IPPB1/415-432/09-2/AG - Ustalenie wartości początkowej środków trwałych oraz możliwość dokonywania od ich wartości początkowej odpisów amortyzacyjnych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 8 lipca 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB1/415-432/09-2/AG Ustalenie wartości początkowej środków trwałych oraz możliwość dokonywania od ich wartości początkowej odpisów amortyzacyjnych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 3 czerwca 2009 r. (data wpływu 9 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz możliwości dokonywania od ich wartości początkowej odpisów amortyzacyjnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz możliwości dokonywania od ich wartości początkowej odpisów amortyzacyjnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Mama wnioskodawcy prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu nieruchomości na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej Jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i liniowego podatku dochodowego. Wykonuje wyłącznie czynności dające prawo do całkowitego odliczania podatku od towarów i usług. W celach ewidencyjnych prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz niezbędne ewidencje.

Wynajmowane lokale użytkowe nabyła w lutym 2007 r. na prowadzoną działalność gospodarczą i odliczyła VAT przy zakupie. Obecnie ze względu na pogarszający się stan zdrowia, zamierza całe przedsiębiorstwo w tym wszystkie lokale z umowami najmu, wyposażenie, należności i zobowiązania przekazać w drodze darowizny wnioskodawcy. Po dokonaniu darowizny zakończy prowadzenie działalności gospodarczej. Wnioskodawca będzie kontynuował dotychczasową działalność, będąc aktywnym podatnikiem podatku od towarów i usług i płatnikiem liniowego podatku dochodowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy właściwe będzie określenie wartości środków trwałych wchodzących w skład darowanego przedsiębiorstwa w oparciu o operat szacunkowy sporządzony przez rzeczoznawców majątkowych i czy tak określona wartość będzie podstawą ustalenia wartości początkowej środków trwałych otrzymanych w ramach darowanego przedsiębiorstwa oraz stanowić będzie podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych...

Zdaniem wnioskodawcy zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o p.d.o.f. za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób stanowi wartość rynkowa z dnia nabycia chyba, że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Ustalona w ten sposób wartość początkowa dla poszczególnych środków trwałych stanowić będzie podstawę do dokonywania odpisów amortyzacyjnych i w takiej wartości winne być one wprowadzone do ewidencji środków trwałych.

Otrzymane w ramach darowanego przedsiębiorstwa środki trwałe będą w firmie wnioskodawcy podlegały amortyzacji podatkowej. Również będzie on miał możliwość zastosowania indywidualnych stawek amortyzacyjnych, jeśli środki te będą posiadały status używanych w rozumieniu art. 22j ust. 2-3 ustawy o p.d.o.f.)

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1.

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2.

maszyny, urządzenia i środki transportu,

3.

inne przedmioty,

*

o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi

Zgodnie z przepisem art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się - w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

W razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze spadku lub darowizny, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma ich wartości rynkowej, nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa albo jego zorganizowaną częścią a wartością składników mienia, niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn (art. 22g ust. 15 ww. ustawy).

W myśl art. 22g ust. 16 ww. ustawy, przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3-5 oraz art. 22g ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.

Przepis art. 19 ust. 3 ww. ustawy stanowi, że wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia (w przedmiotowej sprawie - nabycia w drodze darowizny).

Ustalona w powyższy sposób wartość początkowa podlega wpisaniu do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz stanowi podstawę do dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

Odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodze darowizny dokonuje się na zasadach określonych w art. 22a-22o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak obliczone odpisy amortyzacyjne stanowią koszt uzyskania przychodów. Wprawdzie z art. 23 ust. 1 pkt 45a ustawy wynika, że nie stanowią kosztów podatkowych odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, jednak powyższe wykluczenie nie dotyczy środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych w drodze darowizny.

W odniesieniu do środków trwałych nabytych w drodze darowizny wnioskodawca będzie miał możliwość zastosowania indywidualnych stawek amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22j ust. 1 ustawy, pod warunkiem spełnienia warunków określonych w art. 22j ust. 2-3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 22j ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l, mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż:

1.

dla środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji:

a.

24 miesiące - gdy ich wartość początkowa nie przekracza 25.000 zł,

b.

36 miesięcy - gdy ich wartość początkowa jest wyższa od 25.000 zł i nie przekracza 50.000 zł,

c.

60 miesięcy - w pozostałych przypadkach,

2.

dla środków transportu, w tym samochodów osobowych - 30 miesięcy,

3)dla.

budynków (lokali) i budowli, innych niż wymienione w pkt 4 - 10 lat, z wyjątkiem:

a.

trwale związanych z gruntem budynków handlowo-usługowych wymienionych w rodzaju 103 Klasyfikacji i innych budynków niemieszkalnych wymienionych w rodzaju 109 Klasyfikacji, trwale związanych z gruntem,

b.

kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m3, domków kempingowych i budynków zastępczych

*

dla których okres amortyzacji- nie może być krótszy niż 3 lata,

4.

dla budynków (lokali) niemieszkalnych, dla których stawka amortyzacyjna z Wykazu stawek amortyzacyjnych wynosi 2,5 % - 40 lat pomniejszone o pełną liczbę lat, które upłynęły od dnia ich oddania po raz pierwszy do używania do dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat.

W myśl natomiast art. 22j ust. 2 środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, uznaje się za:

1.

używane - jeżeli podatnik udowodni, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 6 miesięcy, lub

2.

ulepszone - jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ich ulepszenie stanowiły co najmniej 20% wartości początkowej.

Stosownie do art. 22j ust. 3 środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 3, uznaje się za:

1.

używane - jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 60 miesięcy, lub

2.

ulepszone - jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Reasumując, w świetle opisanego przez wnioskodawcę zdarzenia przyszłego i powołanych przepisów prawa, w związku z otrzymaniem w formie darowizny przedsiębiorstwa od swojej mamy sposób ustalenia wartości początkowej środków trwałych określony przez wnioskodawcę należy uznać za prawidłowy. Wnioskodawca będzie miał możliwość zastosowania indywidualnych stawek amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22j ust. 1 ustawy, jeśli środki te będą posiadały status używanych w rozumieniu art. 22j ust. 2-3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl