IPPB1/415-56/11-4/MT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2011 r. (data wpływu 17 stycznia 2011 r.) oraz piśmie (data nadania 23 marca 2011 r.), (data wpływu 25 marca 2011 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB1/415-56/11-2/MT z dnia 17 marca 2011 r. (data nadania 18 marca 2011 r., data doręczenia 22 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu potrącenia kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 17 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu potrącenia kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Firma Wnioskodawcy prowadzi pełną księgowość. Działalność gospodarcza polega na prowadzeniu fermy kur niosek i produkcji jaj konsumpcyjnych. Wnioskodawca kupuje pisklęta i ponosi koszty związane z wyżywieniem zwierząt. Kurczak w okresie ok. 16-18 tygodni życia zaczyna znosić jajka. Wartość pisklaka przy zakupie to ok. 2,18 zł. Wartość kury w szczycie nieśności to ok. 25 zł jednak po 75 tygodniach życia stado jest wybijane i wartość kury spada nawet do 1 zł. Obecnie zakupu kur Wnioskodawca nie odnosi bezpośrednio w koszty, natomiast na koniec roku Wnioskodawca dokonuje wyceny stada bazując na cenach rynkowych i w zależności w jakim tygodniu życia jest kura, to taka jest jej wartość. Przez dokonanie wyceny wnioskodawca wyksięgowuje z kosztów podatkowych poniesione nakłady na jej odchowanie. W następnym roku przy likwidacji stada wartość wyksięgowaną odnosimy w koszty podatkowe.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 17 marca 2011 r. Nr IPPB1/415-56/11-2/MT Wnioskodawca uzupełnił swój wniosek pismem z dnia 22 marca 2011 r. przedstawiając nowe pytanie przedstawiając własne stanowisko w sprawie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z ustawą podatkową zakup piskląt lub kur Wnioskodawca powinien traktować jako koszty uzyskania przychodu bezpośrednie, czy koszty uzyskania przychodu pośrednie potrącane w dacie poniesienia.

Wnioskodawca traktuje zakup kur jako koszty bezpośrednio związane z przychodem (sprzedażą jaj) ponieważ nioska jest nieodzownym elementem wytworzenia jaja. Wnioskodawca uważa, że zakup stada piskląt nie można traktować jako kosztu pośredniego i potrącać w dacie jego poniesienia ponieważ przychód ze sprzedaży jaj pojawia się po 16-20 tygodniach życia nioski.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż kosztami uzyskania przychodów są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, której celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

W myśl art. 22 ust. 4 powoływanej ustawy, koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

Stosownie do art. 22 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b. Natomiast koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą (art. 22 ust. 5c ww. ustawy). Przy czym, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów stosownie do art. 22 ust. 5d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyróżnia dwie podstawowe kategorie kosztów, a mianowicie:

* koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami,

* koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami.

Do pierwszej kategorii kosztów należy zaliczyć koszty, których poniesienie wpłynęło bezpośrednio na uzyskanie konkretnego przychodu, druga zaś kategoria obejmuje wszelkie inne koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika związane z jego funkcjonowaniem.

Podkreślić należy, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji kosztów "bezpośrednio związanych z przychodami" oraz kosztów "innych niż bezpośrednio związanych z przychodami" - brak takiej definicji legalnej wytłumaczyć należy nieokreślonością tych pojęć i brakiem stałych, niezmiennych kryteriów oceny wystąpienia bezpośredniego lub jedynie pośredniego związku takich kosztów z przychodami osoby fizycznej w konkretnym przypadku. W efekcie ten sam koszt może w danych warunkach pozostawać w bezpośrednim, zaś w innych jedynie w "pośrednim" związku z przychodem. Ocena tej kwestii musi być więc dokonywana in concreto, w każdym indywidualnym przypadku.

Podział kosztów na bezpośrednie i pośrednie wymaga więc każdorazowo dokonania indywidualnej oceny w warunkach konkretnego stanu faktycznego. Niewątpliwie do kosztów bezpośrednich należy zaliczyć te koszty, które można wprost przyporządkować do produkowanych przez podatnika wyrobów lub świadczonych usług.

Biorąc pod uwagę treść przepisu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do pierwszej grupy kosztów zaliczamy koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów. O tym co jest celowe, potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący tę działalność. Oczywiście nie każdy wydatek ponoszony w związku z prowadzoną działalnością stanowić może koszt uzyskania przychodów. Skoro ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z celem osiągnięcia przychodów, to cel ten musi być widoczny.

Natomiast do drugiej grupy należy zaliczyć koszty poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, czyli wydatki poniesione na funkcjonowanie firmy, tj. wydatki ogólnoadministracyjne. Składniki kosztów, których na podstawie dokumentów źródłowych nie można ściśle odnieść do poszczególnych produkowanych wyrobów, świadczonych usług itp. stanowią koszty pośrednie.

W ocenie tut. Organu podatkowego koszty bezpośrednio związane z przychodami są to wydatki, których poniesienie przyczynia się wprost do osiągnięcia konkretnych przychodów składających się na całość przychodów osiąganych przez podatnika w roku podatkowym. Należą do nich koszty określonego rodzaju działalności prowadzonej przez podatnika, a także koszty związane z konkretnymi transakcjami realizowanymi w ramach tej działalności. Przepisy analizowanej ustawy nie zawierają kryteriów jakimi należy kierować się przy zaliczaniu konkretnych wydatków do ww. kategorii kosztów. Klasyfikowanie kosztów do wyżej wymienionych rodzajów kosztów uzyskania przychodu powinno odbywać się jednakże za każdym razem z uwzględnieniem indywidualnych cech działalności podatnika, w ramach której wydatki te są ponoszone.

Na koszty bezpośrednio związane z przychodem składają się zatem wszystkie koszty, które w sposób bezpośredni wpłynęły na przychód. W różnych jednostkach koszty te będą inne, w zależności od specyfiki działalności danej firmy. Przykładowo w jednostkach handlowych będzie to m.in. wartość sprzedanych towarów, odnoszona z chwilą sprzedaży na koszt sprzedanych towarów.

Zatem kosztem bezpośrednim będzie składnik wydatków poniesionych w fazie świadczenia usług, które można ściśle odnieść na podstawie dokumentów źródłowych lub wiarygodnych obliczeń do poszczególnych produkowanych wyrobów, czy świadczonych usług itp.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na prowadzeniu fermy kur niosek i produkcji jaj konsumpcyjnych. Wszystkie zdarzenia gospodarcze ewidencjonowane są w księdze rachunkowej. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zakupuje pisklęta i ponosi koszty związane z ich wyżywieniem. Po 75 tygodniach życia stado jest wybijane. Nioski są nieodzownym elementem do wytworzenia jaj.

Podkreślić jednocześnie należy, iż Wnioskodawca uznając dany wydatek za koszt uzyskania przychodów odnosi ewidentne korzyści albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Powinien więc wykazać, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodów. Stanowi to niezbędną przesłankę odliczenia ich od osiągniętego przychodu. Jednak równie ważne dla poprawności dokonania tego odliczenia jest ustalenie, w którym okresie rozliczeniowym możliwe jest dokonanie potrącenia kosztów podatkowych. W przypadku kosztów bezpośrednich, aby było możliwe odliczenie tych kosztów, w pierwszej kolejności musi wystąpić przychód, dla uzyskania którego koszty zostały poniesione. Zatem praktyczne przełożenie przepisu art. 22 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest takie, że tylko w roku podatkowym, w którym Wnioskodawca uzyskała przychód jest możliwe odliczenie od tego przychodu kosztów jego uzyskania.

Reasumując powyższe stwierdzić należy, iż poniesiony przez Wnioskodawcę wydatek stanowi koszt bezpośredni, który będzie mógł być zaliczony zgodnie z art. 22 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do kosztów uzyskania przychodów w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.