IPPB1/415-519/14-5/EC - Brak możliwości opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych otrzymanych środków pieniężnych tytułem zwrotu poniesionych nakładów na rozbudowę i remont budynku mieszkalnego stanowiącego własność konkubenta.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z poz. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2014 r. (data wpływu 10 kwietnia 2014 r.) oraz w piśmie z dnia 13 czerwca 2014 r. (data wpływu 20 czerwca 2014 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB1/415-519/14-2/EC, IPPB2/436-185/14-2/AF z dnia 5 czerwca 2014 r. (data nadania 5 czerwca 2014 r., data doręczenia 10 czerwca 2014 r.) oraz w piśmie z dnia 2 lipca 2014 r. (data wpływu 7 lipca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanej kwoty dotyczącej zwrotu poniesionych nakładów na rozbudowę i remont domu - jest prawidłowe.

W dniu 10 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanej kwoty dotyczącej zwrotu poniesionych nakładów na rozbudowę i remont domu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od roku 1996 Wnioskodawczyni była w związku nieformalnym z Panem S.T. W roku 1998 "kupili" (on sfinalizował transakcję) tzw. siedlisko z domem do generalnego remontu (nie było wody, prądu, gazu, podłogi, okien, itd). Jednym słowem same mury i działka.

W latach 1998-2002 dom został wyremontowany. W czym Wnioskodawczyni brała duży udział finansowy. Z oszczędności Wnioskodawczyni były wstawione okna, podciągniętą woda jak również zrobione ogrzewanie gazowe, kupiony piec, kaloryfery itd. Ogrodzony został teren działki (4.100 m²).

Dom wówczas był "ICH".

W roku 2002 przyszła na świat pierwsza córka a rok później druga. W latach 2007-2011 została podniesiona górna kondygnacja domu, w której kosztach również partycypowała Wnioskodawczyni. Kupiła drzwi do pokoi, zapłaciła za położenie podłogi, przygotowanie i pomalowanie ścian (płyty gipsowe). Kupowała papę, gwoździe itd.

W roku 2012 w lipcu Wnioskodawczyni przeprowadziła odnowienie części parteru domu. Zostały wyrównane i odnowione ściany tzw. szpachla gipsowa (około 65 m² powierzchni mieszkalnej - kuchnia, korytarz, pokój).

Niestety we wrześniu okazało się, że Pan S.T. odkochał się w rodzinie z dwójką dzieci i w tym też momencie dom okazał się jego własnością i tylko jego. Wnioskodawczyni z dziećmi została bez dachu nad głową.

Wnioskodawczyni zażądała zwrotu nakładów poniesionych na dom i zwrotu kosztów.

Niestety w latach trwającego konkubinatu Wnioskodawczyni oczywiście nie przypuszczała, że może kiedyś coś takiego się zdarzyć i na poniesione nakłady nie ma potwierdzenia notarialnego ani żadnych innych dowodów, gdyż np. okna, drzwi czy piec, aby mieć gwarancję to faktura musiała być wystawiona na miejsce, w którym zostały zainstalowane. Raz jeden była przesłana kwota 8.000,00 zł na rachunek Pana S.T. w 2008 r.

Pan S.T. w marcu br. sprzedał dom i oddał Wnioskodawczyni 90 tysięcy zł. (tak wyszło z wyliczeń, które Wnioskodawczyni pamiętała/li). Uczynił to aktem notarialnym mimo, że Wnioskodawczyni ponosiła koszty nie wpisując w akt notarialny - a szkoda.

Poniżej przekopiowana część aktu notarialnego:

§ 1

2. Strony zgodnie oświadczają, że Pani Żaneta Jolanta K. ze swoich własnych środków dokonała nakładów na Nieruchomość (na remont i rozbudowę domu w latach 1998-2012) o wartości 90.000,00 zł (słownie: dziewięćdziesiąt tysięcy złotych zero groszy).

§ 2

Strony zgodnie oświadczają, że dokonując rozliczenia nakładów Żanety Jolanty K. na majątek S.T., S.T. wypłaci Żanecie Jolancie K. kwotę 90.000,00 zł (słownie: dziewięćdziesiąt tysięcy złotych zero groszy), która niniejszym potwierdza odbiór całej sumy.

Wnioskodawczyni nadmieniła, że pracuje zawodowo od 1993 r. i wówczas miała spore oszczędności, gdyż jako młoda dziewczyna mieszkała z mamą i nie ponosiła kosztów utrzymania.

W międzyczasie z pracy Wnioskodawczyni wzięła dwie pożyczki, które były potrącane z miesięcznego wynagrodzenia łącznie z oprocentowaniem. Wnioskodawczyni zlikwidowała również swoją książeczkę mieszkaniową, która była zawinkluowana, sprzedała samochód.

Wnioskodawczyni pismem z dnia 13 czerwca 2014 r. (data wpływu 20 czerwca 2014 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie, wskazała, że pytanie dotyczy tylko przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku z dnia 2 lipca 2014 r. (data wpływu 7 lipca 2014 r.) Wnioskodawczyni wskazała, że w latach 1998-2012 żyjąc w konkubinacie z Panem S.T. nie była właścicielem nieruchomości, na którą ponosiła wówczas koszty remontowo-budowlane. Notarialnym właścicielem był jej ówczesny partner. Dlatego też po ustaniu konkubinatu Wnioskodawczyni domagała się zwrotu poniesionych kosztów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy kwota otrzymana tytułem zwrotu poniesionych nakładów na rozbudowę i remont domu w latach 1998-2012 podlega ponownemu opodatkowaniu.

Otrzymana kwota nie jest darowizną, a tym bardziej prezentem otrzymanym od Pana S.T.

Zdaniem Wnioskodawczyni, pieniądze, które zostały jej oddane nie powinny być ponownie opodatkowane, gdyż już raz od nich podatek został odprowadzony.

Według interpretacji art. 405 k.c. względem konkubentów: "Gdy któryś z konkubentów czyni nakłady na majątek partnera np. poprzez ponoszenie kosztów remontu nieruchomości będącej własnością konkubenta - po rozstaniu może domagać się zwrotu wydatków jakie poniósł.

Tak też Wnioskodawczyni uczyniła.

Tak jak Wnioskodawczyni nadmieniła wcześniej, pracuje od 1993 r. i są to zarobione i "uciułane" oszczędności, które byty wydatkowane w mniejszych bądź większych kwotach.

A Pan S.T. oddał z obawy założenia przez Wnioskodawczynię sprawy sadowej wiedząc, że nie będzie w stanie udowodnić wszystkich poniesionych kosztów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy wynika natomiast, że jednym ze źródeł przychodów są "inne źródła".

Stosownie do art. 20 ust. 1 wyżej powołanej ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie "w szczególności" dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Zatem o przychodzie można mówić wtedy, gdy ma on charakter trwałego przysporzenia majątkowego, tj. konkretny wymiar finansowy. Wobec tego do przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym nie zalicza się kwot uzyskanych z tytułu różnego rodzaju zwrotów nakładów własnych poczynionych za inny podmiot, pod warunkiem, że ów zwrot rzeczywiście odpowiada kwocie uprzednio poniesionych nakładów.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni od 1996 r. była w nieformalnym związku z Panem S.T. W 1998 r. konkubent kupił dom, na który Wnioskodawczyni ponosiła nakłady. W latach 1998-2002 dom był remontowany - z oszczędności Wnioskodawczyni były wstawione okna, podciągnięta woda, jak również zrobione ogrzewanie gazowe, kupiony piec, kaloryfery, itp. Ogrodzony został teren działki. W latach 2007-2011 została podniesiona górna kondygnacja domu, w której kosztach Wnioskodawczyni również partycypowała. W 2012 r. Wnioskodawczyni przeprowadziła odnowienie części parteru domu. Zostały wyrównane i odnowione ściany, tzw. szpachla gipsowa. Kupiła drzwi do pokoi, zapłaciła za położenie podłogi, przygotowanie i pomalowanie ścian. Kupowała papę, gwoździe. Pan S.T. w marcu bieżącego roku sprzedał dom i oddał Wnioskodawczyni 90 tysięcy zł, jako zwrot nakładów na nieruchomość. Uczynił to aktem notarialnym.

Wobec powyższego przyjmując za Wnioskodawczynią, że zwrócona jej kwota była wypłacona tytułem zwrotu poniesionych przez Nią nakładów poczynionych na lokal mieszkalny stanowiący własność konkubenta, zatem kwota ta nie stanowi przysporzenia majątkowego, a tym samym nie powstaje z tego tytułu przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.