezydencji brytyjskiej. W konsekwencji od uzyskanego przez Wnioskodawczynię przychodu z tytułu odpłatnego zbycia autorskich praw majątkowych, polski kontrahent nie będzie zobowiązany do potrącenia zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych.

W tym miejscu podkreślić należy, iż o nieprawidłowości stanowiska Wnioskodawczyni przesadziło zakwalifikowanie we własnym stanowisku w sprawie przychodów ze sprzedaży praw autorskich do należności licencyjnych określonych w art. 12 ust. 1 powołanej powyżej Konwencji w zw. z art. 12 ust. 3 Konwencji a nie jak uczynił to tut. Organ podatkowy w uzasadnieniu niniejszej interpretacji do zysków z przeniesienie tytułu własności majątku określonych w art. 13 ust. 5 Konwencji. Raz jeszcze należy bowiem podkreślić, iż zarówno wykładnia literalna art. 12 ust. 3 Konwencji polsko-brytyjskiej, jak i treść Komentarza do Konwencji Modelowej OECD wskazują, iż wynagrodzenie wypłacone osobie prowadzącej działalność gospodarczą z tytułu zbycia praw autorskich nie mieszczą się w pojęciu należności licencyjnych określonym w art. 12 ust. 3 powołanej powyżej Konwencji. Nie stanowią one bowiem, należności za użytkowanie lub prawo do użytkowania ww. praw, lecz należności z tytułu ich zbycia. W rezultacie w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania powoływany przez Wnioskodawczynię w uzasadnieniu własnego stanowiska w sprawie art. 12 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Zastrzec jednak należy, iż w przedmiotowej sprawie, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa, tut. Organ wydając interpretację prawa podatkowego nie jest uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które wskazałoby jednoznacznie, czy w opisanych zdarzeniach przyszłych w rzeczywistości będzie miało miejsce przeniesienie całości praw autorskich na rzecz kontrahenta z Polski i w rezultacie uzyskane przez Wnioskodawczynię przychody stanowią zyski z przeniesienie tytułu własności majątku. Wydając niniejszą interpretację tut. Organ podatkowy przyjął zgodnie z opisanym zdarzenia przyszłym przedstawionym przez Wnioskodawczynię, iż przekazywane przez Wnioskodawczynię prace na rzecz kontrahenta z Polski stanowią przedmiot prawa autorskiego a Wnioskodawczyni przenosi te prawa w całości na zamawiającego - kontrahenta.

Wskazać należy, iż do postępowania w sprawie wydania pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego. Jeśli więc przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, różni się od zdarzenia przyszłego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.