IPPB1/415-453/13-2/ES

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 9 lipca 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB1/415-453/13-2/ES

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2013 r. (data wpływu 19 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie terminu wpłaty podatku dochodowego od osób fizycznych wynikającego z zeznania podatkowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie terminu wpłaty podatku dochodowego od osób fizycznych wynikającego z zeznania podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych prowadzącym działalność gospodarczą i rozliczającym się na zasadach ogólnych. Zgodnie z art. 44 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zobowiązany do ustalania zaliczek na podatek dochodowy i wpłatę ustalonej zaliczki w terminie do 20 dnia miesiąca za miesiąc poprzedni.

W styczniu 2013 r. Wnioskodawca ustalił zaliczkę za grudzień 2012 i w dniu 21 stycznia 2013 r. tj. w terminie płatności tej zaliczki złożył zeznanie roczne PIT-36 za rok 2012 w którym ustalił swoje zobowiązanie podatkowe za rok 2012. Zaliczki za grudzień nie płacił na konto Urzędu Skarbowego. Zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek wynikający z zeznania rocznego PIT-36 Wnioskodawca wpłaci w terminie do końca kwietnia roku bieżącego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy złożenie zeznania rocznego PIT-36 za rok 2012 w terminie płatności zaliczki podatkowej za grudzień 2012 r. (21 stycznia 2013 r.) daje Wnioskodawcy możliwość wpłaty podatku dochodowego wynikającego z zeznania rocznego PIT-36 za rok 2012 w terminie do 30 kwietnia 2013 r. z jednoznacznym zwolnieniem z obowiązku wpłaty zaliczki podatkowej za grudzień 2012 w terminie do 20 stycznia 2013 r.

Zdaniem Wnioskodawcy art. 44 ust. 6 i art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jasno, wyraźnie i jednoznacznie wskazuje, iż złożenie zeznania rocznego PIT-36 za rok 2012 w terminie płatności zaliczki na podatek dochodowy za grudzień 2012 tj. do 21 stycznia 2013 r., zwalnia go z obowiązku zapłaty tejże zaliczki w terminie do 21 stycznia 2013 r. a podatek wynikający z zeznania rocznego PIT-36 za rok 2012 wpłacony winien być w terminie do 30 kwietnia 2013.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Pozarolnicza działalność gospodarcza, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest odrębnym od pozostałych źródłem przychodów, przy czym kwalifikacja uzyskiwanego przysporzenia majątkowego do tego źródła przychodów uzależniona jest od spełnienia warunków określonych w art. 5a pkt 6 cyt. ustawy.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 tej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

a.

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b.

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c.

polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zgodnie z treścią art. 9a ust. 1 ww. ustawy, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Podatnicy podejmujący działalność gospodarczą wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Zgodnie bowiem z art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

Przy czym, w myśl art. 44 ust. 3 ww. ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani wpłacać zaliczki miesięczne. Wysokość zaliczek, z zastrzeżeniem ust. 3f, ustala się w następujący sposób:

1.

obowiązek wpłacania zaliczki powstaje, poczynając od miesiąca, w którym dochody te przekroczyły kwotę powodującą obowiązek zapłacenia podatku,

2.

zaliczkę za ten miesiąc stanowi podatek obliczony od tego dochodu według zasad określonych w art. 26, 27 i 27b,

3.

zaliczkę za dalsze miesiące ustala się w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku a sumą zaliczek za miesiące poprzedzające.

Zgodnie z art. 44 ust. 6 ww. ustawy, zaliczki miesięczne od dochodów wymienionych w ust. 1, wpłaca się w terminie do 20 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Zaliczki kwartalne podatnicy wpłacają w terminie do 20 dnia każdego miesiąca następującego po kwartale, za który wpłacana jest zaliczka. Zaliczkę za ostatni miesiąc lub ostatni kwartał roku podatkowego podatnik wpłaca w terminie do 20 stycznia następnego roku podatkowego. Podatnik nie wpłaca zaliczki za ostatni miesiąc lub odpowiednio kwartał, jeżeli przed upływem terminu do jej wpłaty złoży zeznanie i dokona zapłaty podatku na zasadach określonych w art. 45.

Podatnik nie ma obowiązku wpłacania zaliczki za ostatni miesiąc lub kwartał roku podatkowego, jeżeli złoży zeznanie roczne w terminie do 20 stycznia następnego roku podatkowego. Złożenie zeznania w tym terminie powoduje powstanie obowiązku zapłaty podatku wynikającego z tego zeznania.

Zatem w przypadku złożenia zeznania rocznego w terminie do 20 stycznia następnego roku podatkowego, ale niewywiązania się przez podatnika z obowiązku zapłaty podatku w tym terminie, podatnik nie ma obowiązku wpłacenia zaliczki za ostatni miesiąc (kwartał) roku podatkowego. W takim przypadku u podatnika powstaje zaległość podatkowa w podatku dochodowym od osób fizycznych w wysokości niewpłaconego podatku wynikającego z zeznania podatkowego składanego za rok podatkowy. Podatnikom, którzy dokonali rozliczenia, zgodnie z art. 44 ust. 6 ustawy PIT, w terminie do 20 stycznia następnego roku podatkowego, dzień ten wyznacza jednocześnie termin do złożenia zeznania i zapłacenia podatku wynikającego z tego zeznania.

W takim przypadku niewpłacenie podatku wynikającego ze złożonego zeznania rocznego powoduje powstanie zaległości podatkowej od następnego dnia po 20 stycznia następnego roku podatkowego, ponieważ dniem wyznaczającym termin do wpłacenia podatku wynikającego z zeznania podatkowego jest 20 stycznia następnego roku podatkowego (art. 44 ust. 6 w związku z art. 45 ustawy PIT).

Ostatni dzień terminu, o którym mowa w art. 44 ust. 6 ustawy PIT - 20 stycznia następnego roku podatkowego określa się z uwzględnieniem postanowień art. 12 § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 12 § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), jeżeli ostatni dzień terminu przypada na sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy, za ostatni dzień terminu uważa się następny dzień po dniu lub dniach wolnych od pracy.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w styczniu 2013 r. ustalił zaliczkę za grudzień 2012 i w dniu 21 stycznia 2013 r. tj. w terminie płatności tej zaliczki złożył zeznanie roczne PIT-36 za rok 2012. Zaliczki za grudzień nie płacił na konto Urzędu Skarbowego.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz wyżej cytowane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż Wnioskodawca, aby nie podlegać obowiązkowi wpłaty zaliczki za grudzień 2012 r. winien, zgodnie z art. 44 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do dnia 21 stycznia 2013 r. złożyć zeznanie podatkowe oraz dokonać zapłaty podatku wynikającego z tego zeznania. Wyżej wskazane warunki winny zostać spełnione łącznie. Dodać jednocześnie należy, iż sformułowanie "dokona zapłaty podatku na zasadach określonych w art. 45" nie oznacza, że w sprawie znajdzie zastosowanie art. 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podatek wynikający z zeznania złożonego do dnia 21 stycznia 2013 r. płatny będzie do dnia 30 kwietnia 2013 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl