IPPB1/415-47/12-2/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 2 stycznia 2012 r. (data wpływu 20 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* ustalenia proporcji udziału w zyskach spółki osobowej - jest prawidłowe,

* w pozostałej części - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych ustalenia proporcji udziału w zyskach spółki osobowej oraz skutków podatkowych ustalenia proporcji udziału w zyskach.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca na początku 2012 r. zamierza wspólnie z Synem oraz Spółką B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzącą obecnie działalność handlową w branży motoryzacyjnej w zakresie środków smarnych, płynów eksploatacyjnych i szeroko "pojętej" chemii samochodowej przystąpić do nowozakładanej Spółki komandytowej, poprzez wniesienie wkładu pieniężnego w zamian za objęcie udziału w zyskach w tej Spółce. Strukturę właścicielską utworzonej Spółki komandytowej będą stanowić odpowiednio: B. Spółka z o.o. będąca zarazem Komplementariuszem Spółki oraz dwie osoby fizyczne (Wnioskodawca i Syn) jako Komandytariusze Spółki. Wartość wniesionego przez Spółkę B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wkładu znacznie przewyższa wartość wkładów wniesionych przez Wnioskodawcę i jego Ojca, pozostałych Wspólników - Osób fizycznych (Komandytariuszy). Dokonany umownie udział w zyskach będzie wyglądał następująco:

* Andrzej W. (Ojciec) - Komandytariusz - będzie posiadał udział w zysku Spółki komandytowej w wysokości 88%;

* Łukasz W. (Syn) - Komandytariusz - będzie posiadał udział w zysku Spółki komandytowej w wysokości 10%;

* Spółka B. Sp. z o.o. - Kamplementariusz - będzie posiadała udział w zysku Spółki komandytowej w wysokości 2%;

Majątek Spółki B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jako całość "wnoszonego" przedsiębiorstwa będzie obejmować wszystkie składniki majątkowe i niemajątkowe w rozumieniu art. 551 kodeksu cywilnego, wykazane w sporządzonym przez B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialność na tę okoliczność bilansie Spółki. Wartość wkładów wspólników (Wnioskodawcy i Syna) - Osób fizycznych: Komandytariuszy stanowi wysokość "wnoszonych" wkładów pieniężnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zgodnie z art. 1 § 2 i art. 4 § 1 pkt 1 - Ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych - dalej: k.s.h. (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), spółka komandytowa jest osobową spółką handlową.

Na podstawie art. 51 § 1 k.s.h. każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Przy czym (§ 2) określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach.

W myśl art. 123 § 1 k.s.h., komandytariusz uczestniczy w zysku spółki proporcjonalnie do jego wkładu rzeczywiście wniesionego do spółki, chyba, że umowa spółki stanowi inaczej. Powyższe odnosi się także do udziału w stratach. W razie wątpliwości określony udział wspólnika w zysku odnosi się także do udziału w stratach.

Zgodnie z tym, że Spółka komandytowa nie posiada osobowości prawnej podatnikami podatku dochodowego są wspólnicy Spółki komandytowej. Ponieważ jestem osobą fizyczną, przy ustalaniu zasad opodatkowania dochodu z tytułu udziału w spółce komandytowej zastosowanie znajdzie ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy o p.d.o.f., przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika (wspólnika) określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Artykuł 8 ust. 2 ustawy dodaje ponadto, iż zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat, ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Zatem udziały w zyskach poszczególnych wspólników w Spółce komandytowej mogą być dowolnie ustalane przez samych wspólników w umowie Spółki, w szczególności udziały te nie muszą odzwierciedlać wartości rynkowej wkładów wnoszonych przez poszczególnych wspólników. Ustawa o p.d.o.f. ani inne ustawy podatkowe w żadnym przepisie nie wskazują, iż udział ten oraz odpowiadający mu udział w kosztach i przychodach powinien być powiązany z wartością wniesionych wkładów. Udziały wspólników w przychodach są równe wyłącznie w przypadku, kiedy brak jest stosownych dowodów na okoliczności odmienne, co ma zastosowanie także do braku stosownych uregulowań w umowie spółki. W sytuacji, kiedy umowa spółki stanowi inaczej (oczywiście w granicach prawa wynikającego z kodeksu spółek handlowych lub innych przepisów), dopuszczalne jest ustalenie różnych praw do udziału w zyskach (i stratach) w stosunku do każdego ze wspólników, w zależności od wewnętrznych ustaleń wspólników. Na podstawie powołanych przepisów należy stwierdzić, iż dopuszczalna jest sytuacja, aby komplementariusz którego wkład jest znaczny miał niski udział w zysku (2%) oraz odwrotnie - komandytariusze, których wkład jest minimalny mieli wysoki udział w zysku (razem 98%). Zarówno kodeks spółek handlowych, jak i ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wykluczają takiej możliwości oraz nie przewidują negatywnych konsekwencji z tak ukształtowanych umownie relacji pomiędzy wspólnikami spółki komandytowej.

Powyższe stanowisko potwierdza:

* wydana interpretacja izby Skarbowej w Warszawie z dnia 5 sierpnia 2010 r. sygnatura: IPPB3/423-297/10-2/AG;

* wydana Interpretacja Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 16 marca 2009 r. - sygnatura: IBPB1/2/423-1177/08/AP;

* wydana interpretacja Urzędu Skarbowego Kraków - Śródmieście, z dnia 14 marca 2006 r. - sygnatura: PB1-415-3-06-KN.

Ad. 2.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie regulują w sposób bezpośredni kwestii związanych z wniesieniem wkładu pieniężnego do Spółki komandytowej.

Z konstrukcji tej ustawy wynika, że powstanie obowiązku podatkowego jest w pierwszym rzędzie uzależnione od zaistnienia przychodu określonego w jej konkretnych przepisach.

Artykuł 10 Ustawy o p.d.o.f. zawiera katalog źródeł przychodów opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wyliczenie źródeł przychodów ma na celu pogrupowanie ich według podobnego charakteru, co następnie skutkuje zróżnicowanym traktowaniem poszczególnych przychodów pochodzących z różnych źródeł.

Dokonując ustalenia z jakiego źródła pochodzi przychód w następstwie objęcia przez Wnioskodawcę udziału w zysku w Spółce komandytowej w zamian za wkład pieniężny należy wziąć pod uwagę dwa źródła przychodów opisanych w art. 10 ust. 1. "źródłami przychodów są":

pkt 7 kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c;

pkt 9 inne źródła.

"Źródła" te w dalszej treści Ustawy o p.d.o.f. ulegają uszczegółowieniu, i tak:

dla pkt 7 zastosowanie ma art. 17 ust. 1. Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się:

dla pkt 9 zastosowanie ma art. 20 ust. 1. Za przychody z innych źródeł, uważa się w szczególności:

kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Dodatkowo, zgodnie z art. 25 ustawy o p.d.o.f. w przypadku, gdy podmiot krajowy dokonuje transakcji z innym podmiotem krajowym powiązanym charakterem, rodzinnym lub wynikającym ze stosunku pracy albo majątkowym i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań

Z analizy powyższych przepisów wynika, że czynność wniesienia przez Wnioskodawcę wkładu pieniężnego do Spółki komandytowej nie rodzi żadnych skutków na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W szczególności zauważyć należy, że czynność wniesienia wkładu pieniężnego do spółki komandytowej nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż w myśl tego przepisu za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny.

Również analizując regulacje zawarte w art. 20 ust. 1 ww. ustawy brak jest podstaw do kwalifikacji wniesienia przeze mnie wkładu pieniężnego do Spółki komandytowej jako przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, ukształtowanie proporcji udziału w zyskach, wspólników Spółki Komandytowej, w sposób opisany w pytaniu nr 1, nie będzie rodziło na gruncie podatku dochodowym od osób fizycznych konsekwencji rozliczenia transakcji (w tym szczególnego) objęcia przez Wnioskodawcę za wkład pieniężny udziału w zysku w Spółce komandytowej, co w konsekwencji powoduje bezprzedmiotowość art. 25 - dotyczącego określenia wielkości podatku należnego z uwzględnieniem powiązań.

Powyższe stanowisko potwierdza wydana dnia 19 listopada 2009 r., przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie indywidualna interpretacja o sygnaturze: IPPB1/415-620/09-3/EC.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w części dotyczącej:

* ustalenia proporcji udziału w zyskach spółki osobowej uznaje się za prawidłowe,

* w pozostałym zakresie uznaje się za nieprawidłowe.

Ad. 1

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), spółka osobowa to - spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

W myśl art. 51 Kodeksu spółek handlowych, każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach. Umowa spółki może zwolnić wspólnika od udziału w stratach.

Jednakże należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 37 § 1 k.s.h. cytowane powyżej przepisy mają zastosowanie, jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej. To jaki udział w zysku przypada wspólnikom spółki komandytowej, określa art. 123 § 1 K.s.h, w myśl którego, komandytariusz uczestniczy w zysku spółki proporcjonalnie do jego wkładu rzeczywiście wniesionego do spółki, chyba że umowa spółki stanowi inaczej.

W sprawach nieuregulowanych w Dziale III k.s.h. do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej (art. 103 k.s.h.).

Natomiast art. 147 § 1 kodeksu spółek handlowych reguluje zasady podziału zysku między wspólnikami spółki komandytowo-akcyjnej W świetle tego przepisu komplementariusz oraz akcjonariusz uczestniczą w zysku spółki proporcjonalnie do ich wkładów wniesionych do spółki, chyba że statut stanowi inaczej.

Spółki osobowe nie posiadają osobowości prawnej. Dochody spółek osobowych nie stanowią zatem odrębnego przedmiotu opodatkowania. Podlegają natomiast opodatkowaniu dochody poszczególnych wspólników spółki osobowej.

Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej będzie uzależniony od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki osobowej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 5b ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu wg skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

W świetle cytowanego przepisu wielkość przychodu przypadającego na podatnika (wspólnika spółki osobowej) określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku. Taką samą zasadę należy zastosować przy określaniu kosztów uzyskania przychodu, zysków i strat przypadających na wspólnika.

Cytowane powyżej przepisy art. 51 Kodeksu spółek handlowych oraz art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowiące, że wspólnicy mają równe prawa do udziału w zysku spółki mają charakter dyspozytywny, co oznacza, że wspólnicy spółki komandytowej mogą w umowie spółki wprowadzić rozwiązania odbiegające od wskazanego wzorca normatywnego, tj. określić prawo w udziale w zysku w dowolnej proporcji, według której będą rozliczane przychody, koszty uzyskania przychodów i wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów oraz straty z udziału w Spółce. Tym samym, pierwszeństwo mają postanowienia umowy spółki.

W świetle powyższego, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prawidłowe jest ustalenie proporcji udziału w zyskach wspólników nowoutworzonej spółki osobowej w ten sposób, że na Wnioskodawcę wnoszącego wkład do spółki osobowej przypadać będzie udział w zyskach/stratach tej spółki w wysokości nieproporcjonalnej do wniesionego przez Niego wkładu. Ponadto, sam fakt określenia proporcji w opisany przez Wnioskodawcę sposób nie powoduje powstania z tego tytułu przychodu.

Ad. 2

Zgodnie z art. 25a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami - w rozumieniu art. 25 ust. 1 i 4 - lub transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji, obejmującej:

Z treści art. 25a ust. 2 ww. ustawy wynika natomiast, iż obowiązek, o którym mowa w ust. 1, obejmuje transakcję lub transakcje między podmiotami powiązanymi, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość:

W celu określenia kategorii podmiotów, transakcje z którymi mogą skutkować obowiązkiem sporządzania dokumentacji podatkowej, o którym mowa w art. 25a ust. 1 w zw. z art. 25a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy odnieść się do regulacji art. 25 ust. 1 oraz 25 ust. 4 tej ustawy.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli:

- i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględniania warunków wynikających z tych powiązań.

Na mocy art. 25 ust. 4 ww. ustawy przepisy ust. 1-3a stosuje się odpowiednio, gdy:

Stosownie do treści art. 25 ust. 4a ww. ustawy, w przypadku gdy podmiot krajowy dokonuje transakcji z podmiotem mającym miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 25a ust. 6, a warunki ustalone w takiej transakcji odbiegają od warunków jakie ustaliłyby między sobą niezależne podmioty i w wyniku tego podmiot krajowy nie wykazuje dochodów lub wykazuje dochody w zaniżonej wysokości - dochody podmiotu krajowego określa się w drodze oszacowania stosując metody wskazane w ust. 2 i 3 lub stosuje się odpowiednio art. 19.

Posiadanie udziału w kapitale innego podmiotu, o którym mowa w ust. 1 i 4, oznacza sytuację, w której dany podmiot bezpośrednio lub pośrednio posiada w kapitale innego podmiotu udział nie mniejszy niż 5% (art. 25 ust. 5a ww. ustawy).

Użyte przez ustawodawcę w przepisach art. 25a i art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych pojęcie "transakcja" nie zostało w niej zdefiniowane. Niemniej jednak, z uwagi na spójność systemu podatku dochodowego, pojęcie "transakcji", w aspekcie obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej nie powinno się różnić od jego rozumienia w innych przepisach, regulujących kwestie opodatkowania podatkiem dochodowym. W szczególności należy wskazać na § 3 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 września 2009 r. w sprawie sposobu i trybu określenia dochodów osób prawnych w drodze oszacowania oraz sposobu i trybu eliminowania podwójnego opodatkowania osób prawnych w przypadku korekty zysków podmiotów powiązanych (Dz. U. Nr 160, poz. 1268). Z przepisu tego wynika, iż "transakcje" to czynności, w wyniku których dochodzi do przeniesienia własności lub przekazania do używania dóbr materialnych i niematerialnych oraz udzielania pożyczek (kredytów) i świadczenia usług oraz realizacji wspólnych przedsięwzięć.

Zgodnie zaś z definicjami zawartymi w słowniku języka polskiego "transakcja" oznacza: "operację handlową dotyczącą kupna lub sprzedaży towarów lub usług, umowę handlową na kupno lub sprzedaż towarów lub usług; też zawarcie takiej umowy" (por. "Słownik Języka Polskiego PWN", pod red. prof. Stanisława Dubisza, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, tom II, s. 103). W ujęciu słownikowym więc "transakcja" to operacja handlowa (ale i bankowa) typu kupno-sprzedaż, ale na większą skalę także porozumienie, układ w jakiejś sprawie, które jest wynikiem rokowań, przetargów i ustępstw.

Wskazać należy, iż z przepisów art. 25 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wynika, iż określone w nim "warunki" (różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty) dotyczą warunków tylko w tego rodzaju "transakcjach". Takie "warunki" (różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty) dotyczyć więc mogą np. sposobu ustalenia praw do udziału w zyskach utworzonej przez podmioty powiązane spółki osobowej czy też z innego wspólnego przedsięwzięcia, jeżeli podstawą ustalenia tych warunków nie są czynniki rynkowe lecz warunki takie zostały narzucone lub ustalone w wyniku istniejących powiązań, pomiędzy wspólnikami spółki osobowej.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca zamierza wraz Synem oraz Spółką B. Spółka z o.o. przystąpić do nowozakładanej Spółki komandytowej. Wartość wniesionego przez Spółkę B. Spółka z o.o. wkładu przewyższa wartość wkładów wniesionych przez Wnioskodawcę i jego Syna.

Spółka B. Sp. z o.o. (Komplementariusz) wnosząc wkład w postaci całego swojego przedsiębiorstwa o wartości znacznie przewyższającej wartość wkładu pozostałych wspólników osób fizycznych (Komandytariuszy), otrzyma prawo do udziału w zyskach na poziomie 2%, przy wysokości ustalonego udziału w zyskach dla pozostałych wspólników na poziomie 98% (łącznie). Zdaniem Wnioskodawcy takie ukształtowanie proporcji udziału w zyskach, wspólników spółki komandytowej nie będzie rodziło na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych konsekwencji rozliczenia transakcji, co w konsekwencji powoduje bezprzedmiotowość art. 25 - dotyczącego określenia wielkości podatku należnego z uwzględnieniem powiązań.

Odnosząc powołane przepisy prawa podatkowego do zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, stwierdzić należy, iż zawarcie umowy spółki osobowej i otrzymanie określonego prawa do udziału w zysku podlega regulacjom art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W niniejszej sprawie mamy bowiem do czynienia z zawarciem umowy spółki osobowej przez "podmioty powiązane" w rozumieniu art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jeżeli warunki omawianej "transakcji", tj. zawarcia umowy spółki osobowej (określającej również zasady wniesienia wkładów majątkowych od tej spółki), na podstawie której ustalono podział praw do zysku związanego z uczestnictwem wspólników w spółce osobowej, odbiegałyby od warunków, jakie ustaliłyby w analogicznej sytuacji podmioty niepowiązane i w następstwie tego Wnioskodawca uzyskałby dochody wyższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby powiązania Wnioskodawcy z jej pozostałymi wspólnikami nie istniały, to w takim przypadku organy podatkowe na podstawie art. 25 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mogłyby określić dochód Wnioskodawcy bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Organ podatkowy stwierdza, iż w konsekwencji, z uwagi na istnienie między Wnioskodawcą a pozostałymi wspólnikami powiązań określonych w art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz planowanego kształtu umowy spółki osobowej nie można wykluczyć, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym znajdą zastosowanie przepisy art. 25 ust. 1 tej ustawy - nakazujące organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej określenie dochodu i należnego podatku bez uwzględnienia warunków tych umów wynikających z powiązań występujących miedzy tymi podmiotami. Przy czym, regulacje art. 25 ust. 1 i dalsze, mogą mieć zastosowanie, o ile organy te stwierdzą w toku ewentualnego postępowania podatkowego lub kontrolnego, istnienie dwóch pozostałych przesłanek, tj. ustalenia lub narzucenia, w wyniku istniejących powiązań, warunków transakcji różniących się od stosowanych przez podmioty niepowiązane, oraz związanego z tym zaniżenia albo niewykazania dochodu.

W związku z powyższym należy uznać stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zawartego we wniosku pytania nr 2 za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.