IPPB1/415-580/09-4/KS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 11 sierpnia 2009 r. (data wpływu 13 sierpnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 października 2009 r. (data wpływu 15 października 2009 r.) złożonym na wezwanie Nr IPPB1/415-580/09-2/KS, IPPP2/443-891/09-2/AZ z dnia 6 października 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia wydatków na rozpoczęcie działalności gospodarczej do kosztów uzyskania przychodów roku 2008 i możliwości dokonania korekty rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych - jest prawidłowe.

W dniu 13 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia wydatków na rozpoczęcie działalności gospodarczej do kosztów uzyskania przychodów roku 2008 i możliwości dokonania korekty rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W grudniu 2007 r. Wnioskodawca jako osoba bezrobotna otrzymał z Powiatowego Urzędu Pracy z Funduszu Pracy środki na podjęcie działalności gospodarczej w kwocie 13.000 zł (dalej zwane: dotacją z Urzędu Pracy"). Zgodnie z umową przeznaczył je na sprzęt i urządzenia do prowadzenia działalności gospodarczej (m.in. zestawy komputerowe, meble biurowe, infrastruktura sieciowa - żadne z nich nie przekraczało kwoty 3.500 zł).

Wnioskodawca otrzymał faktury jako osoba fizyczna. Faktury te były wystawione w styczniu i lutym 2008 r. Otrzymane środki były bezzwrotne i sfinansowały zarówno wartość netto jak i wartość VAT przedmiotowych zakupów. Działalność gospodarczą Wnioskodawca rozpoczął w styczniu 2008 r. (zgłoszenie rejestracyjne dla celów VAT zostało złożone 17 stycznia 2008 r., wpis do ewidencji działalności gospodarczej: 15 stycznia 2008 r.).

W odniesieniu do ww. faktur Wnioskodawca nie zaliczył wydatków do kosztów uzyskania przychodu i nie odliczył wykazanego na nich podatku VAT.

Wnioskodawca planuje dokonać stosownych korekt rozliczeń podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku VAT poprzez zaliczenie ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodu oraz odliczenie VAT naliczonego z przedmiotowych faktur.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 6 października 2009 r. Nr IPPB1/415-580/09-2/KS, IPPP2/443-891/09-2/AZ Wnioskodawca uzupełnił wniosek o brakującą opłatę jak również doprecyzował przedstawiony stan faktyczny informując, iż zakupiony sprzęt i urządzenia do prowadzenia działalności gospodarczej (m.in. zestawy komputerowe, meble biurowe, infrastruktura sieciowa,) nie stanowią środków trwałych. Stanowią wyposażenie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Odpowiedź na pytanie pierwsze stanowi przedmiot niniejszej interpretacji. Wniosek Pana w zakresie pytania drugiego zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowe wydatki sfinansowane dotacją z Urzędu Pracy stanowią koszty uzyskania przychodu. W ocenie Wnioskodawcy miał on prawo do zaliczenia ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodu roku 2008. Ze względu na fakt, iż nie skorzystał z tego prawa, może to uczynić dokonując stosownej korekty.

Uzasadniając zaprezentowane stanowisko Wnioskodawca wskazuje, iż zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Otrzymana dotacja z Urzędu Pracy zgodnie z umową posłużyła rozpoczęciu działalności gospodarczej tj. poczynione wydatki służyły osiągnięciu przychodów poprzez stworzenie źródła przychodów. Przedmiotowe wydatki nie znajdują się w katalogu ustawowych wyłączeń z kosztu uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego wyżej przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Analiza treści zarówno art. 22 ust. 1 jaki i art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że co do zasady, nie ma przeszkód, aby podatnik zaliczył do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na zakup wyposażenia, które nie są środkami trwałymi, a które zostały sfinansowane ze środków dotacji otrzymanej z Powiatowego Urzędu Pracy. Warunkiem jest związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesionymi wydatkami, a przychodami z prowadzonej przez wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w 2007 r. otrzymał z Powiatowego Urzędu Pracy z Funduszu Pracy pomoc finansową na podjęcie działalności gospodarczej. Zgodnie z umową o przyznaniu ww. środków, uzyskane dofinansowanie Wnioskodawca w 2008 r. przeznaczył na zakup wyposażenia (o wartości poniżej 3500,00 zł, które nie zostało zaliczone do środków trwałych) do prowadzenia działalności gospodarczej.

Zgodnie z § 3 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia Podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.) przez wyposażenie rozumieć należy rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywaną działalnością, niezaliczone zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, do środków trwałych. Na podstawie § 4 ust. 2 ww. rozporządzenia składniki majątku o wartości przekraczającej 1.500,00 zł należy objąć ewidencją wyposażenia.

Fakt sfinansowania wydatków na zakup wyposażenia w postaci sprzętu i urządzeń ze środków przyznanych osobie bezrobotnej z Funduszu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej nie wyklucza możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, mimo iż przyznane środki korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten nie został bowiem wymieniony w art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122 i 129.

Mając na uwadze powyższe uznać należy, że wydatki na zakup wyposażenia, (w postaci m.in. zestawów komputerowych, mebli biurowych, infrastruktury sieciowej) związanego bezpośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą o wartości poniżej 3500,00 zł niezliczonego do środków trwałych, poniesione ze środków przyznanych przez Powiatowy Urząd Pracy dla bezrobotnego na rozpoczęcie działalności gospodarczej stanowią koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej roku 2008 r.

Z opisu stanu faktycznego wynika również, iż Wnioskodawca poniesione wydatki na zakup wyposażenia (wynikające z faktur wystawionych w styczniu i lutym 2008 r.) nie zaliczył do kosztów uzyskania przychodu i nie odliczył wykazanego na nich podatku VAT. W związku z powyższym Wnioskodawca zamierza dokonać stosownych korekt rozliczeń podatku dochodowego od osób fizycznych poprzez zaliczenie ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Zauważyć należy, że podatnicy mają obowiązek ustalenia kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z przepisami ustaw podatkowych, jednocześnie mają prawo do dokonania korekty nieprawidłowo ustalonych kosztów. Zatem, w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w zakresie braku zaliczenia określonych wydatków związanych z zakupem składników majątku nie będących środkami trwałymi, do kosztów uzyskania przychodów, podatnicy, w oparciu o przepisy art. 81 § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa korygują deklaracje (zeznania) poprzez złożenie skorygowanych deklaracji (zeznań).

Przepisy regulujące zasady uprawniające do skorygowania deklaracji oraz jej wymogi formalne zawarte są w art. 81 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.).

Z treści § 1 ww. artykuły wynika, że jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą korygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty - por. art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej.

W myśl art. 3 pkt 5 ustawy - Ordynacja podatkowa, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach - rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Korekta oznacza poprawienie błędu w tekście uprzednio złożonej deklaracji (zeznania), która zawiera wartości lub treści niezgodne ze stanem faktycznym.

Przy korekcie przedmiotowych kosztów należy uwzględnić przepisy dotyczące przedawnienia zobowiązania podatkowego (art. 70 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Treść art. 75 § 1 ww. ustawy stanowi, że jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku.

W myśl art. 75 § 2 pkt 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, uprawnienie określone w § 1 przysługuje również podatnikom, których zobowiązanie podatkowe powstaje w sposób przewidziany w art. 21 § 1 pkt 1, jeżeli:

Wskazać należy, iż w przypadku gdy w złożonym pierwotnie zeznaniu podatkowym, podatnik wykazał zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacił zadeklarowany podatek albo wykazał nadpłatę w wysokości mniejszej od należnej, korektę składa się wraz z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty (w którym to wniosku winna być określona kwota nadpłaty).

Reasumując mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na zakup wyposażenia stanowią koszt uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej roku 2008. Jednocześnie Wnioskodawcy przysługuje prawo do zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów poprzez możliwość skorygowania zeznania podatkowego (PIT-36 lub PIT-36L) za 2008 rok, w zależności od wybranej formy zasad opodatkowania prowadzonej działalności gospodarczej.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.