IPPB1/415-367/11-2/JC

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 21 czerwca 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB1/415-367/11-2/JC

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 14 kwietnia 2011 r. (data wpływu 18 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, która prowadzi działalność gospodarczą, o której mowa w art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm., dalej "ustawa o pit"). Działalność ta prowadzona jest w oparciu o wpis do ewidencji działalności gospodarczej, prowadzonej przez Prezydenta Miasta.

Przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej są usługi wymienione w PKD 2007 pod symbolem 71.11.Z. Przychody podatkowe z tego tytułu w roku podatkowym 2010 nie przekroczyły, a w roku podatkowym 2011 nie przekroczą kwoty 200.000,00 (słownie: dwieście tysięcy) złotych.

W zakresie przywołanej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni prowadzi Podatkową księgę przychodów i rozchodów. Wnioskodawczyni jest opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych wg stawki liniowej 19%.

Dodatkowo Wnioskodawczyni jest wspólnikiem (komandytariuszem) spółki komandytowej z siedzibą w Polsce. Spółka ta na podstawie przepisów ustawy o rachunkowości prowadzi księgi rachunkowe.

W roku podatkowym 2010 przychody podatkowe Wnioskodawczyni z tytułu udziału w przywołanej spółce, która nie jest osobą prawną przekroczyły w walucie polskiej równowartość kwoty, o której mowa w art. 24a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w roku podatkowym 2011 Wnioskodawczyni jest zobowiązana do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

W ocenie Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do prowadzenia w roku podatkowym 2011 ksiąg rachunkowych. Powyższe wynika z treści art. 24a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą są obowiązane prowadzić Podatkową księgę przychodów i rozchodów, albo księgi rachunkowe. Przywołany przepis pozwala więc dobrowolnie wybrać jedną z dwóch wymienionych w nim form ewidencji, tj. księgi przychodów i rozchodów albo księgi rachunkowe. Należy wskazać, że przepis art. 24a ust. i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych znajduje zastosowanie wyłącznie do określonych w nim podmiotów, które prowadzą działalność gospodarczą, o której mowa w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dyspozycja art. 24a ust. i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmuje więc osoby fizyczne wpisane do ewidencji działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje wspólników spółki komandytowej, ponieważ to spółka komandytowa wykonuje działalność gospodarczą (prowadzoną we własnym imieniu), a nie jej wspólnicy.

Ponadto zgodnie z treścią art. 24a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy, wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości, tj. 1.200.000,00 euro (art. 2 ust. 1 i pkt 2 ustawy o rachunkowości). Dyspozycja art. 24a ust. 4 obejmuje więc jedynie przychody z samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej, a nie przychody z tytułu uczestnictwa w spółkach, które nie są osobami prawnymi.

Na potwierdzenie własnego stanowiska Wnioskodawczyni powołuje interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 17 marca 2011 r., sygn. IPPB1/415-43/11-2/MS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 24a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Stosownie do zapisu art. 24a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w Euro w przepisach o rachunkowości.

W myśl art. 24a ust. 5 ww. ustawy, osoba fizyczna, spółka cywilna osób fizycznych, spółka jawna osób fizycznych lub spółka partnerska może prowadzić księgi rachunkowe również od początku następnego roku podatkowego, jeżeli przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy są niższe niż równowartość w walucie polskiej kwoty określonej w Euro w przepisach o rachunkowości. W tym przypadku osoba ta lub wspólnicy spółki przed rozpoczęciem roku podatkowego są obowiązani do zawiadomienia o tym naczelnika urzędu skarbowego właściwego w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym.

Z kolei z art. 24a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że wyrażone w euro wielkości przelicza się na walutę polską według średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu 30 września roku poprzedzającego rok podatkowy.

W myśl art. 1 § 2 w nawiązaniu do art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.) spółka komandytowa jest handlową spółką osobową i jako taka podlega normom zawartym w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2000 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 powołanej ustawy, przepisy ustawy o rachunkowości stosuje się m.in. do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

1.

spółek handlowych (osobowych i kapitałowych, w tym również organizacji) oraz spółek cywilnych, z zastrzeżeniem pkt 2, a także innych osób prawnych, z wyjątkiem Skarbu Państwa i Narodowego Banku Polskiego,

2.

osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1.200.000 euro.

Należy zaznaczyć, iż obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych nałożony jest na same handlowe spółki osobowe. Tymczasem podatnikami nie są spółki, o których mowa, lecz wspólnicy tych spółek. W tym przypadku ustalony będzie dochód samej spółki jako takiej, natomiast dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych zastosowanie znajdzie przepis art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą. Przychody z działalności gospodarczej nie przekroczyły w 2010 r. i nie przekroczą w 2011 r. kwoty 200 000,00 zł. Dodatkowo Wnioskodawczyni jest wspólnikiem (komandytariuszem) spółki komandytowej z siedzibą w Polsce. Spółka ta na podstawie ustawy o rachunkowości prowadzi księgi rachunkowe. W roku podatkowym 2010 przychody podatkowe Wnioskodawczyni z tytułu udziału w spółce, która nie jest osobą prawną, przekroczył w walucie polskiej równowartość kwoty, o której mowa w art. 24a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Reasumując, w świetle opisanego we wniosku stanu faktycznego oraz powołanych przepisów należy stwierdzić, iż Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do prowadzenia ksiąg rachunkowych w 2011 r. z uwagi na fakt, że nie osiągnęła w 2010 r. przychodu netto przekraczającego równowartość w walucie polskiej 1 200 000 Euro. Do ustalenia tego limitu nie łączy się dochodów uzyskanych z indywidualnej działalności gospodarczej z dochodami osiągniętymi przez spółkę, w której Wnioskodawczyni jest komandytariuszem.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl