IPPB1/415-532/08-2/EC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 marca 2008 r. (data wpływu 19 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntów - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w latach 1991 - 1993 na gruncie spółdzielni mieszkaniowej "x" w C, będącej wówczas użytkownikiem wieczystym tego gruntu, pobudował za własne pieniądze w kwocie 23.856,36 zł, za wiedzą i zgodą ww. spółdzielni pawilon usługowo - handlowy, o powierzchni użytkowej 55,75 m². Wszystkie koszta związane z realizacją tej inwestycji poniósł wnioskodawca jako inwestor.

Jako członek spółdzielni 31 grudnia 1991 r. otrzymał przydział do własnościowego lokalu użytkowego. Od marca 1992 r. do 1 sierpnia 2007 r. w wyżej wymienionym lokalu prowadził wraz z żoną działalność gospodarczą.

W roku 2003 aktem notarialnym Nr spółdzielnia przeniosła nieodpłatnie prawo wieczystego użytkowania gruntu oraz prawo własności do pawilonu handlowego na wnioskodawcę i jego żonę. Od tego momentu stali się użytkownikami wieczystymi gruntu wobec właściciela, gminy C, pomijając w ten sposób pośrednika jakim była do tej pory spółdzielnia oraz nadal byli właścicielami obiektu budowlanego.

W roku 2007 aktem notarialnym Nr sprzedali za kwotę 160.000,00 zł prawo użytkowania wieczystego gruntu wraz z prawem własności do pawilonu usługowo - handlowego stanowiącego odrębny od gruntu przedmiot własności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w tej sytuacji istnieje obowiązek uiszczenia zryczałtowanego podatku od całości przychodu ze sprzedaży, czy może tylko ze sprzedaży prawa do użytkowania wieczystego gruntu.

Zdaniem wnioskodawcy, według jego oceny (popartej oceną biegłego doradcy podatkowego oraz telefoniczną (infolinia) z Krajowej Informacji Podatkowej) obowiązek podatkowy w wyżej wymienionej sprawie występuje jedynie od przychodu ze sprzedaży użytkowania wieczystego gruntu. Wnioskodawca usłyszał od swoich rozmówców, że w tym konkretnym przypadku mają zastosowanie przepisy Kodeksu cywilnego oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

Stosownie do art. 46 - 48 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn. Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) budynek trwale związany z gruntem, jako jego część składowa, nie może być przedmiotem odrębnej własności. Jednak zgodnie z art. 235 Kodeksu cywilnego odmienna sytuacja występuje w przypadku użytkowania wieczystego gruntu, ponieważ budynek wzniesiony na gruncie stanowiącym własność Skarbu Państwa lub gminy stanowi własność wieczystego użytkownika, jest zatem przedmiotem odrębnej od gruntu własności. Przy czym prawo użytkowania wieczystego i m.in. prawo własności budynków są prawami związanymi, co oznacza, że mogą być one przenoszone tylko łącznie. W związku z powyższym, prawo własności budynku wybudowanego na gruncie oddanym w użytkowanie wieczyste jest ściśle związane z tym prawem, jednakże oba te prawa stanowią oddzielny przedmiot władania. Dlatego bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy liczyć odrębnie dla nabycia własności gruntu oraz dla wybudowanego na tym gruncie budynku.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w latach 1991 - 1993 na gruncie spółdzielni mieszkaniowej, będącej użytkownikiem wieczystym tego gruntu, pobudował pawilon handlowo - usługowy. Od marca 1992 r. do 1 sierpnia 2007 r. w wyżej wymienionym lokalu prowadził działalność gospodarczą. W roku 2003 aktem notarialnym spółdzielnia przeniosła nieodpłatnie prawo użytkowania wieczystego do nieruchomości i prawa własności do użytkowego obiektu budowlanego. na wnioskodawcę i jego żonę.

Z przedstawionego opisu jednoznacznie wynika, że nieruchomość była wykorzystywana przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej.

W świetle powyższego, należy przyjąć, że przy sprzedaży nieruchomości należy tak samo potraktować opodatkowanie prawa wieczystego użytkowania gruntów jak i wybudowanego na tym gruncie budynku.

Sprzedaż nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej podlega innym zasadom opodatkowania niż dokonywana przez osoby nie prowadzące działalności gospodarczej.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W świetle art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy stanowi, iż przychodem z działalności gospodarczej są również:

* przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

* ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 14 ust. 2c ww. ustawy do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane, w tym z powodu jej likwidacji. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Powołane przepisy ustawy podatkowej nie regulują wprost zasad opodatkowania przychodu ze sprzedaży składników majątku nie spełniających kryteriów wymienionych w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy. Dokonując wykładni przepisów ustawy w tym zakresie należy stwierdzić, iż zasadą jest, że przychód z działalności gospodarczej stanowi każda kwota należna podatnikowi prowadzącemu działalność gospodarczą. Przepis art. 14 ww. ustawy nie wymienia szczegółowo wszystkich przychodów z tego źródła, zaś w art. 14 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy wymienione zostały tylko niektóre rodzaje przychodów zaliczanych do przychodów z działalności gospodarczej. Z tego względu, sprzedaż każdego innego składnika, wykorzystywanego w działalności, stanowi przychód z tytułu działalności gospodarczej na podstawie ogólnej zasady wyrażonej w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych).

Zgodnie z art. 24 ust. 2 pkt 1) ww. ustawy (...) dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b), a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości.

Mając na uwadze powyższe w przedmiotowej sprawie wnioskodawca dokonał odpłatnego zbycia nieruchomości, wykorzystywanej na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, przed upływem terminu o którym mowa w art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem przychód uzyskany ze sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z pawilonem handlowo - usługowym jest przychodem z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach stosowanych do rozliczania prowadzonej w chwili zbycia działalności gospodarczej, a w sytuacji, gdy w dacie zbycia nieruchomości nie jest prowadzona działalność gospodarcza na zasadach ostatnio stosowanych.

Końcowo należy dodać, iż dokumenty dołączone przez Wnioskodawcę do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.