IPPB1/415-389/14-2/EC - Określenie obowiązków spółki w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, związanych z przekazywaniem nagród w ramach zorganizowanych przez tę spółkę programów motywacyjnych dla osób prowadzących działalność gospodarczą.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 3 czerwca 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB1/415-389/14-2/EC Określenie obowiązków spółki w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, związanych z przekazywaniem nagród w ramach zorganizowanych przez tę spółkę programów motywacyjnych dla osób prowadzących działalność gospodarczą.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 9 kwietnia 2014 r. (data wpływu 14 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków Spółki związanych z przekazywaniem nagród, w ramach zorganizowanych przez Spółkę konkursów dla osób prowadzących działalność gospodarczą - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków Spółki związanych z przekazywaniem nagród, w ramach zorganizowanych przez Spółkę konkursów dla osób prowadzących działalność gospodarczą.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

I (Poland) Sp. z o.o. (dalej: "Spółka" lub "Wnioskodawca") w ramach prowadzonej działalności świadczy usługi marketingowo-reklamowe na rzecz swoich klientów, polegające m.in., na organizacji programów (lojalnościowych, konkursów, mających na celu promocję oraz reklamę marki jak również produktów klientów Spółki wśród ich odbiorców będących przedsiębiorcami w rozumieniu art. 431 kodeksu cywilnego, w tym jako osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: "Ustawa").

Programy lojalnościowe realizowane są na zlecenie dużych podmiotów gospodarczych, klientów Wnioskodawcy (dalej: "Klienci"), zaś podstawą ich realizacji jest każdorazowo zlecenie zawarte między Spółką a Klientem oraz przygotowany przez Spółkę regulamin określający prawa i obowiązki Spółki oraz uczestników konkursów - odbiorców produktów Klientów - stanowiących wyłącznie przedsiębiorców w rozumieniu art. 431 kodeksu cywilnego, włączając w to osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 Ustawy.

Planowany przez Spółkę program lojalnościowy skierowany będzie do odbiorców produktów Klienta, wprowadzanych na rynek przez osoby trzecie - podmioty współpracujące z Klientami w zakresie dystrybucji ich produktów (dalej: "Dystrybutorzy"), przy czym odbiorcy produktów Klientów kupują je wyłącznie w celu wykorzystania ich w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (np. zadaniem uczestnika prowadzącego warsztat samochodowy jest zakup jak największej ilości części samochodowych z oferty Klienta).

Program lojalnościowy ma na celu zwiększenie popytu na towary Klienta wśród ich odbiorców i obejmuje swoim zasięgiem terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zaś informacja o jego organizacji i przebiegu zamieszczana będzie za pośrednictwem publicznego środka komunikacji.

Spółka lub Dystrybutorzy informują ponadto potencjalnych uczestników programu lojalnościowego o ich organizacji bezpośrednio przy okazji kupowania produktów Klientów przez te podmioty u Dystrybutorów.

Program lojalnościowy trwać będzie 7 miesięcy i będzie organizowany dla każdego z Dystrybutorów oddzielnie (osobny regulamin, osobne rankingi uczestników, osobna pula nagród).

Laureaci (uprawnieni do otrzymania nagrody) nagradzani są nagrodami rzeczowymi lub pieniężnymi o różnych wartościach, przy czym wartość ta jest każdorazowo określona w regulaminie.

Spółka przewiduje, że w ramach Programu lojalnościowego przyznawane będą nagrody, których zdobycie będzie uzależnione od:

1. Wartości netto zakupionych produktów Klienta łącznie u danego Dystrybutora,

2. Procentowy przyrost wartości zakupu produktów Klienta łącznie u danego Dystrybutora

Spółka w ramach Programu ma do wydania ilość nagród mniejszą niż ilość potencjalnych uczestników, stąd o wydaniu nagrody będzie decydować lepszy wynik uzyskany przez uczestnika mając na uwadze dwa powyższe kryteria. Wobec powyższego uczestnicy będą między sobą rywalizować o nagrody, zatem zastosowane zasady programu lojalnościowego w ocenie Spółki powodują konieczność jego kwalifikacji na gruncie Ustawy jako konkursu.

Program lojalnościowy nie jest konkursem z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu.

Przeprowadzony program lojalnościowy nie będzie podlegał przepisom ustawy o grach hazardowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy wartość-nagrody rzeczowej lub pieniężnej wydanej przez Spółkę w konkursie sprzedażowym (opartym o zakup produktów wykorzystywanych stricte w prowadzonej działalności) organizowanym zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym na rzecz przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 Ustawy, stanowić będzie dla tego przedsiębiorcy przychód z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 14 Ustawy, czy też Spółka winna pobrać od laureata nagrody podatek ryczałtowy o którym mowa w art. 30 ust. 1 punkt 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 8 Ustawy, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

W związku z powyższym, nieodpłatne świadczenia w postaci nagród otrzymane przez laureatów konkursów organizowanych przez Spółkę, w zakresie, w jakim są nimi osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą, powinny być zaliczone do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza prowadzona przez te osoby. Jak zostało to bowiem wskazane w stanie faktycznym, nagrody zgodnie z regulaminem konkursu przyznawane są laureatom, którzy prowadzą pozarolniczą działalność gospodarczą, a konkurs pozostają ściśle związany z tą działalnością. Otrzymanie nagrody w konkursie przez danego laureata jest uwarunkowane prowadzeniem określonej działalności gospodarczej oraz wielkością zakupów produktów Klienta, które laureat wykorzystuje w ramach prowadzonej działalności, a których to produktów, bez prowadzenia tej działalności nigdy by nie nabył. Tym samym, nie prowadząc pozarolniczej działalności gospodarczej, laureat nie otrzymałby nagrody w konkursie, co jednoznacznie przemawia za uznaniem jej za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej zgodnie z cytowanym powyżej art. 14 ust. 2 pkt 8 Ustawy. Wskazać nadto należy, iż produkty nabywane w ramach konkursu wykorzystywane są przez Laureata w prowadzonej działalności.

Jeżeli zaś nagroda została uzyskana przez przedsiębiorcę w związku z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą, nie będzie ona kwalifikowana jako przychód z innych źródeł, zdaniem spółki również ze względu na ścisły związek z prowadzoną działalnością, nie powinna znaleźć do niej zastosowania zryczałtowana forma podatku dochodowego z tytułu wygranych w konkursach obowiązująca zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 Ustawy. Przepis ten nie zawiera co prawda wyłączenia jego zastosowania w przypadku nagród otrzymanych przez przedsiębiorców, jednakże konsekwencją uznania, iż nagrody uzyskane przez przedsiębiorcę są przychodem z działalności gospodarczej jest twierdzenie, że są one opodatkowane według zasad obowiązujących dla tego rodzaju przychodów.

Tym samym laureat będący osobą fizyczną prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą, otrzymujący w ramach akcji organizowanej przez Spółkę nagrodę, uzyska przychód ze źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza a nie z innych źródeł. Podmiot ten będzie tym samym zobowiązany doliczyć wartość takiej nagrody do innych uzyskanych przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, jako otrzymane nieodpłatnie świadczenie i opodatkować go wraz z innymi uzyskanymi z tego źródła przychodami stosownie do wybranej formy opodatkowania, wobec czego Spółka stoi na stanowisku, że w zakresie wydanej nagrody nie ciąży na niej obowiązek pobrania podatku ryczałtowego opisanego w art. 30 ust. 1 punkt 2 Ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W treści art. 10 ust. 1 pkt 3 i 9 ww. ustawy, ustawodawca jako źródła przychodów wskazał pozarolniczą działalność gospodarczą oraz inne źródła.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Natomiast zgodnie z treścią art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 - tj. pozarolniczej działalności gospodarczej - uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W świetle art. 5a pkt 6 cytowanej ustawy, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową:

a.

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b.

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c.

polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

Na wstępie należy stwierdzić, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęć konkurs oraz nagroda, wobec czego w celu ich określenia uzasadnione jest zastosowanie wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN konkurs jest to przedsięwzięcie dające możliwość wyboru najlepszych wykonawców, autorów danych prac itp., natomiast nagroda to dyplom, odznaczenie, pieniądze lub wartościowy przedmiot będące formą uznania lub wyróżnienia za osiągnięcia, zwycięstwo w konkursie, w zawodach, itp. Z definicji tych wynika, iż jakieś przedsięwzięcie można określić mianem konkursu jeśli istnieje w nim element współzawodnictwa w celu osiągnięcia najlepszego rezultatu. W powszechnym rozumieniu konkurs to postępowanie mające na celu wyłonienie zwycięzcy bądź kilku zwycięzców spośród grupy najlepszych uczestników spełniających określone kryteria. Również ważnym jak element współzawodnictwa jest strona formalna całego przedsięwzięcia. Konieczne jest bowiem sporządzenie regulaminu konkursu, w którym określona zostanie nazwa konkursu, organizator, uczestnicy konkursu, nagrody oraz sposób wyłonienia zwycięzców.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności świadczy usługi marketingowo-reklamowe na rzecz swoich klientów, polegające m.in. na organizacji programów (lojalnościowych, konkursów, mających na celu promocję oraz reklamę marki jak również produktów klientów Spółki wśród ich odbiorców będących przedsiębiorcami w rozumieniu art. 431 kodeksu cywilnego, w tym jako osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

Planowany przez Spółkę program lojalnościowy skierowany będzie do odbiorców produktów Klienta, wprowadzanych na rynek przez osoby trzecie - podmioty współpracujące z Klientami w zakresie dystrybucji ich produktów, przy czym odbiorcy produktów Klientów kupują je wyłącznie w celu wykorzystania ich w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (np. zadaniem uczestnika prowadzącego warsztat samochodowy jest zakup jak największej ilości części samochodowych z oferty Klienta).

Program lojalnościowy ma na celu zwiększenie popytu na towary Klienta wśród ich odbiorców i obejmuje swoim zasięgiem terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zaś informacja o jego organizacji i przebiegu zamieszczana będzie za pośrednictwem publicznego środka komunikacji.

Program lojalnościowy trwać będzie 7 miesięcy i będzie organizowany dla każdego z Dystrybutorów oddzielnie (osobny regulamin, osobne rankingi uczestników, osobna pula nagród).

Laureaci (uprawnieni do otrzymania nagrody) nagradzani są nagrodami rzeczowymi lub pieniężnymi o różnych wartościach, przy czym wartość ta jest każdorazowo określona w regulaminie.

Spółka przewiduje, że w ramach Programu lojalnościowego przyznawane będą nagrody, których zdobycie będzie uzależnione od:

1. Wartości netto zakupionych produktów Klienta łącznie u danego Dystrybutora,

2. Procentowy przyrost wartości zakupu produktów Klienta łącznie u danego Dystrybutora

Spółka w ramach Programu ma do wydania ilość nagród mniejszą niż ilość potencjalnych uczestników, stąd o wydaniu nagrody będzie decydować lepszy wynik uzyskany przez uczestnika mając na uwadze dwa powyższe kryteria.

Analiza zdarzenia przyszłego wskazuje, że konkursy organizowane przez Spółkę, których głównym celem będzie zwiększanie sprzedaży produktów Spółki noszą cechy programu motywacyjnego, a nie konkursu, pomimo że Spółka określiła to przedsięwzięcie mianem konkursu i pomimo, że ich uczestnikami będą tylko osoby prowadzące działalność gospodarczą.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają legalnej definicji konkursu, co zostało już wskazane powyżej, jednak nie zmienia to faktu, że celem konkursu, w odróżnieniu od działań motywacyjnych, nie jest motywowanie jego uczestnika do efektywniejszej pracy, poprawy jej wyników oraz osiągnięcia określonych zysków przez organizatora konkursu.

Tego rodzaju cele realizowane są w ramach odrębnego przedsięwzięcia jakim są w szczególności działania motywacyjne. To przedsięwzięcie ukierunkowane jest w głównej mierze na zmobilizowaniu jednostki do poniesienia wysiłku, który wraz z połączeniem jej indywidualnych umiejętności oraz warunkami otoczenia doprowadzi do oczekiwanych efektów, w tym korzyści finansowych zarówno dla uczestnika programu, jak i jego organizatora.

Przedsięwzięcia motywacyjne tworzone przez konkretny podmiot, uwzględniają jego specyfikę, tj. kulturę organizacji, personel i środowisko pracy, obowiązujący układ motywatorów wykorzystywanych w celu pobudzania sprzedawców zarówno do pracy, jak i do osiągnięć, szczególnie zaś stosowany układ nagród. Stosowanie odpowiedniego systemu motywacyjnego wymaga znajomości potrzeb i oczekiwań sprzedawców oraz praw rządzących wartością nagród.

Motywowanie, jako element zarządzania polega na takim wykorzystywaniu mechanizmów motywacji, by zapewniały m.in. zaangażowanie podmiotów zajmujących się dystrybucją towarów (usług) na rzecz sukcesu organizacji. Polega na wpływaniu na postawy i zachowania za pośrednictwem określonych bodźców.

Działania motywacyjne to zaplanowane motywowanie odbiorców programu (np. kontrahentów, dystrybutorów, sprzedawców) do zrealizowania założonego celu (np. wzrost sprzedaży danego produktu, usługi), poprzez oferowanie w zamian pożądanych korzyści.

Dlatego też uzyskiwane przez uczestników organizowanego przez Spółkę przedsięwzięcia nagrody nie stanowią nagrody w konkursie, lecz nagrody związane z osiągnięciem najlepszych rezultatów sprzedaży produktów Klientów w zorganizowanej przez Spółkę akcji promocyjnej, gdzie Spółka w opisie zdarzenia przyszłego sama wskazała, że " (...) program lojalnościowy ma na celu zwiększenie popytu na na towary Klienta".

Z tych też względów nagrody w tych przedsięwzięciach, których uczestnikami będą prowadzący działalność gospodarczą nie będą podlegały opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wartość nagród uzyskiwanych przez osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą stanowić będzie dla tych osób przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w zacytowanym powyżej art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten podlegać będzie opodatkowaniu na ogólnych zasadach, przy zastosowaniu skali podatkowej. Oznacza to, że na Spółce nie ciąży obowiązek płatnika wynikający z art. 41 ust. 4, art. 41 ust. 7 pkt 1, art. 42 ust. 1 i art. 42 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym Wnioskodawca słusznie uważa, że na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika. Jednakże wyrażone przez Wnioskodawcę uzasadnienie tego stanowiska należało uznać za nieprawidłowe. Spółka wskazała bowiem, że nagrody wypłacane są Przedsiębiorcom w związku z konkursem organizowanym przez Spółkę. Jednak jak wskazano powyżej, konkursy organizowane przez Spółkę, których głównym celem będzie zwiększenie sprzedaży produktów Spółki noszą cechy programu motywacyjnego, a nie konkursu. Dlatego też nagrody w tych przedsięwzięciach, których uczestnikami będą Przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą nie będą podlegały opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, w myśl zasady, że wadliwa argumentacja prawna Wnioskodawcy, przy prawidłowo wywiedzionym skutku prawnym, winna skutkować uznaniem stanowiska podatnika za nieprawidłowe, stanowisko Wnioskodawcy w należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl