IPPB1/415-578/09-5/AM - Uznanie zakupionej nieruchomości za towar handlowy.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 19 listopada 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB1/415-578/09-5/AM Uznanie zakupionej nieruchomości za towar handlowy.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 5 sierpnia 2009 r. (data wpływu 10 sierpnia 2009 r.) oraz piśmie z dnia 2 listopada 2009 r. (data nadania 3 listopada 2009 r., data wpływu 9 listopada 2009 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB1/415-578/09-2/AM z dnia 20 października 2009 r. (data nadania 20 października 2009 r., data doręczenia 27 października 2009 r.) oraz piśmie z dnia 15 listopada 2009 r. (data wpływu fax. 18 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania zakupionej nieruchomości jako towaru handlowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zakresie w zakresie uznania zakupionej nieruchomości jako towar handlowy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jawna prowadzi działalność gospodarczą, która zajmuje się budową i sprzedażą lokali mieszkalnych i użytkowych. Dnia 30 marca 2009 r. aktem notarialnym Spółka nabyła nieruchomość (działka rolna). Nieruchomość ta jest obciążona hipoteką. Spółka zobowiązała się spłacić zaciągnięty przez sprzedającego kredyt wraz z odsetkami do banku w miesięcznych ratach.

Jednocześnie pismem z dnia 2 listopada 2009 r. (data wpływu 9 listopada 2009 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie organu z dnia 20 października 2009 r. Nr IPPB1/415-578/09-2/AM Spółka uzupełniła wniosek poprzez wskazanie, iż prowadzi ona podatkową księgę przychodów i rozchodów metodą memoriałową.

Ponadto pismem z dnia 15 listopada 2009 r. (przesłane faxem w dniu 18 listopada 2009 r.) został uzupełniony stan faktyczny sprawy poprzez wskazanie, iż na zakupione działki zostały wydane warunki zabudowy, na których Wnioskodawca planuje na początku 2010 r. realizację inwestycji polegającej na budowie czterech budynków mieszkalnych wielorodzinnych. Następnie planuje sprzedać poszczególne lokale mieszkalne wraz z udziałem w gruncie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1.

Czy zakupiona nieruchomość to zakup towaru.

2.

Czy Spółka może zaksięgować cenę ww. nieruchomości ogólną wartością wg. sporządzonego aktu notarialnego, czy też w miesięcznych ratach, które wpłacane są do banku.

Wnioskodawca uważa, iż zakupioną nieruchomość należy potraktować jako zakup towaru oraz zaksięgować ogólną wartość tej nieruchomości wg. sporządzonego aktu notarialnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Kwalifikacja podatkowa nabytych składników majątku, w tym w postaci gruntów, do środków trwałych bądź do środków obrotowych (towarów handlowych), jest uzależniona od kilku elementów. W sytuacji gdy przedmiotem działalności jest budowa budynków, a następnie ich sprzedaż, a grunt nie został zakupiony w celu powiększenia majątku firmy to należy uznać, iż zakupiony grunt pod budowę budynków na sprzedaż stanowić będzie towar handlowy - będzie bowiem elementem sprzedawanego produktu.

W myśl § 3 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.). - towarami handlowymi są wyroby przeznaczone do sprzedaży w stanie nieprzerobionym; towarami handlowymi są również produkty uboczne uzyskiwane przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. z 2000 r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W świetle powołanych wyżej przepisów i w opisanym zdarzeniu przyszłym wydatek poniesiony na zakup gruntu będzie stanowił koszt uzyskania przychodów, natomiast moment zaliczenia przedmiotowego wydatku do kosztów uzyskania przychodów regulują przepisy art. 22 ust. 5 i art. 22 ust. 6 ww. ustawy.

W myśl art. 22 ust. 5 ww. ustawy u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

Przedstawione powyżej zasady rozliczania kosztów uzyskania przychodów mają odpowiednio zastosowanie również do podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów metodą memoriałową, co ma miejsce w przedmiotowej sprawie.

Stosownie bowiem do art. 22 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zasady określone w ust. 5-5c, z zastrzeżeniem ust. 6b, mają zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów stosownie do art. 22 ust. 6b ww. ustawy w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, iż spółka jawna zajmuje się budową i sprzedażą lokali mieszkalnych i użytkowych. W dniu 30 marca 2009 r. dokonała zakupu nieruchomości (działka rolna), która zostanie sprzedana po wybudowaniu na niej budynków mieszkalnych wraz z udziałem w gruncie.

Przepis § 17 ust. 1 rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.). stanowi, iż zakup materiałów podstawowych oraz towarów handlowych musi być wpisany do księgi, z zastrzeżeniem § 30, niezwłocznie po ich otrzymaniu, najpóźniej przed przekazaniem do magazynu, przerobu lub sprzedaży.

Jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik zakupił grunty nie osiągnął przychodu z ich zbycia, jest on zobowiązany do ujęcia wartości gruntu w spisie z natury na koniec roku.

Stosownie bowiem do art. 27 § 1 ww. rozporządzenia podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej "spisem z natury", na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności.

Natomiast zgodnie z art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.

Tym samym, wartość gruntu objęta remanentem, wyłączona zostanie z kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym, w którym nie osiągnięto przychodu z tytułu jego sprzedaży.

W świetle powyższego u podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów niesprzedane towary poprzez różnice remanentowe powiększają kwotę dochodu podlegającego opodatkowaniu za dany rok podatkowy.

Reasumując mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawne należy stwierdzić, iż wydatek na zakup gruntu stanowić będzie koszt w momencie przeniesienia własności na kupującego tekst jedn. wnioskodawcę w dniu sporządzenia aktu notarialnego. A zatem wartość gruntu określoną w akcie notarialnym należy ująć w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Jednocześnie mając na uwadze, iż wniosek spółki o udzielnie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczył stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaznacza się, iż interpretacja nie wywołuje skutków prawnych dla poszczególnych wspólników spółki. Wniosek złożyła bowiem spółka jawna.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl