IPPB1/415-543/13-8/AM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 8 maja 2013 r. (data wpływu 14 maja 2013 r.) uzupełnionym pismami: z dnia 5 sierpnia 2013 r. (data wpływu 7 sierpnia 2013 r.) na wezwanie z dnia 24 lipca 2013 r. Nr IPPB1/415-543/13-2/AM (data nadania 25 lipca 2013 r., data doręczenia 29 lipca 2013 r.) oraz pismem z dnia 12 sierpnia 2013 r. (data wpływu 16 sierpnia 2013 r.) złożonym na wezwanie Nr IPPB1/415-543/13-5/AM z dnia 9 sierpnia 2013 r. (data nadania 9 sierpnia 2013 r., data doręczenia 12.08. 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawidłowości dokumentowania poniesionych wydatków na usługi serwisowe - jest prawidłowe.

W dniu 14 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawidłowości dokumentowania poniesionych wydatków na usługi serwisowe.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, jako przedsiębiorca prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów planuje rozpocząć współpracę ze swoim klientem w ramach zlecenia, które polegałoby na wykonaniu badań marketingowych o nazwie" Tajemniczy klient".

Badania te polegałyby na sprawdzaniu, jakości obsługi we wskazanych przez klienta autoryzowanych punktach serwisowych pojazdów mechanicznych o wykonania pojedynczego badania niezbędne byłyby specjalnie przeszkolony pracownik audytor oraz pojazd mechaniczny ze spreparowaną usterką bądź potrzebą serwisową.

Przebieg takiego badania miałby być następujący: pracownik, nazwany dalej audytorem przy zachowaniu wszelkich pozorów zwykłego klienta udaje się pojazdem ze spreparowaną usterką do badanego punktu i informuje o chęci naprawy pojazdu. Podczas usługi serwisowej audytor zobowiązany jest dokładnie zapamiętywać i w miarę możliwości notować na ankiecie wszelkie uwagi dotyczące obsługi jak i jakości wykonania prac przez badany punkt. Dla potrzeb takich badań Wnioskodawca planuje pozyskiwać pojazdy różnych podmiotów (osób fizycznych lub firm). Kosztami takiego zlecenia są, więc dla firmy Wnioskodawcy między innymi koszty usługi serwisowej wykonywanej w badanych punktach na danych pojazdach, za które płaci w trakcie badania. Dokumentem stwierdzającym poniesienie takiego kosztu będzie faktura VAT wystawiona przez serwis na dane Wnioskodawcy, jako nabywcy usługi i zarazem płatnika, lecz z numerem pojazdu, który został użyty do badań. Taki dokument księgowy odzwierciedla, więc rzeczywisty przebieg operacji gospodarczej.

Jednocześnie pismem z dnia 5 sierpnia 2013 r. (data wpływu 7 sierpnia 2013 r.) Wnioskodawca w odpowiedzi na wezwanie organu z dnia 24 lipca 2013 r. Nr IPPB1/415-543/13-2/AM doprecyzował przedstawione zdarzenie przyszłe a mianowicie wskazał, iż:

* Związek poniesionego wydatku (kosztu) z osiąganymi przez niego przychodami z działalności gospodarczej w opisanym zdarzeniu przyszłym jest bezpośredni. Poniesienie tych kosztów jest niezbędne i jest warunkiem koniecznym wykonania tego badania marketingowego - zlecenia dla klienta, czyli jest niezbędne do wygenerowania przychodu z jego działalności gospodarczej. Opisane we wniosku wydatki (koszty) będą ponoszone celem przeprowadzenia zleconego Wnioskodawcy badania i pozostają w bezpośrednim związku z osiąganym przychodem. Co więcej brak poniesienia tych kosztów uniemożliwi wykonanie zlecenia badania marketingowego i uniemożliwi generowanie przychodów z jego działalności gospodarczej.

* Za przeprowadzoną usługę badania marketingowego zawsze będzie wystawiana faktura generująca przychód.

Ponadto pismem z dnia 12 sierpnia 2013 r. (data wpływu 16 sierpnia 2013 r.) Wnioskodawca w odpowiedzi na wezwanie organu z dnia 9 sierpnia 2013 r. Nr IPPB1/415-543/13-5/AM doprecyzował przedstawione we wniosku ORD-IN zdarzenie przyszłe a mianowicie wskazał, iż:

* Z faktury za usługę będzie wynikało, iż zawiera ona również poniesione koszty usług serwisowych.

Wnioskodawca dodatkowo wyjaśnił, że konieczność poniesienia kosztów serwisowych przez wnioskodawcę, jako wykonawcę wynikać będzie również z umowy z klientem zlecającym usługę badania marketingowego

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki poniesione na usługi serwisowe udokumentowane fakturą VAT wystawione na dane Wnioskodawcy jako płatnika i nabywcy lecz z numerem rejestracyjnym pojazdu pozyskanego do badań mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane w punkcie 68 koszty pozostają związku przyczynowym z przychodem i są ponoszone w celu jego osiągnięcia, nie znajdują się na liście kosztów nieuzasadnionych za koszty uzyskania przychodów oraz są właściwie udokumentowane przez fakturę VAT wystawioną przez serwis na firmę Wnioskodawcy uwzględniając numer rejestracyjny pojazdu pozyskanego do badania zgodnie z definicją kosztu z art. 22 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ma prawo je zaliczyć w poczet kosztów uzyskania przychodów, aby tym samym zmniejszyć podstawę opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak, więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 23 ust. 1. ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to, więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku, Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów tak, aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Kosztem uzyskania przychodów będzie, zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą

* poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy

* nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu łub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim, więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, iż jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż poniesienie kosztu związanego z usługą serwisową jest niezbędne do wygenerowania przychodu z działalności gospodarczej. Opisane we wniosku wydatki (koszty) będą ponoszone celem przeprowadzenia zleconego Wnioskodawcy badania i pozostają w bezpośrednim związku z osiąganym przychodem. Brak poniesienia tych kosztów uniemożliwi wykonanie zlecenia badania marketingowego i uniemożliwi generowanie przychodów z jego działalności gospodarczej. Za przeprowadzoną usługę badania marketingowego zawsze będzie wystawiana faktura generująca przychód. Faktura ta będzie zawierała poniesione koszty usług serwisowych.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż wydatki poniesione na usługi serwisowe mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

A zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Przy czym należy jeszcze raz podkreślić, iż ocena prawidłowości dokumentowania poniesionych przez Wnioskodawcę wydatków nie należy do kompetencji tut. Organu podatkowego. Zasadność zaliczania wskazanych we wniosku wydatków do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na podstawie posiadanych przez Wnioskodawcę dokumentów (dowodów poniesienia wydatku) może zostać zweryfikowania jedynie w toku ewentualnego postępowania dowodowego przeprowadzonego przez uprawniony organ podatkowy. Zauważyć, bowiem należy, iż rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest przeprowadzanie postępowania dowodowego. To na podatniku ciąży, bowiem obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania dowodowego, okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawe.

Ponadto organ podatkowy nadmienia, że jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnić się od stanu faktycznego, występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.