IPPB1/415-458/14-4/IF

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 1 sierpnia 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB1/415-458/14-4/IF

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2014 r. (data wpływu 2 maja 2014 r.) uzupełnione pismem z dnia 10 lipca 2014 r. (data nadania 11 lipca 2014 r., data wpływu 14 lipca 2014 r.) na wezwanie z dnia 7 lipca 2014 r. Nr IPPB1/415-458/14-2/IF (data nadania 8 lipca 2014 r., data odbioru 10 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie utraty prawa do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie utraty prawa do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od 12 marca 2001 r. prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej, której działalność polega na produkcji instrumentów i przyrządów pomiarowych, kontrolnych i nawigacyjnych PKD 26.51.Z, produkcji sprzętu (tele) komunikacyjnego PKD 26.30.Z. Działalność powyższa jest opodatkowana ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Spółkę stanowi Wnioskodawca wraz ze wspólnikiem, podział dochodów w spółce jest po 50%.

Równolegle wnioskodawca prowadzi dodatkową jednoosobową działalność gospodarczą o identycznym do powyższego profilu, również opodatkowaną ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Celem ustalenia, czy zostało zachowane prawo do opodatkowania w formie ryczałtu w roku 2011, biorąc pod uwagę kryterium limitu obrotów w roku 2010 (poprzednim), Wnioskodawca przemnożył kwotę 150 tysięcy euro przez kurs euro ogłoszony przez NBP w dniu 1 październik 2009 r. Analogiczną metodę przeliczania kursu metodę przeliczania kursu euro (z zachowaniem odpowiednich relacji czasowych) Wnioskodawca stosował także w latach późniejszych w stosunku do roku 2011.

W dniu 20 czerwca 2013 r. urząd skarbowy właściwy dla podatku dochodowego Wnioskodawcy, wezwał Wnioskodawcę do (cytat): "uzasadnienia opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od 2011 r.", z uwagi na możliwe przekroczenie limitu 150 000 euro w roku 2010.

Po uzyskaniu ustnej informacji o strukturze dochodów (dochód z 2 źródeł działalności) urząd uznał sprawę za wyjaśnioną.

W dniu 31 stycznia 2014 r. urząd skarbowy właściwy dla podatku dochodowego wspólnika Wnioskodawcy w spółce cywilnej wezwał wspólnika Wnioskodawcy, tym samym Wnioskodawcę, do (cytuje):

"złożenia korekty zeznania podatkowego PIT-28 za lata 2011 i 2012 z uwagi na przekroczenie limitu przychodu z tytułu działalności gospodarczej w 2010 r. w kwocie 150 000 euro (równowartość wynosi 591 975,00) z związku z powyższym od 2011 r. powinno być zeznanie PIT-36 - zasady ogólne".

Wezwanie dotyczyło oczywiście wyłącznie spółki cywilnej.

Wnioskodawca podjął i wykonał wszystkie prace konieczne do przeniesienia danych księgowych z ewidencji ryczałtowej do podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Jednak przed złożeniem dokumentów i korektą podatków, postanowił upewnić się, czy wezwanie urzędu skarbowego jest w ogóle zasadne.

Wątpliwość Wnioskodawcy wynika stąd, że choć zapisy ustawy wydają się być oczywiste, to różne urzędy skarbowe a nawet Ministerstwo Finansów, w ogólnodostępnych dokumentach na swoich stronach www, sporadycznie i niekonsekwentnie publikowanych, różnie interpretowały datę kursu euro właściwego dla wyliczenia limitu ryczałtu na dany rok.

Na szczególną uwagę zasługują dokumenty pdf dostępne na stronie Izby Skarbowej w Bydgoszczy, gdzie limit ryczałtu jest określony ewidentnie błędnie, gdyż taka sama kwota w kolejnych latach w tym samym dokumencie na jednej stronie:

* http://www.izba-skarbowa.bydgoszcz.pl/files/us0406/ryczaltlimit.pdf

* http://www.izba-skarbowa.bydgoszcz.pl/files/us0406/LIMIT_dla_ryczaltu_2013.pdf

Wnioskodawca po analizie tekstu ustawy uznał, że w znacznej większości dostępnych dokumentów informacyjnych, metoda ustalenia limitu ryczałtu w złotówkach jest prawdopodobnie błędna a błąd sprowadza się do stałego przesunięcia limitu ryczałtu o jeden rok kalendarzowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca, w zakresie dopuszczalnego w ryczałcie limitu obrotów, poprawnie oparł swoje przekonanie o zachowaniu prawa do ryczałtu w roku 2011 na zapisach ustawy, jeśli określił limit obrotów w roku 2010 mnożąc kurs euro z dnia 1 października 2009 r. przez 150 000 euro, i czy poprawnym był analogiczny (tekst jedn.: z zachowaniem dla każdego kolejnego roku analogicznych relacji czasowych) sposób określenia limitów obrotów uprawniających do ryczałtu w kolejnych latach kalendarzowych, do chwili obecnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie przekroczył on limitu ryczałtu w 2010 r., jeśli w 2010 r. jego dochody nie przekroczyły kwoty 633 420 zł, wyliczonej na podstawie kursu euro z dnia 1 października 2009 r. i tym samym nie stracił prawa do ryczałtu w roku 2011 z powodu przekroczenia limitu obrotów w roku 2010. W opinii Wnioskodawcy wadliwe bowiem byłoby przyjęcie w roku 2010 kwoty limitu w wysokości 591 975 zł, wyliczonej na podstawie kursu euro z dnia 1 października 2010 r. czyli tego samego roku, jak jest zasugerowane w wezwaniu otrzymanym z urzędu skarbowego właściwego dla podatku dochodowego wspólnika Wnioskodawcy.

W opinii Wnioskodawcy, art. 6 pkt 4 ust. 1 ustawy i art. 4 pkt 2 ustawy bywają w mowie potocznej mylnie łączone w jednozdaniową całość, stąd błędna interpretacja słowa "poprzedni". Tymczasem są to oddzielne części różnych artykułów ustawy.

Artykuł 4 pkt 2 literalnie definiuje, jak należy przeliczyć na złotówki kwoty wyrażone w euro pojawiające się wdanym roku podatkowym.

Artykuł 6 pkt 4 ust. 1 literalnie wskazuje na kwoty euro w poprzednim, w stosunku do podmiotowego, roku podatkowym. Poprawne połączenie znaczenia tych niezależnych fragmentów ustawy wskazuje w sposób oczywisty na kurs euro w roku przed-poprzedzającym w stosunku do podmiotowego, ponieważ rok podmiotowy dla art. 4 pkt 2 i rok podmiotowy dla art. 6 pkt 4 ust. 1 nie są tożsame - jest między nimi rok różnicy.

Wnioskodawca nie zgadza się więc ze stanowiskiem opartym na informacjach pobranych z (większości) źródeł internetowych, że dla ustalenia złotówkowej wysokości dochodów w 2010 r. właściwy jest kurs euro z 1 października również 2010 r. Ponieważ byłoby to przede wszystkim niezgodne z brzmieniem zapisu ustawy (art. 4 pkt 2), ponadto byłoby to niezgodne z elementarna logiką, co poddaje pod wątpliwość również taką intencję ustawodawcy, która byłaby zgodna z interpretacją urzędu skarbowego.

Gdyby dla ustalenia granicy dochodów w roku (na przykład) 2010 miał być przyjęty kurs euro z dnia 1 października również roku 2010, to podatnik płacący podatek dochodowy w formie ryczałtu przez większość każdego kolejnego roku podatkowego, czyli do dnia 1 października, nie byłby w stanie określić, czy w przyszłym roku będzie posiadał nadal, czy utraci, prawo do opłacania podatku zryczałtowanego. A to z kolei wiązałoby się z brakiem możliwości planowania struktury wydatków, cen produktów i w ogóle strategii działania firmy w perspektywie dłuższej niż 3 miesiące. Z punktu widzenia firmy byłoby to sytuacją kuriozalną i godziłoby w interes społeczny. Aczkolwiek, niezależnie od nieznanej Wnioskodawcy intencji ustawodawcy, ostatecznie i tak liczy się litera prawa.

Podsumowując, Wnioskodawca uważa, że tekst ustawy daje jednoznaczną i poprawną odpowiedź na zaistniałą wątpliwość, choć sposób jego sformułowania może prowadzić do błędnej interpretacji. Natomiast prawdziwą przyczyną problemu jest powszednie sugerowanie się błędnymi informacjami dostępnymi w mediach elektronicznych i w ten sposób powielanie błędów w kolejnych generacjach dokumentów informacyjnych, z roku na rok.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.) pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów - pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do art. 6 ust. 1 ww. ustawy opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej "spółką".

Artykuł 6 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy stanowi, że podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli:

1.

w roku poprzedzającym rok podatkowy:

a.

uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 150.000 euro, lub

b.

uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 150.000 euro

2.

rozpoczną wykonywanie działalności w roku podatkowym i nie korzystają z opodatkowania w formie karty podatkowej - bez względu na wysokość przychodów.

W odniesieniu do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, jednoznacznie stwierdzić należy, że w świetle ww. przepisów Wnioskodawca mógłby opłacać w 2011 r. (roku podatkowym) ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z prowadzonej działalności gospodarczej, gdyby w roku poprzedzającym ten rok podatkowy, a więc w roku 2010, uzyskał przychody z tej działalności w wysokości nieprzekraczającej równowartości 150.000 euro.

Stosownie do treści art. 4 ust. 2 ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, kwoty wyrażone w euro przelicza się na walutę polską według średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP obowiązującego 1 października roku poprzedzającego rok podatkowy.

Zgodnie z literalnym brzmieniem przepisu art. 4 ust. 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, w celu przeliczenia kwoty wyrażonej w art. 6 ust. 4 pkt 1 cyt. ustawy w euro na walutę polską należy odwołać się do poprzedniego roku w stosunku do roku, z którego przychody są brane za podstawę ustalenia limitu uprawniającego do opłacania ryczałtu w kolejnym roku podatkowym.

Taka wykładnia nie sprzeciwia się wskazanej w art. 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa definicji roku podatkowego.

Zgodnie z art. 11 ustawy - Ordynacja podatkowa, rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że ustawa podatkowa stanowi inaczej.

Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie zawiera zaś w tej kwestii żadnych szczególnych unormowań.

Skoro więc rokiem podatkowym, którego dotyczy opisany we wniosku stan faktyczny jest (w szczególności) rok 2011, to dla ustalenia możliwości opodatkowania w tym roku działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych koniecznym jest porównanie kwoty przychodów uzyskanej w 2010 r. oraz równowartości 150.000 euro przeliczonej według średniego kursu NBP, o którym mowa w art. 4 ust. 2 ww. ustawy, tj. na gruncie przedmiotowej sprawy kursu z dnia 1 października 2010 r.

W dniu 1 października 2010 r. średni kurs euro ogłoszony przez NBP wynosił 3,9465 zł, a zatem limit przychodów uzyskanych w 2010 r., który uprawnia do korzystania w 2011 r. z ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, jako formy opodatkowania prowadzonej działalności gospodarczej wynosi 591.975 zł (150.000 euro x 3,9465 zł).

Zatem, limit, o którym mowa odnosi się do przychodów uzyskanych w poprzednim roku podatkowym.

Nadmienić również należy, że przyjęcie, iż ustalanie prawa do ryczałtu ewidencjonowanego odbywa się na podstawie kursu z dnia 1 października roku poprzedzającego rok podatkowy, daje podatnikom dostatecznie dużo czasu na skontrolowanie, czy uzyskane dochody uprawniają ich do kontynuowania rozliczenia w formie ryczałtu w kolejnym roku kalendarzowym.

Wskazać również należy, że Podatnik powinien wiedzieć z góry jaki podatek i w jakim terminie i w jakiej wysokości oraz w jakiej formie opodatkowania będzie płacić oraz być pewnym niezmienności systemu podatkowego przynajmniej w pewnym okresie. Podatnik podejmując działalność gospodarczą i ją kontynuując w każdym kolejnym roku podatkowym, powinien wiedzieć z góry i móc zaplanować przychód w bieżącym roku w walucie polskiej, według znanego mu z góry kursu średniego NBP, by w następnym roku podatkowym utrzymać się w danej formie opodatkowania bez negatywnych konsekwencji dla swojej działalności, utrzymując przychody na właściwym i zaplanowanym poziomie, nie wykraczając poza limit ustawowy. Dla podatnika podejmującego decyzje o wyborze formy podatku informacja ta ma kluczowe znaczenie, wpływa bowiem na oceny co do opłacalności działalności, kształtowania polityki podatkowej, umożliwia planowanie działalności firmy. Nie do przyjęcia jest uzależnienie sytuacji prawnej Podatnika w kolejnym roku podatkowy od niepewnego kursu waluty w roku bieżącym, a nie od decyzji podatnika opartej o prawidłowo skonstruowane założenia danego podatku.

Zatem, w myśl powyższych przepisów, Wnioskodawca niepoprawnie oparł swoje przekonanie o zachowaniu prawa do ryczałtu w roku 2011 na zapisach ustawy, jeśli określił limit obrotów w roku 2010 mnożąc kurs euro z dnia 1 października 2009 r. przez 150 000 euro.

Jak wskazano powyżej, Wnioskodawca obliczając limit obrotów w roku 2010 uprawniający do możliwości opodatkowania osiągniętych przychodów ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w roku 2011, winien porównać kwoty uzyskanych w 2010 r. przychodów oraz równowartości 150.000 euro przeliczonej według średniego kursu NBP, o którym mowa w art. 4 ust. 2 ww. ustawy, tj. na gruncie przedmiotowej sprawy kursu z dnia 1 października 2010 r.

Analogicznie rzecz biorąc, zastosowanie do powyższej reguły odnosi się również do kolejnych lat podatkowych.

Zatem, zawarte we wniosku stanowisko Wnioskodawcy, należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl