IPPB1/415-546/14-2/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2014 r. (data wpływu 30 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych:

* zbycia nieruchomości rekreacyjnej w części dotyczącej udziału nabytego w drodze spadku - jest nieprawidłowe,

* w pozostałym zakresie - jest prawidłowe.

W dniu 30 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości rekreacyjnej oraz wypłaty świadczenia na rzecz banku z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia.

W wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Mąż Wnioskodawczyni, z którym posiadała wspólność majątkową, zmarł 30 grudnia 2012 r. Spadek po mężu Wnioskodawczyni objęła 19 kwietnia 2013 r. W ramach dziedziczenia ustawowego Wnioskodawczyni uzyskała 50% masy spadkowej, zaś jej dwie wnuczki odziedziczyły drugą połowę masy spadkowej, każda po 25% tej masy.

W skład masy spadkowej weszły m.in.:

* nieruchomość rekreacyjna - nabyta przez małżonków do majątku wspólnego na podstawie umowy sprzedaży z dnia 5 grudnia 2008 r.; nieruchomość rekreacyjna sprzedana została przez spadkobierców dnia 8 lutego 2014 r.,

* mieszkanie - nabyte przez małżonków dnia 15 grudnia 2009 r. do majątku wspólnego; w celu korzystania z mieszkania małżonkowie nabyli dwa miejsca garażowe aktem notarialnym 19 kwietnia 2010 r.

Mieszkanie wraz z miejscami garażowymi zostało nabyte za środki pochodzące z kredytu mieszkaniowego uzyskanego na podstawie umowy kredytowej podpisanej dnia 28 marca 2008 r., na podstawie której małżonkowie uzyskali kwotę GHF 476.928,45 (co odpowiadało wówczas kwocie 1.057.875 zł). Kredyt mieszkaniowy był ubezpieczony i ubezpieczyciel 19 marca 2013 r. dokonał częściowej spłaty kredytu na kwotę 746.400 zł.

Kredytobiorcy przystąpili do Umowy Grupowego Ubezpieczenia na Życie Klientów Banku. Ubezpieczenie zostało zawarte między R. S.A. a B. S.A., w którym to banku Wnioskodawczyni wraz z mężem zaciągnęła kredyt. B. występował jako Ubezpieczający, zaś Ubezpieczonym byli kredytobiorcy.

Zgodnie z art. 3 pkt 3 Ogólnych Warunków Ubezpieczenia (OWU) w przypadku salda zadłużenia przekraczającego kwotę 800 tysięcy złotych odpowiedzialność Ubezpieczyciela powyżej tej kwoty jest ograniczona m.in. do śmierci Ubezpieczonego w wyniku nieszczęśliwego wypadku. Zgodnie z art. 6 pkt 3 OWU, w razie udzielenia Kredytu kilku kredytobiorcom suma ubezpieczenia ulega podziałowi z uwzględnieniem proporcji wynikającej z poziomu udokumentowanych rocznych dochodów współkredytobiorców za rok kalendarzowy poprzedzający rok, w którym zaszło zdarzenie ubezpieczeniowe. Punkt 4 tego artykułu OWU stanowi, że proporcjonalna wypłata świadczenia za jednego ze współkredytobiorców, nie powoduje wygaśnięcia ochrony dla pozostałych współkredytobiorców, pod warunkiem dalszego opłacania składki za pozostałą część sumy ubezpieczenia. Zgodnie z wyliczeniami Ubezpieczyciela udział męża Wnioskodawczyni w dochodach wynosił 93,30%. Biorąc pod uwagę powyższe zapisy wysokość wypłaconego przez Ubezpieczyciela świadczenia wyniosła 746.400,00 zł.

Zgodnie z art. 8 OWU, za zgodą Ubezpieczonego (w tym wypadku: męża Wnioskodawczyni) wyrażoną w deklaracji przystąpienia do ubezpieczenia, uprawnionym do świadczenia, z tytułu umowy ubezpieczenia, w związku z zajściem zdarzenia ubezpieczeniowego, był Bank. Ubezpieczyciel kwotę świadczenia wpłacił bezpośrednio Bankowi.

Mieszkanie zostało następnie sprzedane przez spadkobierców dnia 26 lutego 2014 r. za cenę 900.000,00 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy sprzedaż nieruchomości rekreacyjnej stanowi dla Wnioskodawczyni przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

2. Czy wypłata świadczenia na rzecz banku z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia stanowi dla Wnioskodawczyni przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, uzyskany przychód ze sprzedaży nieruchomości rekreacyjnej nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, bowiem od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości rekreacyjnej, minęło więcej niż 5 lat.

Z uwagi na fakt, że w okresie trwania małżeństwa pozostawała ona z mężem w ustroju wspólności majątkowej, nie można przyjąć, że w dniu śmierci męża nabyła ponownie prawo do odziedziczonej części przedmiotowej nieruchomości. Wspólność majątkowa małżeńska jest bowiem niepodzielna i nie można uznać, że podczas spadkobrania wystąpiło nowe nabycie części nieruchomości. Wspólność małżeńska jest szczególnym rodzajem współwłasności - tzw. współwłasnością łączną. Jest to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Wspólność ta jest wspólnością masy majątkowej i obejmuje cały zbiór praw majątkowych, takich jak własność i inne prawa rzeczowe, czy wierzytelności. Współwłasność łączna, w tym wypadku wspólność majątkowa, różni się od ułamkowej tym, że nie można w niej określić ilości udziałów każdego współwłaściciela. Obu współwłaścicielom przysługuje pełne prawo do całej masy majątkowej w niej zawartej i dlatego żaden ze współwłaścicieli nie może korzystać z praw własności przez cały czas trwania współwłasności łącznej (E. Gniewek, Komentarz do art. 196 Kodeksu Cywilnego; LEX; cytat za wyrokiem WSA w Warszawie z dnia 11 marca 2014 r., sygn. III SA/Wa 2507/13).

Biorąc pod uwagę powyższe, skoro wspólność małżeńska jest bezudziałowa, każdy z małżonków dnia 5 grudnia 2008 r. nabył 100% udziału w przedmiotowej nieruchomości rekreacyjnej. Od tej daty należy więc liczyć pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.). Skoro, uwzględniając przepisy o wspólności małżeńskiej majątkowej, już w 2008 r. Wnioskodawczyni nabyła całość nieruchomości rekreacyjnej, nie ma podstaw do stwierdzenia, że w 2014 r. doszło do ponownego nabycia przez nią jakiejś części jakiejś części tej nieruchomości.

Podkreślić należy stanowisko NSA prezentowane w wyroku z dnia 8 grudnia 2011 r. sygn. II FSK 1101/10, z którego wynika, że rozstrzyganie wątpliwości w zakresie momentu nabycia nieruchomości i udziału w nieruchomości przypadającego pozostającemu we wspólności małżeńskiej podatnikowi przy wykładni na korzyść fiskusa (in dubio pro fisco) ma charakter niedozwolonej wykładni rozszerzającej, która prowadzi w sposób nieuprawniony do zmiany zakresu stosowania art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. poprzez objęcie jego skutkami takich stanów faktycznych, których opodatkowanie nie jest wyraźnie i jednoznacznie wskazane w ustawie. Oznacza to przekroczenie, za pomocą wykładni praktycznej, i to dokonywanej przez organ podatkowy, a więc de facto stronę sporu podatkowego, granicy, która - jak wskazuje SN w wyroku z 22 października 1992 r. - "w utrwalonej tradycji prawa europejskiego być przekraczana tylko i wyłącznie przez ustawodawcę (...) Zasada niedopuszczalności rozszerzenia zakresu opodatkowania w drodze wykładni jest uznawana także w Polsce".

Takie rozumienie przepisów potwierdza orzecznictwo sądowe (por. np. przywołany w treści wyrok NSA z 8 grudnia 2011 r. II FSK 1101/10, czy wyrok WSA w Warszawie z dnia 11 marca 2014 r. III SA/Wa 2007/13).

Reasumując, zgodnie z przepisem art. 10 ust. 8 u.p.d.o.f., skoro odpłatne zbycie nieruchomości rekreacyjnej nie nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca reku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie podlega ono opodatkowaniu.

Odnośnie pytania drugiego, zdaniem Wnioskodawczyni wypłata przedmiotowego świadczenia nie stanowi opodatkowanego podatkiem dochodowym przychodu. Wypłata gwarantowanego umową ubezpieczenia świadczenia nie stanowi przychodu zmarłego męża, gdyż spłata zobowiązania wobec banku nastąpiła po jego śmierci w związku z zajściem zdarzenia określonego w umowie. Jednocześnie należy zauważyć, że skoro z chwilą spłaty przez ubezpieczyciela części kredytu dochodzi do wygaśnięcia zobowiązania nie można w takich przypadkach uznać, że po stronie spadkobierczyni powstaje przychód, bowiem spadkobierczyni zmarłego męża nie uzyskała żadnego świadczenia w związku z wywiązaniem się ubezpieczyciela z zawartej umowy ubezpieczenia. Tym samym spłata zobowiązania z tytułu umowy kredytu nie stanowi przysporzenia majątkowego ani dla zmarłego męża ani dla spadkobierców, a tym samym nie wywołuje skutków w podatku dochodowym od osób fizycznych. Takie rozumienie przepisów potwierdza np. interpretacja indywidualna z dnia 10 listopada 2010 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPBII/1/415-671/10/HK. Potwierdzeniem tego stanowiska jest również fakt, że Wnioskodawczyni nie otrzymała informacji o przychodach (PIT-8C) ani żadnego innego dokumentu w tym zakresie.

Jednak nawet gdyby uznać, że przedmiotowe odszkodowanie lub jakaś jego część stanowi przychód, to zastosować: należy przepis art. 21 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.f., zgodnie z którym wolne od podatku są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z wyjątkiem

Żadne z wyłączeń przewidzianych w powołanym wyżej przepisie nie znajdzie zastosowania w przedmiotowej sprawie. Wnioskodawczyni wraz z mężem nabywali nieruchomość do wspólnego majątku prywatnego, nie związanego z działalnością gospodarczą, a ubezpieczenie nie było związane z funduszami kapitałowymi.

Tym samym w przedmiotowym stanie faktycznym omawiane świadczenie z tytułu ubezpieczenia nie stanowi przychodu Wnioskodawczyni, a nawet jeśli uznać je za przychód, to jest wolne od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.f.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości natomiast w pozostałym zakresie - jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, m.in.:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W myśl powyższego, rozstrzygającym faktem odnośnie ewentualnego opodatkowania odpłatnego zbycia przedmiotowej nieruchomości będzie moment i forma prawna nabycia.

Użyte w cytowanym wyżej przepisie wyrażenie "odpłatne zbycie" oznacza, że aby powstał obowiązek podatkowy z tego tytułu, musi nastąpić przeniesienie własności nieruchomości lub innych ww. praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową.

Ze stanu faktycznego wynika, że mąż Wnioskodawczyni, z którym posiadała wspólność majątkową, zmarł 30 grudnia 2012 r.

W ramach dziedziczenia ustawowego Wnioskodawczyni uzyskała 50% masy spadkowej, zaś jej dwie wnuczki odziedziczyły drugą połowę masy spadkowej, każda po 25% tej masy.

W skład masy spadkowej weszły m.in.:

* nieruchomość rekreacyjna - nabyta przez małżonków do majątku wspólnego na podstawie umowy sprzedaży z dnia 5 grudnia 2008 r.; nieruchomość rekreacyjna sprzedana została przez spadkobierców dnia 8 lutego 2014 r.,

* mieszkanie - nabyte przez małżonków dnia 15 grudnia 2009 r. do majątku wspólnego; w celu korzystania z mieszkania małżonkowie nabyli dwa miejsca garażowe aktem notarialnym 19 kwietnia 2010 r.

W ocenie organu podatkowego dla prawidłowego ustalenia sposobu opodatkowania przychodu, jaki Wnioskodawczyni osiągnęła ze zbycia udziałów w nieruchomości rekreacyjnej, w pierwszej kolejności należy ustalić moment i sposób nabycia poszczególnych udziałów ww. nieruchomości.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1994 r. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). Ustrój wspólności ustawowej, obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa.

Zgodnie z treścią art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Stosownie do treści art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Ponieważ nieruchomość rekreacyjną Wnioskodawczyni nabyła wraz ze współmałżonkiem w 2008 r., zatem należy stwierdzić, że sprzedaż udziału Wnioskodawczyni nabytego do majątku wspólnego nastąpi po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, w związku z czym osiągnięty przychód ze sprzedaży tego udziału nie stanowi źródła przychodu czyli nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia "spadek", dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121). W myśl art. 922 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego przez spadkobranie należy rozumieć przejście praw i obowiązków majątkowych zmarłego z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Na spadek składa się ogół praw i obowiązków należących do zmarłego w chwili jego śmierci, które ze swej istoty mogą przejść na jego następców prawnych. Nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami.

W odniesieniu natomiast do udziału nabytego po śmierci małżonka należy wskazać, że stosownie do art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast w myśl art. 925 Kodeksu spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że dniem nabycia przez Wnioskodawczynię spadku - udziałów w nieruchomościach stanowiących przedmiot zawartych przez spadkodawcę umów przedwstępnych sprzedaży, jest data śmierci spadkodawcy.

Zgodnie z powyższymi normami prawa cywilnego oraz przedstawionym we wniosku stanem faktycznym Wnioskodawczyni jako jedna ze spadkobierców męża w dacie jego śmierci nabyła udziały w prawie własności nieruchomości. Tak, więc w przedmiotowej sprawie miało miejsce nabycie udziału w nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem sprzedaż przez Wnioskodawczynię udziałów w nieruchomościach nabytych w drodze spadku po zmarłym mężu przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy podlegającego opodatkowaniu na zasadach obowiązujących w dacie nabycia spadku.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) z dniem 1 stycznia 2009 r. zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oznacza to zarazem, iż nowe zasady opodatkowania mają zastosowanie do dochodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości i praw nabytych po 1 stycznia 2009 r.

Stosownie do art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. W myśl natomiast jego ust. 2 podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, co wynika z treści art. 19 ust. 1 ustawy, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej, którą zgodnie z ust. 3 tegoż artykułu określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Stosownie do art. 30e ust. 4 ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Natomiast, zgodnie z art. 30e ust. 7 tejże ustawy, w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 cytowanej ustawy.

Odnosząc się natomiast do pytania dotyczącego do skutków podatkowych wypłaty świadczenia na rzecz banku z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia wskazać należy, że w myśl art. 9 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

W przedstawionym stanie faktycznym mieszkanie wraz z miejscami garażowymi zostało nabyte za środki pochodzące z kredytu mieszkaniowego uzyskanego na podstawie umowy kredytowej podpisanej dnia 28 marca 2008 r., na podstawie której małżonkowie uzyskali kwotę GHF 476.928,45 (co odpowiadało wówczas kwocie 1.057.875 zł).

Kredyt mieszkaniowy był ubezpieczony i ubezpieczyciel 19 marca 2013 r. dokonał częściowej spłaty kredytu na kwotę 746.400 zł. Zgodnie z art. 8 OWU, za zgodą Ubezpieczonego (w tym wypadku: męża Wnioskodawczyni) wyrażoną w deklaracji przystąpienia do ubezpieczenia, uprawnionym do świadczenia, z tytułu umowy ubezpieczenia, w związku z zajściem zdarzenia ubezpieczeniowego, był Bank, któremu Ubezpieczyciel wpłacił bezpośrednio kwotę świadczenia.

W przedmiotowej sprawie wypłata gwarantowanego umową ubezpieczenia świadczenia nie stanowi przychodu zmarłego męża, gdyż spłata zobowiązania wobec banku nastąpiła po śmierci męża; w związku z zajściem zdarzenia określonego w umowie. Jednocześnie należy zauważyć, że skoro z chwilą spłaty przez ubezpieczyciela pozostałej części kredytu (tekst jedn.: kapitału kredytu pozostającego do spłaty oraz odsetek i innych obciążających ubezpieczonego opłat i prowizji) dochodzi do wygaśnięcia zobowiązania nie można w takich przypadkach uznać, że po stronie spadkobierczyni powstaje przychód, bowiem spadkobierczyni zmarłego męża nie uzyskała żadnego świadczenia w związku z wywiązaniem się ubezpieczyciela z zawartej umowy ubezpieczenia. Tym samym, w tak przedstawionym stanie faktycznym, spłata zobowiązania z tytułu umowy kredytu nie stanowi przysporzenia majątkowego ani dla zmarłego męża ani dla będącej spadkobierczynią Wnioskodawczyni, a tym samym nie wywołuje skutków w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wypłata świadczenia na rzecz banku z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia nie stanowi dla Wnioskodawczyni przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym, zatem bezprzedmiotowe jest rozpatrywanie zwolnienia wynikającego z treści art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując wskazać należy, że sprzedaż nieruchomości rekreacyjnej, w części dotyczącej udziału nabytego w 2008 r. do majątku wspólnego małżonków nie stanowi źródła przychodów podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, natomiast w części który Wnioskodawczyni nabyła w 2012 r. w drodze spadku stanowi przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Spłata zobowiązania z tytułu umowy kredytu nie stanowi przysporzenia majątkowego dla Wnioskodawczyni, a tym samym nie wywołuje skutków w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.