IPPB1/415-567/12-2/MS - PIT w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na naprawę samochodów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 maja 2012 r. (data wpływu 28 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na naprawę samochodów - jest prawidłowe.

W dniu 28 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na naprawę samochodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenia przyszłe.

Zgodnie z art. 14 Ordynacji podatkowej Wnioskodawczyni zwraca się do Urzędu Skarbowego o wyjaśnienie zagadnienia dotyczącego sprzedaży samochodu na podstawie faktury VAT marża, jego naprawie w celu dalszej odsprzedaży. Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej w ramach auto - handlu. Wnioskodawczyni jest zarejestrowana jako czynny płatnik VAT. Przedmiotem handlu będą wyłącznie samochody używane, zakupione w Polsce lub też uszkodzone, a następnie odremontowane, przeznaczone do dalszej odsprzedaży na podstawie faktury VAT marża. Mąż Wnioskodawczyni prowadzi działalność w zakresie naprawy pojazdów mechanicznych, w związku z tym samochody uszkodzone będą naprawiane w jego firmie. Między Wnioskodawczynią a Jej mężem występuje wspólność majątkowa.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie odnośnie skutków podatkowych w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odnośnie skutków podatkowych w zakresie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni.

Ad. 1

Stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Koszt naprawy samochodu jest niewątpliwie kosztem uzyskania przychodu. Mąż Wnioskodawczyni prowadzi odrębną firmę. Ma on obowiązek wystawić fakturę VAT za wykonaną usługę, która dokumentuje u niego wartość przychodu. W firmie Wnioskodawczyni natomiast jest kosztem uzyskania przychodu. Ponieważ Wnioskodawczyni i jej mąż są płatnikami VAT - u, w myśl przepisów ustawy o podatku od towarów i usług mają prawo do jego pełnego odliczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów.

Aby określony wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła, należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano, oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Z opisu przedstawionych zdarzeń przyszłych wynika, iż Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej w ramach auto - handlu. Przedmiotem handlu będą wyłącznie samochody używane, lub też uszkodzone, a następnie odremontowane, przeznaczone do dalszej odsprzedaży. Mąż Wnioskodawczyni prowadzi działalność w zakresie naprawy pojazdów mechanicznych, w związku z tym samochody uszkodzone będą naprawiane w jego firmie. Między Wnioskodawczynią a Jej mężem występuje wspólność majątkowa

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wprowadzają ograniczenia w zakresie możliwości zawierania transakcji polegających na świadczeniu usług między małżonkami prowadzącymi odrębne pozarolnicze działalności gospodarcze. Transakcje te bowiem następują w oparciu o stosunek prawny łączący dwa odrębne podmioty gospodarcze, a nie małżonków jako osoby fizyczne. Jednakże zawieranie tego typu transakcji podporządkowane jest określonym w ww. ustawie wymogom. Małżonkowie prowadzący odrębnie działalność gospodarczą i dokonujący między sobą ww. transakcji powinni mieć na względzie treść przepisów art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczących transakcji między podmiotami powiązanymi. Stosownie bowiem do treści art. 25 ust. 5 w związku z art. 25 ust. 1 i 4 ww. ustawy, jeżeli w wyniku powiązań o charakterze rodzinnym zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Reasumując, stwierdzić należy, iż wydatki jakie Wnioskodawczyni będzie ponosiła na realizację usług, które będą wykonane przez Jej małżonka w ramach prowadzonej przez nią odrębnie pozarolniczej działalności gospodarczej (odrębny podmiot gospodarczy), będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodu prowadzonej przez Wnioskodawczynię odrębnie działalności gospodarczej. Pamiętać przy tym należy, iż ustalając warunki ww. transakcji, Wnioskodawczyni zobowiązana będzie uwzględniać treść wskazanego powyżej art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.